Bereiding van poeder - Feed & Food

0, 46 − 0, 03
Dan heeft men = 13, 9kg
drogelucht per kg concentraat nodig.
0, 041− 0, 010
Aangezien ρ 20 van lucht met aw = 0,07 bij 100 kPa ongeveer 1,18 kg.m -3 is komt dit
overéén met 11,8 m 3 koude lucht per kg concentraat.
Het rendement van de toegevoerde warmte kan men als volgt uitdrukken en berekenen:
De per kg droge lucht toegevoerde warmte is (Ti - To).cp; Ti = inlaattemperatuur hete
lucht, To = temperatuur buitenlucht.
cp = soortelijke warmte bij constante druk.
De afgegeven hoeveelheid warmte is (Tu - Ti).cp ; Tu = de uitlaattemperatuur van de
gebruikte lucht.
Aangezien cp nauwelijks afhangt van het watergehalte, kan men het rendement
definiëren als:
. T T i − u
Ti − To
175− 95
In het onderhavige geval is dat = 52%
175− 20
hi − ho
Per hoeveelheid verdampt water is verbruikt:
x − x
u i
203− 45
ofwel
= 5097 kJ.kg
0, 041− 0, 010
-1 , wat globaal overeenkomt met 2,35 kg stoom per
kg verdampt water.
Tot welke temperatuur kan men de lucht laten afkoelen? Dat hangt primair af van de
wateractiviteit die daar bij hoort.
In het ideale geval zou men van de desorptie-isotherm van het drogende produkt moeten
uitgaan.
Die is voor geconcentreerde (onder)melk echter niet bekend, althans niet bij hoge
temperaturen of bij hoge watergehalten.
Het probleem is namelijk dat het bepalen van zo'n isotherm lang duurt, gedurende welke
tijd lactose kristalliseert tenzij T en watergehalte beide laag zijn. Tijdens het
verstuivingsdrogen treedt geen lactosekristallisatie op en dat geeft nogal een groot
verschil in aw.
Bij de regeling wordt dus uitgegaan van het verband tussen watergehalte van het poeder
en de temperatuur van de uittredende drooglucht (fig.12.2)
In feite dient de verkregen Tuit (95 o C of 106 o C) te worden gezien als een richttemperatuur.
Er wordt nl. uitgegaan van de gedachte, dat een evenwicht tussen wateractiviteit
van poeder en rel.dampspanning van lucht ontstaat.