MORELE WEGWIJZERS - HU Onderzoek - Hogeschool Utrecht

M o r e l e w e g w i j z e r s
Betrek ook de jonge moeders zelf bij de bespreking van morele vragen die zich voordoen
in de hulpverlening. “In de praktijk blijkt namelijk dat cliënten veel kunnen leren
van elkaar, ook – of misschien wel juist – als het gaat om moreel gezag.”
Geef enthousiaste medewerkers die morele dilemma’s herkennen en zich kwetsbaar
durven op te stellen door ze aan te geven waardering en ruimte om ze op de agenda te
zetten.
Laat zien dat er wat gebeurt met de morele vragen en dilemma’s die ingebracht en besproken
zijn, zodat mensen ervan overtuigd raken dat het zin heeft.
Stel de organisatievisie ter discussie als die vragen opwerpt.
Gebruik bestaande kaders zoals de Universele Rechten van het Kind als richtingaanwijzer.
Gebruik de mogelijkheden die intervisie en supervisie bieden.
Ga niet te gemakkelijk over tot de orde van de dag.
Maak tijd vrij voor overstijgend praten, bijvoorbeeld op een beleidsdag.
Laat anderen mee kijken, omdat je zelf bepaalde dingen gewoon niet(meer) ziet.
Organiseer landelijke ontmoetingen (symposium, studiedag)rondom thema’s die met
moraliteit te maken hebben voor uitwisseling van ideeën en om te leren van elkaar.
8.6 STRUCTURELE RANDVOORWAARDEN
Om morele reflectie op de verschillende aspecten van het werken met jonge moeders in
organisatorisch verband daadwerkelijk te realiseren, moet voldaan worden aan een
aantal randvoorwaarden. In de eerste plaats betreft dit structurele randvoorwaarden:
deze hebben te maken met datgene, wat men gewoonlijk de ‘harde’ kant van een organisatie
noemt: strategische, financiële en bedrijfskundige aspecten. Deze krijgen op
verschillende niveaus in de organisatie nadere invulling.
Duidelijkheid over taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden
Vanuit de top van de organisatie dient een goed functiehuis te worden neergezet. Dat
betekent dat duidelijk is welke taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden bij elke
functie horen. Te vaak gebeurt het namelijk dat medewerkers – en dit geldt zowel voor
hulpverleners als voor leidinggevenden – zich verantwoordelijk voelen voor dingen
waarvoor ze niet verantwoordelijk zijn. Of dat mensen iets waarvoor zij formeel wel
verantwoordelijkheid dragen, doorschuiven naar iemand anders. Oorzaak is meestal
dat in functie- en competentieprofielen niet helder is vastgelegd wie verantwoordelijk
is voor welke beslissingen, wie wat mag/moet doen, et cetera. Daarnaast weten veel
hulpverleners ook niet altijd hoe de wettelijke kaders ten aanzien van verantwoordelijkheid
en aansprakelijkheid in elkaar zitten. Het is belangrijk dat organisaties voor
hun medewerkers duidelijk zijn over de juridische aspecten van het werk dat zij doen.
Want veel vragen die aanvankelijk als een moreel probleem gezien worden, blijken ‘opgelost’
te zijn wanneer helder is hoe het wettelijk geregeld is (Bauduin & Kanne, 2009).
Het belang van (meer) aandacht voor moraliteit 91