detheeplantage - ATV Stadion

BLAD
GROEN
jaargang 11 nr 3
casper
over
stage
jan de
eierman
de theeplantage
vanMonique

Van de redactie
De zomer is de tijd van overdaad. We hebben van
alles teveel: groenten, onkruid, insecten, compost,
eieren. Hoe fijn is het dan als je daar rustig
van genieten kunt. Zoals Monique Soons, aan
wie we deze keer het omslagartikel wijden. Lees
hoe zij haar tuin gebruikt als een theeplantage,
waar ze eens goed kan bekijken hoe de bloemen
wiegelen in de wind. Anderen om haar heen werken
zich tegelijkertijd in het zweet, zoals Hilly
Steins, die super compost maakt met stroop! Het
is je reinste zwarte magie. Of de kinderen van
de schooltuinen, die ook nog een gedenkteken
maakten voor Buzzy Buizerd. En wat te denken
van Jan de Eierman, die elke dag zijn kippen in
Lopik gaat voeren om ons iedere zaterdag van
verse henne-eitjes te voorzien? Intussen zoemen
de hommels om ons heen, horen we Irakees en
komt er een tijger uit Sri Lanka langs. Hoe dat
allemaal kan? Lees het in dit zomernummer. We
hopen dat u een overdadige zomer krijgt.
De redactie
* reporters * van het eerste uur
JG.11 NR.03
1

8
ATVStadion
25
INHOUD
008 De theeplantage
Haar datcha noemt Monique liefkozend
haar tuintje, waar ze geniet van de kleuren
en vormen van de planten en bomen om
zich heen. Lees meer over haar theeplantage
en het onbedwingbare WildWest.
006 Jan de Eierman
De hoogste tijd om Jan de Eierman eens
in de spotlights te zetten. In weer en wind
staat hij met verse eitjes te wachten op
ons tuiniers. Hoe doet hij dat toch?
012 De geest uit de fles
Hilly verklapt haar geheime recepten voor
een voedzame composthoop. Dat er ook
wat getover bij komt kijken, is écht een
verrassing.
022 Internationale schooltuin
Een update uit schooltuintjesland. Er is
onlangs een buitenlandse tijger gespot,
een Buzzy Buizerd en de eerste vrolijke
bloemetjes. De kinderen willen niet meer
naar school en Anneloes is apetrots!
En verder...
004 Over Ons
007 In memoriam
014 Hommelpuzzel
016 Arie Aardworm
018 Koken met Evert
020 Ideeëndag
025 Casper over zijn stage
026 Van het Bestuur
028 Lief en leed
2 3
4
18 6

De lente bladgroen 2010
4
ATVStadion
OVER
ONS
Ondanks het tegenvallende weer,
mag onze tuinvereniging zich verheugen
in een nog altijd toenemende
belangstelling. De wachtlijst blijft
groeien en telt inmiddels een twintigtal
aspirant-leden.
Een aantal van hen hebben de hele
toelatingsprocedure al doorlopen
en hebben een eigen tuin in pacht
gekregen of wachten op een geschikte
vrije tuin. De uitgebreide
toelatingsprocedure heeft ook tot
gevolg gehad dat een paar aspirantleden
heeft afgezien van een tuin,
omdat ze tot de conclusie kwamen
dat het teveel werk met zich
mee zou brengen. Dat leidde weer
tot andere leuke constructies: José
van Beuzekom komt helpen op de
schooltuin in plaats van eigen tuin
te nemen.
Uiteindelijk zijn er op dit moment
nog twee tuinen vrij: tuin 74 en tuin
80. Van tuin 80 is het huisje afgebroken,
omdat opknappen geen optie
meer was. De nieuwe pachter mag
er wel een nieuw huisje op zetten
als hij of zij dat wil.
Woudie Blok (tuin 92) en Anneloes
van den Brink (tuin 32), ledenadministratie
13 is plotseling verlaten door
Pjotr den Hollander, die daar
toch hard gewerkt had en de
tuin aardig onder controle begon
te krijgen. De tuin is opgesplitst
in twee kleinere tuinen en gepacht
door nieuwe leden.
13 A is gegaan naar Lieneke
Helm en haar man. Zij hebben
het daar goed naar hun zin en
hebben niet alleen grote plannen
voor hun tuin, maar ook voor
een koffiecorner bij de winkel.
Leuk!
13 B is naar Peter Koene en hij
is er heel blij mee.
37 is ook in twee kleinere tuinen
gedeeld. Eén deel is in handen
gebleven van Staese Baars,
die het nu wat rustiger aan kan
doen. De andere helft is naar
Hugo Schoute gegaan, die de
ontginningswerkzaamheden stevig
aanpakt. Ook staat er al een
eigenhandig gebouwde tunnelkas
waarin straks acht soorten
tomaten komen te groeien.
128 is onder de hoede gekomen
van Mik Lammers en zijn
vriendin. Ze wilden heel graag
een tuin en hebben alles al onder
controle.
102 van Peer Adams is naar Gertia
Haerkens gegaan. Na elf jaar
tuinieren vond Peer het tijd om
zijn vrije uren ook eens aan andere
hobby´s te besteden. Gertia is er
blij mee en is al stevig aan de slag
om er haar plekje van te maken.
Bladgroen 2 JG 11
109 is sinds kort en met enige
spijt opgezegd door Cees van
Stijn, die te veel andere bezigheden
had om voldoende tijd aan
zijn tuin te kunnen besteden.
Een kwestie van keuzes maken.
Mariska Lammertsma en haar
zus hebben samen goed overlegd
of het te doen is en zien de
tuin wel zitten om er hun eigen
paradijsje van te maken.
117 gaat geleidelijk aan van Caroline
Wintgens naar buurman
Joop van de Wiel. De tuin werd
Caroline te groot en te veel
werk, waardoor Joop al een
stukje daarvan bebouwde voor
zichzelf. Nu hij de hele aanmeldingsprocedure
heeft doorlopen,
kan hij de tuin van Caroline
overnemen. Ideaal, zo naast je
eigen woning. Goeie deal.
5

De lente bladgroen 2010
Wie kent hem niet, Jan de Eierman? Elke zaterdagochtend
staat hij voor de winkel om
zijn eieren te verkopen. Hij doet het al jaren,
en kent velen van ons van naam. Daarom
blijft hij ook bij ons en verkoopt hij niet op
een ander complex – daar kent hij niemand.
Jan Verschuren (60) werkt door de week
in het magazijn van Intertoys. Hij zit ‘in het
speelgoed’ zoals hij het zelf omschrijft. Maar
de natuur, en vooral dieren, zijn zijn grote passie.
Hij heeft er ook voor doorgeleerd. Hij zat
vroeger op de Tuinbouwschool. Maar op zijn
25e overkwam hem een drama. Hij raakte
betrokken bij een auto-ongeluk, kreeg een
hersenbeschadiging, is afgekeurd, en werkt
sindsdien nog maar een paar uur per dag. De
rest van de tijd besteedt hij aan zijn hobby’s:
het houden van kippen, kwartels en kuifparkieten
in en rond zijn huis in Nieuwegein. Zijn
huisbaas heeft die hobby wel aan banden gelegd.
Het is toch een beetje bezwaarlijk voor
de buren als je twintig kippen houdt in je achtertuin.
Vier is wel genoeg. Sindsdien staan de
andere kippen bij een boer in Lopik, waar hij
elke dag heen gaat om ze te verzorgen. De
honderden eieren die dit oplevert, slijt hij bij
ons en op zijn werk, waar mensen bestellingen
bij hem plaatsen. Vooral de kwarteleitjes
– een delicatesse – zijn erg in trek.
6
jan de eierman
Jan: ‘Ik vind het gewoon leuk en ik
geef veel om dieren. Ik heb ook
valkparkieten in huis zitten. Die
mogen niet vrij rondvliegen want
anders maken ze teveel rotzooi.
Daar ben ik wel mee aan het
fokken. Ik probeer ze te verkopen
aan winkels, maar ik verkoop
ook veel via Internet.’
‘Ik ben niet getrouwd. Ik ben nog
steeds zoekende. Dus ik kan dat
gewoon doen thuis. Ik heb geen
speciale kippen, het zijn gewoon
Barnevelders. Ik heb er geen lievelingskip
bij. Voor mij zijn ze allemaal
gelijk. Als ik ze een paar jaar
heb ruil ik ze weer in voor jongere
kippen. Dan krijg je mooie
henneneitjes. Dat vinden mensen
lekkerder.’
Eet je zelf kip? ‘Heel weinig. Niet
omdat ik ermee werk. Maar ik
houd er niet van, van al die botjes.
Kip schnitzel eet ik wel, maar
dat kippenvlees, nee. Ik moet
alles ook kant en klaar hebben,
want ik kan dat allemaal niet
zelf klaarmaken. Daar heb je een
vrouw voor nodig. ‘
Wil je zelf geen tuin hier? ‘Dat is
me teveel werk, dan groeit het
onkruid harder dan de groenten.
Ik zou wel met dieren willen
werken. Ik kan goed paardrijden,
maar dat heb ik al jaren niet
meer gedaan want dat kost geld.
Als ik in een manege zou kunnen
werken, zou dat makkelijker gaan.
Maar dan blijf ik kippen houden
en eieren verkopen.’
Is het een leuke business? ‘Voor
de verdiensten hoef je het niet
te doen. Het is leuk om onder
de mensen te zijn. Beetje sociaal.
Ik heb hier ook vaste klanten.
Ze weten dat ik hier ben. Op de
plantjesmarkt heb ik ook goed
verkocht, en straks weer op de
Parkdag. Dan krijg ik een tafeltje
hoop ik. Ik hoop ook dat hier een
terrasje komt bij de winkel, dan
gaat het nog beter.’
PT
lentedag
Bladgroen 2 JG 11
Ondanks de schoolvakantie en het matige
weer, was de lentedag opnieuw
een succes. Een groot aantal kramen
met plantjes, lekkers en creatieve producten,
variërend van cake, taart, koffie,
etiketten en inpakpapier van “Bladgroen”,
tot haakwerk, zorgden voor
een aantrekkelijk aanbod. Dit alles was
niet mogelijk geweest zonder het voorwerk
van de Activiteitencommissie
en de onmisbare hulp op de dag zelf
van veel enthousiaste vrijwilligers. Een
prima dag met een geanimeerde sfeer
waarop volop met elkaar van gedachten
werd gewisseld. Daar doen we het
voor. Met elkaar, voor elkaar, voor het
echte verenigingsgevoel!
7

interview
8
De theeplantage van
Helemaal in de hoek van het complex
heeft Monique Soons al twaalf
jaar een ‘plek voor zichzelf’. Haar
datcha noemt ze het liefkozend. Zoals
de Russen hun huisje buiten hebben
om weer even in contact met de
natuur te zijn, zo heeft Monique haar
tuin, waar ze geniet van de kleuren
en vormen van de planten en bomen
om zich heen. Ze ontvangt er
regelmatig mensen voor een goed
gesprek bij een kopje thee. Het helpt
dat ze zoveel munt in een hoek van
haar tuin heeft staan, die ze dan ook
onmiddellijk de theeplantage heeft
gedoopt. Daar is ook ooit op een
middag de naam van ons blad bedacht,
in een spontane opwelling van
Monique bij een kopje thee met Anneke
van Tellegen, die in die periode
de redactie deed. ‘Bladgroen’ zei Monique
toen opeens. En zo heten we
nog. Op haar tuin staat een degelijk
stenen huis, vol met gezellige rotanmeubels,
maar ze zit er weinig. Er is
Monique
altijd wel iets in de tuin te doen. Het
lawaai van de A27 is hier goed te
horen, maar Monique heeft er geen
last van. ‘Ik heb mijn eigen geluid in
mijn hoofd.’
Monique heeft er jaren over gedaan
voor ze een tuin op ons complex
nam. Ze fietste er vaak met haar
toen nog jonge kinderen, en dacht
dan steevast ‘wat is dat leuk’, maar
het kwam er steeds niet van. Tot ze
een keer door voormalig tuinlid Jan
Weggemans werd uitgedaagd om
dan in ieder geval eerst eens in zijn
tuin te komen werken. Ze leerde er
veel. Hij beloofde haar ook dat ze
elke tuin mocht maken die ze wilde,
en dat ze niet verplicht werd om
groenten te verbouwen. Monique: ‘
Groenten wilde ik in ieder geval niet,
want tegen de tijd dat ik moet oogsten,
zit ik in Frankrijk of waar dan
ook. Geef mij maar een bloementuin.
Ik heb geen groene vingers. Nooit
Bladgroen 2 JG 11
9

interview de tuin van Monique
gehad ook. Ik ben wel opgegroeid
in huizen met grote tuinen, maar ik
was meer een wildebras die boomhutten
maakte. Dat deden mijn kinderen
hier ook. En met schepnetjes
visjes en salamandertjes vangen. Ik
heb van Jan veel stekjes gekregen en
nu van Maas, die schuin tegenover
me zit. Groenten kweken is me te
gestructureerd. Dan moet je in van
die rijtjes werken. En ik wil meer een
cottagetuin. Ik ben niet iemand van
perkjes en rijtjes. Ik wil ook een natuurlijke
omheining. Met takken. Die
maak ik zelf van oud materiaal. Alles
wat ik hier snoei wordt mooi aangedrukt
tussen paaltjes. Zo krijg je echt
een houtwal, met gekrinkel van vogeltjes
en beestjes.’
Kerkhofjes
‘Ik heb een paar favoriete planten,
zoals akeleien en in het voorjaar de
dotters. En in de herfst de Japanse
anemoon, die wiegelt zo mooi in de
wind. En die roze pluimen [Polygonum
– duizendknoop, pt], dat schijnt
een beschermde plant te zijn, maar je
ziet hem hier overal op het complex.
En waar ik zeer aan hecht is look
zonder look. Dat heb ik geplukt toen
mijn vader was overleden, en heb ik
in zijn handen gelegd. Van mijn zus
kreeg ik daarna een grote pol. Dus
dat daar is mijn vaders afdeling. Ons
lieve konijn is hier begraven, onder
de coniferen. En ik heb kerkhofjes
van Russische dwerghamstertjes. Allemaal
begraven door mijn kinderen.
Het konijn kreeg de mooiste begrafenis,
in een wijnkistje. Mooi stijlvol.
Hij heette Nijntje. Dus er zitten ook
een paar persoonlijke herinneringen
in de tuin.’
‘Ik woon in Wittevrouwen, en daar
zit men erg op elkaar. Ik heb er een
klein stadstuintje. Hier heb ik de
ruimte, en doe ik wat ik wil. Ik heb
bij voorbeeld een afdeling wildwest.
Dat is een hoek waar ik het wat
moeilijk mee heb, met veel zevenblad.
Het lukt me niet om dat weg
te krijgen hier. Dus laat ik het maar
zo. Sommige planten woekeren,
maar dat is goed. Véél is ook goed.
Ik heb van nadelen voordelen kunnen
maken. Ik maak ook veel paadjes.
Zo kun je wandelingetjes maken
in je eigen tuin. Ik vind dat ik hier heel
mooi zit.’
Prosecco
‘Ik werk op een basisschool voor
zeer moeilijk lerende kinderen als
logopediste. Dan is het fijn om hier
naartoe te kunnen gaan. Ik heb hier
ook weleens met collega’s vergaderingen
gehouden. En veel verjaar-
dagen gevierd. In de zomer is het
geweldig om hier met een proseccootje
te zitten. Mijn oude moeder
heeft het complex op hoge leeftijd
nog een keer gezien. Toen zei ze: de
sla lacht je tegemoet. Daar moet ik
nog altijd aan denken. Ik beleef daar
veel plezier aan.’
‘Soms heb ik weleens een dip. Toen
mijn ouders ziek waren en kort
daarna stierven, moest ik vaak naar
het zuiden, waar ik vandaan kom. En
dan gaat het hard
hoor, met je tuin.
Toen heb ik wel
overwogen om de
tuin op te geven.
Dan haalde de tuin
mij in. Ik ben ook
weleens erg door
mijn rug gegaan op school. Toen heb
ik de hele zomer niet kunnen werken
en werd het een chaos.’
Kluizenaar
Hier heb ik de ruimte, en
doe ik wat ik wil. Ik heb bij
voorbeeld een afdeling wildwest.
Dat is een hoek waar
ik het wat moeilijk mee
heb, met veel zevenblad.
‘Er moeten wel een paar bomen
weg. Die wilg daar bij voorbeeld is al
een keer half de tuin in gedonderd,
en toen is hij gesnoeid. Maar alles is
daarna weer uitgelopen. De mannen
gaan hem nu te lijf. Hij heeft een
rode stip. Ik vind het ook niet echt
een mooie boom. Ik wil daar straks
een mooie vlier neerzetten. Die ben
ik op aan het kweken. Het is een
mooie Japanse tuin zo geworden,
vanwege de kleuren van de struiken.
Maar ik weet niet hoe ze allemaal
heten. Wat dat betreft ben ik heel lui.
Ik herken ze wel bij andere mensen,
maar weet dan niet de naam. Daar
heb ik Maas voor nodig.’
‘Heel raar, maar ik lees hier zelden.
Ooit hebben we op de rommelmarkt
een aantal boeken gekocht,
omdat we dat binnen wel mooi
vonden staan. Daar
zat een omnibus
van Antoon Coolen
tussen. Die lees
ik al jaren. Maar als
ik dat lees, kom ik
weer helemaal in
Brabantse sferen.
Het gaat over een kluizenaar die in
een hutje woont en een beetje is
uitgestoten uit z’n dorpje, je kent dat
wel, vol roddel en achterklap waar
iedereen elkaar kent. Opeens trekt
er een vrouwtje bij hem in met een
smoezelig kindje, en daar zorgt hij
dan voor. Dat verhaal lees ik hier. Ik
ben nu op bladzij 120, dus het is nog
lang niet uit.’
10 11
PT

De lente bladgroen 2010
de geest uit de fles
composteren als toverkunst
Bij ‘composthoop’ denk je aan die vergeten
hoek in je tuin waar je af en toe wat groen tuinafval
op gooit, een beetje kalk erbij, een keertje
omhusselen en laat de natuur haar werk maar
doen. Een bezoek aan de tuin van Hilly Steins
leerde dat het ook anders kan. Zij heeft het
composteren bijna tot een kunst verheven. Aerobe
micro-organismen, fotosinterende bacteriën,
schimmels en actinomyceten kennen voor
haar geen geheimen…
Ik ontmoet Hilly op een zondagochtend in
het voorjaar, ze is druk met stekjes in de weer
in haar kas. Samen met haar twee tuinburen
heeft ze een grote tuin in de buurt van het
verenigingsgebouw. Zowel achterin de tuin, als
voorin hebben zij twee composthopen. De
composthoop aan de voorkant staat onder de
bloeiende appelbomen en is gemaakt van gevlochten
wilgentenen, bijna idyllisch. Elk van de
composthopen bestaat weer uit twee vakken.
Een vak om materiaal te verzamelen en een
vak waarin zij daadwerkelijk de composthoop
opzetten. In het lege vak aan de voorkant staan
nog wel twee emmertjes met compost, klaar
om in de tuin te verwerken. “De compost in de
emmertjes is van een composthoop die in de
herfst is opgezet”, vertelt Hilly.
Broeien
Op de vraag hoe zij het zo snel voor elkaar
krijgt om goede compost te krijgen vertelt
Hilly iets over het proces. Eerst verzamelt zij
materiaal, voornamelijk al het tuinafval (zonder
zevenbladwortels), snoeiafval en blad, maar
ook bewaart zij keukenafval zoals klokhuizen,
12
theezakjes, koffiefilters en
eierschalen. Af en toe kunnen
we haar zelfs met een
kruiwagen de Utrechtse weg
zien oversteken om bij de
manege wat verse paardenvijgen
op te halen om toe
te voegen. Ze vermijdt echter
ook zaken zoals klimop,
rozen, hout en het wortelgedeelte
van kolen, omdat
die laatste knolvoet kunnen
veroorzaken. Vervolgens zet
zij de composthoop op. Onderin
komen rijen stevige
wilgenstokken, zodat er lucht
onder kan komen. Daarna
voegt zij in laagjes het verzamelde
materiaal toe en
gooit wat kalk tussen de lagen.
Aan het eind legt zij een
stuk landbouwplastic over
de plantenresten zodat het
lekker kan gaan broeien. Zo
ontstaat een spekkoek van
organisch materiaal, die binnen
een half jaar verandert
in perfecte grond. Overigens
benadrukt ze nog wel dat de
composthoop een keer omgedraaid
moet worden.
Keukenstroop
Later wanneer we weer in
haar kas staan, verklapt Hil-
ly dat zij de natuur af en
toe een handje helpt. “Ik
hou wel van experimenteren”
zegt ze en ze haalt
een zwarte plastic tas tevoorschijn
die in haar kas
ligt. Daarin zit een spafles
gevuld met een donkere
drab. Als ik hier aan ruik,
merk ik dat het – in tegenstelling
tot wat ik verwachtte
– niet vies ruikt.
Zelfs licht zoetig. “Hij is
gevuld met aarde van
de composthoop, water
en een lepeltje keukenstroop”.
Hilly legt uit dat
ze de fles op constante
temperatuur, in het donker,
in haar kas bewaart.
Ze zorgt dat de fles zo ver
gevuld is, dat er geen lucht
meer in zit. Zo komt er
een proces op gang dat er
voor zorgt dat de fles binnen
twee weken helemaal
gevuld is met zogenaamde
“effectieve micro-organismen”.
Deze effectieve
micro-organismen zijn
kleine wezentjes die een
positief effect hebben op
de micro-organismen die
van nature in de grond
zitten. De gedachte hier-
Bladgroen 2 JG 11
achter is simpel. Onze grond zit helemaal vol met
kleine wezentjes (micro-organismen). 90% Van
deze wezentjes heeft geen eigen mening en wacht
net zolang tot er een clubje dominante wezentjes
langskomt om hun mening over te nemen. Er
zijn twee groepen dominante wezentjes, namelijk
negatieve, schadelijke micro-organismen en positieve
effectieve micro-organismen. En deze laatste
(twee weken lang opgesloten in de fles) verdwijnen
straks weer op de nieuwe composthoop, om
daar de wezentjes zonder mening aan te steken.
Het lijkt aanvankelijk hocus pocus, maar met een
beetje kennis kun je zelf ook gaan toveren in de
tuin. Wie geïnteresseerd is in dit onderwerp, kan
zich via Margrit Bos opgeven voor een van de
workshops over composteren. Een aanrader!
SB
13

De lente bladgroen 2010
HOMMELLES
De 12 ultieme weetjes over
de vriendelijkste brommer.
Hommels zijn dikke behaarde bijen.
Veel hommels hebben strepen op
hun lijf en borststuk, maar er zijn ook
zwarte en bruine hommels. Hommels
hebben 4 vleugels, 1 paar grote en 1
paar kleine, en ze hebben 6 behaarde
poten. Hommels hebben een angel en
kunnen steken,
De koningin en haar eerste leg
De hommelkoningin wordt vroeg in
het voorjaar wakker uit haar winterrust.
ze heeft honger en ze gaat zoeken
naar bloemen die bloeien. Hierin
vindt ze nectar en stuifmeel. De koningin
bezoekt onder andere krokussen
en narcissen en wilgen. Als ze genoeg
heeft gegeten gaat ze op zoek naar een
plekje om een nest te maken en eitjes
te leggen.
Eitjes en larven
Uit de eitjes komen kleine larfjes. In hun
larvenwiegje eten ze van het stuifmeel,
en van hun moeder krijgen ze nog
meer: nectar en vers stuifmeel. Na ongeveer
10 dagen gaan de larven zich
verpoppen, elke larve heeft zijn eigen
cocon. Een pop is een soort slaapzak,
waarin de larve zich verandert in een
hommel. Na twee weken komen er
jonge hommels uit de cocons.
14
De kolonie
Sommige hommelvolken zijn klein, zo’n
50 hommels, maar er zijn er ook die wel
600 hommels hebben. Een nest met
een hommelvolk noem je een hommelkolonie.
De eerste hommels zijn
werksters. De meeste van hen worden
maar drie weken oud. Er moeten dus
steeds nieuwe hommels bijkomen. De
koningin legt dan ook veel eitjes. In juli
en augustus zie je de meeste hommels,
dan zijn de nesten het grootst.
Darren en koninginnen
Op een gegeven moment komen er
ook mannetjeshommels uit de cocons
tevoorschijn. Deze worden darren genoemd.
Er worden ook nieuwe koninginnen
geboren. De darren zoeken elke
dag naar jonge koninginnen om mee te
paren. Als een jonge koningin met een
dar gepaard heeft gaan ze veel eten. Als
ze lekker dik zijn zoeken ze een goed
plekje voor de winter. Meestal is dat
een holletje in de grond of tussen afgevallen
bladeren. Daar blijven
ze zitten tot het weer
lente wordt.
Weetjes
Sommige tuinders houden wel hommelnesten
in hun kas. De hommels
gaan van bloem tot bloem en nemen
stuifmeel mee van de ene bloem naar
de andere. Dit is belangrijk, want anders
kunnen er geen vruchten of zaden
aan de plant komen. Hommels zijn dus
hele nuttige dieren.
Hommels kunnen warm blijven door
hun vliegspieren te laten trillen zonder
dat ze vliegen. Dus zoiets als fietsen
op een hometrainer. Je wordt er wel
warm van maar je komt geen spatje
vooruit.
Bladgroen 2 JG 11
Als een hommel nectar haalt kruipt ze
vaak in de bloem. Soms gaat de hommel
zelfs hard zoemen en trillen: zo trilt
ze het stuifmeel los. Dit noem je “Buzzen”.
In het nest wordt niets verspild:
oude wasbekers worden afgebroken
en de was wordt opnieuw gebruikt.
Soms worden oude cocons gebruikt
als voorraadpot en gevuld met nectar.
Hommels doen dus echt aan hergebruik!
Puzzel over het Hommelleven
1 Dit verzamel ik ook
2 Een mannetjeshommel heet…..
3 Hiervan zijn de meeste
4 Baby-hommel
5 Dit eet ik het meest
6 Hierin woon ik
7 Mij zie je niet in de…
8 Zij is de baas
9 Hiervan heb ik er vier
10 Hier steek ik mee
11 Deze legt de koningin erg veel
12 Heel hard zoemen
Welk woord verschijnt in de gele vakjes?
15

De lente bladgroen 2010
arie aardworm
Beste mensen....
Wat een rare start van dit seizoen.
Ineens zo uit het niets was die d`r
weer eens een keer. Koning Winter
in het land. Akkers en weilanden, sloten
en vaarten, de hele santenkraam
bedekt onder een dik pak poedersuiker.
Sneeuw en nog eens sneeuw.
Het was wel lang geleden. Je kan
zeggen wat je wil, maar het was een
prachtig mooi gezicht. Vooral de rijp
aan de bomen. Me romantisch haartjie
sprongt open. Zo zie je dat alleen
nog op kerst- en nieuwjaarskaarten.
Ik dacht bij m`n eige: Waar is dat
hele opwarmings- en broeikasverhaal
nou gebleven? Maar hoe dan
ook voor familie Aardworm was het:
oude tijden herleven. We hadden
het daar onder de grond hartstikke
naar den zin. ‘t Ene pikketanesie na
de andere gleed er als koek in. Als je
niet naar buiten kan wat moet je anders
doen dan zupen en schransen.
Niet tan. Nou ja en dat andere dan.
En dat hebben we gedaan ook. Reken
maar van yes. Voor de kinderen
was er koek zonder sopie. Zonder
sopie, want alles mooi en waar en
het mag nog zo gezellig zijn, we gaan
16
niet donderjagen. Volkse mensen
zouden zeggen (daar ben ik te deftig
veur) : we gaan niet kloten.
Maar al de sneeuw dat er lag bracht
ook zijn ongemakken. Zo wilde ik
wat lekkers brengen voor ene Hendricus
en zijn gezin. Ik wurmde me
eige naar buiten en er lag me `n pak
sneeuw. Dat wil je nie wete. Bij de
eerste stap zakte ik as een baksteen
in de sneeuw. Ik kon geen asem krijgen.
Arie, jongen, je laatste uur hep
geslagen. Maar ik dacht alsmaar: Ik la
me nie kenne. Wees een vent, een
tulpengeneraal. Wat een gelukkie,
luctor et emergo, ik worstelde me
omhoog en kwam weer boven. Je
wil toch niet zo dood. Mijn snep zat
wel vol sneeuw. Ik proestte als een
molenpaard. Ik zag het even zo aan,
keek om me heen en zag dat het
goed was. Dus de stoute pantoffels
weer aan. En daar ging ik, Arie, weer
zoals de Franzosen het zeggen en
route. En de moffen, sorry, sorry mijn
excuses, Duitsers: immer geradeaus.
Jongens en meisjes, dames en heren,
mijn pak lekkers voor die Hen-
dricus leek wel een boerenkar vol
Zeeuwse kloostermoppen. Bij elke
stap die ik deed dacht ik: Arie, Arie,
jochie waar ben je nou mee bezig,
waar ben je aan begonnen, je lijkt
wel gekke Arie en vraag me niet hoe
ik thuis ben gekomme. Breek me de
snep niet open. Wat ik wel weet is
dat mijn vrouw Alie wekenlang aan
me vroeg. Wat is er nou met jou? Je
kan je rechterpoot niet voor je linkerpoot
en je linkerpoot niet voor
je rechterpoot zetten. En je kan niets
meer omhoog krijgen. Zingt ze de
hele dag: “Arie wat is er aan de hand
met je kanarie? Gisteren toen zong
ie nog zo wondermooi. Nou hangt
z’n koppie slap uit z’n kooi” Ik snap
niet waar ‘t op slaat, onder de grond
ken je niet eens een kanarie houwen.
Uiteindelijk na al die weken is het
allemaal weer goed gekomme. De
sneeuw is weg, en kijk nou eens, het
wordt en blijft droog. Zonnetje erbij
weliswaar waterig maar toch. Lekker,
de zomer is doorgebroken nu al. Zo
gaat ie lekker zo gaat ie fijn. Wacht
effe. Wait a moment, please please.
Bladgroen 2 JG 11
Wat krijgen we nou weer. Wat heb
ik nou aan me schoen hangen? Het
gaat regenen. Hebben we niet genoeg
nattigheid van boven. Sjongejongejonge
en nog eens sjongejongejonge.
Potverdorie, potverdorie
nog eens an toe zeg, moet dat nou?
Sneeuw, droog, dan regen. Het weer
lijkt wel op Jantje huilt, Jantje lacht.
Ach wat doe je d’r an. Niets toch.
Het komt zoals het komt en je doet
er niets aan. En nou genoeg geleuterd:
aan de slag.
Trouwens, hebben jullie het al gezien
het huisje op nummer 80 is gesloopt.
De schandvlek bij de ingang is weg.
Een veer in de lekkere kontjes van de
mannenploeg die onbaatzuchtig bezig
was met het proper maken. Ben
blij toe. Het was toch geen gezicht.
En nu daar nog een mooi tuintje met
prachtige bloemekes. Zo wordt het
tenminste een lekker binnenkomen.
De groeten aan jullie allen en dat
het een vruchtbaar tuinseizoen mag
worden.
Groetjes van Arie Aardworm.
17

caribische bakabana
een bananenlekkernij voor groot en klein (24 stuks)
Ingrediënten
– 6 biologische eetbananen
– 200 gram zelfrijzend bakmeel
– 200 gram rijstmeel
– ¼ liter melk
– 8 eetlepels melk
– 4 eetlepels bruine rietsuiker
– 2 eieren
– 2 theelepels kaneel
– zonnebloem of maïsolie
Bereiding Pel de bananen en snij ze
doormidden. Snij elk van de twee blokken
overlangs. Je hebt dan vier plakken
per banaan. Doe de rijstmeel en
het zelfrijzend bakmeel in een schaal
en roer ze goed door elkaar. Schenk
de melk erbij en de twee losgeklopte
eieren. Zet de mixer er nu in en mix
het beslag totdat het soepel is. Om het
vloeibaarder te krijgen kun je er extra
lepels melk bij doen. Voeg tot slot
de twee eetlepels kaneel toe en blijf
mixen. Is het beslag gladjes en soepel
(iets dikker dan pannenkoekenbeslag),
dan is het tijd om te gaan bakken.
Het bakken Doe een laag olie in de
pan. De bananen moeten straks kunnen
zwemmen. Zet het vuur hoog en
wacht tot de olie dampend heet is. Zet
het vuur dan op halve stand. Haal telkens
een plak banaan door het beslag
en doe die in de hete olie. Aan één kant
aanbakken, keren en nog eens keren.
Tijdens het bakken met de vork aandrukken
om het vocht uit de banaan
te persen. Gebruik een vork voor het
doorhalen in het beslag en een andere
vork voor het bewerken in de pan. Dit
voorkomt allerlei slierten in de olie.
Naar behoefte kun je er poedersuiker
over strooien. Direct eten, dan is de
banaan knapperig. Koud kan ook, maar
dan is de bakabana niet knapperig meer.
Succes en smakelijk eten.
Waarom zijn de bananen krom?
In het recept staan eetbananen, maar
elke banaan kun je toch eten? Ja,
maar sommige moet je eerst koken
of bakken. In dit recept gebruik ik de
hand (eet)banaan, omdat het voor de
meeste mensen moeilijk is een goede
bakbanaan te vinden. Oorspronkelijk
wordt voor dit gerecht de bakbanaan
gebruikt. U heeft ze misschien weleens
bij de tropische winkel gezien: zo’n
zwart ding waarvan veel Nederlanders
denken: wat moet je met zo’n rotte
banaan? Ik gebruik biologische banaan,
want er wordt nogal wat giftige stof gebruikt
tijdens de groei, om het rijpingsproces
te stoppen, om de banaan netjes
te houden en tenslotte om ze weer
snel na te laten rijpen. Geef een baby
altijd een biologisch bananenhapje. Er
koken met Evert
zijn ongelooflijk veel soorten bananen,
zelfs rode bananen. Geef je een baby
een paar hapjes rode banaan, dan huilt
hij gegarandeerd voorlopig niet meer
van de honger. Eet u zelf de rest van
deze banaan op, dan gebeurt met u
hetzelfde.
Bananen groeien aan een boom waaruit
een steel met aan het uiteinde een
bloemgestel omhoog steekt. Er beginnen
kleine banaantjes in een tros te
groeien die op een gegeven moment
zo zwaar wordt, dat de steel naar beneden
buigt, maar de banaantjes willen
omhoog: richting zon. Daardoor groeien
ze een beetje krom. Alweer een
raadsel opgelost. EM
18 19

De lente bladgroen 2010
Ideeëndag levert
een rijke oogst
Tijdens de algemene ledenvergadering
op 18 maart jl is door het bestuur aangekondigd
dat op een ideeëndag alle
leden welkom zijn om ideeën over het
complex en de vereniging in te brengen.
Tijdens de vergadering werd een
datum vastgelegd: het werd zaterdag
17 april. Een kleine maar enthousiaste
groep leden verzamelde zich op deze
prachtige dag in ons clubhuis. Aan de
hand van vier thema’s kon iedereen
aan de slag met flappen en viltstift.
We lichten onze ideeën toe en kwamen
zo weer op nieuwe voorstellen.
Met stickertjes merkte iedereen de
volgens hem of haar meest urgente of
favoriete punten. De complete lijst met
ingebrachte ideeën is te vinden op de
website (www.atvstadion.nl). Op de
homepage kun je ook stemmen op je
favouriete idee.
Het bestuur is blij met de inbreng. In elk
geval zullen we een aantal praktische
punten meteen oppakken. De punten
die door de leden aangemerkt zijn als
meest belangrijk, zijn de volgende:
• winkelruimte beter benutten, bijvoorbeeld
door ruimere openingstijden
en verbreden van activiteiten op en
rond de winkel
20
• ruimte voor een imker aan de westkant
van het complex
• oprichting wilgentenengroep die tuinelementen
ontwerpt en maakt voor
het complex
• instellen van een fruitplukdag om te
voorkomen dat oogst verloren gaat
in vakanties
• natuurlijke plek inrichten waar kinderen
kunnen spelen en ouders kunnen
vertoeven
• mogelijkheden om (inhaal)tuindiensten
op zondag/avonden in te vullen
• een ingang maken bij het nieuwe deel
van het complex ter hoogte van de
opslag teneinde beide delen beter
met elkaar te verbinden
• eetbare paddestoelen aankweken op
boomstammen in het takkenbos
Als er leden zijn die op één of meer
van deze punten een bijdrage willen leveren,
dan nodigen wij hen van harte
uit zich aan te melden bij het bestuur
via atvstadion@hetnet.nl. Samen kunnen
we dan plannen uitwerken en de
uitvoering organiseren.
MS
DE ZEGENINGEN VAN EEN TUIN
idee!L
stem op atvstadion.nl
op je favouriete
‘Il faut cultiver son jardin’ –
‘Je moet je tuin bewerken’
Ik heb slechts twintig morgens grond, antwoordde
de Turk, ik bebouw die samen met
mijn kinderen; arbeid drijft verre van ons de
drie grootste plagen: verveling, verdorvenheid
en armoede .
Ik weet ook, zei Candide, dat we onze tuin
moeten bebouwen.
Ge hebt gelijk, zei Pangloss, want toen de
mens in de Hof van Eden werd geplaatst,
gebeurde dat ut operaretur eum, opdat hij
hem zou bewerken; hetgeen bewijst dat de
mens niet geschapen is om te rusten.
Laten wij werken zonder te redeneren, zei
Martijn, dat is het enige middel om het leven
draaglijker te maken.
Geheel het troepje verklaarde zich eens met
dit voostel en begon zich naar zijn aanleg
te bekwamen. Het stukje grond bracht heel
wat op.
En Pangloss zei tegen Candide : alle gebeurtenissen
in deze wereld zijn aan elkaar
geschakeld, want…nietwaar… als gij niet….
Dat hebt u voortreffelijk gezegd, antwoordde
Candide, maar laten wij ermee beginnen
onze tuin te bewerken.
Uit Candide van Voltaire (1759)
Bladgroen 2 JG 11
Z
T
[Dit citaat van de Franse filosoof
Voltaire uit zijn roman Candide
is vaak te lezen. Voltaire heeft
zijn leven lang gestreden tegen
vooroordelen en geloofde bij
voorbeeld niet in de goddelijkheid
van de Franse koning. Zijn
kritische houding maakte dat hij
als banneling aan de grens van
Frankrijk moest wonen, in Ferney,
dichtbij Zwitserland. Daar
maakte hij zijn eigen paradijs,
met een geweldige groenten-
en fruittuin. Zo was hij zelfvoorzienend.
Omdat hij in zijn jeugd
een keer de loterij had gewonnen,
was hij ook financieel al
onafhankelijk. Voltaire bedoelde
met zijn uitspraak dat je eerst je
eigen zaken op orde moet hebben
voordat je je met de buitenwereld
bemoeit. Maar ook:
dat je door alle moeilijkheden in
het leven vaak zal merken dat je
altijd teruggeworpen wordt op
je eigen stukje grond – PT]
21

De lente bladgroen 2010
Schooltuintjes
gaan internationaal
Twee maanden zijn we nu bezig met de schooltuintjes en,
al zeg ik het zelf, het begint er steeds leuker uit te zien. De
´lunchwandelaars´ uit het kantorenpark hebben zelfs hun
route verlegd om de vorderingen te kunnen volgen.
Ondanks het extreme weer en de
slechte grond, té nat, té droog en
té koud, groeien de plantjes gestaag
door. Met de viooltjes en vergeetme-nietjes
erbij ziet het er kleurig
en gezellig uit. De kinderen hebben
hard gewerkt om hun schooltuin in
te richten. Vanaf het kale en modderige
begin hebben ze meegeholpen
om alles aan te leggen: de paden
van houtsnippers, de kruidencirkel,
de composthoop, een vlonder en
de pomp. Het was een af en aan
rijden van kruiwagens. Ongelofelijk
hoe veel ze zelf kunnen en met
hoeveel enthousiasme dat gaat. Ze
zijn ook echt trots op hun tuin en
zijn steeds moeilijker weer terug
naar school te krijgen. ‘Dit is onze
aller-aller-leukste les!’ zeiden laatst
een paar leerlingen tegen me. Na
schooltijd komen er dan ook re-
22
gelmatig ouders met hun kinderen
mee om op hun tuintje te werken
en te kijken naar de vorderingen.
Half april vonden de kinderen een
dode buizerd op de schooltuin.
Waarschijnlijk verzwakt en gestorven
van de honger in deze koude,
muisloze winter. De kinderen waren
ontdaan en tegelijk opgewonden,
want het is natuurlijk wel een
heel bijzondere ontdekking op je
tuin. In de harde kleigrond lukte het
niet hem te begraven, maar ze hebben
met elkaar een mooie gedenkplaats
gemaakt: ´Hier stierf Buzzy
Buizerd`. Compleet met kruis, bloemen
en waxinelichtje.
Met de ervaringen van het vorige
jaar in gedachten, heb ik er altijd
vertrouwen in gehad dat dit project
zou gaan slagen. Maar de hoe-
veelheid werk die het bleek te zijn,
heeft me wel eens slapeloze nachten
bezorgd:. Zeven dagen in een
week waren gewoon te weinig om
alles op tijd te realiseren. Totdat ik
mijn zorgen begon te delen met anderen,
waarna een stroom aan hulp
loskwam van de maandagploeg, het
bestuur, de tuindiensten en andere
tuinleden die zich betrokken voelden.
Echt geweldig! Meer en meer
wordt het een gezamenlijk project
van onze vereniging.
Met de toekenning van onze aanvraag
voor een bijdrage uit het
leefbaarheidsbudget, komt er ook
erkenning en steun vanuit de gemeente.
Hiermee kunnen we binnenkort
de kas opknappen en een
tuinschuurtje met afdak en een
paar picknickbanken aanschaffen.
Bladgroen 2 JG 11
Zoals op het mededelingenbord
valt te zien krijgen we op de vrijdagen
ondersteuning van vier leerlingen
van de Internationale Schakelklas,
die op de schooltuinen hun
maatschappelijke stage lopen: Melad
(uit Irak), Gavutharam (voor
het gemak Tijger genoemd, uit Sri
Lanka), Samphan (uit Thailand) en
Luccin (uit Burundi). Zij helpen me
met de voorbereidingen en het
opruimen van de spullen en begeleiden
ieder een groepje kinderen
met het werk op de tuin. Voor hen
een prachtige gelegenheid om hun
Nederlands te verbeteren en ervaring
op te doen in een werksituatie.
Voor mij een enorme steun. Het
bevalt van beide kanten dan ook
prima!
AB
23

De lente bladgroen 2010
24
ina
luccin
joke
samphan
casper
tijger
melad
Hallo Allemaal,
Bladgroen 2 JG 11
Ik ben Casper en ik zit in de derde klas van het Stedelijk
Gymnasium. Voor mijn maatschappelijke stage heb ik gewerkt
op de tuinwinkel. Ik kende ATV Stadion al, want wij
hebben daar zelf ook een tuin (tuin 43, de tuin van Sterre).
Het samenwerken met Ina en Joke was gezellig en ze hebben
alles duidelijk uitgelegd. In de winkel heb ik veel verschillende
soorten werkzaamheden uitgevoerd, zoals verkopen, vegen,
afwegen, bedragen uitrekenen, plantjes oppotten en aarde
kruien voor oudere mensen. Soms was het erg rustig maar
er waren ook momenten dat het storm liep in het winkeltje,
vooral toen de aardappels en de uien aangekomen waren.
Ik vond het werken in het winkeltje leuk, interessant en leerzaam.
Ik heb er veel opgestoken van plantjes en tuinieren en
ook van hoe het er in een winkel aan toe gaat.
Ik heb tijdens het werken in de winkel veel mensen ontmoet
en met veel personen gesproken.
Het was een goede ervaring en ik ben er trots op. Ik kom
graag nog een keertje langs.
Casper de Haas
MAATSCHAPPELIJKE
STAGES IN ONS PARK
25

Bestuur
De lente bladgroen 2010
Watergangen Het bestuur en de
tuinleden van ATV Stadion hebben al
ruim twee jaar zorgen over de kwaliteit
van de watergangen op en rond ons
complex. In opdracht van het bestuur
hebben de voorzitter, Evert Muntslag
en hoofd complexbeheer Harry Smit
afdeling Stadswerken van de gemeente
benaderd om onderzoek te doen. Al
snel werd duidelijk dat veel plekken niet
meer voldoen aan een minimale waterdiepte
van 60 cm. Op grond van deze
bevinding is verder gegaan met het meten
van de dikte van het slib en van de
kwaliteit van de bagger. De dikte van de
bagger in de watergangen varieert tussen
de 15 en 55 centimeter. Vermoedelijk
is de vorige keer niet afdoende
gebaggerd en daardoor is er nu weer
2500 m3 bagger. Gelukkig is er geen of
nauwelijks verontreiniging van de bagger
geconstateerd. Hiervoor hebben
we nu code 532. Als het onderzoek is
afgerond en de rapportage klaar is, dan
volgt een bespreking met het bestuur
en worden de leden geïnformeerd
over hoe het verder gaat.
De werkzaamheden die daaruit kunnen
voortkomen zijn:
• De watergangen op het complex
baggeren.
• Het meten van de diepteligging van
bestaande duikers*. (Duikers die zijn
verzakt of volledig onder water staan,
zullen worden vervangen.)
• Het realiseren van doorstroming.
26
• Wat dat concreet betekent voor de
aan water grenzende tuinen, wordt
later bekend gemaakt.
*) een duiker is een koker die onder
een weg of door een dam heen gaat en
bestemd is voor het afvoeren of inlaten
van water.
Beplanting, geluidsoverlast en
faunaroute In april is er met een
werknemer van de gemeente Utrecht
afdeling ecologie een overleg geweest
over wat ze binnen hun werkveld voor
ATV Stadion zouden kunnen betekenen.
Daarna hebben we een rondgang
over het complex gemaakt. Na het bekijken
van het complex kwamen enkele
ideeën naar voren. Er zal verder gekeken
worden naar mogelijkheden met
de berm tegenover de schooltuintjes.
Daar zouden we meer mee kunnen
doen, zoals een bijzondere beplanting
realiseren.
De medewerker is ook attent gemaakt
op de geluidsoverlast van de A27. Mogelijk
kan er een meting plaatsvinden
naar de sterkte van het geluid. Er is
een gemeentewerker die zich daarmee
speciaal bezig houdt en die zou metingen
kunnen verrichten. Voorzieningen
die de geluidsoverlast verminderen
zouden de recreatieve waarde van ons
complex behoorlijk kunnen verhogen.
De blik viel ook op de strook grond
tussen de zoutsloot en het talud van
de A27. Die strook staat nu vol berenklauw.
Daar zou wel iets meer mee
kunnen gebeuren. Hij zou bij voorbeeld
kunnen functioneren als faunaroute,
een route dus voor bijzondere dieren.
De werker zou binnen haar organisatie
het bestaan van deze strook kenbaar
maken.
Herkeuring Op 14 april 2010 was
de herkeuring van ons complex. Margrit
Bosch had op verzoek van het
bestuur punten opgesteld op grond
waarvan we recht zouden hebben om
de herkwalificatie natuurlijk tuinieren
te bemachtigen. De kwalificatie Nationaal
Keurmerk Natuurlijk Tuinieren,
de 3 stippen, die we al hadden, hebben
we weer gekregen. We zijn binnen de
3 stippen gestegen van 55 % naar 62%.
Ons complex is er dus binnen het kader
van natuurlijk tuinieren op vooruit
gegaan. Er is een verslag met adviezen
ter inzage bij het winkeltje.
Ideeën Vanuit de Algemene Ledenvergadering
kwam het voorstel voor
het organiseren van een ideeëndag.
Die is op 17 april 2010 gehouden. Gelet
op het brede enthousiasme tijdens
de ALV hadden we meer deelnemers
verwacht. Het was de eerste mooie zaterdag
in tijden, dus daar zal dat wel aan
gelegen hebben. De aanwezige groep
was betrokken en het werd een vruchtbare
middag die door allen als prettig
en zinvol is ervaren. Het voorwerk is
gedaan door Marjolein Steeman. De
bijdragen worden verwerkt in een verslag
dat de eerstkomende bestuursvergadering
op de agenda wordt gezet.
Bladgroen 2 JG 11
Op de ideeëndag werd de opmerking
gemaakt dat continuïteit een factor
is, die we in de gaten moeten blijven
houden. Concreet gesteld: we hadden
een succesvolle herfst-doe-dag met het
poten van bijen- en vlinderplanten De
namen van alle deelnemers zijn door
de secretaris genoteerd, maar er kwam
geen vervolg. Daar gaan we aan werken.
Schooltuinen De milieueducatie annex
schooltuinen draait goed dankzij
de inzet van Anneloes van den Brink en
de steun van de maandagploeg, de zaterdagdiensten
en de maatschappelijke
stagiaires. Nog meer goed nieuws is dat
het leefbaarheidsbudget ten behoeve
van de milieueducatie aan schoolkinderen
is goedgekeurd.
Tuindiensten Na toen sessies hebben
de voorzitter en Harry Smit de
presentielijsten doorgenomen. We mogen
met zijn allen zeer tevreden zijn.
De deelname is goed tot zeer goed.
Houden zo! Het nalopen van presentielijsten
zal nu structureel gebeuren.
Parkendag Op 30 mei doen we
weer mee met de Parkendag. We staan
met informatie in de tent in Park Bloeyendaal,
we verzorgen rondleidingen op
ons complex en we zijn weer opgenomen
in de fietsroute. Bij de winkel staat
ook een stand met informatie en versnaperingen.
Namens het bestuur,
Evert Muntslag, voorzitter
27

De lente bladgroen 2010
LIEF EN LEED
Onverwacht is deze afgelopen periode
Jaap Westphal overleden. Jaap was
een bekend gezicht op de tuin en één
van onze oudste tuinleden. Zijn vader
was de oprichter van de vereniging in
1954 en de drijvende kracht achter het
verbouwen van de boerderij tot verenigingsgebouw.
Vandaar ook dat deze
destijds de naam ´Coen Westphal´
heeft gekregen. Na zijn vader had Jaap
een beetje de functie van nestor van
de familie overgenomen. Elke zondag
kwam de familie bij elkaar in de kantine
en later op de tuin van Jaap. De volkstuin
nam en neemt een belangrijke
plaats in bij de familie Westphal. Het zal
vreemd zijn om Jaap deze zomer niet
meer te zien zitten te midden van de
familie, hij hoorde gewoon in het beeld.
Natuurlijk zijn er vanuit de vereniging
bloemen verzorgd en is er een afvaardiging
vanuit het bestuur naar zijn
begrafenis geweest. Wij wensen zijn
vrouw en verdere familie heel veel
sterkte met hun verlies. Ook wij zullen
hem missen.
28
J.W.
Bloemen zijn er gegaan naar Wil Brakkee,
die het heeft gepresteerd om voor
een tweede keer dermate ongelukkig
te vallen met zijn fiets, dat hij opnieuw
met krukken moet lopen. Wij hopen
dat hij dit keer sneller zal herstellen,
maar vervelend en deprimerend is het
wel. Daarom hebben we een bloemetje
aangerukt om hem wat op te kikkeren
en beterschap te wensen.
Ook Harry Smit heeft flink in de lappenmand
gezeten. Ondanks een longontsteking
dacht hij aanvankelijk nog
gewoon door te kunnen gaan met de
tuindiensten, maar daarmee had hij
zichzelf toch wat overschat. Er moesten
echt een dokter en medicijnen aan
te pas komen, plus een bloemetje van
Lief en Leed, om hem weer helemaal
op de been te krijgen. Gelukkig helpen
die bloemen iedere keer toch weer
goed.
Anneloes van den Brink
anneloesvandenbrink@ziggo.nl
(06-51142077)

Oproep & gezocht!
Vooral ‘s zomers is de winkel een plek waar veel leden langs gaan
voor het doen van inkopen of voor een praatje en een kopje koffie.
Het bestuur gaat daar meer voorzieningen maken, zodat dit gezellig
bij elkaar zijn aantrekkelijker wordt. Zo komen er banken om te
zitten. Voor de dames die de verkoop doen, wordt èn verkopen èn
koffie zetten te veel. Ons nieuwe lid Lieneke Helm wil zich dan ook
gaan inzetten om de gezelligheid meer inhoud te geven. Ze zoekt
maatjes. Hieronder haar oproep.
Gezocht: drie taartenbakkers/koffiezetters v/m
Locatie: voor het terras bij de winkel
Tijd: zaterdag van 9.30-13.00
Hoe vaak: bij een groep van 4 personen wordt het een clubje dat
ieder 1 x per maand aan de beurt is. We maken samen een rooster
voor de zomermaanden.
Zo kunnen we heerlijk relaxed de tuindag beginnen met een lekkere
kop koffie en een stuk overheerlijk eigen baksel. We blijven op
de hoogte van alle tuinnieuwtjes en hebben zo ook op een leuke
manier contact met elkaar. Dat willen we toch allemaal?
Verdere informatie bij Lieneke Helm, tel. 0624969031.
Bel !
doe
mee!
colofon enzo
Bladgroen is een onafhankelijk orgaan van A.T.V. Stadion.
Verschijnt 4 maal per jaar in een oplage van 150 stuks.
De Herfst Bladgroen verschijnt half oktober.
De inleverdatum voor kopij is 23 augustus 2010.
Redactie
Staese Baars
Pauline Terreehorst
Jan Deering
Tessa Lavrijsen
Marjolein Steeman
Adres
BLADGROEN
Klaverstraat 41
3572 VB Utrecht
tel: 030 271 6958
e-mail: bladgroen@hetnet.nl
Contactadres van de vereniging:
A.T.V. Stadion
Postbus 85235
3508AE Utrecht
atvstadion@hetnet.nl
www.atvstadion.nl
A.T.V. Stadion bestuur:
* Evert Muntslag (31)
030-2711160 voorzitter
* Sylvia Heijmans (22)
030-2513943 secretaris
* Marjolein Steeman (27)
030-2716958 penningmeester
* Harrie Smit (25)
030-2314770 complexbeheer
* Jan Deering (40)
030-2517693 kantinebeheer
Ook werkten mee
Anneloes van den Brink
Woudi Blok
Margrit Bos
Evert Muntslag
Casper de Haas
Paul Phillips & co
ORVNMLKSQWRTYUOPORVNMLKSQW