Voorbeeld - T.O.V. Gagnan

COLOFON
SAMENSTELLING BESTUUR
→ Dagelijks bestuur
Rob Kool, voorzitter
Ria van den Hatert, secretaris
Henk Hevel, penningmeester
→ Algemeen bestuur
Jan Geelen, Materialencommissie/coördinator
buitenwaterduiken
Frans Jansen, Trainerscommissie
Hindry Bos, Clubhuiscommissie
Willem Boere, Communicatiecommissie
Marco Steenis, Activiteitencommissie
SAMENSTELLING COMMISSIES
→ Activiteitencommissie - Activiteiten@TOVGagnan.nl
Anieke van Dinteren
Rob Herkströter
Arjan de Jong
Stefan Kerkhof
Marco Steenis
Suzanne Vriens-Prang
→ Clubhuiscommissie
Hindry Bos
Martijn van der Burg
Rob Herkströter
Frans Jansen
Teunis Otten
→ Materialencommissie
Jan Geelen
Marcel de Krieger
→ Trainerscommissie - Trainerscommissie@TOVGagnan.nl
Frans Jansen
Xaver Kamperman
Teunie van den Oord
→ Communicatiecommissie - Communicatie@TOVGagnan.nl
Willem Boere
John Kortland
Louis van den Oord
Yvette de Groot
Collin Borst
OVERIGEN
→ Webmaster
Collin Borst
→ Gagnan-kledinglijn
Frans Jansen
CORRESPONDENTIEADRES BESTUUR
Ria van den Hatert
Twee Sluizen 5, 4016 DC Kapel-Avezaath
E-mail: rvandenhatert@planet.nl
Tel. (0344) 66 19 17
AANLEVERADRES CLUBBLADMATERIAAL
& PLAATSING / INFO ADVERTENTIES
Louis van den Oord
W J van der Hooftstraat 49
E-mail: Redactie@TOVGagnan.nl
Tel. (0345) 62 20 92
Aquacadabra wordt vier keer per jaar uitgebracht in de maanden
maart, juni, september en december.
De redactie behoudt zich te allen tijde het recht voor
artikelen aan te passen, te wijzigen of door te plaatsen
naar een volgende editie.
REKENINGNUMMER TOV GAGNAN
53.82.20.651 ABN AMRO-bank Tiel.
WEBSITE:
WWW.TOVGAGNAN.NL
DRUKWERK
Data Druk, Gendt
2
CONTRIBUTIE & OPLEIDINGEN
Inschrijfgeld (eenmalig):
Tot 18 jaar: € 30,00
18 jaar en ouder: € 40,00
Contributie per kwartaal, via automatische incasso:
Tot 18 jaar: € 30,00 (€ 10,00 per maand)
18 jaar en ouder: € 40,00 (€ 13,34 per maand)
Contributie is inclusief de opleidingen, wekelijkse zwembadtraining
en het onbeperkt vullen van persluchtapparatuur bij Duikcentrum
“de Beldert”. Daarnaast ontvang je de "Onderwatersport", het
maandblad van de NOB en vier keer per jaar ons informatieve clubblad
“Aquacadabra”.
Bij betaling via acceptgiro worden kosten in rekening gebracht
(€ 1,25 per keer).
Opleidingen:
Voor de opleidingen worden geen kosten in rekening gebracht. Deze
worden verzorgd door een eigen team van enthousiaste en ervaren
instructeurs.
Voor het volgen van een opleiding of specialisatie dient wèl een
lespakket aangeschaft te worden. Het lespakket bevat een cursusboek
en een brevetregistratiekaart. Het pakket kan rechtstreeks via
de penningmeester aangeschaft worden.
Lespakketten duikopleidingen en specialisaties bij T.O.V. Gagnan:
Lespakket 1* duiker: € 30,00
Lespakket 2* duiker: € 30,00
Lespakket 3* duiker: € 30,00
Lespakket 3* duiker: € 49,00 (incl. specialisatie
Redden en brevetkaarten)
Cursusboek specialisatie Redden: € 19,25
Standaard logboek NOB: € 13,25
Luxe logboek NOB: € 25,25
Lespakketten en logboek zijn inclusief portokosten.
Specialisaties:
Alle NOB specialisaties kunnen gevolgd worden in overleg met de
trainerscommissie. De specialisaties Redden, Decompressieduiken,
Nitrox Basic en gevorderd, Onderwaterbiologie, Digitale Onderwaterfotografie,
Droogpakduiken, Wrakduiken, Zoeken en Bergen,
Volgelaatsmasker en IJsduiken worden regelmatig georganiseerd bij
voldoende belangstelling.
Lespakketten specialisaties op aanvraag bij de penningmeester
(varieert tussen € 14,95 en € 37,50, exclusief € 1,25 portokosten).
Verhuur materialen:
De vereniging heeft een beperkte hoeveelheid materialen (flessen,
automaten, trimvesten). Deze kunnen worden gehuurd voor de buitenwaterduiken.
Daarbij gelden de volgende spelregels:
Materiaalhuur is in principe alleen mogelijk voor leden in opleiding
voor het 1* brevet.
Het gehuurde materiaal dient altijd op vrijdagavond in het
zwembad aanwezig te zijn.
Flessen dienen altijd vol ingeleverd te worden (er kan gratis
gevuld worden bij duikcentrum “de Beldert” in Zoelen).
De vereniging zorgt voor keuring van het materiaal, maar aanvaardt
geen enkele verantwoording voor het materiaal.
Prijzen en huurcontract zijn opvraagbaar bij de materialencommissie.

KOOLUMN
Door: Rob Kool
Drie en zestigste. Dat is Henk Hevel. En dan heb ik het over facebook leden van de Gagnan pagina. De besloten pagina
voor leden. Op dit moment kunnen we zeggen dat deze pagina het algemene forum van de vereniging heeft overgenomen.
Dat maakt de site niet onbelangrijk. Daar kan je de permanente stukken vinden, de reclame voor de vereniging en de officiële
bestuursmededelingen.
En dus ook de link die je kan doorgeven aan vrienden en bekenden die geïnteresseerd zijn in onze vereniging.
Er verandert veel op communicatie gebied. Daar moet je als vereniging in mee groeien. We hebben de laatste tijd veel
gediscussieerd over het onderwerp, en dat is het volgende uitgekomen:
Tijdens de laatste ledenvergadering is er uitgebreid gesproken over het PR beleid. Tijdens de laatste bestuursvergadering
is een lang lopende discussie afgerond en is besloten de clubkrant commissie, de pr commissie
en de internetsite "commissie" samen te voegen onder de voorlopige term communicatie commissie.
We hebben een goed eerste gesprek met de commissieleden gehad.
Ilonka heeft aangegeven de beslissing niet te zien zitten en heeft haar functie neergelegd. We kunnen haar
alleen maar bedanken voor de jaren van inzet en de constructieve wijze waarop ze zich in deze discussie
heeft opgesteld.
De overige leden zijn enthousiast aan de slag gegaan. Allereerst direct praktisch, met het voorbereiden van
de communicatie over de reddendag en later de 50 jaar NOB dag. Daarnaast zullen ze zich op korte termijn
gaan buigen over het communicatie plan dat als was voorbereid door de PR commissie (mede op basis van
eerdere stukken). Dit plan zal ook concrete acties voor externe communicatie bevatten.
Het gevolg van dit alles is dat de toezegging van het bestuur om de leden het communicatieplan voor de
zomer ter hand te stellen onhaalbaar is geworden. Dit wordt nu waarschijnlijk september.
Tegelijk zijn we van mening dat de te verwachten "winst" door het integreren van alle kanalen onze naamsbekendheid
zal vergroten en dat dit een uitstel meer dan rechtvaardigt.
Op korte termijn trekt Willem de kar, met wat steun van Susan (die niet in de commissie gaat zitten, maar
in deze fase een uitstekende rol speelt in het verbinden van commissies), vanaf september neemt John de
trekkersrol over. Willem zal zich vooral op de Arbo gaan concentreren.
Dit cursieve stuk staat dus waar het hoort: op de verenigingssite. Ondertussen is ook Lieve uit de commissie gestapt, al
blijft ze actief op het punt van de social media. Het onderwerp zal nog wel een paar keer terug komen. Mocht ook jij denken
“dit is leuk”, ze zoeken nog stagiaires.
NAMENS DE REDACTIE
Door: Willem Boere
De vakanties zitten er weer op.
Iedereen is weer aan het werk geslagen en waarschijnlijk de vakantie alweer vergeten.
Als we facebook volgen zien we de reacties van diverse leden over mooie duiken die gemaakt zijn in binnen- en buitenland.
Erg leuk om deze ervaringen te lezen en de toegevoegde foto’s te bekijken.
Ook binnen verenigingsverband hebben er weer een aantal evenementen plaatsgevonden.
Te noemen zijn:
Afzinken van de wielstellen in de Beldert
Meer dan redden alleen dag
NOB jubileumduik
Daarnaast is er, mede op verzoek van het bestuur, een gesprek plaatsgevonden tussen de PR-commissie en Redactie van
het clubblad.
Doel was te komen tot een samenvoeging van beide commissies. Deze “fusie” heeft inmiddels plaatsgevonden en heeft
geleid tot de vorming van een communicatie commissie.
John Kortland zal, na het inrichten van zijn nieuwe huis en een vakantie, de commissie gaan voorzitten.
De communicatie commissie zal zich gaan bezighouden met het opstellen van een communicatieplan, publicaties t.b.v.
activiteiten, opstellen draaiboeken, verzorgen clubblad en het regelmatig vernieuwen van de vitrinekast in het zwembad.
Het eerste overleg heeft inmiddels plaatsgevonden.
Er komt regelmatig spontaan copy van leden over hun vakantie of de ervaring bij een verenigingsevenement. Voor een
leuk informatief clubblad is dit groot belang.
Dus …. heb je deelgenomen aan een verenigingsevenement, een leuke duiklocatie bezocht, een mooie vakantie gehad of
een mooi gedicht geschreven – schrijf het op en stuur dit aan Redactie@TovGagnan.nl.
3

NAAKTSLAKJES IN EEN GRIEKSE PORSELEINKAST
Door Rick van den Oord
Altijd als ik in het buitenland aan het duiken ben, doe ik nog
wel eens extra voorzichtig. Ik wil bijvoorbeeld niet mijn
vakantie eindigen met een botsing tegen een zee-egel of
door mezelf te schaven tegen een rots. Gelukkig gebeurde
dat niet tijdens onze vakantie in Kreta. Ik kreeg wel een
paar van de meest schattige dingen in de zee tegen:
inktvisjes en naaktslakjes. Toen mijn duikinstructeur
Thomas op de bodem klopte, kwam er opeens door een
gaatje in de grond een inktvisje naar buiten gewurmd, als
een soort poppenkast. Ga er maar voor zitten, lieve
kindertjes, de voorstelling van kabouter Inktvis gaat zo
beginnen. Ik kwam ook nog een ander inktvisje tegen, maar
die lag te slapen. Dat was nog schattiger dan al die
naaktslakjes ter grote van mijn pink die ik in de duikstek
elke keer als ik met mijn handen
zwaai lichtgevend plankton van
me af zie spatten en murenes,
garnalen, jagende octopussen,
inktvisjes die oranje inkt spugen
en zeenaalden als een bonte
lichtgevende carnavalstoet aan
me voorbij zag zwemmen. Het
was een circus en ik was één van
de artiesten die ook nog voor de
spotlights moest zorgen. En dat
maakte deze vakantie in Kreta
één van de leukste vakanties
allertijden.
Dragons Nose voorbij heb zien drijven. De
naaktslakjes zagen er uit als kleine drijvende
bloempjes in alle kleuren van de regenboog en
pasten zo in mijn zak. En dat alles bij elkaar
zorgde voor een explosie aan schattigheid. Een
epidemie aan schattigheid. Het liefst zo ik willen
dromen dat ik een tuintje vol naaktslakjes bij
elkaar pluk, maar ja, het is ook belangrijk dat ik
voorkom dat ik de Griekse porseleinkast waar ik
in duik stuk gaat. Alles in het water van Kreta is
oh zo kwetsbaar, alsof de rotsen van rijstpapier
zijn en alle schattige diertjes de geluksknikkers
van de zee zijn. Een Griekse porseleinkast, dus.
De wateren van Kreta veranderen s ’nachts in een
levend sprookjesboek waarin ik bij het snorkelen
5

ONDERSTELLEN.
Door Egbert Groenewold.
Na voorbereidende werkzaamheden van Rob
en anderen waren de onderstellen op vrijdag
22 juni bij het clubhuis aanwezig.
Om 19.30 afgesproken en waren we met een
heel stel aanwezig.
Frans en ondergetekende hesen ons in het
droogpak en werden door Marcel met een
bootje naar de bewuste plek geroeid.
Daar zocht we een plek onder water waar we
de boeien uitzetten om de volgende dag op die
plekken een onderstel af te zinken.
Na anderhalf uur zoeken en zwemmen en elk
een fles leeg was de klus geklaard.
Op de terugweg, duikend, toch nog een mooie
snoekbaars gezien.
Ook Xaver en Hannie haalden ons in en
hebben geholpen met boeien plaatsen.
Onderstel ??? Ja, zo’n wielset waar een vliegtuig op landt. Of rolt, wat dan ook.
Op een betonnen plaat vast gezet.
Met een totaal gewicht van pak hem beet 750 kg per stuk en dan 5 x.
Op de wal werden voorbereidingen gedaan, zoals het ponton klaar zetten.
Lieren, ankers, touwen, etc.
En alvast twee onderstellen aan het ponton haken.
Dankzij de verreiker werd dat een klusje geklaard in een redelijke tijd, alleen werd de instapplaats door het zware gewicht
een beetje beschadigd. .
Om gevaar te beperken werden de onderstellen op de bodem gezet. Kan er geen duiker onder vast komen te zitten. Staat
een beetje slordig, de volgende dag met een verloren duiker te beginnen.
Op zaterdag ochtend om 06.00 afgesproken. Oef, dat was ff slikken.
Ik ben niet zo’n vroege vogel, laat staan in het weekend. Twaalf uur het mandje in en de wekker op 05.00 wonderbaarlijk,
het is me gelukt. Om 05.50 stond ik bij de slagbomen. Frans was er al. (Fysiek) en aanspreekbaar. Echter konden we er
niet in. Het plastic werkt pas om 06.00 hr. binnen 5 minuten stond er een file voor de slagboom.
Wachten op Rob die een ander plasticje heeft waar de slagbomen wel mee open gaan.
In het clubhuis snel een bakkie onmisbaar zwart vocht om de grijze cellen op gang te krijgen.
Op dat moment begonnen mijn cellen te werken en vroeg ik me eigenlijk gelijk af
Wat doe ik hier, hoe kom ik hier en Oh ja dat is waar ook.
Het droogpak aan gertverdrie is er s’nachts een slak
via mijn pak de nekseal ingekropen en grijp ik er
midden in, das lekker… Samen met mijn buddy
Frans stonden we om 06.30 paraat.
Pak aan en de set op de boot. De andere medewerkers
hadden het ponton in orde. De onderstellen
opgehesen en gaan met die banaan. Het Bootje met
MOTOR werd gestart en
Lets Go. Afijn na 5 minuten varen lagen we nog op
dezelfde plek. Huh??? Iets niet in orde.???
Bleek bij het laten zakken de avond ervoor twee van
de drie haken los gegaan.
Een onderstel hing op zijn kant met een punt van 750
kg verankerd, in de bodem.
Snel de set over de muur half slapend het water
ingesprongen (gelijk wakker sh..) en de set omgehesen.
7

Inmiddels hadden de mannen op het ponton het onderstel
laten zakken. Frans zag kans een haak her te bevestigen.
De derde (ketting ) was los gekomen van de hijs
instelling en lag op de bodem. Afijn alle begin is half
werk. Met een half scheef hangend blok zijn we dan
na een vertraging van een half uur opgestoomd naar het
strandje. Waar we de eerste wilden laten zakken. Dat
ging eigenlijk eigenlijk best wel vlot.
We lieten de eerste zakken en wonderwel kwam deze
gelijk op de goede plek en bleef liggen.
Wat een aantal van ons niet weten is, dat de Belder een
oude zandput is, waar het zand is weg gehaald en er
alleen klei is blijven liggen. Op die klei ligt een 20-30
cm sediment oftewel stof. Ga je daar in roeren dan heb
je in no time een dikke mist. Laat je dat een sokkel van
750 kg. er in vallen dan is het geen dikke mist maar
wordt het een 100% zichts verduistering.
Met lamp had ik 0.01 cm zicht. Zonder lamp had ik
0.02 cm zicht. Dus lampie maar uit.
Mijn buddy ??? die was er wel maar ik zag hem niet. Buddylijn??? Echt niet !!!! stel je voor dat die in de kettingen, haken,
ogen of uitsteeksels verstrikt raakt.
Het betonblok zonk grotendeels weg in de blub. Om de hijshaken los te kunnen krijgen moest ik de ogen met de hand
uitgraven om los te kunnen maken. Nog meer stof.
Het was gelijk weer midden in de nacht qua zicht.
Maar ja een echte man weet alles op de tast te vinden.
Op naar de tweede stek. Dat ging minder vlot. Bij het afzinken kreeg het blok geen vat op de bodem en gleed weg in de
diepte. Zover zelfs dat het geen afzink optie was.
Dus maar weer ophijsen en overnieuw proberen. Dit ophijsen met een kabel lier op het ponton is geen pretje. Zwaar,
zwaar, heel zwaar werk. Pet af voor Hindry, Willem, Rob en Martijn.
Op het moment dat het blok onder water weg gleed, trok deze het ponton mee richten centrum Beldert. Marcel als schipper
had dan ook hier zijn handen vol aan.
Het was dan ook merkbaar dat de stemming op het ponton zienderogen daalde.
De stemming steeg zo diep, dat er agressie kreten werden geuit. (Netjes uitgedrukt.)
Er zijn ook vrouwelijke lezers. Gelukkig niet op het ponton.
Uiteindelijk ook de tweede afgezonken. Het ponton kon nu terug voor het laden van de volgende twee. Van de totaal 5.
Frans en ik gingen de wal op elk de fles leeg. De volle flessen kwamen met het ponton mee.
Wij hadden pauze. Het was inmiddels 10.00 hr.
Het duurde en duurde. (lange pauze) Komt Hindry langs de oever aan met koffie. Lekker.
De verreiker wil niet meer starten…….
En zonder krijgen we ook geen onderstel
aan het ponton. Echter met een
aantal techneuten onder ons werd via
de zaak van Frans een start pakket
geregeld. En rond elf uur waren we
weer onderweg op het water.
Geleerd van de vorige hadden we ons
nu beter voorbereid. Met ankers en
verankering werden met weg
glijden,vallen en opstaan de resterende
drie onderstellen geplaatst.
En rond 12.30 hr. was de klus
geklaard. Wel weer elk twee flessen
leeg gelurkt.
8
Na het ruimen had iedereen de pap op.
En de pijp leeg.
Ik moet zeggen er werd voor ons
duikers goed gezorgd. Frans lag op een
gegeven moment op zijn rug in het

water te dobberen, relaxend te
genietend van een brandende
sigaar .
Als het stof weg is wordt er nog
een volg lijn gespannen.
En voor de milieu bewusten onder
ons. Het motortje werd gestookt
door Hindry gesponsorde brandstof.
Dit is benzine die gezuiverd
is tot milieu schoon.
En de mengsmering bestaat uit
biologisch afbreekbare olie.
De A15 was dit weekend afgesloten
en werd via de N320 omgeleid.
Die moest ik ook hebben.
Dat werd dus een extra vertraging.
Ach, dan maar een sigaartje erbij
en op mijn dooie gemak wachten,
wachten, eindelijk invoegen.
Dus komen jullie duikers nog eens langs deze onderstellen. Denk dan eens aan deze diehard vrijwilligers. En misschien
kom je dan ook als we eens weer hulp nodig hebben.
De dinsdag erop, mooi weer, waren we eigenlijk wel nieuwsgierig naar het resultaat.
Om 19.30 hr stonden er toch drie buddy paren gereed. Wij kijken.
De eerste keurig op ca 6.5 mtr. De tweede iets dieper. 7+ mtr. De derde 9+ mtr. ook Ok.
De vijfde ook keurig op 6.5 mtr. Huh… waar is nummer 4??
Rob H.heeft hem gevonden. Het spoor volgen, de diepte in. 19.5 mtr.!!
Rob weer voor het eerst in nat pak. Rob is een bikkel dus koud heeft hij het vast niet gehad.
En heeft hij het wel koud gehad ?? Ria is een deskundige op massage vlak. De bak koffie na de duik zal wel afdoende
zijn geweest.
Het blok is zelfstandig gaan wandelen. Had ie beter de hogere kant op kunnen kruipen.
Dat wordt zoeken en verbergen.
Nu gaan we maar proberen met hefboeien het blok alsnog op zijn plek te krijgen.
Zaterdag 11 augustus was het weer zover. Duikers opgetrommeld en aan het werk.
Frans en Rob hadden in de dagen ervoor een 1000 ltr. drijver geschikt gemaakt om het verloren onderstel te bergen.
Om 08.30 verzamelen bij het clubhuis en koffie.
Zoals het hoort bij duiken een briefing wat en hoe te gaan doen.
Eigenlijk heet het gewoon “werkoverleg” Briefing klinkt beter.
De opzet. Een drijver die ca. 1000 kg
kan heffen. Direct daaronder een ketting
takel.
Aan het onderstel stroppen en lijnen van
staal, nylon in diverse lengten.
Met de takel het onderstel heffen, met
stroppen de last overnemen.
Klinkt ingewikkeld. Is het ook……. voor
leken. Voor ons zoete koek.
Frans (watje) in droogpak. Ik ( Egbert) en
Rob H. in nat pak.
Met de hulp middelen afgedoken naar
21.5 mtr. Daar lag het onderstel.
Het was er toch wel frisjes. 11 gr. Frans
is niet dom.
De tuigage aangegespt door 2 man. De
ogen uitgraven. Wat gelijk een
9

plaatselijke zonsverduistering gaf. De derde er boven met
een lamp om de gravers te assisteren.
Hef ballonnetje van 100 kg erbij en gaan met die banaan.
Frans en ik vulden het hefballonnetje met de octopus.
Die zat voor de helft vol met lucht. Zie ik dat mijn octopus
begint te haperen.
Hij sluit niet meer af, wat ik ook probeerde. Kreng, dat is
nou mijn levens reserve.
Nou als ie toch wil afblazen dan de hefballon er maar mee
vullen
Daarna de octopus maar in de mond genomen, Je kunt er
beter uit ademen. Dan heeft ie toch nog nuttige dienst. Ik
moet zeggen dat het behoorlijk wat lucht bellen geeft.
Een halve meter onder de waterspiegel weer helemaal in
orde. Gelukkig, ik zag de hele dag al verpest door een haperende automaat.
Boven gekomen bleek Frans hetzelfde probleem achter de rug te hebben.
Oorzaak ?? bij het vullen van de hefballon bevroor de octopus en bleef open staan.
Marcel en Hindry die aan de oppervlakte in het bootje de boel gade sloegen vroegen zich al af wat zich daar beneden
afspeelde. Drie man onderwater en een zee van luchtbellen. Die bijna een plaatselijke hurricane veroorzaakte. Die ook
net zo snel verdween als ontstond.
En dan …Plop … Drie man boven. Waarvan er twee met de octopus aan het spelen zijn.
Flesdruk controle. Zo dat is dan de helft van de inhoud weg.
Het takelen kon beginnen en wel op een comfortabele warme diepte van 2 mtr.
Takelen haak overpakken en afwisselen. Ik had een 10 Ltr. dus ik was al snel aan de beurt om fles te wisselen. Die lagen
aan de kant in de auto ter hoogte van de cockpit.
Ja, daar hadden we over nagedacht. Wel mijn dubbel 7 overpak ( hihi ikke ook niet dom)
uit en verder met enkel. Het liep tegen 1 hr. voordat we het onderstel op de plek hadden waar we hem ook wilden hebben.
Goede voorbereiding is het halve werk.
We hadden al besloten. Als het systeem werkt verplaatsen we ook nummer 4 naar een ander plek. Zodat alle 5 onderstellen
in lijn naar de cockpit liggen.
Het was 2 hr. geweest toen we eindelijk de klus hadden. geklaard.
Ik heb gevoelige luchtwegen. Zodra die water ruiken gaat de slijmfabriek in hi speed.
Geen probleem. Dat pers ik via het masker de vrije ruimte in. Of ik licht het masker en dicht een neusgat af, blaas die
leeg.
Tijdens de eerste duik naar 21 mtr. is er waarschijnlijk
een propje de buis van eustagidinges
geslopen. Dat gaf gelijk klaring problemen. Dan ga je
overmatig klaren met als gevolg een geïrriteerd trommelvlies.
Dat ging me in de loop van de ochtend toch parten
spelen.
S ’middags na de klus was ik dan ook half doof. Net of er
water in het oor zit wat je er niet uit krijgt. Dan ga je met
je dikke vinger in je oor om het water er uit te krijgen.
Maar neem van mij aan. Mijn vinger past niet in mijn
oor. Wattenstaafje ??? Ja die heb ik dus altijd bij me.
NIET.
En om nou met een tandenstoker in je oor te gaan p
euteren gaat mij persoonlijk iets te ver.
Thuis twee paracetamol en met Nasonex gespoten was
het s ’avonds over.
Na de lunch, goed verzorgd door Henk en Rob, was de pap op.
Ik had er dan ook bijna drie flessen lucht doorheen gejaagd. Pak hem beet 5000 Ltr.
Kortom; er is door de Mannen goed werk verricht. Nu nog even een lijntje spannen.
Daar hadden we na afloop geen zin meer in.
Dat komt aankomende week nog wel een keer. In ieder geval voor 2 September.
Is er dan wat te doen dan ????
10

KLUPPELOGIE
Door: Wim Derksen.
Als ik dit stukje schrijf heb ik net een herinnering ontvangen van Louis, één van de vele enthousiaste vrijwilligers van
TOV Gagnan. Nu wordt het echt tijd in de spreekwoordelijke pen te klimmen.
Enthousiasme en passie is wat me direct al opviel. Na een uitnodiging van Hanny maakten Joris en ik vorig jaar kennis
met het fenomeen sportduiken. Een wens ging in vervulling. Na diverse keren droog en nat oefenen in clubhuis en
zwembad was het in mei zover, de eerste buitenduik. Duikspullen geleend van Rob H. en Ria en na inwijding van
Neptunus hemzelf een spannende maar super duik gemaakt naar . . .”De cockpit”. Een ervaring om niet meer te
vergeten.
Vorige maand was het zover, mijn 1* duikbrevet!! Mijn dank gaat
uit naar TOV Gagnan maar in het bijzonder naar John Kortland,
Louis van den Oord en Rob Herkströter. Door hun inzet en vrije
tijd kan ik nog meer van mijn vrije tijd genieten. Bedankt!
Vakantie of niet, de Gagnan club draait door. Snorkelen voor de
jeugd, duiken, landingsgestel afzinken, redden dag, Zeeland weekend,
NOB duikdag, schilderen van het clubhuis, te veel om op te
noemen, de Gagnan vrijwilligers zitten niet stil. Natuurlijk had ik
op de vrijdagavond al kennis gemaakt met veel andere clubleden.
Tijdens de - Kluppelogie workshop - werd me pas echt duidelijk
hoeveel mensen zich betrokken voelen en zijn bij onze mooie club.
Zo, nu eerst meer ervaring opdoen en dan op naar de 2*.
SNORKELEN
Door: Thomas en Saskia Boere
Op 29 Juni gingen wij met onze ouders en broertje Bram voor de eerste snorkelcursus naar het zwembad. Het begon met
het zoeken van een buddy. Saskia ging met Ria en Thomas ging met Martijn.
Als eerste moesten we even roggelen in onze duikbril. We begonnen daarna met onze duikbril op, een baantje te zwemmen.
Als we twee keer heen en weer hadden gedaan mochten we onze flippers aan doen. Je buddy ging voorop om het
voor te doen. Dat deed je één keer heen en weer. We gingen nog een keer heen en weer maar dan zwom de buddy achter
je aan. Zo konden ze zien of je het goed deed.
We kregen allemaal opdrachten. Bijvoorbeeld een rondje draaien tijdens het zwemmen en een hoekduik maken. En als je
het kon mocht je een zeepaardje van de bodem halen, of door een hoepel gaan met behulp van een hoekduik.
Aan het eind gingen we nog met zijn alle waterrugby spelen. Een spel waarbij je twee teams hebt (in dit geval was dat de
vrouwen en de kinderen tegen de mannen) en de bal door leuningen van het zwembadtrapje heen moet gooien.
Ria en Saskia Thomas.en Martijn
.
We vonden het heel erg leuk en we kijken uit naar het buiten zwemmen in de Beldert! We hebben er nu al zin in!!!
11

ACTIVITEITENCOMMISSIE
Door: Suzanne Vriens
De grote afwezige in het laatste clubblad was de activiteitencommissie. Dit
bekennen wij met het schaamrood op de wangen, want wij hebben altijd wel
wat te melden!
Maar we zijn er weer bij met een terugblik op de paasduik, het
zeelandweekend en snorkelworkshop. Ook kijken we vooruit naar de NOB
dag op 2 september a.s. en het geplande evenement op 17 november a.s.
Daarover later meer!
Paasduik:
Dit jaar waren er minder zoekhulpen van de paashaas dan voorgaande jaren,
maar dat maakte de pret er niet minder om. Er werd enthousiast gezocht naar
de eieren. Naast de vele chocolade eieren, waarvan er ook veel in hongerige
maagjes zijn verdwenen, waren er ook weer gouden eieren verstopt. Brit
Otten heeft de meeste gouden eieren gevonden en was hiermee de winnaar
van het grote paasei-vogelhuis. Zo bijzonder gemaakt door Hans Schoot dat
opeten bijna zonde zou zijn.
Uit slechts 8 kleurplaten mocht de paashaas drie winnaars kiezen die het
mooist of creatiefst bezig waren geweest.
Marilijn Mathijssen, Matthey Bontam en Pascale Kerkhof mochten een prijsje
uitpakken.
Dit keer waren er onderwater ook eieren te vinden. Vier buddyparen gingen
de uitdaging aan. Lieve Geelen was gebrand op prolongatie van haar winst
in 2011, maar helaas waren Egbert en Ina hen te snel af. Met een
overweldigd aantal van 14 eieren kon er geen twijfel zijn en mochten zij
de, inmiddels gevreesde, paashaas-oren opzetten om vereeuwigd te
worden op de foto. Zij zijn al enige tijd te bewonderen in het clubhuis, tot
de volgende winnaar opstaat….
Zeelandweekend:
Dit jaar op 1, 2 en 3 juni was het Zeelandweekend geboekt. Ook dit jaar
verbleven we in de Elzenmeet. We hadden uit eerdere berichten inmiddels
wel begrepen dat er veranderingen waren doorgevoerd die de accommodatie
zouden verbeteren. We waren dan ook zeer benieuwd. Blij verrast
waren we met de vernieuwingen in de keuken en sanitaire voorzieningen.
Maar de grootste verandering was gedaan in de slaapvertrekken. Van 3
slaapzalen was niet veel over. Daarentegen hebben we nu 6 kleinere
slaapkamers met wastafel, kast en stapelbedden.
Op het drukste moment waren er 54 deelnemers aan het zeelandweekend
2012. Een geweldig aantal!
Niet iedereen verbleef in de 34 bedden tellende Elzemeet. De familie Bos
en Berns, evenals Ton en Arieke hadden eigen voorzieningen getroffen.
Niet iedereen is ook van vrijdag tot en met zondag aanwezig geweest. Zo
moest Anieke zondag ochtend vroeg aantreden voor een danswedstrijd.
Maar met haar dansteam Re-Mix-Ed heeft ze wel een geweldige eerst
plaats gehaald. Yvette en Marcel konden we toch nog in ons midden sluiten ondanks de achtbaan van emoties. Onno had
zijn zus en inmiddels nieuw lid, Sofie uitgenodigd. De Ruben’s waren er dit jaar voor het eerst bij met partner.
Vrijdagavond stond de eerste duik bij ’t Koepeltje op de planning. Enkele duikers mochten hier voor het eerst kennismaken
met de langste trap van Zeeland. Voor anderen was het een lange en bevreesde beklimming. 5 buddyparen gingen te
water onder leiding van duikleiders Anieke & Arjan. Zij namen plaats op de nieuw ontwikkelde duikkoffer. Dé multifunctionele
en originele aanwinst van TOV Gagnan. Een viskoffer voorzien van alle gemakken en benodigde noodzakelijkheden
die je als duikleider wenst. Van zuurstofkoffer tot duiklijst, van opbergvak voor autosleutel tot paraplu. Aan alles is
gedacht. Marco V. en Rob H. hielden het 54 minuten uit bij een maximale diepte van 10.1 meter.
Zaterdag was de eerste duik bij de Kabbelaar. Hier kon een duik gemaakt worden op de Serpent. Rob en Rien waren uiteindelijk
de enige duikers die koest hebben gezet op dit nieuw afgezonken wrak.
De rest van de groep van 25 duikers heeft zich opgesplitst in 12 buddyparen. Hans en Max Schroot maakten dit keer de
langste duik van 60 minuten met een maximale diepte van 10 meter. Nick van Eeuwijk maakte hier met Ria zijn eerste
buitenduik. Het zicht was matig door het grote aantal duikers.
Zoals inmiddels traditie begint te worden werd er voor de lunch massaal koers gezet naar eetcafe Zomers. Even sloeg de
12

schrik ons om het hart toen we het bord “gesloten” zagen maar
gelukkig bleek dat we net iets te vroeg waren. Om 12 uur gingen
dan toch de deuren van De Duiksmijter open. Het terras zat
dan ook in een keer vol met kakelende Gagnanners. De omzet
voor die dag was om 12:30 gegarandeerd. Inmiddels scheen de
zon hoog aan de hemel. In tegenstelling tot de negatieve
weersvoorspellingen voor dat weekend dwong Gagnan het
zonnetje af.
Voldaan vertrok de groep naar duik nummer twee van de dag:
Den Osse.
14 buddyparen gingen het water in. Ook nu maakte Max en
Hans, samen met Xaver en Robin met 60 minuten de langste
duik, op de voet gevolgd door Onno en Sophie met 58 minuten.
Rob en Rien hebben dit weekend uiteindelijk de diepste duik gemaakt naar 26 meter. Maar met de Serpent als doel kan
dat ook bijna niet anders. Jammer was wel dat ondanks de duidelijke regels omtrent duiken op de Serpent de netjes
aangebrachte lijn door onbekenden was losgemaakt.
Zaterdag hebben we gezamenlijk en vooral gezellig de BBQ aangestoken.
Egbert had ook dit jaar weer zijn melkbus-vuurpot meegesleept en samen met
het hout van Hindry vloeide de wijn, port en whisky rijkelijk in een wolk van
sigaarrook. Snode plannen zijn inmiddels ontstaan rond dit knapperend vuur om
toch een groter formaat vuurpot te maken. Wij laten ons verrassen! Enkele leden
maakten kennis met Jungle speed en weten nu wat een houten pilaartje teweeg
kan brengen in de mens.
Zondagochtend zag de wereld er heel anders uit. Donkere wolken hadden zich
boven Zeeland verzameld en aan de regen leek geen eind te komen. Na het
ontbijt versplinterde de groep zich dan ook snel. Enkele gingen toch nog een
duikje maken maar velen hielden het voor gezien en gingen op huis aan.
Voor 2013 staat de reservering al weer vast dus noteer maar vast in je agenda: 31
mei en 1 en 2 juni.
Snorkelworkshop.
Deel 1 en 2 hebben inmiddels plaats gevonden.
Een groepje heeft zich aangemeld. Onder leiding van o.a. Frans is er een training
geweest in het zwembad. Hier heeft Rob H. enkele leuke onderwaterfoto’s van
de deelnemers kunnen maken.
Zondag 19 augustus stond het tweede deel gepland. Nog nooit was het
zo warm tijdens een snorkelworkshop! Records werden gebroken. Er
werd dus niet alleen gesnorkeld, maar ook heel veel gezwommen door
de kinderen én een gezellig aantal leden, die de verkoeling kwamen
opzoeken aan de Beldert. Het was een verkoelende middag! Door de
kinderen is zelfs een snoek van middelbare grote gespot!
NOB dag 2 september
Ondanks dat het een feestje is ter ere van het 50 jarig bestaan van de
NOB heeft onze vereniging er redelijk wat werk aan. Maar samen met
Gafiiormes OWSV, OSV Hippocampus, OSV Piranha en De Heiduikers
proberen we er iets moois van te maken. Duikers uit heel Nederland zijn
uitnodigd door de NOB om een duik te komen maken in “onze” Beldert.
Als vereniging organiseren wij de onderwaterfoto tentoonstelling. Een
project wat al enige tijd binnen onze vereniging leeft maar nog geen
exacte uitwerking kende. Inmiddels zijn de voorbereidingen in volle
gang en zijn de eerste 17 van 30 fotoplaten afgedrukt. Deze worden aan
speciale drijvers, 2 meter onder het wateroppervlak tentoongesteld voor
de duikers. De platen zijn voor 75 euro te koop.
Ter ere van dit evenement zijn ook de 5 landingswielen afgezonken om
zo een mooie route te creëren van het strand via de landingswielen naar
de cockpit.
13

Vrijwilligers van onze vereniging en de overige verenigingen gaan
deze dag tot een succes maken met een BBQ om het geheel in stijl af te
sluiten.
Daarnaast zijn er diverse Side-events, die door de organiserende verenigingen
opgezet zijn. Zo is er een demonstratie Lijnduiken (de
Heiduikers), Tec Diving en promotie voor het Scoobadoo
(jeugdduiken) (OSV Hippocampus).
En dan, terug van weg geweest, op 17 november a.s.:
DE KERST-KARA-BINGO
Voor vele een bekend evenement maar inmiddels ook voor velen een
nieuw fenomeen.
Dit mag je niet missen. Wordt de ster van de avond.
Maar wat is het ook al weer:
Karaoke: een vorm van vermaak, waarbij muziek wordt afgespeeld
van een lied, en de zanger in een microfoon de tekst live zingt. De stem
van de oorspronkelijke zanger bij de muziek is gewist of minder luid
gemaakt. Gewoonlijk wordt de tekst ook geprojecteerd, zodat de zanger
een steuntje heeft, inclusief maataanduiding.
Dat is de Wikipedia definitie uiteraard.
TOV Gagnan doet hier nog een schepje bovenop. Niet alleen de zang maar ook de dans en onderliggende coördinatie tussen
zang, dans en presentatie tellen mee. Niet te vergeten originaliteit en onderlinge concurrentie om de beste te willen
zijn.
TOV Gagnan heeft dit enkel jaren gelden, na jaren van succes en ervaring, voor het laatst georganiseerd. Maar nu is de
tijd weer aangebroken voor al ons zangtalent om zich te profileren. We hebben alle voorzieningen voor jullie klaar staan.
Van microfoons tot een podium en van een Nederlandstalig tot een internationaal repertoire van artiesten. Dit alles wordt
afgewisseld door een ouderwetse bingo met prijzenregen.
Dus smeed je plannen en verbaas ons! Bundel je krachten met vrienden of doe een solo en laat van je horen. Wij houden
jullie op de hoogte van de laatste roddels op facebook of het forum. De eerste roddels doen al de ronde van drie meiden
die happen naar adem…
Dus 17 november a.s. openen de clubhuisdeuren om half acht voor iedereen. Deelnemer of toeschouwer, bingofanaat of
gezelligheidsdier. Iedereen in welkom.
14
Beste mensen, per 1 Augustus is
amacaris@orange.nl
vervallen.
Mijn nieuwe e-mail adres is
fjansen1962@gmail.com
Graag dit nieuwe adres zo snel mogelijk gaan gebruiken!

JUBILEUMCAP
EN
BODYWARMER
MET 30 JAAR GAGNAN-LOGO
JE DOET ER NIET ALLEEN JEZELF,
MAAR OOK DE VERENIGING
EEN GROOT PLEZIER MEE!
ONDERSTAANDE ARTIKELEN ZIJN UIT VOORRAAD
LEVERBAAR EN TE BESTELLEN BIJ:
FRANS JANSEN
TELNR : 0344 - 69 26 61
E-MAIL: amacaris@orange.nl
JUBILEUMCAP, donkerblauw met logo 30 jaar GAGNAN € 10,00
JUBILEUMBODYWARMER; 30 jaar GAGNAN
donkerblauw met logo, maat M, L, XL, XXL € 30,00
GAGNAN JUBILEUMSWEATER; 25 jaar GAGNAN
tomatenrood met geborduurd logo, alleen nog in de maat L € 25,00
FLEECE VEST, donkerblauw met logo, maat XL, XXL € 32,50
POLO-SHIRT, donkerblauw met logo, maat L, XL, XXL € 15,00
COCKPIT T-SHIRT, zwart met logo op borst en rug, maat XXL € 10,00
T-SHIRT, donkerblauw met logo (a1leen nog maat XXL) € 10,00
TREND CAP, donkerblauw € 7,50
SLEUTELHANGER € 3,50
Verkoop uitsluitend à contant of via incasso.
Bij aankoop moet een “formulier Verkoop kleding” volledig ingevuld en
ondertekend ingeleverd worden bij Frans Jansen of Henk Hevel.
Kleding en formulieren zijn aanwezig in het clubhuis.
(Prijzen per 01-01-2012)
15

ARBO 2: Transport en opslag duikflessen
Door: Willem Boere
In principe is bij vervoer van gevaarlijke stoffen (waaronder samengeperste lucht en zuurstof) het ADR voor vervoer
over de weg van toepassing. Het Accord européen relatif au transport international des marchandises dangereuses par
route, kortweg ADR, is de wetgeving die vervoer over de weg in Europa regelt. De regelgeving kent echter vrijstellingen.
Er wordt vaak gezegd dat sportduikers zijn uitgezonderd. Dit klopt meestal, maar het is goed dat die aanname onderbouwd
wordt met de feiten.
Voor de wetstekst verwijzen we naar de "vrijstellingen vervoersproces" van de Inspectie Verkeer en Waterstaat.
Hoeveel mag ik vervoeren?
De inspectie stelt dat vrijstelling (o.a. voor particulieren en voor niet bedrijfsmatige sportdoeleinden) mogelijk is als de
zgn. 1000-puntenregeling niet wordt overschreden. Wat houden die punten in? Het betekent concreet voor ons dat een
‘beperkte’ hoeveelheid duikflessen per voertuig vervoerd mag worden.
Hoe werkt dat:
Het aantal punten mag maximaal 1000 zijn voor vrijstelling. Eén colli mag niet groter zijn dan 450 liter waterinhoud.
(da's wel een héle grote duikfles, dus verder niet van toepassing)
De factor voor nitrox, zuurstof en lucht is 1 (zie bijgevoegde 1000 puntentabel),
Het aantal liters waterinhoud wordt vermenigvuldigd met de puntenfactor.
Dat betekent dat maximaal 1000 liter (waterinhoud) nitrox/zuurstof per voertuig over de weg getransporteerd mag
worden.
Let op, het doet er niet toe of de verpakking half leeg of vol is of wat de maximale vuldruk is. Het aantal liters waterinhoud
van de fles telt!
(Dit alles staat los van de hoeveelheid vast gemonteerde brandstoftanks van het voertuig zelf, dus de benzine/dieseltank
en eventuele LPG-tank tellen niet mee; het losse reservekannetje benzine telt wel mee!)
1000 punten tabel
Meestal haal je dit soort hoeveelheden niet, maar stel je eens voor, je gaat met de bus naar Spanje (50 man en je neemt
per persoon twee normale flessen mee van bv 12 liter)... Dan wel dus! Ook technisch duikenden en grotduikers nemen al
gauw ettelijke flessen per persoon mee.
Overigens is het wijs (niet verplicht) om een gevarenkaart (material safety data sheet eg. MSDS) bij je te hebben van
lucht en nitrox. Voor Nitrox kun je volstaan met de eerst volgende (die erger is): EAN100, gewoon pure zuurstof.
Hoe moet ik de flessen vervoeren:
Het ADR is hier duidelijk in, de tekst spreekt voor zich:
“Alle openingen, met uitzondering van de drukontlastingsinrichtingen (voor zover aangebracht), moeten hermetisch zijn
gesloten”;
“Er moeten maatregelen zijn getroffen om onder normale vervoersomstandigheden elke vorm van lekkage te
verhinderen”;
“De lading moet op zodanige wijze zijn bevestigd in draagconstructies, kratten of andere voorzieningen voor de behandeling
of aan het voertuig of in de container zelf, dat zij onder normale vervoersomstandigheden niet los kunnen gaan zitten
of verschuiven”.
Vrij vertaald: Flessen moeten gesloten zijn; afsluiters moeten worden afgeschermd tegen lekkage en de flessen moeten
niet zomaar door de wagen kunnen rollen.
16
productnaam omschrijving op vrachtbon Etiketering UN nummer factor categorie
1 Helium Helium, samengeperst 2.2 UN1046 1 3
2 Lucht Lucht, samengeperst 2.2 UN1002 1 3
3 Menggas HE/
LU
samengeperst gas, NEG
(Helium/lucht)
2.2 UN1956 1 3
4 Menggas HE/ Samengeperst gas, oxide- 2.2+5.1 UN3156 1 3
LU/N2,
O2>21%
rend, NEG (Helium/
Zuurstof/Stikstof)
5 Nitrox Samengeperst gas, Oxiderend,
NEG (Zuurstof/
Stikstof)
2.2+5.1 UN3156 1 3
6 Propaan propaan 2.1 UN 1956 3 2

Opslaan van zuurstof, perslucht, nitrox of trimix;
Voor tijdelijke opslag (voor direct gebruik) mag je gebruikmaken van bijvoorbeeld de auto of een aanhanger. Dan is weer
het ADR van toepassing.
Permanente opslag moet voldoen aan plaatselijke verordeningen. Wij adviseren je deze te toetsen aan de regels bij de
plaatselijke gemeente en de brandweer. De regels kunnen per gemeente afwijken. Meestal is geen gebruiksvergunning
noodzakelijk. Een melding is vrijwel altijd verplicht, indien er meer dan 115 liter wordt opgeslagen (tien 12 liter flessen).
Thuis haal je dat waarschijnlijk niet, maar menig vulhok is vol genoeg om aan de regelgeving te moeten voldoen.
Formeel zou je thuis/op de vereniging alle gevaarlijke stoffen (inclusief inhoud keukenkastjes en poetshok) op moeten
tellen. Ook lege flessen!
Met een paar duikflessen zit je meestal wel goed. Let op: de vaste opslag telt wel mee!
Bij opslag van meer dan 115 liter is de PGS 15 Opslag verpakte gevaarlijke stoffen, (met name hoofdstuk 6; opslag gasflessen)
van toepassing.
Conclusie:
Als sportduiker hoeven we alleen in uitzonderingssituaties voorzieningen te treffen voor vervoer van onze duikflessen, of
dat nu perslucht, zuurstof, nitrox of trimix betreft.
Het ADR is meestal niet van toepassing.
Als zo’n situatie zich toch voordoet, zijn de hierboven beschreven regels eenduidig en eenvoudig te realiseren.
Tijdelijke opslag in het voertuig is toegestaan volgens dezelfde ADR-regelgeving.
Als activiteitencommissie willen wij
Rob Herkströter even in het zonnetje zetten.
Wij weten als geen ander hoe Rob meer dan een jaar geleden
zijn idee op tafel gooide om een
onderwater-onderwaterfotoexpositie te organiseren.
Maanden gingen voorbij en voorbereidingen kwamen, ondanks zijn enthousiasme,
moeizaam tot stand.
Een idee wat hij wel uit kon leggen maar, door ons en onze leden, lastig in te
beelden was.
“Onbekend is onbemind”
Toen was daar zijn moment en vielen alle puzzelstukjes op hun plaats. Het
resultaat is een indrukwekkend aantal van
30 unieke fotoplaten.
Zoals je zelf al zei;
“je zou er emotioneel van worden…”
Hij heeft al dit tijd altijd vastgehouden en geloofd in dit plan.
Rob bedankt voor je ontembare enthousiasme
voor ons en Gagnan.
Wij zijn blij met je!
17

MEDICHECK Tel. 0344-682562
Keurings & Adviesburo Fax: 0344-681764
De Soel 2 E-mail: info@medicheck.nl
4011 GR Zoelen Website: www.medicheck.nl
Naast de keuringen voor rijbewijzen, verzekeringen, hypotheken
en beroepsduiken verricht MEDICHECK een groot aantal
verschillende sportkeuringen waaronder:
18
duiksportkeuringen (NOB, Padi en IDD)
duursportkeuringen (o.a. KNWU licentiekeuringen)
keuringen voor autoracelicenties (NAB, KNAF)
alle andere voorkomende sportkeuringen
Bij de duiksportkeuringen volgt MEDICHECK de richtlijnen
van de Nederlandse Onderwatersport Bond
Daarnaast verricht MEDICHECK specifiek functieonderzoek
waaronder:
fietsergometrie (inspanningsonderzoek
hartfilm (ECG) en longfunctieonderzoek (ventilometer)
bepaling vetpercentage: meting huidplooidikte en elektronisch
cholesterol bepaling en ijzergehalte (HB) meting
Uiteraard kunt u ook terecht voor een volledige medische checkup
Keuringen worden ook ’s avonds en in het weekeind verricht.
Lid VSG, Netherlands Association of Sport medicine KNWU artsen-
PRAKTIJK VOOR
ACUPUNCTUUR
EN TUINA
Ria van den Hatert
Acupuncturist
Tuina-therapeut
Praktijkadres
Twee Sluizen 5
4016 DC Kapel-Avezaath
Tel.: (0344) 66 15 65
info@acupunctuur-betuwe.nl
www.acupunctuur-betuwe.nl
Lid beroepsvereniging “Zhong”

VRAGENVUUR
Door: Wim Derksen
1. Wie ben je
Mijn naam is Wim Derksen getrouwd met Colette, twee kinderen Niels (16) en Joris 14.
Sinds ik me kan herinneren heb ik al interesse in elektriciteit en alles waar een draad aan
zit.
Als drie jarige onderzocht ik al een stopcontact met een dikke spijker. Dankzij kordaat
optreden van mijn oudere zus toen, zit ik nu hier achter mijn PC dit stukje te typen.
Met de bijnaam Willy Wortel (in mijn iets wat jongere jaren) kan het niet anders dan dat
je in de techniek terecht kom. Eerst installeren en onderhouden, daarna ontwerpen en
technische projecten managen tot wat ik nu doe, ondernemen.
Beperken en beheersen van brand en inbraakrisico’s bij bedrijven.
Verder ben ik sinds kort voorzitter van een het Gospelkoor To Believe in Ommeren.
(zingen doe ik al wat langer). Het koor is in oprichting en zal 26 september aanstaande de eerste repetitieavond houden.
Dus als je van zingen houdt en Gospel spreekt je aan . . . wees welkom! (facebook.com/gospelkoortobelieve).
2. Hoe ben je met duiken in aanraking gekomen?
Voor mijn bedrijf bezoek ik regelmatig bedrijven om kennis te maken en uit te leggen op welke wijze ik (mijn bedrijf) ze
eventueel kan helpen. Zo kwam ik ook in contact met Hanny Kapelle die werkzaam is bij Wehkamp in Maurik.
3. Waarom heb je er voor gekozen om lid van Gagnan te worden
Na het enthousiaste verhaal van Hanny, en super introductieduik met Frans was de keuze snel gemaakt.
4 Duik je veel?
Te weinig . . mijn soms te volle agenda met gezin en werk laten het niet toe vaker te plonzen dan 1 x per week.
5. Wat is het meeste bijzondere wat je hebt meegemaakt met het duiken?
Het bijna nok out slaan van een leuke snoek bij mijn oor, maar ook de eerste duik in de Beldert naar de cockpit, de dikke
paling bij het eiland van Maurik, de .. de .. te veel om op te noemen.
6. Wat wil je nog een keer meemaken met duiken?
Natuurlijk oog in oog met de steur in de Beldert, maar ja wie wil dat niet.
7. Met wie zou je nog een keer willen duiken? Waarom?
John en Louis omdat zij me wegwijs hebben gemaakt in de onderwaterwereld.
8. Wat vind je leuk aan de
vereniging?
De spontaniteit van de leden en
het warme welkom. Iedereen is
bereid je te helpen!
9. Wat vind je minder leuk
en wat zou jij graag wil
len veranderen?
Er zullen vast zaken zijn al kan
ik ze nu niet bedenken. Het is
vooral genieten!
10. Aan wie geef je de pen
door?
De pen geef ik door aan mijn
jongste, Joris die hoop binnenkort
ook zijn 1* te gaan halen!
19

MEER DAN REDDEN ALLEEN DAG
Door; Willem Boere
Voor mij een 1 e ervaring met zo’n groots opgezet evenement.
Een groot compliment voor de organisatie voor een schitterende,
leerzame dag.
En wederom……………………….. prachtig weer.
Als start van de dag geeft Frans een uitgebreide briefing in het clubhuis
van de inhoud van de dag, de spelregels en de rolverdeling van de
diverse groepen.
Daarna kon een ieder zich gaan omkleden voor het natte gedeelte.
Op het stand aangekomen worden de groepjes verdeeld en ontvangt de begeleider – in mijn geval Rob Kool – de opdracht
die uitgevoerd moest worden.
Samen met mijn buddy Meta mocht ik gaan duiken. Niet onprettig gezien de temperatuur boven water (onze begeleider
Rob was toch wel een beetje jaloers).
Wat ik helaas niet wist was de opdracht die Meta gekregen had dus ……… na een paar minuten begon het feest: mijn
buddy geeft het teken dat ze het koud heeft! Wat te doen ?
Ik heb haar even aangekeken en besloten om een gecontroleerde opstijging te maken. Boven aangekomen gevraagd of het
beter met haar ging – helaas negatief antwoord.
Dan maar zwemmen naar de kant – als de brandweer – en zorgen dat ze uit het water komt.
Aan de kant werd de rol van slachtoffer overgenomen door een Lotusslachtoffer. Zeer realistisch werd een onderkoeling
neergezet.
Gelukkig hadden we ook Bas– een voormalig medisch begeleider van genieduikers en nu in opleiding tot ambulancebroeder
- in ons team. Deze begon gelijk
met medische termen te gooien en de
Rode kruis medewerker te assisteren
om de patiënt in de pakken en naar de
Rode kruis tent te krijgen.
Na de opdracht volgt de evaluatie
waarbij ieders rol kritisch besproken
werd. Leerzaam.
Tijdens deze evaluatie komt er een
duikster halfweg de Beldert boven
water schreeuwend dat ze haar buddy
kwijt is. Er volgt een minuut van onduidelijkheid
of dit een aparte oefening
van een groep is of een “echt”
probleem. Blijkt het laatste te zijn en
dan is het zaak om duidelijkheid te
scheppen wie de duikleider is in dit
geval en de mensen aanstuurt.
Uiteindelijk komt er enige structuur, de
duikster wordt aan de kant gebracht en
overgedragen aan de Rode kruis
mensen en duikers zijn op locatie gaan
zoeken naar het slachtoffer.
Gelukkig wordt deze gevonden. Wat er van hem geworden is weet ik niet. Tijdens zijn redding zie ik plotseling de duikster
met bloed uit haar mond weer het water inlopen. Ken nie goe zijn dacht ik – dus dame opgevangen en met andere
deelnemers in een brancard gelegd, voorzien van zuurstof en afgevoerd naar de rode kruis tent.
Op naar de volgende oefening. Mocht wederom een duikje maken, nu met Bas.
Moet zeggen dit leek meer op een duik. Op naar de 12 meter en naar de overkant van de Beldert.
Ondanks dat je weet dat er iets staat te gebeuren komt het toch onverwacht. Bas grijpt na een minuut of 6 zwemmen naar
zijn onderbeen en geeft aan dat hij kramp heeft.
Eerst geprobeerd dit onder water te verhelpen – maar helaas en niet geheel onverwacht – lukt dit natuurlijk niet. Dan over
op plan B – een gecontroleerde opstijging.
Bovenkomend zie je toch dat je erg ver van de kant bent en de kramp van Bas niet overgaat.
Heb daarop een signaal naar de kant gegeven en zijn we opgehaald door de brandweer.
20

Een laatste opdracht was het vinden van een fles met een steen – in het water gegooid door een klein jongetje (mijn zoon
Bram, red).
Bas en Meta hebben cirkelvormig de Beldert afgezocht naar dit voorwerp maar ……………. helaas niet gevonden. Wat ze
wel steeds tegenkwamen was een emmer met een sluitstuk!!.
Blijkt achteraf dat dit het voorwerp was.
Toch lastig om duikers de juiste aanwijzingen te geven via touwsignalen.
Na al deze natte onderdelen was het prettig om de inwendige mens wat te gaan versterken.
De middag werd vervolgens gevuld met een aantal oefeningen als reanimeren, zoeken en bergen, etc.
Minder spectaculair maar net zo leerzaam.
Behoorlijk discussie gehad over de werkwijze als er iemand naar boven komt en aangeeft dat hij/zij zijn buddy kwijt is.
Wat de juiste is ???
Als beginnend duiker heb ik deze dag als zeer waardevol en leerzaam ervaren.
Ik kan andere beginners - maar ook ervaren duikers - dan ook alleen maar adviseren er bij een volgende reddendag bij te
zijn.
Einde van de dag werd er door Frans een debriefing gehouden.
Tijdens deze debriefing kwam er een kreet van buiten dat er brand zou zijn.
En inderdaad…… er kwam een stevige rookontwikkeling uit de materieelcontainer.
En… Rob H was slachtoffer van de rook geworden en lag in de container.
Bas en ik zijn laag zittend de container ingegaan en hebben hem – gelukkig – op tijd uit de container gekregen.
Beetje zuurstof erna deed wonderen.
Een mooie afsluiting van een geweldige dag.
En toen……. de lang verwachtte voedzame onderbreking. Een heerlijke barbecue completeerde de dag.
21

Een gesprek met Pascal Bernabe
Wanneer begon je met duiken en heb je altijd de fascinatie voor het duiken gehad?
Ik begon recreatief duiken in 1990
in Egypte. En ik vond het gewoon
heerlijk om onderwater te zijn.
In 1991 begon ik met het verkennen
van onderwater grotten. De fascinatie
om op bijzondere plekken te
komen en de uitdaging om te gaan
duiken met nieuwe technische
apparatuur. Sidemount duiken (bij
sidemount duiken wordt je
configuratie aangepast. Van het
dragen van 1 of 2 cilinders op je rug
naar het dragen van de cilinders aan
de zijkant van je lichaam)
,onderwater scooters en
trimix.
In het begin was diep/lang duiken
een middel om diepere grotten te
ontdekken. 127 meter in 1995 in
Foux du Mas de Banal. Toen 163
meter in dezelfde grot. In 1996 zijn
we 250 meter diep gegaan in Fontaine de Vaucluse, om daar een onderwater robot (ROV) op te duiken.
Op dat moment begon ik te denken aan ultra diep duiken tot 300 meter. Met trimix duiken kreeg ik de mogelijkheid om
de Virgin wrakken te ontdekken. Deze liggen tussen de 70 en 120 meter diepte.
Ik zie dat je ook les geeft in technisch duiken, is de recordduik hier het gevolg van?
Nee, ik begon met lesgeven in grot duiken in 1993 voor de Franse federatie. En in 2004 begon ik met lesgeven in technisch
duiken. Ik moet wel eerlijk zijn, de recordduik heeft me wel meer leerlingen opgeleverd.
Toen ik op de club vertelde dat ik een interview met jou ging doen en over jou vertelde, waren de meeste reacties,
die man is gek. Ik denk dat jij veel van dit soort reacties hebt gekregen en wat deden die reacties met jou?
Ja, ik heb veel van dit soort reacties gehad, ook van mensen die mij heel goed kennen. Maar ze weten ook dat ik niet
gek ben. Ik heb deze duik serieus gepland. Ik begon er over te denken in 1997 en deed de duik in 2005.
Ik heb veel ervaring opgedaan met diepduiken en met koraal duiken in Tunesië op 100/120 meter.
En mijn werk als duiker bij de freedive record pogingen naar 170 meter van Pipin en Audery Ferreras.
Hoelang ben je bezig geweest met het voorbereiden van deze duik?
Ik begon langzaam met voorbereiden van deze duik in 1997. Vooral om een goede plek en een goed team te vinden.
Sinds 2002 ben ik er intensiever mee bezig geweest, na het vinden van een plek en een team.
Toen kwam de dag van de waarheid dichterbij.
Hoe ging jouw familie er mee om. Ik weet niet of je kinderen hebt? Voor hun zal de spanning ook erg groot zijn.
Op dat moment had ik een dochter. Mijn familie heeft me al die tijd gesteund. Ook mijn beste vrienden. Ik ben me ervan
bewust dat het heel moeilijk voor hun is.
Mijn vrouw is ook een duikster en zij begrijpt mij. Ze was een grote steun in het project.
De duik zelf en de tijd voor de duik, is daar een meditatief stuk in, zoals bij freedivers, of ben je meer bezorgt en
bezig met het techniek? Wat gaat er door u hoofd heen bij het begin?
Ik heb de duik al zo vaak beleefd. Met ontspanning en focus technieken de morgen voor de duik. Als ik mezelf aankleed,
probeer ik zo rustig mogelijk te zijn en gefocust op de duik. Elke keer gaat de duik door mijn hoofd. De afdaling ,
de bodem, de opstijging. De belangrijke punten. Dit blijft maar doorgaan, zelfs op de boot. Zelfs op het moment dat ik
op 6 meter onder de oppervlakte hang.
Ik gebruik sophrologia(is een discipline om een wanorde op te lossen) en autogene training ( een ontspanning methode).
De realisatie van deze duik was een obsessie geworden, een idee wat vast bleef zitten in mijn hoofd.
We hebben de duik gemaakt in Costa Rica.
Beschrijf eens hoe je de duik ervaren hebt.
22

Aan mijn voeten ligt de grote boei, verbonden met 350-meter touw verzwaard met 50 kilo.
Jammer dat ik nog steeds deze knoop in mijn maag voel. Dat blijft ondanks de ontspanningsoefeningen, mijn rustige
ademhaling en in de bijzonder goede omstandigheden. Het team is actief om me heen: Hubert, François, Tono, Christian,
Sophie, Frank en Denis.
Ik heb een 18-liter dubbele set en een andere 7-liter voor het droogpak. En zeer compacte dubbele wing.
Ik heb de apparatuur teruggebracht tot het strikte minimum, om de risico's van fouten en verwarring te verlagen.
Alleen de gas hoeveelheden zijn "over de top". Mijn angst is altijd geweest om geen gas meer te hebben.
Ik ga het water in. Het aantrekken van de apparatuur gaat een beetje moeizaam, maar is noodzakelijk. Ik wil niets aan het
toeval overlaten. Ik probeer me te blijven concentreren, ondanks kleine last minute problemen.
Ik visualiseer de duik nog een keer en zorg ervoor dat ik niets vergeet van de checklist. Zoals wanneer je naar de ruimte
zou gaan. Inderdaad, de afdaling naar de bodem is nog langer dan een terugreis vanuit de ruimte. Het is echt een reis naar
het onbekende die ik aan het voorbereiden ben. Ondanks de zorgvuldige voorbereiding, blijven de onzekerheden bestaan.
Vooral voor wat betreft de staat van mijn geest en lichaam op de bodem. Want slechts drie duikers doken ooit eerder dieper
dan 300 meter.
Met mijn beweging iets beperkt door mijn zes grote tanks, kan ik eindelijk beginnen met mijn reis. Ik breek het oppervlak
van de zee. De barrière die mij van de lucht scheidt, van mijn vrienden en de veiligheid, naar de diepten en de eenzaamheid.
Op dit moment moet mijn stress verdwijnen ... maar dat is niet het geval. Mijn concentratie stopt bij 6 meter diepte,
maar slechts voor een moment. De afdaling begint, eerst langzaam, daarna steeds sneller door mijn gewicht.
Bij 70 meter diepte hang ik mijn 18/50 tank op aan de lijn en schakel over naar de 6/72. Ik begin met het verkrijgen van
snelheid.
Ik breek de 100 meter diepte zonder veel aandacht en ga steeds sneller.
Ik passeer de 150 meter tag. Tijdens mijn eerste gasmengsel duik in 1993 leek deze diepte quasi-ontoegankelijk. Maar
sinds 1996, tussen de onderwater grotten verkenningen en het assisteren bij duiken van Pipin en Audrey Ferreras, ging ik
ongeveer vijftien maal terug naar tussen 150 en 174 meter diepte. Vaak onder moeilijke omstandigheden, om allerlei taken
te volbrengen (verkennen, filmen, assisteren , ...). Dit gaf me een zeker psychologisch comfort op deze diepte, tijdens
de afdaling maar vooral tijdens de opstijging bij de decompressiestops.
Ik ging gewoon langs de 200 meter (voor de derde keer sinds ik diepduiken beoefen). De eerste keer was in de enorme
onderwater grot van Fontaine de Vaucluse in 1998, naar meer dan 250 meter. De tweede keer was op de open zee voor de
Catalaanse kust (met hetzelfde team als de eerste keer, voor de goede orde).Ik dook van een boot naar 231 meter. Maar
vandaag is het bijna een formaliteit, aangezien de doelstelling is om veel dieper te gaan! Nog steeds geen HPNS (High
Pressure Nervous Syndrome).
Ik nader de laatste 20 liter tank, aan de 250 meter tag. In
werkelijkheid gelegen op 265 meter diepte (door de
elasticiteit van het touw). Met een chemische lichtstaaf
eraan, zoals bij alle cilinders in de diepte.
Moeilijk moment: ik stop met de 6/72 20-liter waaruit ik
adem sinds 70 meter diepte en start ademen uit de cilinder
met de bodem mix.... te veel dingen te doen op hetzelfde
moment: het High Pressure Nervous Syndrome begint zich
snel te openbaren in de vorm van licht rillingen, maar vooral
met moeite om me te concentreren.
De tank die ik aan het touw moet vastmaken, slipt uit mijn
handen. Mijn vrienden halen hem binnen een paar minuten
terug, zonder echt te begrijpen wat er gaande is met mij en
niet zonder een zekere vrees.
Als je dieper gaat, gaat niet alles meer vanzelfsprekend.
Ik voel me nu comfortabel met slechts vier grote tanks
gevuld met bodem mix.
Vreemd, bij het passeren van 200 meter tril ik meer dan bij
de duik in Fontaine du Vaucluse. Ik heb geen visuele
stoornissen (afstand probleem), met uitzondering van
ernstige "tunnelvisie". Effect: mijn gezichtsveld lijkt
ingetogen, zonder al te veel perifere visie.
Mijn Apecks en mijn Aqualung Titan werken wonderwel. Ik
merk amper de 300 meter tag en die moet toch echt mijn
aandacht trekken. (Een knipperlicht knippert, met eenmelding
van de diepe zone). Ik bereik de 320 meter tag (gelegen
op meer dan 335 meter) met een stekende pijn in mijn
rechter oor. Op dat moment weet ik zeker dat ik een grote
scheuring in mijn trommelvlies heb. Mijn rust is verdwenen.
Snel blaas ik mijn wing op en begin aan de opstijging. De
23

pijn in mijn oor wordt niet erger. Ik probeer alleen aan de opstijging te denken.
Bij 265 meter, heb ik gelukkig de decompressie tank voor mijn eerste diepe stop. Dan begint de opstijging weer. Op 215
meter maak ik de tweede deco stop. Ik ga nog langzamer omhoog (5meters/min). Dan bereik ik de 165 meter decostop
met de volgende tank. Mijn oor doet minder zeer dan ik verwacht had en ik voel me in een vertrouwde omgeving. Vanaf
150 meter wordt de opstijging extreem traag (3 meter / min) vanwege alle tanks die zich om me heen ophopen.
Als ik bij de 70 meter kom draag ik negen 20-liter deco tanks .
Bij 65 meter, vind ik het tweede touw. Daar ben ik blij om François Brun te zien ( met wie ik meestal diepe scheepswrakken
verken). Onze laatste reis was een trainingsduik drie weken geleden. Hij maakt gebruik van een Buddy Inspiration
rebreather. Hij komt voor een update en geeft me voedsel en drinken. Ik meld hem over mijn pijn in het oor en een lichte
misselijkheid.
Hubert Foucart wacht mij op, op 50 meter diepte. Hij is een volgeling van wat hij noemt "barok" duiken: diepe duiken in
grotten of op de open zee, tot 211 meter (niet slecht) en een helper van Pipin. Hij geeft me een mix van water en vogalene
om misselijkheid te verhelpen. Dan is het Denis zijn beurt om naar mij te kijken, ook met zijn rebreather. Hij brengt mij
door Sophie gemaakte puree en soep in grote spuiten. Dan brengt hij me een rebreather die niet werkt. Daarom zal de rest
van de opstijging gedaan worden met een open circuit, maar zonder bijzonder technisch probleem (ondanks de hoge percentages
helium).
Op 30 meter diepte begin ik weer het effect van de sterke deining aan de oppervlakte te voelen. De pijn in mijn oor neemt
snel toe en elke beweging van het touw wordt een nachtmerrie. De decompressie verandert in een marteling. De pijn en
de misselijkheid beginnen mij uit te putten. Het einde van de decompressie is met Christian, Pierre, Lolo, Theo, Francis
en zijn vrouw Sylviane die bij me blijven tot 3 meter diepte. Ik bereik de oppervlakte na 8 uur en 47 minuten duiken.
Mijn vrienden helpen me met het ontdoen van mijn apparatuur.
Ik zou blij moeten zijn. Maar ik voel me een beetje verdooft en een beetje gefrustreerd door de duizelingwekkende, maar
te korte afdaling ... nu is alles een herinnering.
Vind je het moeilijk dat de duik niet officieel erkend word door Guinessbook of records? Is dat een teleurstelling
of wist je dat al voor de duik?
Ik heb hier geen moment aan gedacht. Ik wist dat Guiness dit soort records niet erkend. (geen enkele federatie doet dat)
Heb je nog wensen op duik gebied?
Duiken in de Bahamaanse, Floridan en Sardijnse grotten. En er zijn nog zo vele andere plaatsen ...
Ik ben echter ook al aan het denken over wat er nog verbeterd kan worden.
Mag ik je bedanken voor dit interview.
Voor meer informatie over deze recordduik of over Pascal Bernabe kijk op zijn mooie website.
www.pascalbernabe.com
24

Adverteerders gezocht
In dit clubblad hebben wij voor het eerst een advertentie van Wim Derksen mogen plaatsen.
Hij heeft gehoor gegeven aan onze oproep op facebook en wij mogen een advertentie voor zijn bedrijf, wat de brand en
inbraakrisico’s bij bedrijven helpt beperken, in ons mooie blad verwelkomen. Onze hartelijke dank hiervoor.
Voor een gering bedrag brengt hij nu zijn bedrijf onder de aandacht van een grote groep duikers en andere
belangstelleden, die ons clubblad regelmatig lezen. Dat zijn toch ruim honderd leden, met hun familie , vrienden en
kennissen.
Tevens ligt ons blad in diverse wachtkamers en zijn er vergevorderde plannen om een speciale editie te gaan verspreiden
bij bijvoorbeeld bibliotheken e.d.
Kortom een mooie en leuke gelegenheid om een bedrijf te profileren tegen een geringe vergoeding.
En je steunt er ook nog onze club mee.
Ken je of ben je iemand
die nog een klein gaatje in zijn advertentie budget heeft,
neem even contact met ons op
via redactie@tovgagnan.nl
en we vertellen je graag alle mogelijkheden.
25

JUBILEUMDUIK 2 September 2012
Door: Willen Boere
2 September – prachtig weer maar erg vroeg - 07.30 uur.
Verzamelen in het clubgebouw voor een briefing voor de jubileumduik
van de NOB en de afsluiting van ons eigen jubileumjaar.
Gelukkig is de koffie al bruin. Een goede start.
Vele handen zijn gekomen om op het strand en in het water e.e.a.
op te bouwen.
Voor deze dag is door een club enthousiastelingen een ware
onderwater tentoonstelling georganiseerd. 30 stuks prachtige
foto’s - uit binnen en buitenland – zijn op een plaat afgedrukt en
worden hangende aan een PVC buis op een diepte van +/- 3 meter
tentoongesteld aan alle duikers.
gezwommen.
Prachtig om te zien. Kan nu tenminste zeggen dat ik bij
dolfijnen in de Beldert heb gezwommen!
Na deze duik tijd voor de lunch. Zoals gewoonlijk weer
goed georganiseerd. De inwendige mens komt niets te kort.
Maar …….. ik moet me haasten.
De volgende taak staat op me te wachten. 1 ½ uur in de
roeiboot op de Beldert dobberen met een 2-tal duikers Niels
26
Gezien de bedroevende opkomst bij een
aantal voorgaande jubileumduiken wist
men absoluut niet hoeveel duikers zich
vandaag zouden melden .
Rob Kool had voor deze duik wel veel
reclame gemaakt op de voorgaande duiken.
Afwachten dus. Al om 09.00 uur kwamen
de eerste duikers zich melden.
Een van de mensen die naar Tiel is gekomen
deze dag is Ron Pakker. Hij heeft alle
voorgaande jubileumduiken gemaakt ….
dus ook in Tiel moest er gedoken worden.
Hij heeft hier nog nooit gedoken en wil
ook graag de cockpit zien. Ga met hem
mee als buddy. Vanaf de instap op zoek
gegaan naar het dichtst bijzijnde wielstel
en zo richting de cockpit gezwommen.
Op de terugweg langs de foto
en Ruben aan boord.
Nicoline was voor de gezelligheid ook mee aan boord.
Want ook aan de veiligheid is gedacht.
De gehele dag heeft er een roeiboot op de Beldert gevaren
met een 2-tal duikers voor het geval er calamiteiten zouden
zijn. Gelukkig bleef het bij rustig dobberen op het water.

’s Middag kwamen mijn kinderen ook
langs om te snorkelen. De jongens
zagen meer uitdaging in de glijbaan dan
in het snorkelen dus alleen met mijn
dochter ben ik naar de foto’s
gezwommen.
Mooie maar vermoeiende activiteit om
telkens met een hoekduik naar de foto’s
te duiken.
Gelukkig was Henri in de buurt. Deze
heeft Saskia onder zijn hoede genomen
en m.b.v. zijn octopus onderwater langs
alle foto’s geleid.
Het enthousiasme over duiken was bij
het bovenkomen niet te misstaan.
Termen als “dit is cool”, “dit is gaaf”,
“wow dit wil ik ook” schalmden over het
water, tot groot plezier van duikleider en
Aan het einde van de dag de foto’s weer
voorzichtig binnengehaald zodat ze aan
de rechtmatig eigenaar konden worden
overhandigd.
De meeste platen waren vooraf reeds
verkocht.
En TOVGagnan moet na zo’n evenement
een goede traditie in ere houden.
Met een overheerlijke barbecue werd de
geslaagde dag afgesloten.
Een dank aan de organisatie, die er heel
veel vrije tijd in heeft gestoken om deze
dag te realiseren, is zeker op zijn plaats.
assistent bij instap 1.
Ik kan u melden dat Saskia
inmiddels met de opleiding
voor 1* is begonnen.
De hele dag was het een komen
en gaan van duikers. In
totaal zijn er 104
geregistreerde duikers het water
in gegaan. Een prachtig
resultaat.
Suzanne heeft voor dit evenement
de media bestook met
info. En met succes. Een redactrice
van de Gelderlander heeft
zich uitgebreid laten informeren
en heeft een leuk artikel
geplaatst.
27

28
KEN-JE-CLUB-PUZZEL
De vragen en antwoorden zijn gericht op de “wist-u-datjes” binnen onze vereniging en de duiksport in het algemeen.
Stuur onderstaande oplossing voor de sluitingsdatum naar: Redactie@tovgagnan.nl.
Onder de goede inzendingen wordt een leuke duikprijs verloot.
OPLOSSING:
1 2 3
4 5 6
10
8 9
11 12 13 14
15 16 17
20
18 19
Horizontaal
1 Leuk voor kinderen (en volwassenen), 4 behoud van je apparatuur, 7 zoetwatervis, 9 droogpakmerk , 10 Maakt hele
diepe duiken, 11 Nodig om onder te blijven, 12 Komt uit zijn holletje als je op de bodem klopt, 15 merk duikapparatuur,
16 Zwemt in de Beldert, 18 Hij maakte ook alle jubileumduiken,
19 Nieuwste lid van Gagnan (5), 20 Alleen bij Gagnan te koop.
Verticaal
2 Duiken met heel veel cilinders, 3 Gebruikt voor het afzinken van de onderstellen, 5 schelpdier ,
6 Eet je tijdens het zeelandweekend , 8 Onderdeel van de kerst kara bingo, 13 Laatste weekend van september nog een
keer, 14 bekend duikmerk, 15 Steeds belangrijker bij het duiken, 17 Waar hield Rick vakantie.
7

KOPY GEVRAAGD
Zoals jullie hebben kunnen lezen staat dit clubblad weer vol
leuke verhalen en belevenissen. Wij, de redactie, zijn blij
dat een aantal leden hun leuke (vakantie) belevenissen op
papier hebben gezet zodat we er allemaal van kunnen genieten.
Daarom doen we ook nu weer een oproep aan alle
leden om ook eens een duik- en/of vakantie-ervaring, foto’s
en alles wat maar leuk of interessant kan zijn voor onze
lezers, op papier te zetten en tot en met onderstaande sluitingsdatum
te mailen naar:
Redactie@TOVGagnan.nl
Met betrekking tot het aanleveren van artikelen met digitaal
fotomateriaal vragen we jullie graag rekening te houden
met het volgende:
1. Digitale foto’s uitsluitend aanleveren in JPG of
JPEG formaat.
2. Om kwaliteitsverlies te voorkomen graag je foto’s in
een bijlage apart bij je artikel voegen.
3. Geef in je ingezonden artikel wel aan op welke
plaats de foto ingevoegd moet worden.
4. Heb je méér dan 5 MB aan bijlagen, brand je foto’s
dan op een CD en geef ze aan één van de redactie-
leden.
SLUITINGSDATUM
De uiterste sluitingsdatum voor de
volgende editie Aquacadabra is:
09-11-2012
Belangrijke telefoonnummers
HuisArtsenPost Rivierenland (HAP)
Spoedeisende huisartsenhulp van 17.00-08.00uur,
in de weekeinden en op feestdagen
0900-706 05 04
(Op het terrein van het Ziekenhuis Rivierenland)
Alarmnummers Duikongevallen
Algemeen Alarmnummer Nederland
112
Duikmedisch Centrum Den Helder
0223-65 30 76 (overdag)
0233-65 82 20 (buiten werktijd)
Meldingen duikongevallen
DOSA, p/a Bondsbureau NOB, Veenendaal
@: duikongevallen@onderwatersport.org
VERJAARDAGSKALENDER
Oktober
Ruben van den Bogaard 7
Johan van Tongeren 10
Marien den Haan 20
Martijn van der Burg 22
Ingrid Wiss 26
Bjorn Walbeek 27
Ramon Lamers 31
November
Meta van Toutert 1
Gert-Jan Mathijssen 3
Ingo van 't Oor 8
Onno Goemans 23
Leon Berns 24
Ilonka Sas-Groenhof 27
December
Lieve Geelen 1
Robin Kamperman 7
Martin Bölkow 12
Nicoline van Toutert 18
Karel-Jan Beusekom 20
Koen van 't Oor 22
Arjan de Jong 23
Jacco Kluiter 28
Namens de
redactie
Van Harte
Gefeliciteerd!
ACTIVITEITENKALENDER
September 29 en 30 klusweekend
November 17 Kert-kara-bingo
Kijk ook voor alle up to date info op
het forum van www.tovgagnan.nl
29