2012-04-05 t/m 08 - PKN-gemeente de Triangel

Dat ik dat zal kunnen God:
afscheid nemen, zelf, bewust en zeggen zelf:
dit is mijn leven: het is volbracht.
Dat ik dat zal kunnen God, dankbaar zijn
voor de tijd mij toegemeten.
Zonder wrok, voor wat wel, voor wat niet
was in mijn leven.
Dat ik dat zal kunnen God,
zelf het hoofd buigen,
niet verdoofd of weggespoten,
zelf mijn geest geven, zolang als het mag,
zo ver als het kan.
God, Vader, wat ik al hoop te zijn,
te kunnen dan, -
kom mij tegemoet,
kom halfweg minstens, mij tegemoet –
in de naam van Jezus Christus,
die stierf aan het kruis vol vertrouwen
op U, mijn God.
Amen.
(Uit: Ginds heen, Peer Verhoeven, 1984)
Zingen: Gezang 179: 4 en 5
't Is heil, wat uw verbrijzling ons verkondt:
uw striemen zijn genezing onzer wond;
wij dwaalden als verloren schapen rond
op eigen paden;
de Heer heeft U met onze last beladen;
Gij hebt geboet;
niet Gij, slechts wij zijn schuldig;
maar Gij, Gij stort gewillig en geduldig
uw dierbaar bloed.
Gelijk een lam, dat stil ter slachtbank gaat,
gelijk een schaap zich zwijgend scheren laat,
zo deedt Ge uw mond niet open onder 't kwaad,
U overkomen.
God heeft U uit het oordeel weggenomen,
toen Ge elke toog
zijns bekers had gedronken,
en 't zondig volk gerechtigheid geschonken
in 's Heren oog.
17
Inleiding op het brengen van bloemen op of bij de avondmaalstafel;
Neerleggen van de bloemen;
Muziek.
Zingen: Gezang 179: 6 en 7
Toen was 't volbracht, volbracht voor zondaars, Heer!
Gij buigt het hoofd tot uwe ruste neer;
geen oneer treft uw heilig lichaam meer,
geen smaad der bozen;
al is uw graf gesteld bij goddelozen,
God wreekt uw recht:
de liefd' en de eerbied dragen
U van het kruis en schreiend' ogen zagen
U weggelegd.
O Heiland, dus gefolterd voor mijn kwaad!
O Heilge, om mijn schande dus gesmaad!
Wat spruit er uit uw graf een heerlijk zaad
van eeuwig leven!
Hoe veler ziel werd U van God gegeven
voor de eeuwigheid,
om de eeuwge eer te delen,
U, die U tot een offer gaaft voor velen,
bij Hem bereid!
Laatste Schriftlezing: Marcus 15: 40 - 47
Graflegging
40 Van een afstand keken ook enkele vrouwen toe, onder wie Maria uit Magdala
en Maria de moeder van Jakobus de jongere en van Joses, en Salome.
41 Toen hij in Galilea verbleef, waren deze vrouwen hem gevolgd en hadden
ze voor hem gezorgd, net als vele andere vrouwen die met hem waren meegereisd
naar Jeruzalem.
42 Toen de avond al gevallen was (het was de ‘voorbereidingsdag’, dat wil
zeggen de dag voor de sabbat), 43 kwam Josef van Arimatea, een vooraanstaand
raadsheer, die zelf ook de komst van het koninkrijk van God verwachtte.
Hij raapte al zijn moed bijeen en ging naar Pilatus, die hij om het lichaam
van Jezus vroeg. 44 Het bevreemdde Pilatus dat hij al dood zou zijn en hij riep
de centurio bij zich, aan wie hij vroeg of Jezus al gestorven was, 45 en toen
de centurio dat bevestigd had, gaf hij het lijk aan Josef. 46 Josef kocht een
stuk linnen, haalde Jezus van het kruis en wikkelde hem in het linnen. Daarna
legde hij hem in een graf dat in de rots was uitgehouwen en rolde een steen
voor de ingang.
47 Maria uit Magdala en Maria de moeder van Joses keken toe in welk graf
hij werd gelegd.
18