MORELE WEGWIJZERS - HU Onderzoek - Hogeschool Utrecht

Moreel handelen
44
M o r e l e w e g w i j z e r s
Daarentegen op die tienermoedergroep, mogen ze tiener zijn en moeder. Daar
is de ruimte en het personeel en afspraken op ingesteld dat ze zich niet aan afspraken
houden, dat ze een grote mond hebben, dat ze te veel drinken als ze op
weekend zijn of wat het dan ook mag zijn, is daar tijd en ruimte om het op te
pakken. In het verleden werd dan gewoon je kind uit huis geplaatst. Dat kan de
consequentie zijn. (Respondent G)
Daarnaast tellen ook de overige kenmerken mee om een eigen benadering voor jonge
moeders te kiezen. Vertrouwen komt bijvoorbeeld moeilijk tot stand en wordt gemakkelijk
geschaad en de moeders tonen zich soms wispelturig in hun contacten met de
hulpverlening. Respondenten zeggen het niet altijd expliciet, maar hun uitspraken suggereren
dat er mede daarom voor een andere bejegening en andere referentiekaders
wordt gekozen. Vasthouden aan reguliere referentiekaders zou betekenen dat je cliënten
kwijtraakt.
[...] je weet gewoon als je zou zeggen bij zo'n meisje: Je mag mij benaderen en
als je niks laat weten, dan sluit ik het af, dan komt ze niet meer. Vanuit het project,
vinden wij, als project zijnde, het belangrijk om niet los te laten. (Respondent
B)
Het aanpassen van je referentiekader kan echter ook een meer extreme vorm aannemen.
Dit is het geval als je afwijkende gedragingen van jonge moeders en hun kinderen
niet snel meer herkent. In dit verband spreekt één van de respondenten van “normvervaging”.
Ja, ja dat maakt wel weer even dat je denkt oh ja, want wat is normaal hè, wat
vind je. Je komt hier natuurlijk zo veel tegen dat je ook wel wat normvervaging
misschien wel krijgt. Dat merk ik ook op de kinderopvang. Onze kinderopvang
heeft heel veel kinderen uit deze milieus, uit deze gezinnen en als er dan weer
eens een nieuwe leidster komt, die van reguliere opvang komt, die zegt jee, dat
is echt niet gewoon zoals het hier gaat. Het is echt opvallend gedrag. En dat wij
daar ook wel even van schrikken, oh ja, wij vinden het bijna normaal. Ja. Dus
soms moet je wel jezelf richtlijnen erin betrekken: wat is nog gezond. (Respondent
D)
5.1.2 ONDERLI NGE A FSTEMMING
Een interessante vraag is ook in hoeverre hulpverleners zich af kunnen stemmen op de
verschillende referentiekaders waar ze mee te maken hebben en of deze kaders ook
een houvast kunnen bieden om met de morele dimensie om te gaan.
Om te beginnen blijkt uit de data dat er momenten zijn waarop met verschillende referentiekaders
rekening moet worden gehouden, en dat dit niet altijd gemakkelijk is.
Eigenlijk wat mijn dilemma ook is zeg maar, wij zijn een hulpverleningsorganisatie,
maar het zijn ook de kaders. We staan niet alleen, we werken met instellingen
samen, met de gemeente. Soms is het ook, dat het aan mij wordt gevraagd
vanuit die instellingen: wij willen dat ze naar jullie toekomen. Ik zit niet
alleen met de cliënt, ik zit ook ertussen in. En het zijn niet alleen mijn eigen
waarden, normen en verwachtingen maar ook van anderen. Gemeente checkt:
komt ze wel. Ik zit met een dubbele rol daarin hoor. Ik heb mijn eigen waarden