De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

HOOFDSTUK 6: ALGEMENE CONCLUSIE
van bekendmaken van de Unaccompanied Minor, de instructies die aan de ouders
worden meegegeven en ten slotte de bepalingen inzake preboarding.
Ook werd de afstemming tussen de procedures van de luchtvaartmaatschappijen
op Brussels Airport en de regelgeving van IATA nagegaan. Uit literatuuronderzoek
is gebleken dat IATA een sturend kader heeft vooropgesteld, eerder dan specifi eke
richtlijnen uit te vaardigen. We zien dat er inderdaad afstemming is op bepaalde
vlakken, maar anderzijds worden de richtlijnen niet steeds consequent gevolgd.
IATA laat dan ook zelf een grote vrijheid aan de luchtvaartmaatschappijen om de
procedure zelf in te vullen. Ook het gegeven dat het “handelingsadvies” van IATA
het volgende vermeldt: “naar de leden hun welbevinden mogen er bijkomende
zinnen en clausules toegevoegd worden aan het formulier” wijst op de vrijheid die
de luchtvaartmaatschappijen krijgen ten aanzien van de procedure. Het grote voordeel
verbonden aan regelgeving uitgevaardigd door gouvernementele instanties is
dat alle luchtvaartmaatschappijen (in tegenstelling tot enkel diegene die aangesloten
zijn) verplicht zijn een welbepaalde procedure toe te passen op risico van
bestraffi ng die bovendien zwaarwichtiger is dan de straffen uitgesproken door nongouvernementele
organisaties. De procedure is dan voor alle luchtvaartmaatschappijen
dezelfde, wat de kans op hiaten in de procedure vermindert. Door het uitvaardigen
van specifi eke richtlijnen zal het ook voor de consument duidelijker zijn wat
er in concreto gebeurt met zijn/haar kind. Ook de politie wordt niet langer geconfronteerd
met allerlei verschillende procedures en documenten, wat hun werk vergemakkelijkt.
De kans dat er iets misloopt in de procedure wordt ten slotte aanzienlijk
verkleind door een harmonisering van de praktijken.
Als laatste onderdeel van dit hoofdstuk werd het traject van alleenreizende minderjarigen
op Brussels Airport in kaart gebracht, waarbij het onderscheid tussen intra- en
extra-Schengen reizen nogmaals werd benadrukt. We zien hierbij dat de procedure
voor Young Passengers en Minors Third Party gelijklopend is. Een grotere gevoeligheid
is aangewezen wanneer de minderjarige door een derde begeleid wordt. Dit is niet
steeds eenvoudig te bepalen en het vormt bovendien een probleem in de Schengenterminal,
waar geen grenscontroleurs aanwezig zijn die bijkomende vragen kunnen
stellen om de verwantschap tussen de volwassen passagier en de minderjarige vast
te stellen. Ter hoogte van de grenscontrole is dit wel mogelijk, waardoor een gevoelige
bewustmaking van de grenscontroleurs voor de problematiek en de daarmee
verbonden potentiële risico’s, aanbevolen wordt.
In het vierde hoofdstuk hebben we de participerende observaties op Brussels Airport
toegelicht aan de hand van een aantal relevante casussen. In een eerste fase werd
de procedure inzake Unaccompanied Minors geanalyseerd. Er werd nagegaan wat
de procedures zijn, of deze correct worden toegepast en waar zich mogelijke hiaten
bevinden. Hiertoe werd de begeleiding van 37 Unaccompanied Minors geobserveerd
in de loop van de maand augustus 2006. Gedurende deze observaties werden geen
afwijkingen vastgesteld: de procedure werd door de medewerkers van de handeling-
171