Jaarboek Thomas Instituut 1989 - Thomas Instituut te Utrecht
Jaarboek Thomas Instituut 1989 - Thomas Instituut te Utrecht
Jaarboek Thomas Instituut 1989 - Thomas Instituut te Utrecht
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
EEN HYPOTHESE GETOETST 101<br />
gels en als zodanig komt dit <strong>te</strong>rug in de drie objecties waar het<br />
s<strong>te</strong>eds gaat over de meest juis<strong>te</strong> manier van spreken. (89)<br />
Het kernpunt van dit artikel bevindt zich in het respons, waar het<br />
'secundum quod homo' verduidelijkt wordt. Christus volgens wat<br />
Hij is als mens is gepredestineerd de Zoon van God <strong>te</strong> zijn. Het 'als<br />
mens' wordt omschreven als 'volgens de menselijke natuur': "Hoc<br />
au<strong>te</strong>m dicimus convenire alicui secundum quod homo, quod ei<br />
convenit secundum ratione humanae naturae." (90) De menselijke<br />
natuur die ook al in het vorige artikel van deze quaestio aan bod<br />
kwam wordt hier nader omschreven. Het 'secundum quod homo'<br />
moet opgevat worden als volgens de menselijke natuur, 'secundum<br />
rationem humanae naturae'. De menselijke natuur is datgene wat<br />
de mens mens maakt. Met de menselijke natuur bedoelt <strong>Thomas</strong><br />
niet: de menselijke natuur als oorzaak ('causa'). (91)<br />
<strong>Thomas</strong> kiest voor de invulling van het begrip menselijke natuur<br />
in de zin van ontvangende instantie (susceptiva). Zo begrepen is het<br />
begrip 'humana natura' namelijk wel in overeens<strong>te</strong>mming <strong>te</strong><br />
brengen met predestinatie. De menselijke natuur is voorwaarde<br />
voor predestinatie. In het geval van Christus gaat het over de<br />
opname van de menselijke natuur in Hemzelf. Hiermee verwijst<br />
<strong>Thomas</strong> naar het respons waar hij zegt:<br />
Nam humana natura non semper fuit Verbo unita; et ei etiam<br />
hoc per gratiam est collatum, ut Fillo Dei in persona uniretur. Et<br />
ideo solum ratione humanae naturae praedestinatio competit<br />
Christo.<br />
De menselijke natuur is de voorwaarde geweest voor de<br />
predestinatie van Christus. Dit is alleen mogelijk geworden door de<br />
incarnatie, waarbij de menselijke natuur met de goddelijke werd<br />
verbonden.<br />
Met deze opvatting over menselijke natuur als voorwaarde en<br />
ontvangende instantie van Christus' predestinatie, hangt ook nauw<br />
het doel samen van zijn predestinatie. (92) Christus was gepredestineerd<br />
tot Zoon van God. Ook in het ad <strong>te</strong>rtium onderbouwt <strong>Thomas</strong><br />
dit. Het is be<strong>te</strong>r <strong>te</strong> zeggen dat Christus als mens is gepredestineerd<br />
de Zoon van God <strong>te</strong> zijn dan andersom. Bijde menswording<br />
gaat het meer over de verbinding tussen de menselijke natuur en de<br />
Zoon van God, dan dat de Zoon van God mens werd gemaakt.<br />
Predestinatie blijft een <strong>te</strong>rm die geldt voor mensen in de zin dat<br />
zij ontvangen en zij worden gepredestineerd. Zo ook past de <strong>te</strong>rm<br />
predestinatie Christus langs of via zijn menselijke natuur. En langs