Gaandeweg oktober 2010 - Protestantse Gemeente Zwolle

16
JONG IN DE KERK
Gemiddeld zijn ze veertien jaar, de jongens en meiden van de
filmploeg in De Hoeksteen. Een jaar geleden daagde André
Harsevoort, zelf vader van twee, deze groep tieners uit om mee
te doen aan een opdracht. Maak een film over hoe je God kunt
vinden. En dat lieten Wouter van der Sluis, Hannah Bremer,
Ruben Smink, Eva Harsevoort, Joren la Roi en Myrthe van
Driezum zich geen twee keer zeggen. ‘Filmploeg Rondom 14’
ging aan de slag.
Tijdens enkele kerkdiensten kwamen de tieners bij elkaar op hun
eigen plek in De Hoeksteen. Het project startte met een cathechisatiebijeenkomst
onder leiding van ds. Margo Jonker. Tijdens die
bijeenkomst gaven de jongeren eerst zelf antwoord op de vraag
‘Hoe kijk je aan tegen God?’ “Daar gebruikten we kaartjes met
steekwoorden voor”, vertelt Wouter. “Zo stonden er op de kaartjes
woorden als Redder of Held. Daarna moesten we de kaartjes
op volgorde leggen; welke woorden passen het meeste en welke
het minste bij jouw beeld van God.”
Maar een verhaal vertellen kan ook in beelden. Samen keken ze
naar verschillende filmfragmenten die telkens hetzelfde verhaal
vertelden. Daardoor leerden ze dat hetzelfde verhaal op verschillende
manieren verbeeld kan worden, maar ook op verschillende
manieren kan overkomen. De conclusie bij de jongeren was
tweeledig: “Een goed verhaal heeft een begin en een einde,
vormt een cirkel. En… wij kunnen het beter dan wat we tot
nu gezien hebben.”
Gemeente betrokken
Een plan de campagne werd gemaakt en de filmploeg ging voortvarend
aan de slag. Daar werd ook de Hoeksteengemeente op
verrassende wijze bij betrokken. Op een willekeurige zondagochtend
werden de bezoekers van de kerkdienst ontvangen door twee
filmploegjes. Zomaar naar binnen glippen was er niet bij. Eerst
even wat vragen beantwoorden op camera graag. “En dat was erg
leuk”, vertelt Joren. “We stelden de bezoekers drie vragen.
De filmmakers. Van links naar rechts: Joren, Ruben,
Wouter, Eva en Hannah. Myrthe ontbreekt op de foto.
‘Jong in de kerk’ is nieuw in Gaandeweg. In
deze rubriek wordt steeds een onderdeel van
het werk voor jongeren (van alle leeftijden)
in de wijkgemeenten in de schijnwerpers
gezet. Deze keer de impressie van een filmproductieproces,
uitgevoerd door de groep
Rondom 14 van De Hoeksteen. Wie onderwerpen
heeft voor deze rubriek: mail naar
gaandeweg@pknzwolle.nl
Jongeren uit De Hoeksteen maken film
Zoeken naar God
met de zintuigen van een tiener
Wie op de Startzondag in De Hoeksteen werd uitgenodigd plaats te nemen in de consistorie, moest niet
vreemd opkijken. De ruimte was ingericht als een mini-bioscoopzaal die per voorstelling ruimte bood
aan zes mensen. De titel van de vertoonde productie: ‘Hoe vind je God?’ Popcorn en cola ontbraken,
maar de makers van ‘de film’ meldden van tevoren al: “Het is de moeite waard.” Zij vertellen hoe de
film tot stand kwam en wat ze daar zelf van opstaken.
Wat komt u hier doen? Waarom bent u hier? en Met welke steekwoorden
omschrijft u God?”
Dat bleken geen eenvoudige vragen te zijn voor de kerkgangers.
Op de eerste vraag werd vaak enigszins verbaasd gereageerd.
Een ‘dat-is-toch-logisch-houding’ of ‘wat-een-rare-vraag’ was
een veelgeziene reactie. Bij de tweede vraag werd het al interessanter:
veel bezoekers bleken naar de kerk te gaan om het geloof
samen te delen, om bij elkaar te zijn. En natuurlijk vond een deel
van de bezoekers het niet meer dan vanzelfsprekend; ‘we doen
het al jaren zo, macht der gewoonte’. Een enkeling meldde heel
eerlijk ‘omdat het moet van mijn ouders’.
De derde vraag was het moeilijkst te beantwoorden. “Maar”, zegt
Wouter stellig, “veertig procent van de geïnterviewden omschreef
God toch wel met het woord liefde.” Joran vult aan: “Veel mensen
vonden het ook moeilijk om God in woorden te beschrijven.
Ik denk dat ze het vaak wel in hun hoofd weten, maar moeilijk
vinden om het hardop te zeggen.”
Intensief aan de slag
Het resultaat was een heleboel beeldmateriaal dat door de filmploeg
werd bekeken en uitgezocht. “We hebben die beelden zo
vaak gezien, dat ik precies weet wie wat zegt”, vertelt Ruben.
“Zo intensief zijn we er mee aan de slag geweest.” De reacties
van de mensen bracht ook het een en ander teweeg bij de jongeren
zelf. Joren: “Soms omschrijven mensen God met een gevoel.
Dan duurt het even voordat je snapt wat ze bedoelen.” Wouter
vult aan: “Iets omschrijven wat niet tastbaar is, is ook moeilijk.”
En zoals dat een professionele filmploeg betaamt, blijven ze
kritisch. Ze zijn het zeker niet altijd eens met de mening van de
kerkgangers. “Ik ben toch meer van het nieuwerwetse geloven”,
licht Wouter toe. “Ik ga wel vaak naar de kerk, maar niet elke
week. Als ik ’s ochtends wil uitslapen, weet ik dat ik God ook kan
vinden in mijn slaapkamer.” Waarop Ruben aanvult: “Ik ga juist
elke week naar de kerk. Maar soms voelt dat alsof ik een verhaal