Waarden en Normen - Maatschappij en Politiek

Dat er momenteel veel over
waarden en normen wordt
gesproken kan niemand zijn
ontgaan. Ook in Den Haag
neemt men aan dit debat deel
en heeft de Wetenschappe-
lijke Raad voor het Regerings-
beleid er een notitie aan ge-
wijd. In dit artikel volgt een
nadere beschouwing van de
gedachten van deze Raad
over het waarden- en nor-
mendebat in het onderwijs.
De WRR over waarden,
normen en onderwijs
'Er zijn verschillende redenen om
speciale aandacht te besteden aan
het onderwijs', schrijft de Wetenschappelijke
Raad voor het Regeringsbeleid
(WRR) in hoofdstuk 7
van Waarden, normen en de last van
het gedrag. Om tamelijk droogkomisch
te vervolgen met: 'De eerste is
HANS VAN DER HEIJDE dat er in de adviesaanvraag om gevraagd
wordt, (...)'.
Een tweede reden is dat de verwachtingen
ten aanzien van de bijdrage
van het onderwijs aan de oplossing van tal van maatschappelijke problemen
vaak hooggespannen zijn. Een derde reden is dat het onderwijs in zoverre
uniek is dat het als institutie zowel taken heeft ten aanzien van de overdracht,
als ten aanzien van de handhaving van waarden en normen, die binnen en buiten
de muren van het schoolgebouw betekenis hebben.
School (als) voorbeeld?
Conjunctuur
De WRR constateert dat er in de publieke en politieke aandacht voor waardenen
normenoverdracht in het onderwijs sprake is van een conjunctuurcyclus.
Het thema is dan weer alleen latent en dan weer manifest aanwezig, maar dat
laatste in steeds andere, talige vermommingen: 'vorming', 'pedagogische opdracht',
'deugdenonderricht', en nu dus 'waarden en normen'.
Primaire taak
Bij maatschappelijke instituties onderscheidt de WRR primaire, secundaire en
tertiaire taken. De primaire taak, het realiseren van de doelen en waarden,
waarvoor de instituties zijn opgericht, vertaalt zich voor het onderwijs naar de
taak van overdracht van waarden en normen binnen het curriculum.
De betekenis van sportbeoefening wordt benadrukt en die van geschiedenis
krijgt nadere toelichting, maar 'voor de waarden- en normenthematiek is het
vak maatschappijleer het meest voor de hand liggende aanknopingspunt'.
De Raad acht een positieve herwaardering van maatschappijleer meer dan
noodzakelijk. Het vak dient zich dan wel verder te ontwikkelen en te professionaliseren
in de richting van hetgeen in Groot-Brittannië in het curriculum civic
education heet, een soort burgerschapskunde dus. In navolging van adviezen
van Hofstee uit de vroege jaren negentig pleit de Raad ervoor dat in het onderwijs,
en in het bijzonder bij het vak maatschappijleer, veel meer aandacht aan
bevordering van het inzicht in de collectieve consequenties van individueel
handelen wordt geschonken; inzicht dat aan de gedragswetenschappen kan
worden ontleend.
Secundaire taak
Onder de secundaire taak van maatschappelijke instituties verstaat de Raad de
instandhouding van de economische, sociale en morele voorwaarden, die voor
de uitoefening van de primaire taak nodig zijn. Weliswaar maakt overdracht
van waarden en normen vanwege de bijzondere aard van het onderwijs al deel
uit van de primaire taak, toch zit de kracht vooral in het feitelijke gedrag en de
imitatie van gedragsvoorbeelden binnen de muren van het schoolgebouw. Via
MAATSCHAPPIJ & POLITIEK • JUNI 2004
Waarden en Normen
7