Gaandeweg oktober 2010 - Protestantse Gemeente Zwolle

al te vaak gehoord heb. En daardoor kun je juist negatief tegenover
de kerk gaan staan.”
Ook Hannah Bremer heeft het leuk gevonden om mee te werken
aan de film. “Onze kerk doet eigenlijk nooit iets voor middelbare
scholieren en nu deed André dat wel! Het was ook leuk om door
deze film iets met God te doen; we konden daar helemaal onze
eigen draai aan geven.”
Buiten de kerk
Toch was de opdrachtgever, André, nog niet helemaal tevreden.
Want waarom ga je alleen op zoek naar God in de kerk, als je
tegelijkertijd zelf zegt dat God ook buiten de kerk te vinden is?
En dat resulteerde in een dag fotografie in de natuur. Of ze daar
God gevonden hebben? Hannah zegt van wel en zij denkt dat
God ook te vinden is in een gedicht of een verhaal. De redenatie
van de drie heren: als je het wetenschappelijk bekijkt, lijkt de
natuur heel ‘normaal’. Ruben: “Maar tegelijkertijd stel je jezelf
de vraag, hoe het zomaar kan dat er zo iets moois ontstaat uit
een klein zaadje.” En volgens Wouter moet je soms eerst goed
zoeken voordat je God vindt. “Mooie dingen moet je niet voor
normaal aanzien.”
De filmploeg kijkt in ieder geval met een tevreden gevoel terug
op deze productie. Er is veel lol gemaakt, de koekjes waren
lekker, ze hebben elkaar (nog) beter leren kennen, het kostte
veel meer tijd dan gedacht, ze zijn actief aan de slag geweest
en het was ook heel leerzaam.
Het eindtresultaat is te vinden via de website:
www.dehoeksteen.nl. Klik op Actueel en ga naar Fotoverslag
Startzondag. Dan naar Startzondag 12 september 2010.
Daar staat een link naar Youtube.
“Het was een voorrecht om
met deze jongeren te werken”
Het begon allemaal een jaar geleden. André Harsevoort legde
zijn idee vol enthousiasme voor aan de dominee en de jeugdouderling.
“Voor kinderen tot 13 jaar hebben we vanalles geregeld
in De Hoeksteen”, vertelt André. “Maar naast basiscathechese
is er niet veel meer. Als ouder zie ik dan het risico dat
we onze tieners kunnen verliezen. En ik wilde proberen iets
met deze leeftijdsgroep te doen.” Dat resulteerde in het filmproject
met Rondom 14, gewoon door te gaan doen.
Voor André is het proces belangrijker dan het resultaat. “Ik
wilde graag met deze groep jongeren op weg. Niet door het
van ze over te nemen, maar door langs de lijn te blijven staan
en de juiste voorwaarden te scheppen. Dat was voor mij persoonlijk
een leerdoel.” Aan die verwachting heeft hij naar eigen
zeggen kunnen voldoen. “Dat was soms wel lastig. Maar het
is me niet tegengevallen. Ik ben niet gaan trekken, maar heb
geprobeerd ze te mobiliseren als het proces stil viel, zonder
ze te veel in een richting te sturen.”
De groep was volgens André inspirerend. “Ze zijn open, direct
en bijzonder goed in staat om onder woorden te brengen wat
ze vinden en denken. De sociale veiligheid was zo groot, dat
iedereen kon zeggen wat ie wilde. Niemand gedroeg zich
anders, er was een groot vertrouwen in elkaar.”
Ook André ziet dat ouders met tieners sneller afhaken in de
kerk. “Daarom is het zo belangrijk om iets voor deze leeftijd
te doen. Dat ze vanuit eenzelfde set basiswaarden en -normen
samen aan de slag gaan. Dan zie je veel verschillen tussen de
tieners, maar ook een gezamenlijke verbinding. En daar moeten
wij een platform voor bieden. Het geeft energie om deze voorwaarden
te mogen scheppen en het was een groot voorrecht om
met deze groep te mogen werken.”
“Wat komt u hier doen?”
“Ik ga naar de kerk.”
“En Ruben, heb jij God al gevonden?”
“Heb je voor mij twee kaartjes
voor de film?”
“Ja hoor, maar u moet nog wel
even wachten”
“De consistorie als bioscoopzaaltje, wie had
dat gedacht? De Hoeksteen is echt op
heel veel manieren te gebruiken.”
17