De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

DEEL I: INLEIDING EN METHODOLOGIE
overeenkomst n° 343/2003 van de Raad van 18 februari 2003 die de criteria vastlegt
waardoor bepaald wordt welke staat verantwoordelijk is voor het onderzoek van een
asielaanvraag die in één van de deelstaten werd gedaan door een onderdaan van een
derde land.
De Grensinspectie neemt dus beslissingen aangaande de toegang tot het grondgebied
van alle niet-begeleide minderjarige vreemdelingen die zich aan de grens aanbieden.
Als een minderjarige het grondgebied betreedt, zonder dat hij of zij voldoet aan de
binnenkomstvoorwaarden die zijn vastgelegd in de artikelen 2 en 3 van de wet van
15 december 1980 en in toepassing van de overeenkomst van Schengen, maakt
deze minderjarige het voorwerp uit van een beslissing tot terugdrijving en van een
beslissing tot vasthouding in een aan de grens gelegen plaats. Gedurende de observatieperiode
kwam de minderjarige, afhankelijk van het gegeven of al dan niet politiek
asiel werd aangevraagd, terecht in het INAD-centrum (geen politiek asiel) of in het
transitcentrum 127 (wel politiek asiel). Met het in voege treden van de nieuwe wet
van 12 januari 2007 betreffende de opvang van asielzoekers en van bepaalde andere
categorieën van vreemdelingen kwam hier verandering in, maar daarover meer in
de volgende paragraaf. De Luchtvaartpolitie (in de praktijk meestal een lid van de
sectie “Valse en Vervalste Reisdocumenten”) vult de fi che niet-begeleide minderjarige
vreemdeling in en maakt deze over aan de Grensinspectie of Permanentiedienst
van de Dienst Vreemdelingenzaken, alsook aan de Dienst Voogdij die onmiddellijk
op de hoogte dient te worden gebracht van de aanwezigheid van elke niet-begeleide
minderjarige vreemdeling. Indien er twijfels bestaan omtrent diens verklaarde leeftijd,
dient dit onmiddellijk te worden meegedeeld aan de Dienst Voogdij. De Dienst Voogdij
zal een voogd aanduiden, waaraan de beslissing tot terugdrijving en vasthouding in
een aan de grens gelegen plaats, ofwel de beslissing van toegang tot het grondgebied
wordt betekend. Tevens is het aan de grensinspectie om, in samenspraak met
de voogd, de familie van de niet-begeleide minderjarige vreemdeling op te sporen
zodat een duurzame oplossing kan worden bepaald. Wanneer de familieleden worden
teruggevonden, neemt de dienst “Grensinspectie” contact op met de voogd om de
beslissing tot terugdrijving mee te delen. Deze terugdrijving wordt slechts uitgevoerd
indien de nodige garanties inzake onthaal en opvang aanwezig zijn. De voogd kan
tegen deze beslissing ingaan indien hij niet akkoord is. Indien een asielaanvraag
wordt ingediend aan de grens, is de dienst Grensinspectie slechts bevoegd indien
met betrekking tot de asielaanvraag een negatieve beslissing werd genomen, ofwel
door het Commissariaat-Generaal voor Vluchtelingen en Staatlozen ofwel de Raad
voor Vreemdelingenbetwisting die een bevestiging van de weigering van toegang tot
het grondgebied handhaaft.
In dit verband dient gewezen te worden op een zeer recente wetswijziging. De wet
van 12 januari 2007 betreffende de opvang van asielzoekers en van bepaalde andere
categorieën van vreemdelingen voert nieuwe regelingen in voor de opvang van niet-
50