Fusilier 2007/4 - vriendenkringbvr-5li.be

Eenheidsblad van het Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusiilier
Editie 4/2007

In uw eenheidsblad
De Fusiilier
Cover
Synthese-oefening BELU-ISAF 15 (Foto: 1
RV)
Inhoud 2
Woordje Korpscommandant 3
BELKOS 25
Overzicht gegeven door Majoor Smet
BELU-ISAF 15
4 - 6
Een bondige uitleg over de opdracht 7 - 9
Cohesie-oefening BELU-ISAF 15
Pré-synthese-oefening BELU-ISAF 15
Voorbereiding van de opdracht
‘RED LIBERATION’
Synthese-oefening van BELU-ISAF 15
Plechtigheid Sint-Jans-Molenbeek
Aan het Nationaal monument Bde Piron
Plechtigheid Beringen
Bilaterale samenwerking
Plechtigheid Rotselaar
Herdenking van de Slag aan Molen
Plechtigheid Maaseik
Badgeparade BELU-ISAF 15
Plechtigheid Thorn (NED)
Hernieuwde
Maasgouw
samenwerking met
Poolse herdenking te Lommel
Bilaterale samenwerking
Defensiedagen te Koksijde
Defilé 21 juli
Opendeur MKOK
Brevettenparade GPO 3/07
Jean en Eva Schoonjans
Jong en oud
Militair zwemkampioenschap
Met gouden medailles en nieuwe records
Wisselbeker Comd 1 Bde
De Golden Spike is binnen!
Tweede jongerenstage
Relaas van Sofie Robyns
Dag van de Vriendenkring
Eerste activiteit van de Vriendenkring
Eerste Familiedag BELKOS 25
Een impressie
Tweede Familiedag BELKOS 25
Een impressie
Personeelsnieuws
Bevorderingen
Redactie
Achtercover
De Portugese Dag van de Infanterie in
Kosovo
Editie 4/2007
Regiment Bevrijding – 5 Linie ____________________________________ Fusilier 4 – 2007
02 / 32
10
11
12
13 - 15
16
17
18 - 19
20
21 - 23
De Fusilier is een intern informatiemiddel ten behoeve van het personeel van het Regiment Bevrijding – 5 Linie. Noch het Regiment Bevrijding
– 5 Linie, noch iemand handelend in haar naam kunnen verantwoordelijk gesteld worden voor eventueel verder gebruik van de informaties
voortspruitend uit deze publicatie. Alle rechten voorbehouden.
24
25
26
27
28
29
30
31
32

‘Voorwoord Korpscommandant’
Beste Fusiliers,
Dit is de vierde en laatste uitgave van ons eenheidsblad voor 2007. De laatste maanden weken stonden
natuurlijk in de uitvoering van de opdracht BELKOS 25 en van de voorbereiding van de opdracht
BELU-ISAF 15.
Ik ben trots op onze fusiliers. Als ik zie met welk professionalisme ons Detachement in Kosovo werkt, kan
ik alleen maar vaststellen dat wij als Belgische infanteristen niet moet onder doen voor gelijk welke natie.
Ik heb bovendien tijdens de voorbereiding van de opdracht in Afghanistan de gedrevenheid en het
enthousiasme gezien van onze vrouwen en mannen. Zij gaan er voor en dat verwacht men van een
soldaat.
We hebben intussen met de achterblijvers de drie familiedagen georganiseerd tot eenieders voldoening. We
kunnen terugblikken op een gemiddelde deelname van meer als 300 familieleden. Een dikke proficiat voor
de achterwacht. En we weten allen dat er nog vier familiedagen wachten, waaronder de nationale
familiedag in Peutie. Ik weet dat deze dagen opnieuw een succes zullen worden en reken op iedereen om
daar toe bij te dragen.
Sportief blijven we onze naam alle eer aan doen. De Golden Spike is binnen voor de vijfde maal op rij.
Zelfs met een compagnie in opdracht en een andere in voorbereiding. Bovendien behaalden onze
sportmannen en –vrouwen in Kosovo puike resultaten met als hoogtepunt de overwinning tijdens de 1’0
miles van Bondsteel’. Onze zwemploeg behaalde vier gouden medailles, waaronder twee nieuwe Belgische
militaire records. Het bewijs dat een infanterist polyvalent is.
In 2008 zullen we ons opwerken als mediane infanterie. Begin januari zal de eerste AIV in het regiment
verschijnen om testen uit te voeren en we zullen ons gans het jaar toeleggen op de vernieuwde tactische
procédés. Dit wordt géén sinécure want het wordt opnieuw een uitdagend avontuur. De drie compagnies
moeten hun pelotons herstructureren en de training zal gebeuren op basis van zeer recente of misschien nog
niet gevalideerde doctrine en procedures, en dit zonder dat we de juiste voertuigen zullen hebben. Maar we
moeten vooruit denken, stilstaan is achteruitgaan; Ons kader kan dit zeker aan.
Er zullen weer heel wat organisatorische uitdagingen zijn. Pooling van voertuigen, te weinig mandagen
om te oefenen, veel te weinig kader om aan alle interne en externe behoeften en vragen om versterkingen te
voldoen zijn maar enkele van de obstakels die we samen moeten overwinnen. Maar we moeten vindingrijk
genoeg zijn om onze operationaliteit om peil te houden. We zullen 2007 afsluiten met een effectief van
460 fusiliers en dat is hoopgevend. Ik zal er alles aandoen om volgend jaar opnieuw de nodige
versterkingen binnen het kader te mogen verwelkomen.
Ik wil nog mijn beste wensen overmaken aan al het personeel en zijn familieleden voor een voorspoedig en
vruchtbaar 2008. Ik hoop dat het jullie allen goed gaat.
TROUW EN TROTS
VERSAGEN NIET, VERSLAGEN NOOIT!
Peter De Vliegher
Luitenant-kolonel Stafbrevethouder
Commandant
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
03/32

‘BELKOS 25 – EEN OVERZICHT’
Bevrijding – 5 Linie werd aangeduid om het detachement Belkos 25 te leveren. Na eerdere
opdrachten in Kosovo met Belukos 6 en Belukos 21 werd dit de derde opdracht voor ons
regiment. Het detachement bestaat naast een compagnie ook uit enkele
steundetachementen. Voor Belkos 25 waren dit een logistiek detachement geleverd door het
Achtste Bataljon Logistiek, een Franstalig bataljon, met deelnemers uit zeven verschillende
kwartieren doch waarvan het Commando zich te Belgrade bevindt, de Tweede Groep
Communicatie- en Informatica Systemen uit Haasdonk en het Centrum voor Medische
Operaties EEN uit Leopoldsburg. Naast deze detachementen is de compagnie nog versterkt met enkele
militairen en burgers zoals daar zijn de militaire politie, een raadgever mentale operationaliteit en een
padre. Naast het detachement Belkos 25 bevinden er zich nog enkele militairen in Kosovo die
administratief tewerkgesteld zijn op het Brigade- (Task Force) of Korpshoofdkwartier. Het betreft hier
drie officieren en een vrijwilliger voor het brigadehoofdkwartier en twee officieren en een onderofficier
voor het korpshoofdkwartier.
De opdracht duurt vier maand en start na een intensieve training van eveneens vier maand, waarin zowel
de medische, administratieve als “technische” voorbereiding geschiedt. De compagnie werkt ter plaatse
onder een Frans bataljon en gezien onze rotaties halverwege hun rotaties vallen hebben we het “geluk”
met twee bataljons te werken, hetgeen de continuïteit wel ten goede komt. Voor Belkos 25 werkten we
eerst onder de staf van een parachutisten genie regiment, het “zeventiende régiment du génie parachutiste”
uit Montauban, waarna we onder de auspiciën kwamen van een infanterieregiment, het “honderdentiende
régiment d’infanterie” uit Donauschingen, een eenheid van de Frans-Duitse brigade.
De compagnie heeft een eigen zone, die
eigenlijk twee zones omvat, het oostelijk
gedeelte van de stad Mitrovica, het
kruitvat van Kosovo, met de Ibar als
grens tussen Servische Kosovaren en
Albanese Kosovaren. Daarnaast heeft
de compagnie nog een kleine zone in het
Noorden van de sector van het Franse
bataljon, aanleunend bij het bataljon te
Nothing Hill, en een deel van de
vroegere sector van de Belgen gelegen
rond het dorpje Borcane.
MNTF
NORTH
FREBAT
Het logement voor het detachement
Belkos 25 gebeurt in het “Camp du
PRISTINA
Belvedère” in Mitrovica. We bezitten
hier twee containerbuildings waar het
personeel werkt en slaapt. Het medische
detachement werkt en logeert in een containerbuilding bij het Franse medisch detachement en het personeel
tewerkgesteld op de staf van het Frans Bataljon logeert en werkt in de stafblok van het bataljon.
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
04 / 32
3 CIE
BORCANE
MITROVICA
3 CIE

BEL CIE
AMMUNITION
MAIN COMPOUND
Het personeel te Novo Selo, tewerkgesteld in het Task Force
hoofdkwartier slaapt in het Belgisch Huis in het Camp Maréchal de
Lattre de Tassigny.
TECHNICAL ZONE
De opdracht van de DERDE compagnie, de Belgische, luidt, zijn
verantwoordelijkheidszone controleren met de hoofdkrachtinspanning
in Klein Bosnië, een Multi-etnische wijk, de brug CAMBRONNE, de
tweede belangrijkste brug over de IBAR, rivier die de grens vormt tussen het Servische en Albanese gebied
van Mitrovica en de kerk van Sint Sava. Om deze opdracht uit te voeren voert de compagnie patrouilles
uit in zowel het noordelijke gedeelte (Servisch) van Mitrovica als in het zuidelijke gedeelte (Albanees) van
Mitrovica, tevens wordt door het peloton van dienst in Zuid Mitrovica ook één patrouille gereden naar de
zone rond Borcane. De drie pelotons werken in een beurtrolsysteem van telkens drie dagen, EEN peloton
Mitro NOORD, EEN peloton Mitro ZUID en EEN peloton RTM (Reserve, Training en Maintenance).
Het peloton Mitro NOORD voert ZES patrouilles uit per dag, met telkens EEN sectie en er staat EEN
sectie klaar om binnen de vijftien minuten te vertrekken. Het pelotonscommando staat klaar om binnen de
dertig minuten uit te rukken. Er zijn steeds TWEE patrouilles te plannen per blok van acht uur.
Het peloton Mitro ZUID voert VIER patrouilles uit in Mitro ZUID en EEN patrouille naar de zone
rond het dorpje Borcane, deze patrouille neemt vier uur in beslag gezien de trajectduur naar deze zone. De
rest van het peloton dient klaar te staan om binnen het uur te kunnen vertrekken.
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
05 / 32

Het peloton RTM levert alle bijkomende
opdrachten. Zij leveren de wacht, voeren
patrouilles van lange duur uit, doen training
op niveau peloton zoals rellenbeheersing
(CRC), helikoptertraining, bergpatrouilles,
de TOPA DOPA patrouilles (dit zijn
grenspatrouilles met het Servisch leger op de
administratieve grenslijn tussen Servië en
Kosovo), sport, onderhoud en hebben indien
geen opdrachten “vrije” tijd om uitstappen te
doen
naar
onder andere “film city” het hoofdkwartier van KFOR of te gaan
brunchen bij de Denen. Zoals men ziet is het programma goed
gevuld. Vroeger werden deze opdrachten uitgevoerd met VIER
pelotons maar sinds het Luxemburgse peloton vertrokken is uit de
compagnie en er geen andere (Mongoolse, Roemeense of andere)
pelotons meer deelnemen is het programma gevuld zonder veel vrije
tijd. Buiten de dagdagelijkse taken nam het peloton deel aan
meerdere activiteiten, sport, de wisselbeker korpscommandant
Frans bataljon vijftiende mandaat, hindernispiste en klassieke
vijfkamp, de DANCON mars, vijfentwintig kilometer in zwaar
terrein. We namen ook deel aan enkele uitstappen georganiseerd
door onze Padre’s (Majoor Luc Smet, SNR BK25).
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
06 / 32

‘BELU-ISAF 15’
Op 17 oktober 2007 vertrok Adjudant-majoor Luc Goovaerts, Korpsadjudant van het detachement
BELU-ISAF 15, als eerste naar Afghanistan. Gedurende vier maanden zullen onze mensen deelnemen
aan deze internationale opdracht. Maar wat behelst nu deze missie?
International Security Assistance Force (ISAF)
The Bonn Agreement
Na de aanslagen van 11 september 2001 verklaarde een coalitie van Amerikaanse en Britse troepen de
oorlog aan Al Qaeda en de sympathiserende Taliban en viel op 07 oktober 2001 Afghanistan binnen
(Operatie Enduring Freedom). Vrij snel werd de Taliban verdreven en de invasie maakte een einde aan een
22 jaar lange burgeroorlog. Aangezien er sinds 1979 geen nationaal aanvaarde regering meer bestond in
Afghanistan, was het voor de internationale gemeenschap belangrijk dat er eerst een overgangsregering
werd gevormd, vooraleer te beginnen met een permanente regering. Een nationaal aanvaarde regering zou
ten minste geaccepteerd dienen te worden door minstens één ‘Loya Jirga (grote raad)’, dit in afwezigheid
van recht en orde in de nasleep van de snelle overwinning van Westerse en ‘Afghaanse Noordelijke
Alliantie’-strijdkrachten. Daarom waren snelle diplomatieke stappen nodig. Er werd een internationaal
congres gehouden in Bonn (Duitsland), waaruit ‘the Agreement on Provisional Arrangements in
Afghansitan Pending the Establishment of Permanent Government Institutions’, of kortweg ‘the Bonn
Agreement’ werd geboren (05 december 2001). Hierin werden de eerste overeenkomsten gesloten met de
bedoeling om de Staat Afghanistan her op te bouwen. In november/december 2001 kwamen een aantal
prominente Afghanen, onder de auspiciën van de VN, samen in Bonn, teneinde een plan samen te stellen
om het land te besturen. Als resultaat werd op 22 december 2001 de ‘Afghan Interim Authority’ (AIA),
bestaande uit 30 leden en een voorzitter, opgericht. Zij kregen een mandaat van zes maanden en dienden
te worden afgelost door een ‘Transitional Authority’ (TA) met een mandaat van twee jaar. Vervolgens
zouden er verkiezingen dienen plaats te vinden. Er werd eveneens de ‘Afghan Constitution Commission’
opgericht, welke tot taak had om de nieuwe grondwet, in samenspraak met de bevolking, voor te bereiden.
Er werd ook bepaald dat er binnen de 18 maanden van de installatie van de TA een ‘Loya Jirga’
georganiseerd diende te worden, die zijn goedkeuring diende te geven om de grondwet van 1964 als basis
voor de nieuwe grondwet te mogen gebruiken. Verder bepaalde the Bonn Agreement om een juridische
commissie op te richten om een nieuw rechtssysteem voor te bereiden, in overeenstemming met de
islamitische principes, internationale waarden, rechtsregels en Afghaanse legale tradities. Tevens richtte
men de ‘Supreme Court of Afghanistan’ op. Mits enige vertraging is de grondwet geschreven en
ondertussen goedgekeurd door de Loya Jirga.
ISAF (International Security Assistance Force)
Voortspruitend uit ‘the Bonn Agreement’ richtte de TA een verzoek aan de Verenigde Naties (VN) om een
veiligheidsmacht te installeren in Kaboel en onmiddellijke omgeving. Met UNSCR 1386 (United Nations
Security Council Resolution) van 20 december 2001, keurde de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties de
oprichting goed van ISAF. Het gaf de opdracht aan ISAF om Kaboel en de omliggende streken te
beveiligen tegen de Taliban, Al-Qaeda en strijdlustige krijgsheren, teneinde de ‘Afghan Interim Authority
(AIA)’, onder leiding van Dhr Hamid Karzai, toe te laten om een regering te vormen. ISAF is de
internationale militaire strijdmacht in Afghanistan. Oorspronkelijk leverden naties op afzonderlijke basis
troepen voor ISAF, maar vanaf 9 augustus 2003 nam de Noord Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO)
de leiding over de ISAF-missie.
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
07 / 32

De NAVO heeft de volle verantwoordelijkheid voor de coördinatie, planning en ondersteuning van alle
ISAF-strijdkrachten. Op 13 oktober 2003 gaf de VN Veiligheidsraad de toestemming (UNSCR 1510) om
de NAVO-missie verder uit te breiden dan de grenzen van Kaboel. De verantwoordelijkheid voor de
beveiliging van gans Afghanistan zou op termijn moeten worden overgegeven aan het nieuw opgerichte
Afghaanse Nationale Leger.
ISAF breidde zijn opdracht uit in vier
stadia en over gans Afghanistan. In
2004 betrof de opdracht het noorden
van Afghanistan (ISAF Stage 1), in
2005 het westen (ISAF Stage 2). In
het najaar van 2005 werden de
verkiezingen van de ‘Afghan
National Assembly’ en de ‘Provincial
Council’ gehouden. Op 31 juli 2006
verwierf de door de NATO geleide
strijdmacht het commando over het
zuiden van het land (ISAF Stage 3) en op 05 oktober over het oosten van Afghanistan (ISAF Stage 4).
Sinds 2006 was ISAF meer betrokken in intensieve gevechten in Zuid en Oost-Afghanistan, een tendens
die zich verder zet in 2007. Ook de aanvallen op ISAF in andere streken is stijgend. Op 31 mei 2007
bestond ze uit ongeveer 35.500 personeelsleden vanuit 37 landen.
Belgische deelname aan ISAF
Begin maart 2002 besliste de Belgische regering om deel te nemen aan de operatie ISAF. Op 11 maart
2002 vertrok de eerste C-130 naar Karachi in Pakistan met als opdracht de transportsteun te verzekeren
voor de operatie tot augustus 2002. In de loop van het derde semester 2002 besloot de regering om de
deelname te verhogen om internationaal meer zichtbaar te zijn in de aan de gang zijnde operaties. Op 20
november 2002 viel de beslissing om deel te nemen aan ISAF III. Officieel startte de opdracht op 5 maart
2003. Sindsdien heeft België met verschillende detachementen deel genomen aan de operatie ISAF met
ondermeer: 4 gevechtsvliegtuigen F-16’s, een Compagnie Para Commando in de Noorse Battle Group
((NOR)BG) van de Kabul Multi National Brigade (KMNB), een twintigtal militairen in het PRT
(Provincial Reconstruction Team) Kunduz, de Compagnie Force Protection KAIA (KAbul International
Airport) en enkele militairen in RC - N (Regional Command - North). Ons Regiment nam reeds eerder deel
aan de opdracht BELU-ISAF IV/2 (30 oktober 2003 – 07 maart 2004).
Opdracht
ISAF’s voornaamste taak is de ondersteuning en bijstand van de Afghaanse regering, door het creëren van
en in te staan voor een veilige omgeving, waardoor de heropbouw van Afghanistan kan starten, de
implementatie van democratische structuren kan plaats vinden en de invloed van de centrale regering kan
groeien. ISAF is daar op verzoek van de Afghaanse regering en onder VN mandaat en met de volledige
steun van de internationale gemeenschap.
Logo
Het logo van ISAF heeft het volgende Pashto opschrift: ﮎمﮎ و ﻩمﮎارﯼ (Komak wa
Hamkari) en betekent "Help and Cooperation”.
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
08 / 32

Structuur
ISAF opereert onder de auspiciën van de NAVO, onder bevel van ‘The Allied Joint Force Command
Brunssum’, gelegen in Nederland.
Momenteel is het HQ ISAF (Hoofdkwartier) gestationeerd in Kaboel en dient als een NAVO operationeel
commando te velde. Meer dan 1200 personeelsleden van 30 leverende naties maken deel uit van het
Hoofdkwartier en zijn ondersteunend personeel. HQ ISAF beveelt de ondergeschikte eenheden en werkt
nauw samen met de regering, de ‘UN Assistance Mission in Afghanistan (UNAMA), internationale
organisaties en Niet-Gouvermentele Organisaties (NGO) door het implementeren van hun objectieven in de
algemene samenwerking en verbindingen.
Onder het HQ ISAF zijn er vijf ‘Regional Commands (RC)’, welke verspreid zijn over de regio’s ‘North’,
‘West’, ‘South’, ‘East’ en ‘Capital’. Het doel van deze RC’s is om de ISAF-eenheden in hun gebied te
bevelen en controleren, alsook de PRT’s (Provincial Reconstruction Teams). Elke RC staat met al zijn
middelen ter beschikking van Commander ISAF, over gans Afghanistan. RC Capital heeft de
Multinationale Brigade ter zijner beschikking. Deze voert patrouilles en allerlei veiligheidsactiviteiten uit
in Kaboel. RC North bevindt zich in Mazar-e-Sharif en behelst de PRT’s: Mazar-e-Sharif, Meymaneh,
Pol-e Khomri, Kunduz en Feyzabad. RC West in Herat heeft de PRT’s Herat, Qaleh-ye Now, Farah en
Chaghcharan. RC South in Kandahar heeft de PRT’s Kandahar, Qalat, Tarin Kowt en Lashkar Gah. RC
East in Bagram heeft de PRT’s Khowst, Sharan, Ghazni, Bamyan, Bagram, Pansjhir, Mihtarlam,
Asadabad, Gardez, Jalalabad, Nurestan en Wardak.
Momenteel zijn er 25 PRT’s over gans Afghanistan. Ze zijn zodanig samengesteld dat ze in staat zijn om
zowel militair als civiel samen te werken met de provinciale besturen, meer bepaald om een veilige en
rustige omgeving te scheppen. Ze dienen als uitvalsbasis voor de engagementen van de internationale
gemeenschap en de veldmedewerkers van UNAMA. Door hun patrouilles, begeleiding, invloed en
mediatisering, dragen zij bij tot de herontwikkeling van de provincie en vergroten zo de invloed van de
centrale regering.
Forward Support Bases (FSB’s) zijn logistieke bastions (‘hubs’) welke voorzien in medische evacuatie en
een veilige omgeving voor de PRT’s in elke regio. Er zijn FSB’s gestationeerd in Mazar-e-Sharif, Herat,
Kandahar en Bagram.
The Air Task Force (ATF) is verantwoordelijk voor de planning en uitvoering van alle luchtoperaties en
bewegingen ter ondersteuning van de ISAF-missie, beheer van het luchtruim en samenwerking met de
Afghaanse civiele luchtvaart.
Samenstelling detachement Force Protection
Een commandocel; een beschermingscompagnie; een logistiek detachement; een bevoorradingscel; een
detachement transmissiesteun; een detachement Medische steun; een detachement MP (Militaire Politie);
een ploeg ontmijners; een ploeg KESTREL (camerabewaking) en cel operaties.
De hoofdopdracht bestaat uit
1. Beveiliging en bewaking van de binnenomtrek van het vliegveld van Kaboel.
2. Op bevel deelnemen aan escortes vanuit het vliegveld naar andere installaties in Kaboel.
3. Op bevel deelnemen aan militaire opdrachten buiten de compound zoals escortes vanuit het vliegveld
naar andere installaties in Kaboel (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
09 / 32

‘Cohesie-oefening BELU-ISAF 15’
Van 20 tot 29 augustus 2007 hield het detachement BELU-ISAF 15 zijn cohesie-oefening te Lagland.
Deze oefening had meerdere bedoelingen. Vooreerst diende het om de verschillende elementen van het
detachement kennis met elkaar te maken. Immers velen komen uit andere eenheden. Dit diende om de
cohesie ten goede komen. Verder werden een groot aantal verplichte lessen en briefings gegeven aan alle
deelnemers. Deze zijn vastgelegd in de monografie voor buitenlandse operaties. Er werden tal van lessen
gegeven over RGC (Recht der Gewapende Conflicten), ATFP (Anti-Terrorisme Force Protection), TCCC
(Tactical Combat Casualty Care), ROE (Rules Of Engagement), CRC (Crowd and Riot Control), tucht,
inlichtingen, raadgevingen van de RMO (Raadgever Mentale Operationaliteit), PR (Personal Recovery),
PBM (Preventie, Bescherming op het werk en Milieu), PSO (Peace Supporting Operation), vergoedingen,
douanerichtlijnen en ICCS (Individual Common Core Skills). Gedurende de laatste twee dagen van de
kampperiode werd er getraind op Sectie en Pelotonsniveau van de verschillende PSO-opdrachten (RV).
‘Pré-syntheseoefening BELU-ISAF 15’
Van 10 tot 14 september 2007 hield het
detachement BELU-ISAF zijn pré-syntheseoefening
te Kleine Brogel. Gedurende deze periode
werden de verschillende observatieposten en
toegangen van KAIA nagebouwd. Bedoeling was
dat de deelnemers reeds konden trainen in een reëel
realistisch kader, waarbij een bijzondere aandacht
ging naar het leven op de stellingen. Tijdens deze
trainingsperiode lagen de hoofdaccenten op
training (inclusief ateliers) en debriefing (RV/
Foto’s PR).
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
10 / 32

‘Red Liberation’
Van 01 tot 04 oktober 2007 hield het 15 de Belgisch-Luxemburgs
detachement van de International Security Assistance Force
(BELU-ISAF 15) op het vliegveld van Kleine Brogel en omstreken
de syntheseoefening ‘Red Liberation’. Dit detachement vertrok eind
oktober om de Belgische troepenmacht op de internationale
luchthaven van Kaboel (KAIA) af te lossen. Ze zal daar, in de
schoot van de door de NAVO-geleide troepenmacht, bij dragen tot
het stabiliseren van de regio. Sinds 07 oktober is België tevens de
hoofdverantwoordelijke (Lead KAIA) voor de volledige uitbating
van het vliegveld. Vermits alle in- en uitvoer via de lucht gebeurt, is
de luchthaven dan ook van strategisch belang.
Het detachement is grotendeels samengesteld uit personeel van het
Regiment Bevrijding – 5 Linie. De logistieke ondersteuning gebeurt
door het 18de RV
Bataljon Logistiek. Verder bestaat het uit elementen van de lucht- (voornamelijk 10 Wing
Tac) en medische component. Verder nemen ook 9 Luxemburgse militairen deel.
Deze syntheseoefening was de laatste grote trainingsactiviteit en sloot de voorbereidingsperiode af.
Tijdens deze week werden de deelnemers aan tal van mogelijke scenario’s onderworpen, waar ze mogelijks
mee te maken krijgen. Het was aan hen om het gepaste antwoord te geven op de gecreëerde
conflictsituaties. Het gaf eveneens aan de pilooteenheid de mogelijkheid om indien nodig, de scherpe
kantjes wat bij te schaven. Onze mannen en vrouwen waren er echter klaar voor (RV).
RV
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
11 / 32

‘Plechtigheid te Sint-Jans-Molenbeek’
In Sint-Jans-Molenbeek staat het Nationale Monument van de Brigade Piron. De eerste steenlegging van
dit monument gebeurde door Burgemeester Edmond Machtens op 09 mei 1964. Het monument werd
officieel ingehuldigd door Luitenant-generaal Piron op 06 september 1964, ter gelegenheid van de
twintigste verjaardag van de bevrijding van de hoofdstad.
Jaarlijks herdenkt men hier op 04 september de bevrijding van Brussel. Op 04 september 1944 reed immers
de Brigade Piron onze hoofdstad binnen. Er zijn delegaties van ons regiment, de Koninklijke Militaire
School en het Eerste Artilleriebataljon, samen met het gemeentebestuur, Oud-strijders en
Vaderlandslievende Verenigingen (RV).
WB
WB
En collega, voor die € 50 nog
een goede parkeerplaats
gekregen?
‘Beringen’
Op 6 september vond de herdenking plaats van de
bevrijding van Beringen.
Dankzij de inzet van de Nederlandse Prinses Irene
Brigade, in samenwerking met de Britten, kon een
doorbraak geforceerd worden over het Albertkanaal.
Via dit bruggenhoofd werd de Brigade Piron op 11
september 1944 hals over kop ingezet om Leopoldsburg
te bevrijden.
Samen met onze zustereenheid,
het 17 de Pantserinfanteriebataljon
Prinses Irene uit Oirschot houden
wij jaarlijks deze plechtigheid in
onze peterstad (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
12 / 32

‘Rotselaar’
Op zondag 9 september 2007 nam onze eenheid traditiegetrouw deel aan de
herdenkingsplechtigheid te Rotselaar. De gemeente Rotselaar was in vroegere tijden
de tweede peterstad van het 5 de Linieregiment. Het 5 de Linie leverde tijdens de Eerste
Wereldoorlog slag aan Molen te Rotselaar. Na de fusie in 1992 van het Bataljon Bevrijding en het
Bataljon 5 de Linie, werden de tradities door ons Regiment overgenomen.
De Slag bij Molen
In het kader van de Tweede Uitval kreeg de 2 de Legerafdeling op 12 september 1914 de volgende opdracht:
‘De 2 de Legerafdeling zal Wesemaal veroveren. Na deze verovering zal zij een eenheid opstellen tegenover
Leuven, die sterk genoeg moet zijn om een mogelijke aanval vanuit de stad af te slaan. De andere
eenheden zullen opmarcheren naar het westen, het Kanaal te Tildonk oversteken en een bruggenhoofd
maken achter de 6 de Legerafdeling. Luitenant-generaal Dossin gaf de volgende bevelen aan zijn
ondereenheden: de 7 de Brigade zal oprukken naar Kortrijk-Dutzel. De 6 de Brigade naar Wesemaal en de
weg naar Leuven, om van daaruit de Duitse stellingen ten oosten van het Dijlekanaal aan te vallen. De
5 de Gemengde Brigade naar Beversluis-Rotselaar, Molen, met als objectief Wijgmaal en de vijandelijke
aanvalsstellingen ten oosten van het Dijlekanaal. De voorhoede van de 5 de Brigade dient de brug van
Molen te bereiken om 06.30 uur. De 5 de Brigade (Generaal De Brauwere) werd met de
hoofdkrachtinspanning belast. Het 5 de Linieregiment (Kolonel Larmoyer) was aan de beurt om in eerste
lijn op te treden. Dit gebeurde in de volgorde 1 ste Bataljon, Compagnie machinegeweren, 2 de Bataljon en 3 de
Bataljon. De Dijlevallei was in een lichte nevel gehuld. In de verte hoorde men enkele geweerschoten.
Onderweg zagen de linietroepen de artillerie van de 5 de Brigade haar schietstelling klaar maken vlak bij de
weg, op 600 meter van de toren van Rotselaar. Terwijl het 5 de Linieregiment doorzette naar Molen, lag het
25 ste Linieregiment in reserve ten noorden van Rotselaar.
Molen was een gehucht van Rotselaar. Het bestond uit enkele huizen, die rond de brug over de Dijle
geschaard stonden. Op deze plaats vormde de rivier een eilandje. Het water stroomde er snel en krachtig in
een diepe bedding. Die stroming leverde de nodige aandrijving voor een watermolen. De brug was zeer eng,
waardoor de overtocht van troepen belemmerd werd. Het terrein aan de overzijde, waar de weg liep naar
Walestraat, een ander gehucht, lag in een komvormige inzinking. Het schietveld was beperkt. Dicht
kreupelhout, rijen bomen en bosjes, die vooral rond het Jezuïtenhof tamelijk voor kwamen; overdekten de
streek. Het maakte het terrein uitermate geschikt voor hinderlagen, uiterst moeilijk te doorzoeken, daar de
tijd ontbrak en de verkenners dicht op de hielen werden gevolgd door de voorhoede, bestaande uit het gros
van het 1 ste Bataljon en de Compagnie machinegeweren van de 5de Gemengde Brigade. Het 1 ste Bataljon
van het 5 de Linieregiment, stond onder leiding van Commandant Lequeux, een oud-koloniaal. Om 6.45 uur
trok hij met zijn bataljon over de brug van Molen, ontplooide zijn eenheden ten zuiden van Walestraat
over de Steenweg Rotselaar-Wijgmaal en zette de strijd in tegen de Duitse infanterie.
Een sectie geschut van de 5 de Brigade koos stelling in de nabijheid van de compagnies in de eerste
frontlinie. Spoedig was het 1 ste Bataljon in een hardnekkig gevecht gewikkeld en werd bestookt door een
enorm artillerie-, infanterie- en mitrailleurvuur. De Duitsers gingen zelf in de aanval. Het gevecht was
enorm. Rond 08.45 uur had het 1 ste Bataljon enorme verliezen ondergaan, maar men vermoedde dat de
vijand er nog erger aan toe was, want zijn vuur nam opmerkelijk af.
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
13 / 32

Het Bataljon vroeg dringend munitie en versterking. Het 2 de Bataljon (Majoor Bouhon) werd ter hulp
gezonden. Het vijandelijk vuur nam toe. De Duitse artillerie bestookte het ganse terrein. De Belgische
vooruitgang werd gestuit, maar ondanks de vijandelijke druk en enorme verliezen hielden de Belgen stand.
Het 3 de Bataljon (Majoor Montlibert) kwam intussen ook in lijn met het oog voor de aanval op Wijgmaal.
Onder een duchtige beschieting, stak het de brug in Molen over, rukte snel op maar botste op de Duitse
hinderlagen, gespannen in het struikgewas en de bossen tussen de Jezuïtenhoeve en Walestraat. De
compagnies zochten bescherming en openden onmiddellijk het vuur. De 2 de Compagnie van het 2 de Bataljon
bemerkte op minder dan 300 meter een linie tirailleurs. Aan de uniformen kon men zien dat men te maken
had met soldaten van de Marinebrigade. Salvo’s en afzonderlijk geweervuur verdreven deze aanvallers. Al
deze krachtinspanningen gingen gepaard met grote verliezen en vanaf 08.00 uur trok dan ook een
erbarmelijke stoet van gekwetsten over de brug van Molen. Rond 09.30 uur bracht de bevelhebber van de
5 de Gemengde Brigade de Commandant van het 25 ste Linieregiment op de hoogte van de hachelijke
toestand waarin het 5 de Linieregiment zich bevond. Het diende het offensief van het 5 de Linieregiment te
steunen met twee van zijn bataljons. Na een kort oponthoud op de rechteroever van de Dijle sloegen het
1 ste Bataljon van het 25 ste Linie (Majoor Tielemans) en het 2 de Bataljon van het 25 ste Linie (Majoor Gillet)
erin om de fel beschoten brug van Molen te overschrijden. Omstreeks 10.00 uur werd de toestand uiterst
netelig. De brug leed onder de bombardementen. Het vuur kwam uit alle richtingen. Vooral uit het zuiden,
waar nochtans de 6 de Brigade met de flankbescherming belast was, verwekte de nodige onrust. Men zond
een patrouille uit. Deze passeerde een grenadierspost, 300 meter ten zuiden van Molen maar kwam niet
meer terug. Tevergeefs zocht men de vijandelijke stellingen, het uitzicht was echter beperkt. Het Bataljon
van Majoor Tielemans marcheerde op kop. Men had nog maar net de andere oever van de Dijle bereikt,
waar men stelling nam of Majoor Tielemans werd zwaar in de buik getroffen. De Duitsers hadden de
verplaatsing gezien en zette Molen met zijn artillerie in vuur en vlam. Weldra was de weg van Molen met
troepen overstelpt. De verliezen waren enorm. De eenheden bezetten de gracht van de Leybeek, het 1 ste
Bataljon van het 25 ste ten zuiden van de steenweg, het 2 de Bataljon ten noorden. Men besefte het gevaar
waarin het 3 de Bataljon van het 5 de Linie zich bevond aan de Jezuïtenhoeve en men plaatste een sectie
mitrailleurs op een zolder van een huis in de Walestraat om de Duitsers in bedwang te houden. Dank zij
het snelle en kordate optreden van deze sectie werd de Duitse opmars gestopt en bleef het 3 de Bataljon van
een onvermijdelijke uitroeiing gespaard. De huizenrij van de Walestraat bood een tijdelijke bescherming
tegen kogels; gewonden en stervenden werden er ondergebracht. De 2 de Compagnie van het 3 de Bataljon
van het 5 de Linie, linkervleugel van de Brigade, drong door tot de bossen ten noorden van de
Jezuïtenhoeve maar viel onder een gejusteerd vuur. Men trachte tevergeefs op te rukken, maar moet
uiteindelijk wijken, doch moet vaststellen dat zijn terugtochtweg was afgesloten. Ten koste van vele
doden en gekwetsten, die zij in de bossen dienden achter te laten, konden zij zich bij de resten van het 1 ste
Bataljon voegen. Zij werden ingedeeld bij dit bataljon, doch men had een groot munitietekort. De Duitsers
waren genaderd tot op 100 meter. Hun overmacht was verpletterend, het 5 de Linie was ten einde kracht en
moest wijken. De meeste officieren waren gedood of gekwetst, lagere kaders waren weggesmolten. Er
waren haast geen bevelvoerende officieren meer. Met het ontbreken van de bevelhebbers, was de
tegenstand ontzenuwd en de uiteengeslagen troepen moesten wijken. De meesten hadden geen munitie
meer. De vijand rukte verder op, benutte het terrein maximaal en maakte uiterst handig gebruik van zijn
eigen mitrailleurs en artillerie. De Belgische stelling was een hel geworden. De Belgische machinegeweren
verschoten hun laatste banden, maar stonden machteloos tegenover de oprukkende Duitsers. De Duitsers
omsingelden de Belgen. Het terrein was bezaaid met doden en gewonden. Zij, die trachtten te ontsnappen,
waren doodop en moesten over de lijken van makkers kruipen.
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
14 / 32

Machteloos tegenover sommige zwaar gekwetsten, die hier en daar met hartverscheurende stem om hulp
riepen. Uiteindelijk bereikte men de lijn, bezet door de Grenadiers, die op hun beurt onder zwaar vuur
vielen. Ondertussen verdedigde de 1 ste Compagnie van het 3 de Bataljon van het 5 de Linie onder een hevig
bombardement nog steeds de brug. De restanten
van de Compagnie machinegeweren waren tot aan
de brug geraakt. Bijna al de honden waren verloren,
doch alle stukken stonden in stelling. Het helse
vuur maakte de overtocht over de brug echter
onmogelijk. Men kon slechts al zwemmend onder
een kogelregen de overkant bereiken. Zij die niet
konden zwemmen trachtten te ontsnappen langs
noordelijke richting, doch werden neergeschoten. Zij
die dit zagen, sprongen uiteindelijk toch in het
water, doch verdronken. Het was een tragisch
schouwspel. Een mitrailleur met zijn hondenspan
werd met de stroom meegesleurd. Sommige mannen
die nog op de vijandelijke oever waren
achtergebleven, verkochten hun leven duur. Van
achter de wilgen deden zij menige vijand in het
zand bijten. Tussen 10.00 uur en 10.30 was de aftocht algemeen. Op het slagveld lagen 324 lijken
verspreid. Rond de brug van Molen lagen de lichamen van Grenadiers en soldaten van de 5 de Gemengde
Brigade als een vleeshoop opeen waartussen menig gekwetste nog gruwelijk uren moest doorbrengen. Vele
gevangengenomen gekwetsten werden door de Duitsers ondergebracht in het hospitaal van Leuven waar
nog velen een wrede dood, tengevolge van koudvuur of bloedvergiftiging, stierven. Molen was getuige
geweest van bovenmenselijk krachtinspanningen en heldendaden. De verliezen toegebracht aan de 5 de
Brigade op de vijf gevechtsdagen tijdens de Tweede Uitval bewezen hoe het er aan toe was gegaan: 994
manschappen waren gesneuveld, vermist, gekwetst of achtergelaten. 325 lijken van soldaten van de 5 de
Gemengde Brigade werden na de slag te Rotselaar begraven. Streekbewoners noemen de begraafplaats ‘het
Kerkhof van het 5 de Linie’.
De betrokkenheid met de gemeente Rotselaar is zeer groot. Zo bezocht de Heer Senator en Burgemeester
Dirk Claes onze troepen in Kosovo (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
15 / 32

RV
‘Plechtigheid te Maaseik’
Onder een stralende avondzon vond op 04 oktober 2007 op de mooie Maaseikse markt en onder de
goedkeurende ogen van de gebroeders Van Eyck, de traditionele herdenking plaats van de bevrijding van
deze stad door de Brigade Piron. Op 22 september 1944 immers, trok een patrouille van de Tweede
Gemotoriseerde Eenheid onder bevel van Kapitein Moos om 18.35 uur Maaseik binnen en bevrijdde de
inwoners van het Duitse juk. Deze patrouille werd uitbundig begroet door een zeer enthousiaste menigte.
Maaseik onderhoudt sindsdien de beste banden met onze Oud-strijders en ons Regiment. De rede van de
Burgemeester, de Heer Jan Creemers, was dan ook een hart onder de riem van de militairen. Met de tonen
van de Last Post en een bloemenhulde werd aan het monument in het stadhuis eer betuigd aan de
gesneuvelden.
Tevens vond tijdens deze plechtigheid de uitreiking plaats van de ISAF-badge voor het detachement
BELU-ISAF 15 (15 de Belgisch-Luxemburgs Detachement – International Security Assitance Force). Dit
detachement draagt in de schoot van de door de NATO geleide vredesmacht, vanaf eind oktober 2007 bij
tot het stabiliseren van de regio, met als hoofdtaak de beveiliging van de internationale luchthaven van
Kaboel (KAIA). Het detachement is grotendeels samengesteld uit personeel van ons Regiment. Verder
bestaat het uit elementen van de lucht- en medische component en enkele Luxemburgse militairen. Om de
voorbereidingsperiode plechtig af te sluiten, kregen onze vredessoldaten door de prominenten de badges
uitgereikt.
Door de grote aanwezigheid van families en sympathisanten, het prachtige decor, het schitterende weer en
de kleurrijke desert outfit was deze parade een prachtig hoogtepunt van ons Regiment (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
16 / 32

‘Plechtigheid te Thorn’
Op 05 oktober 2007 was ons regiment te gast in het sfeervolle witte stadje Thorn. Het was voor de eerste
maal dat de Gemeente Maasgouw deze plechtigheid voorzat. Het was dan ook bang afwachten of we
onze tradities konden verder zetten met de nieuwe bewindvoerders. De gemeente Maasgouw ontstond op
1 januari 2007 na samenvoeging van de gemeenten Heel, Maasbracht en Thorn. Deze drie gemeenten
besloten zelf tot een vrijwillige gemeentelijke herindeling. Maasgouw bestaat uit de kernen Maasbracht,
Linne, Ohé en Laak, het oude vestingstadje Stevensweert, Thorn, Heel, Beegden en Wessem en telt zo'n
24.000 inwoners.
Vooraleer de officiële
plechtigheden van start te laten
gaan, gebeurde de overdracht van
Groep 7. Deze ‘vijfde’ klas van
het lager onderwijs engageerde
zich destijds om de plaquette van
de gesneuvelden te onderhouden.
In ruil voor deze betrokkenheid,
nodigt het Regiment jaarlijks deze
jongeren uit op de Opendeurdagen.
Vervolgens vond het eerste
eerbetoon plaats aan de grenspaal
in de beekstraat. Het was hier dat
de Brigade Piron via de
WB
Kessenicherweg Thorn binnenreed
op 25 september 1944. In de eerste Bren Carrier, zat de Thornse burgemeester Spiertz, die in de
ochtenduren op Belgisch grondgebied contact had kunnen leggen met de oprukkende Belgen. Aan de
Kerkberg sprak de burgemeester de toegestroomde menigte toe en vroeg vrijwilligers die op de uitkijk
wilden staan. Het is op deze plaats dat de tweede plechtigheid plaats vond. Hier vind je de plaquette
terug met de namen van de gesneuvelden van de Brigade Piron (omgeving Thorn). Tal van prominenten
legden uit eerbetoon bloemenkransen neer. Een peloton van de pas opgerichte Bravo Compagnie zorgde
voor de militaire omkadering.
De gemeente Maasgouw nodigde vervolgens alle gasten uit voor de even traditionele ‘borrel’ op het
voormalige gemeentehuis van Thorn.
Tijdens de maaltijd in ‘Aod Thoarn’ werden vijf erekorporaals gehuldigd. O.a. gewestelijke afdelingen
kunnen mensen voordragen, die zich verdienstelijk hebben gedragen ten voordele van de Brigade Piron of
die hebben bijgedragen tot een positieve naamgeving van ons regiment. Belangrijk om te onthouden is dat
de nieuwe bewindvoerders aan den lijve konden ondervinden dat we met de plaatselijke bevolking een zeer
rijke traditie hebben. Burgemeester Willems engageerde zich met zijn gemeentebestuur om de
samenwerking in de toekomst dan ook verder te zetten. Gelukkig werden op deze plaats aldus de tradities
verzekerd (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
18 / 32

‘Poolse herdenking te Lommel’
Op 20 oktober 2007 vond de jaarlijkse herdenking plaats op het Pools kerkhof te Lommel. Onze eenheid
was met een Erepeloton aanwezig.
Historiek
Na de Duitse inval op 01 september 1939 en de Sovjetaanval op 17 september 1939 konden de overlevende
Poolse soldaten na het beëindigen van de zware gevechten niet langer in Polen verblijven. Daarom
trachtten ze met alle mogelijke middelen Polen te verlaten, om in het nog vrije Franse gebied verder te
strijden aan de geallieerde zijde. Zo streden in Frankrijk gevormde Poolse eenheden, tegen de Duitse
aanval op Frans grondgebied. Na de val van Frankrijk streefden de Poolse eenheden ernaar om Groot-
Brittannië te bereiken. Zo werd, in samenspraak met de Britse regering, op bevel van de Poolse
Opperbevelhebber Wapengeneraal Wladyslaw Sikorski, op 25 februari 1942, de Poolse landdivisie, die
voordien de kust verdedigde, omgevormd tot de Eerste Poolse Pantserdivisie, volgens de plannen van
Generaal Stanislaw Maczek alsook de parachutistenbrigade van Generaal Sosabowski. Luchtvaart en
Marine bestreden onafgebroken de Duitse vijand.
Op basis van zijn gevechtservaring in de 101 ste Pantserbrigade in Polen en in de Poolse Pantserbrigades in
Frankrijk, heeft Generaal Maczek, het organisatorisch plan uitgewerkt van de 1 ste Poolse Pantserdivisie
in Groot-Brittannië. Dankzij de intensieve hulp van uitstekende Britse instructeurs, de voortreffelijke
Britse uitrusting en door het volhardende werk van de Poolse soldaten kwam er een voortreffelijke eenheid
tot stand. De divisie behield de organisatie in 1944 en in deze configuratie nam men deel aan de veldtocht
van augustus 1944 tot mei 1945.
De veldtocht 1944-1945
De 1 ste Poolse Pantserdivisie nam deel aan de bevrijding van West-Europa, geïntegreerd in de 21 ste
Geallieerde Legergroep onder bevel van Generaal Montgomery. Op 01 augustus 1944 landde de Divisie op
het strand te Arromanches te Normandië. Op 08 augustus begint de aanval in de regio van Caen. Tussen
19 en 21 augustus, tijdens het gevecht om Normandië, op de lijn Chambois-Mont Ormel, heeft de Divisie
de aftocht verhinderd van het 7 de Duitse Pantserleger van Generaal Von Kluge en heeft alzo een groot
gedeelte van deze legereenheid (70 %) in een tangbeweging (zak) geïsoleerd. Tijdens deze gevechten werden
de Polen aangevallen langs beide kanten. Eerst door de Duitsers die omsingeld waren en vervolgens door
de Duitsers van de SS-Pantserkorpsen buiten de omsingeling. Op 30 augustus begon de Divisie de
terugtrekkende vijand te achtervolgen en bevrijdde in zijn opmars verschillende dorpen in het Noorden van
Frankrijk o.a. Abbeville en St. Omer. Op 6 september stak de Divisie de Belgische grens over. Ze
bevrijdden o.a. volgende dorpen en steden: Poperinge, Ieper, Roeselaar, Tielt, een gedeelte van Gent,
Lokeren, Beveren-Waas, St. Niklaas, Beerse en Merksplas. In Zeeland (NL): Hulst, Axel en Terneuzen.
De Divisie stak de grens van Nederland over op 2 oktober en bereikte Baarle-Nassau. Daar begon zij een
offensief dat werd beëindigd op 29 oktober met het bereiken van Breda en op 8 november het bereiken van
de Moerdijk op het Hollands Diep. Tijdens de winterperiode bewaakte de Divisie noordelijk Maasdijk. In
het Noorden van Holland heeft ze verschillende dorpjes bevrijd: o.a. Emmen, Stadskanaal, Windschoten.
Nadien is de Divisie Duitsland binnen gemarcheerd en bereikte op 4 mei na zware gevechten
Wilhelmshaven waar zij met de capitulatie van de vijand geconfronteerd werd op 5 mei 1945.
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
18 / 32

Tijdens de negen maand durende campagne heeft de Divisie 20.877 krijgsgevangenen gemaakt en haar
eigen verliezen telde 1.711 doden en 3.722 gewonden.
Het Poolse Kerkhof
Niet alle Poolse soldaten van de 1 ste Divisie verlieten België. Op
de Belgische kerkhoven liggen er 360 soldaten en op het Poolse
militaire Kerkhof te Lommel liggen er 257 Poolse soldaten
begraven. Mannen die in de strijd zijn gevallen voor de
bevrijding van België.
Belgisch-Poolse verbroedering
Het 9 de Bataljon Fuseliers van de 1 ste Poolse Pantserdivisie heeft in 1944 aan de zijde gevochten van de
Brigade Piron tijdens de verovering van België. Het is door een decreet van 1944 dat zij vanaf dan ook de
Belgische vuurkoord mochten dragen en zich “Chasseurs de Flandre” mogen noemen. In 1992 neemt de
11 de Pantsercavaleriebrigade de tradities over van de 1 ste Pantserdivisie en de 34 ste Pantsercavaleriebrigade
die van het 9 de Bataljon Fuseliers. De militairen van de 34 ste Pantsercavaleriebrigade dragen heden ten
dage nog steeds de Belgische vuurkoord.
Het Regiment Bevrijding – 5 de Linie verbroederde op 11 juni 1999 met de 34 ste Poolse
Pantsercavaleriebrigade uit Zagan. Hiermee was zij de eerste Belgische eenheid die verbroederde met een
eenheid uit het voormalige Warchau-Pact.
Poolse bilaterale betrekkingen
In het kader van deze bilaterale betrekkingen, nodigde de Korpscommandant ook een Poolse delegatie uit
naar België.
De delegatie - onder leiding van Kolonel Pokropowicz, DCom (Deputy Commander) van de 34 ste
Pantserinfanteriebrigade - bezocht tijdens de synthese-oefening ‘Red Liberation’ het detachement BELU-
ISAF 15 te Kleine Brogel. Ook waren zij eregenodigden op de aansluitenden badgeparade te Maaseik.
Belgische Vuurkoord ‘Nestel 1940’
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
19 / 32

‘Sprokkels’
‘Defensiedagen te Koksijde’
Op zaterdag 30 juni en zondag 01 juli werden te Koksijde de Defensiedagen gehouden. Gedurende deze
dagen werden de competenties van onze krijgsmacht aan het grote publiek getoond. Ons regiment leverde
in de schoot van de Landcomponent ook zijn bijdrage. De Charlie Compagnie toonde met grote klasse het
concept van CRC (Crowd and Riot Control) door middel van meerdere dynamische demo’s.
‘Defilé 21 juli 2007’
Op 21 juli 2007 kreeg het Regiment de eer om deel te nemen aan de Nationale defilé te Brussel. Het
maakte deel uit van het defilé vervoerd. Het detachement, onder leiding van Eerste Sergeant Frank
Dedulle, voerde het defilé uit met vier DINGO II (RV).
‘Opendeur M.K.O.K.’
Op 8 en 9 september hield het Museum K-blokken en Oscar Kapel (M.K.O.K.) zijn opendeurdagen. Dit
museum, gelegen in het voormalige Cavaleriekamp te Leopoldsburg, herbergt tal van militaire curiosa.
Voor deze gelegenheid organiseerde het de tentoonstelling ‘BSD’ (Belgische Strijdkrachten in Duitsland).
Ons regiment was hierop aanwezig met materiaal van onze voormalige fusie-eenheden: Bataljon
Bevrijding en het Bataljon 5 Linie. Er werd een impressie gegeven van de militaire aanwezigheid in het
naoorlogse Duitsland (RV).
‘Brevettenparade GPO 3/2007’
Op 20 september 2007 hield het Regiment een plechtigheid in
zijn kwartier. Vooreerst werden enkele militaire eretekens en
medailles in de Nationale Orden uitgereikt. Vervolgens kregen
de afgestudeerden van de lichting GPO (Gespecialiseerde
Professionele Opleiding) 3/07 de nodige aandacht. Tien nieuwe
infanteristen slaagden in hun opleiding en vervoegden de
rangen van onze eenheid. In het bijzijn van hun familieleden
kregen zij een brevet uitgereikt. Namens de Vriendenkring
reikte de Heer Kolonel Stafbrevethouder buiten dienst Luc
Coelmont een kleine oorkonde en een geschenkbon aan de meest
verdienstelijke soldaat, Soldaat Joerie Derycke. Het geheel
werd afgesloten met een defilé (RV).
WB
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
20 / 32
WB

‘Jean en Eva Schoonjans’
Onze eenheid is de traditiedrager van de Brigade Piron.
De Brigade Piron werd tijdens de oorlogsjaren opgericht
in de schoot van de Belgische Strijdkrachten in Groot-
Brittannië. Zij stond mede in voor de bevrijding van
Normandië, alsook Belgisch en Nederlands Limburg in
1944/1945. Onze eenheid onderhoudt nog steeds de beste
banden met onze Oud-strijders. Tal van plechtigheden
zijn hiervan getuige. Maar de band wordt ook op een
andere wijze versterkt. Momenteel zijn er in ons regiment
al twee kleinkinderen van Oud-strijders in de rangen
opgenomen. Enerzijds 1Sdt Christian Dufrane (A Cie) en
anderzijds Sdt Eva Schoonjans (B Cie). Pierre Dufrane
(Stamnummer 3762) was sectiecommandant van de 3 de
Sectie, 5 de aanvalspeloton, 3 de Gemotoriseerde Eenheid en Jean Schoonjans (Stamnummer 5505) was
stormfuselier in het 3 de Peloton, 2 de Gemotoriseerde Eenheid.
Jean Schoonjans was betrokken bij de laatste gevechtsactie op het slagveld te Thorn. Hij maakte deel uit
van het peloton dat het bruggenhoofd over het Kanaal van Wessem verwezenlijkte op 11 november 1944.
Zaterdag 11 november 1944: De Commandant van de 53 ste Divisie vroeg aan de Belgische Brigade Piron
om een aanval uit te voeren op het Duitse bruggenhoofd, gelegen op de Vosbergbrug (plaatselijke benaming
Velterbrug), ten einde de vijand terug te werpen tot achter het Kanaal van Wessem. Nadien moest de
Brigade waarnemingsposten oprichten op de westelijke oever, ten einde elke vijandelijke infiltratie te
beletten. Kolonel Piron maakte zijn aanvalsplan op en gaf de nodige bevelen om het vijandelijke
bruggenhoofd in de loop van de avond te veroveren. Deze operatie zou gesteund worden door de artillerie
van de Brigade en door alle steunwapens (mitrailleurs en mortieren). Na de verovering van deze brug zou
de oversteek gebeuren van de troepen in het achterland. Deze daaropvolgende operatie, de oversteek van de
Maas, werd ‘Operatie Bristol’ genoemd.
De 2 de Gemotoriseerde Eenheid kreeg de opdracht om het vijandelijke bruggenhoofd, dat zich nog steeds op
de oostelijke oever bevond, te zuiveren. Op de rechterflank werd zij ondersteund door de 3 de
Gemotoriseerde Eenheid en op de linkerflank door de 1 ste . Voor de aanvang van de actie kwam Kolonel
Piron zijn manschappen moed inspreken. Deze waren vol enthousiasme en vol goede moed. Het
aanvalsuur was vastgesteld op 18.30 uur. Na een hevige artillerievoorbereiding vanaf 18.15 uur, trok het
aanvalspeloton van Onderluitenant Rogge van de 2 de Gemotoriseerde Eenheid ten aanval, vergezeld van
een detachement van de Genie. Om 18.59 uur schoot het aanvalspeloton drie groene vuurpijlen af, het
signaal dat de aanval geslaagd was en de vijandelijke oever bezet. De vijand reageerde onmiddellijk en
zeer hevig. Het aanvalspeloton van Onderluitenant Rogge alsook de 2 de en 3 de Gemotoriseerde Eenheid, die
het peloton met hun vuur steunden, kwamen onder hevig artillerie- en mortiervuur te liggen. Tezelfdertijd
nam de vijand aan de overzijde van het kanaal, het Peloton Rogge onder een hevig mitrailleurvuur.
Niettegenstaande het zwaar vijandelijk vuur kon het aanvalspeloton consolideren.
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
21 / 32

Op 12 november 1944 om 14.00 uur beheersten de Belgen een bruggenhoofd tegenover hoeve de ‘Vosberg’
aan de Olerse kant van het kanaal. Er werd een noodbrug gelegd aan de loswal. Onderluitenant Rogge
werd bij deze aanval ernstig gewond. Hij wou zich slechts laten evacueren als de reorganisatie beëindigd
was. Hij werd uiteindelijk door twee soldaten, Jean Schoonjans en een Braziliaanse Belg, die noch Vlaams
of Frans sprak, weggedragen naar de hoeve ‘Nieuw Kolderhof’(Scheidingsweg Nr 13). Deze boerderij was
de laatste in die omgeving die nog enigszins intact was. Rogge werd naar binnen gedragen en op de
keukentafel gelegd. De verwondingen waren zo ernstig dat de uniformen van de soldaten doordrenkt
waren met bloed. Hij werd verbonden met kapot gescheurde lakens die de soldaten uit de linnenkast
hadden gehaald. De RSM van de 2 de Gemotoriseerde Eenheid, Eerste Sergeant-majoor Silberman, snelde
met een jeep ter hulp om onderluitenant Rogge te evacueren. Ongelukkig reed de jeep op de modderige
terugweg in het spoor dat hij volgde op een mijn. Er volgde een hevige ontploffing; beide militairen waren
op de slag dood. De twee soldaten die net terug naar het front gingen, werden door de ontploffing tegen de
grond geworpen. Onderluitenant Gerard Rogge was juist twintig jaar geworden. De totale verliezen van
de 2 de Gemotoriseerde Eenheid bedroegen zes doden en dertien gekwetsten.
De gesneuvelden waren Onderluitenant Rogge (09 oktober 1924 – 11 november 1944), Eerste Sergeantmajoor
Robert Silberman (20 maart 1912 – 11 november 1944), Soldaat Marcel Racour (22 oktober 1923
– 11 november 1944), Soldaat Marcel Delhotte (16 juni 1921 – 11 november 1944), Soldaat René Van
Rosse (30 april 1921 – 11 november 1944) en Soldaat Jean-Baptiste Van Snick (02 augustus 1925 – 11
november 1944). Het succes van deze aanval was van kapitaal belang voor het verloop van de verdere
operaties, dankzij de waardevolle inlichtingen, bij deze actie bekomen.
Tijdens de gehele operatie bleef Kolonel Piron op zijn post. Deze strijder, die zeer hard was voor zichzelf,
was diep geroerd bij het aanzien van de gewonden, waarvan sommigen stervende waren. Aalmoezenier
Delhoux sprak troostende woorden tot hen; Hij deed dit met een verstard gezicht, dat zijn emotie verborg.
Van één der stervenden was de rust die van hem uitstraalde en de gelatenheid waarmee hij zijn lot
onderging, diep treffend. Kolonel Piron probeerde met hem te praten. Eerst in het Frans, daarna in het
Nederlands. De soldaat verstond de woorden niet, hij was Canadees. Er kwam tussen beide een
conversatie op gang in het Engels. De aan het hoofd gewonde militair aanvaardde met een glimlach een
brandende sigaret van de Kolonel. Daarna stierf hij zonder dat een klacht zijn lippen beroerde. De niets
ontziende strijd had wederom een jong mensenleven gekost. Iemand die, in de bloei van zijn leven, de
Atlantische Oceaan was overgestoken, teneinde een land te bevrijden van terreur en vervolging, dat hij in
feite niet eens kende.
Zondag 12 november 1944: Achter de door de Belgische en Britse troepen verdedigde frontsector tussen
Ell en Wessem verzamelden zich 75.000 Geallieerde soldaten met een geweldige hoeveelheid materieel.
Deze nieuwe troepen werden vanuit het bevrijde België en Brabantse achterland aangevoerd. Zij maakten
zich gereed voor het grote offensief, de sprong over het kanaal Wessem-Nederweert. Alle dorpen in de
omgeving puilden uit van de ingekwartierde manschappen en materieel. De bevrijdingsstrijd in modder,
mist en gure herfstkoude bereikte een nieuw stadium. De geallieerde strijdmacht opende het offensief tegen
het Duitse Maasfront. Eens deze weerstandslijn was doorbroken, zouden de aanvalsroutes naar het
Rijnland en het Roergebied worden uitgestippeld. De Brigade ging verder met haar opdracht van de
verdediging van de sector Hunsel-Ell en werkte mee aan de voorbereidende operaties van de aanval op het
kanaal van Wessem.
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
22 / 32

Het succes van de operaties van de vorige dag, bevorderde grotendeels het succes van de aanval van 12
november, dat de Britse eenheden tot aan de buitenwijken van Roermond en Venlo bracht. De artillerie
bleef verder de aanval op Roermond steunen. Vanaf zes uur in de avond spuwden een vierhonderdtal
vuurmonden al hun munitie op de radeloze vijand. Zoeklichten, die weerkaatsten tegen de inktzwarte
wolken, veroorzaakten een kunstmatig maanlicht, terwijl vlammenwerpers – verdekt opgesteld – hun
brandende vloeistof over de afstand van een honderdtal meter voor zich uit wierpen. Amfibietanks
stortten zich in het water van de Maas, staken de rivier over en beklommen moeizaam de oostelijke oever.
In hun kielzog volgden de infanteristen, die onstuitbaar oprukten tot aan de rand van de stad Roermond.
De enkele Duitsers en mijnen vermochten hun opmars niet te stuiten. De rol van de Brigade Piron was
met de aanval op Roermond beëindigd. De Batterij van de Brigade bleef in positie tijdens voornoemde
aanval, nam deel aan voorbereidende schietoefeningen en soldaten van de Brigade functioneerden als
reservisten – tot het tijdstip van hun vertrek – van de 53 ste Divisie uit Wales.
Dinsdag 14 november 1944: Normale patrouilleactiviteiten. De Generaal, Commandant van de 53 ste
Divisie, dankte de Kolonel voor de daadwerkelijke steun door de Belgen geleverd. Operatie ‘Bristol’ ging
van start. In Ell stond het 4 de Bat Welch Regiment klaar, het 2 de Bat Monmoutshire had positie gekozen
bij de zuivelfabriek en het 6 de Royal Welsh Fusiliers nabij hoeve Schreurshof. Langs het hele aanvalsfront
(ca 3 km) stonden grote schijnwerpers die de Duisters moesten verblinden. Om 19.40 uur opende de
artillerie het vuur op de Duitse stellingen die werden bemand door bataljons van het Fallschirmjägerregiment
Hermann. Enkele minuten later vertrokken de zwaar bepakte Britse soldaten vanuit hun posities
naar het kanaal. Tanks en vlammend spuwende ‘Crocodiles’ namen de Duitse loopgraven onder vuur. In
het gebeid had het dagenlang geregend en de soldaten die de boten naar voor brachten, hadden veel hinder
van de zware modder. Er waren twee oversteekplaatsen, respectievelijk ten noorden en ten zuiden van de
Vosbergbrug. De soldaten van het 2 de Monmouth Bat., onder commando van Luitenant-kolonel Brooke
staken over ter hoogte van hoeve Kolderhof het kanaal over. De B Compagnie kwam daarbij in een
mijnenveld terecht en werd bovendien door de Duitsers beschoten met mitrailleurs. De andere compagnies
staken enkele honderden meters verder zonder tegenstand en konden de Duitse verdedigers in de rug
aanvallen. Hierdoor was de weerstand snel gebroken. Wel bleef de operatie hinder ondervinden van de
Duitse artillerie, die vanaf de Beegderheide de kanaalzone bleef bestoken. De genietroepen konden nu
overgaan tot het bouwen van twee bruggen. Hiertoe werden bulldozers ingezet die delen van de
kanaaloevers slechtten. Zo werd op de 14 de november een stabiel bruggenhoofd gevormd dat als
uitvalsbasis diende voor de verdere opmars ’s anderendaags waarbij de dorpen Graethem en Kelpen als
eerste werden bevrijd.
Donderdag 16 november 1944: De Belgische Brigade werd afgelost door Britse troepen en begaf zich naar
Groot-Beersel, om zich vervolgens te reorganiseren (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
23 / 32

‘Militaire zwemkampioenschappen
2007’
Op 20 september 2007 werd het Militair Kampioenschap
Zwemmen georganiseerd te Oostende. Om zes uur ’s
morgens stapten we in het kwartier met nog half slapende
ogen in het busje en vertrokken onder leiding van
Adjudant Vital Hinoul naar het gemeentelijke zwembad van Oostende.
Verschillende eenheden hadden teams samengesteld om hier deel te nemen. Elk team zou voor zijn eenheid
vechten om op de eretribune te kunnen staan. Onze sportdienst had een team van vijf zwemmers
samengesteld om de naam en eer van de eenheid te gaan verdedigen op het kampioenschap, nl: Soldaat Stef
Verachten, Eerste Soldaat Maarten Hermans, Korporaal Sacha Quadflieg, Soldaat Nick Gorris en
Soldaat Vanessa Verkimpe.
Na een lange rit naar zee kwamen we aan op onze bestemming. Alle teams verzamelden aan de ingang om
zich daarna naar het zwembad te begeven. Nadat iedereen klaar was, begon de competitie. De reeksen
verliepen allemaal zeer vlot. De tot het uiterste strijdende zwemmers waren nog maar net uit het water of
de volgenden stonden al klaar. Door de vlotte organisatie was het een leuk spektakel om naar te kijken.
Verschillende spelers van ons team namen aan verschillende disciplines deel. Het grote voordeel van onze
ploeg was dat we een troef achter de hand hadden. We hadden namelijk een competitiezwemmer met
sportstatuut. Door zijn uitstekende prestaties behaalden we een strakke eindscore:
Verachten Stef : 50 Mtr Dolfijn Goud in 27.29 Belgisch Mil Record
: 50 Mtr Rug Goud in 30.22
: 100 Mtr Vrije slag Goud in 54.25 Belgisch Mil Record
: 100 Mtr Schoolslag Zilver in 1:16.60
Hermans Maarten : 50 Mtr Pop Goud in 37.99
: 100 Mtr Schoolslag Brons in 1:17.85
Ongeacht deze prestaties, heeft de rest van ons team ook mooie tijden gezwommen. Elk teamlid droeg zijn
steentje bij. Ons regiment behaalde uiteindelijk een 7 de plaats in het interkorpsenklassement. Sommige
teamleden hadden pas op het laatste moment te horen gekregen dat ze waren geselecteerd en hadden dus
niet de nodige voorbereidingen kunnen treffen om nog betere resultaten te behalen. Toch waren we allen
tot het uiterste gedreven en beleefden veel plezier.
Kort na het zwemmen, werden we allemaal samengeroepen in een tent die opgesteld stond achter het
zwembad voor de einduitslag. Zoals verwacht moest onze joker vele keren naar de eretribune lopen om
zijn goud te ontvangen. Moest het goud dat hij ontving echt zijn … Vervolgens was er nog een receptie
waar ook nog kon nagepraat worden. Aangezien het al later werd en we nog een lange rit voor de boeg
hadden hebben we het napraten maar in het busje gedaan op de terugweg naar de kazerne. Toen we
terugkwamen waren alle teamleden zeer tevreden over het resultaat en het regiment een mooi palmares.
Gorris Nick
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
24 / 32

‘Wisselbeker Commandant Eerste Brigade’
Op 22 oktober 2007 vond de uitreiking plaats van de Wisselbeker van de Commandant van de Eerste
Brigade. Dat het voor onze eenheid zeer moeilijk ging worden om de schitterende uitslag van vorig te
behouden was op voorhand geweten. Met één volledige compagnie in Kosovo en één in volle voorbereiding
voor Afghanistan, waren de voorbereiding verre van optimaal. Het was aan de ‘ouwe vellen’ van de Staf
en Diensten Compagnie en de pas opgericht Bravo Compagnie om een zo goed mogelijk resultaat te
behalen. Ondanks onze inzet op twee operatieterreinen hebben wij een prachtig resultaat neergezet. In de
einduitslag behaalden wij een schitterende tweede plaats.
Einduitslag:
Unit
MTLG – Gev
testen
Landcomponent Swim-In Golden Spike Totaal
Plaats Ptn Plaats Ptn Plaats Ptn Plaats Ptn Ptn Plaats
HK 1Bde
– 8/9 Li
6 1 5 2 5 2 5 2 7 6
1C/1Gr 1 6 2 5 3 4 2 5 20 1
Bvr/5 Li 3 4 3 4 4 3 1 6 17 2
1JP/G 2 5 1 6 6 1 3 4 16 3
2/4L 5 2 4 3 2 5 4 3 13 4
2A 4 3 6 1 1 6 6 1 11 5
Golden Spike
De Golden Spike is tot nader order nog steeds de wedstrijd van ons regiment. Reeds vijf jaar op rij
(lustrum) behoort de beker van de ‘Golden Spike’ tot ons patrimonium. Voor ons ondertussen een alledaags
feit, voor de anderen een curiosum … Vier van onze mensen zaten in de top 10 van de wedstrijd. Wetende
dat tal van goede lopers in Kosovo zitten, is dit een magnifieke prestatie (RV).
WB
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
25 / 32

‘Tweede Jongerenstage in het
Regiment Bevrijding – 5 Linie’
Met een klein hartje en wat onzeker vertrok ik op maandagochtend negen juli 2007 en vergezeld van mijn
papa, zus en twee broers naar Leopoldsburg. Het weer beloofde deze week wisselvallig te worden met af
en toe een streepje zon. Mijn broers hadden me al een beetje voorbereid op het feit dat het een harde week
ging worden. Het was mijn eerste keer, maar achteraf gezien zeker niet de laatste. Omstreeks 09.00 uur
namen we afscheid en vertrokken naar onze logeerplaats en haalden vervolgens onze uitrusting af. Voor
sommigen een beetje te groot of te klein, zoals bij mij. Ik kon er bijna in zwemmen. Met andere woorden,
het was te groot. Veel vrije tijd kregen we niet,maar het was tof en dat is het allerbelangrijkste.
Onze dagen zagen er ongeveer zo uit: 10 min. om ons aan te kleden, ochtend-PT (sport), eten en dan
hygiëne. Hierna wat fysieke inspanningen. Tijdens de drill waren we net een kudde koeien, maar op het
eind van de week ging alles vlot en waren alle ouders apetrots. De activiteiten waren allemaal tof. We
mochten ook eens schieten met een geweer. Natuurlijk niet met echte kogels, maar met losse flodders, want
anders zou er niemand meer van de begeleiders leven, denk ik. En dat zou niet goed zijn. We kregen ook
een demonstratie ‘opzetten van de individuele tent’ om ons voor te bereiden op ons bivak. De koorden- en
hindernispiste waren zeer tof en spannend, maar je werd wel beveiligd, hoor. Toen sloeg het noodlot toe.
Een van de tofste begeleiders, Korporaal Van Haeren had zijn achillespees gescheurd en werd de dag
nadien geopereerd, maar we hebben wel een kaartje gestuurd, hoor. Alles ging gewoon verder. We hebben
nog veel leuke dingen gedaan.
Verder hebben we ook met een nachtkijker gekeken. De volgende dag zijn we vertrokken op bivak (zeer
toffe ervaring) met de unimogs. Bijna een hersenschudding en een scheve rug, maar het was vooral tof.
Mijn team had het moeilijk met het vuur en-op-den-duur hadden we alleen koude soep, maar ‘s avonds
kregen we lekkere ravioli. We speelden ook nog stratego en kregen een demo snipers. ‘s Nachts kreeg
iedereen een shift om patrouille te doen en om het kampvuur brandende te houden. De volgende ochtend
was het ontbijten, inpakken en wegwezen; te voet met een kaartleesoefening. De rest kan je beter zelf
meemaken, want het is een unieke, fantastimatische, niet-te-missen ervaring met zeer toffe, coole,
behulpzame begeleiders. Ik heb maar 1 negatief punt, weinig vrije tijd. Je moet zeker niet denken dat de
groepsgeest slecht was, want mijn buikspieren doen nog altijd pijn van het lachen.
Sofie Robyns
13 jaar
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
26 / 32

‘Dag van de Vriendenkring’
Op 28 september hield de Vriendenkring Regiment Bevrijding – 5 Linie vzw zijn eerste ontmoetingsdag in
Leopoldsburg. Ondanks de zeer volle agenda van het regiment, zette de eenheid zijn best mogelijke beentje
voor om voor onze anciens toch een fijne dag aan te bieden. Dat dit met de Alfa Compagnie in Kosovo en
de Charlie in volle voorbereiding voor Afghanistan geen sinecure was, hoeft geen betoog. Bijgevolg kreeg
de pas opgerichte Bravo Compagnie de eer om de naam en faam van het regiment hoog te houden. En met
succes… De ‘Vrienden’ kwamen bijeen in de Aula van het CBOS, waar ze koffie aangeboden kregen.
Daar de korpscommandant in die periode op bezoek was te Kosovo, verwelkomde Majoor Johan Landuyt
de aanwezigen en gaf vervolgens een briefing over het reilen en zeilen van het hedendaagse regiment. Voor
de meesten was dit allemaal nieuw. Het regiment hecht er dan ook alle belang aan om onze achterban zo
goed mogelijk te informeren. Zij zijn immers onze directe positieve opinieleiders. Vervolgens werd de
groepsfoto genomen voor ons monument. Dan maakte men een kleine verplaatsing tot buiten het kwartier,
waar de Bravo Compagnie een demonstratie gaf.
Het was er niet aan te zien dat deze jonge soldaten amper zeven maanden dienst hadden. Er werd, onder
leiding van een sublieme Eerste Sergeant-majoor Mario Van den Broeck, een demo gegeven over het
gebruik van hedendaagse technieken met en zonder wapen. Daar waar we vroeger de vijand op maximum
afstand dienden uit te schakelen, treden we nu op in meer stedelijke omgevingen, waar de vijand op alle
mogelijke plaatsen en afstanden zich kan manifesteren. Het is aan ons om op elke situatie gepast te
reageren. Daarom werden een aantal drils’ ontwikkeld. Vooreerst werd een kleine demonstratie lineaire
drill gegeven. Deze hebben tot doel te trainen in het kader van communicatie, controle, capture en combat.
De demo vierkantdril of beslissingsdril toonde het gebruik van het wapen in een reactieve methode
(proportionaliteit en inzetregels (ROE)). Vervolgens bracht men een kleine impressie van het nabije gevecht
zonder vuurwapen (NGZV), waarbij men proportioneel geweld gebruikt in geval van zelfverdediging.
Vervolgens gaf men een demonstratie van hoe te reageren onder vuur. Hierbij toonde men een standaard
reactie qua beweging, indien nodig te vuren en/of zich bezig houden met een situatie zoals een gewonde of
een hapering. Als laatste gaf men een demo BUS (Basic Urban Skills). Door het invoeren van de nieuwe
technieken gevechtsschieten (NTGS) diende men de klassieke FIBUA (Fighting In Built-Up-Areas) aan
te passen. Dit werd samen gevat in BUS. Hierbij onderscheiden we verscheidene modes: Communication,
Controle, Capture en Combat. Alle technieken werden getoond in zowel de Slow als Fast methode. Voor
de anciens was de evolutie in het gebruik en de training van wapens zeer indrukwekkend en vooral nieuw.
Na de gezamenlijke maaltijd in de kwartiermess, kreeg men een rondleiding door het kwartier, waar men
o.a. langs het vernieuwde Peloton Maintenance en de ingerichte loods voor de familiedagen, passeerde.
Dat ook de organisatie en het werk van de achterwacht indruk maakte, was te horen aan tal van positieve
en waarderende uitlatingen. Ook de deskundige uitleg van Adjudant Erwin Ruymen over de nieuwe
voertuigen viel sterk in de smaak. De dag werd afgesloten met een gezellig samenzijn, waarbij onze
anciens terecht ‘straffe verhalen’ konden ophalen. Kortom een geslaagde dag (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
27 / 32
PR

‘Eerste Familiedag BELKOS 25’
26 augustus 2007
Foto’s WB
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
28 / 32

‘Tweede Familiedag BELKOS 25’
30 september 2007
Foto’s RV / WB / Kurt Van Nuffelen
Regiment Bevrijding – 5 Linie ________________________________________ Fusilier 4 – 2007
29 / 32

‘Personeelsnieuws Bvr/5 Li’ (via Sec Pers)
Zijn vertrokken uit het Regiment (21)
02/05/07: Sdt Baens (CC Marine)
21/07/07: Sdt Meers (Dienstverbreking)
21/07/07: Sdt Tibau (Dienstverbreking)
28/07/07: Sdt Werner (Dienstverbreking)
06/08/07: KplChef Steenwegen (DOVO)
11/08/07: Sgt Thijs (Dienstverbreking)
11/08/07: 1Sdt Van Den Abbeele (Dienstverbreking)
20/08/07: Sdt Jacobs T. (11 Gn)
22/08/07: 1Sdt Heylen (K Tech Sch)
25/08/07: Sdt Geeraert (Dienstverbreking)
25/08/07: Sdt Samain (Dienstverbreking)
01/09/07: Sdt Nagels (Dienstverbreking)
03/09/07: 1KplChef Van Genechten (Kamp Beverlo)
08/09/07: Sdt Gebruers (Dienstverbreking)
15/09/07: Sdt Casier (Dienstverbreking)
15/09/07: Sdt Smeulders (Dienstverbreking)
29/09/07: Sdt Van Waes (Dienstverbreking)
29/09/07: 1Sdt Van Den Bosch (Dienstverbreking)
01/10/07: 1Sdt Nelissen (TAPA 12 maanden)
01/10/07: 1SgtMaj Batselier (TAPA 3 maanden)
15/10/07: 1KplChef Verhoeven (18 Bn Log)
Zijn toegekomen in het Regiment (22)
12/07/07: Sdt Brinckman (3Para)
13/08/07: Adjt Kusseler (EUROCORPS)
30/07/07: Sdt Billardello (CBOS)
30/07/07: Sdt Borgers (CBOS)
30/07/07: Sdt Bossuyt (CBOS)
30/07/07: Sdt Casier (CBOS)
30/07/07: Sdt De Beukelaar (CBOS)
30/07/07: Sdt De Laet (CBOS)
30/07/07: Sdt Gebruers (CBOS)
30/07/07: Sdt Mechele (CBOS)
30/07/07: Sdt Nagels (CBOS)
30/07/07: Sdt Pollet (CBOS)
30/07/07: Sdt Roelandt (CBOS)
30/07/07: Sdt Schoonjans (CBOS)
30/07/07: Sdt Sterckx (CBOS)
30/07/07: Sdt Van Den Berg (CBOS)
30/07/07: Sdt Vanhove (CBOS)
20/08/07: 1SgtMaj Lippens (CC Land)
20/08/07: 1SgtMaj Van den Broeck (CC Land)
03/09/07: 1SgtMaj Batselier (CC Land)
06/09/07: Sdt Sacre (CBOS)
06/09/07: Sdt Vermeulen (CBOS)
Huwelijk (3):
29/06/07: Sgt Schellekens met Mevr Frauke
Dieltiens
06/07/07: Kpl Dieter Bynens met Mevr Heidi
Jordens
23/07/07: 1Sdt Steenssens met Mevr Godelieve
Weetjens
Geboorte (6):
18/07/07: Jente, zoon van 1Sdt Vanden Abeele en
Mevr Katrien Pardon
04/08/07: Dylan, zoon van 1Sdt Kersbergen en Mevr
Cindy Van Vlem
06/08/07: Jorbe, zoon van Adjt Breemans en Mevr
Geertje Zoons
07/09/07: Anke, dochter van Sgt Saenen en Mevr
Ellen Clerx
20/09/07: Cailey, dochter van 1KplChef Marc Renard
en Kpl Sofie Sarlet
04/10/07: Ian, zoon van 1Sdt Wuyts K. en Mevr
Wendy Cornelis
De CO met de eerste Regimentsbaby en de
gelukkige ouders …
Regiment Bevrijding – 5 Linie ______________________________________ Fusilier 4 – 2007
30 / 32
MJ

‘Bevorderingen’
Bevordering tot Adjudant:
1SgtMaj Van De Pol (26/09/07)
Bevordering tot Eerste Sergeant-majoor:
1Sgt Holvoet (26/09/07)
1Sgt Van Den Broeck (26/09/07)
Bevordering tot Eerste Sergeant-chef:
1Sgt Dirix (27/09/07)
Bevordering tot Eerste Sergeant:
Sgt Bekaert (26/09/07
Sgt Callant (26/09/07)
Sgt Peeters (26/09/07)
Sgt Keysers (26/09/07)
Bevordering tot Eerste Korporaal-chef:
KplChef Kempeneers (26/09/07)
KplChef Michiels (26/09/07)
KplChef Volckaerts (26/09/07)
Regiment Bevrijding — 5 Linie
Kwartier Luitenant-generaal Piron
Sectie Sociale en Culturele
Voorlichting
Generaal Jacqueslaan 01
B-3970 Leopoldsburg (L29)
België
Bevordering tot Korporaal-chef:
Kpl Somers (26/09/07)
Kpl Vanhaeren (26/09/07)
Bevordering tot Korporaal:
1Sdt Neyt (26/09/07)
Aangesteld in de graad van 1Sdt:
Sdt Jacobs L. (01/08/07)
Sdt Dries (01/10/07)
Sdt Gielen (01/10/07)
Sdt Jacobs J. (01/10/07)
Sdt Keirse (01/10/07)
Sdt Kesteleyn (01/10/07)
Sdt Meyers (01/10/07)
Sdt Moors (01/10/07)
Sdt Muromtseva (01/10/07)
Sdt Rendace (01/10/07)
Sdt Stoops (01/10/07)
Sdt Taens (01/10/07)
Sdt Thys Stephanie (01/10/07)
Sdt Thys Steven (01/10/07)
Sdt Trekels (01/10/07)
Sdt Van Gorp (01/10/07)
Sdt Vanhoyland (01/10/07)
Redactie AdjtChef Rudi Vandenweyer (RV)
Fotografen & uitvoering 1KplChef Patrick Robbens (PR)
1KplChef Walter Borrenberghs (WB)
Kpl Michael Janssens (MJ)
Cartoonist / Tekenaar Kpl Bruno Beerlandt (BB)
Lay-out en eindafwerking AdjtChef Rudi Vandenweyer
Verantwoordelijke uitgever LtKol SBH Peter De Vliegher
Drukwerk Printing House of Defence Belgium
Burger Militair Email & web
+32/11/39.45.07 9-2370-4507 Bvr/5LiSCV@army.mil.be
Bevrijding5linie@army.mil.be
+32/11/39.45.70 9-2370-4570 www.bevrijding-5linie.org
Trouw en trots — Versagen niet, verslagen nooit
Regiment Bevrijding – 5 Linie ____________________________________ Fusilier 4 – 2007
31 / 32