De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen? De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

vluchtelingenwerk.be
from vluchtelingenwerk.be More from this publisher
03.09.2013 Views

HOOFDSTUK 5: SITUATIESCHETS VAN DE PROBLEMATIEK IN EEN AANTAL INTERNATIONALE LUCHTHAVENS implicaties heeft voor andere Schengenlanden. Wellicht komt dit deels doordat de Spaanse autoriteiten ervan uitgaan dat er op de luchthaven van vertrek reeds gecontroleerd werd of de alleenreizende minderjarige inderdaad de (ouderlijke) toestemming heeft om het land te verlaten. Ten slotte willen we nog vermelden dat de contactpersonen tijdens het bezoek niet op de hoogte bleken te zijn van Richtlijn 2004/82/EG van de Raad van 29 april 2004 betreffende de verplichting voor vervoerders om passagiersgegevens door te geven 121 (gekend als de Spanish Directive) en er blijkbaar geen gevolg werd gegeven aan deze Europese regelgeving in de Spaanse wetgeving. Wat België betreft werd deze EU- richtlijn ten uitvoer gelegd in het Koninklijk Besluit van 11 december 2006 betreffende de verplichting voor luchtvervoerders om passagiersgegevens door te geven. 122 Op Belgisch niveau ontbreken echter ook tot op heden nog de noodzakelijke uitvoeringsbesluiten om dit Koninklijk Besluit in de praktijk om te zetten. 8. Frankrijk – Charles De Gaulle Airport De luchthaven Charles De Gaulle in Parijs werd bestudeerd als één van de grootste Europese transit- en bestemmingsluchthavens. Zij ontvangt jaarlijks bijna zevenenvijftig miljoen passagiers; hiermee is zij na Londen Heathrow de grootste Europese luchthaven. Als transitluchthaven (één derde van het totale jaarlijkse passagiersaantal) fungeert zij voornamelijk voor passagiers afkomstig uit Afrika, Azië en Zuid- Amerika. Zij vormt tevens een bestemmingsluchthaven voor passagiers komende uit o.a. de vroegere kolonies in Afrika. Voor ons bezoek werden we ontvangen door de directie van de Grenspolitie. Deze dienst behandelt dossiers in verband met immigratie; enkel en alleen op administratief vlak. Hun specifi eke taak bestaat in de controle op de binnenkomst in het land. Zij gaan in dit kader over tot een summier verhoor van de persoon die asiel aanvraagt en richten hun verslag hieromtrent naar de Offi cier OFRA (OFRA kan best vergeleken kan worden met een Comité Van Toezicht) die het eigenlijke verhoor van de vreemdeling uitvoert. Vervolgens wendt deze offi cier zich tot het Ministerie van Binnenlandse Zaken (DLPSI). De Franse wetgever heeft enkele veiligheidsmaatregels voorzien: − een vertrekkend kind heeft een verklaring van de gemeente nodig waarin de ouder toestemt met de reis van het kind; − er is een specifi eke procedure voor niet-begeleide minderjarige vreemdelingen: zij krijgen een “vrij verblijf”. Nadat hem zijn rechten zijn kenbaar gemaakt, krijgt de niet-begeleide minderjarige vreemdeling een voogd. Deze wordt op de hoogte 121 Richtlijn 2004/82/EG van de Raad van 29 april 2004 betreffende de verplichting voor vervoerders om passagiersgegevens door te geven. 122 Koninklijk besluit van 11 december 2006 betreffende de verplichting voor luchtvervoerders om passagiersgegevens door te geven, Belgisch Staatsblad, 22 december 2006. 161

DEEL II: ONDERZOEKSRESULTATEN gehouden van het gehele verdere verloop van de procedure. Nadien wordt het Rode Kruis ingeschakeld door de Procureur des Konings. Bij twijfel over de leeftijd wordt er overgegaan tot een botscan ten einde de minderjarigheid te bepalen. De nietbegeleide minderjarige vreemdeling die asiel vraagt wordt opgevangen in een hotel onder permanent toezicht van een “kinderoppas” (“nurse”) tot deze procedure is afgerond. Een aangepaste locatie voor opvang van niet-begeleide minderjarige vreemdelingen wordt kortelings gebouwd door Air France, binnen het centrum waar nu de opvang van asielaanvragers gebeurt en dat onder de controle van de Franse politiediensten staat. Verdachte dossiers (gevallen van mogelijke mensenhandel/-smokkel) worden behandeld door de Brigade Mobile d’Immigration/Groupe Filières. De BMI wordt door de grenspolitie van de feiten in kennis gesteld aan de hand van een intern verslag dat louter geldt als inlichting. Hierna gaan zij over tot het verdere onderzoek. Enkele bemerkingen van het BMI: − er is geen apart sociaal vangnet voorzien voor niet-begeleide minderjarige vreemdelingen; − er kan slechts in beperkte mate aan profi ling gedaan worden, zij het dan op de categorie Minors Third Party; − het sensibiliseren van de eerstelijnspolitie voor de problematiek van niet-begeleide minderjarige vreemdelingen zou nuttig zijn. Wanneer het dossier kadert in georganiseerde criminaliteit wordt het verder behandeld door OCRIEST (Offi ce central pour la répression de l’immigration irrégulière et l’emploi d’étrangers sans titre). Dit betreft een centrale politiedienst gevestigd nabij Marne-la-Vallée. Zij verzamelen alle inlichtingen betreffende de fenomenen mensenhandel/mensensmokkel en voeren grotere onderzoeken naar criminele organisaties. Concluderend kunnen we stellen dat men zich wel bewust is van de problematiek van alleenreizende minderjarigen maar ook in de luchthaven Charles De Gaulle wordt hier niet specifi ek doelgericht onderzoek op verricht. Het kadert in eerste instantie in de administratieve procedure van het al dan niet voldoen aan de binnenkomstvoorwaarden. Pas nadien zal men overgaan tot gerechtelijk onderzoek, hetzij door de BMI, hetzij door OCRIEST. Het aspect minderjarigen wordt hierbij zeker in acht genomen doch geldt niet als specifi ek onderzoeksonderwerp. 162

HOOFDSTUK 5: SITUATIESCHETS VAN DE PROBLEMATIEK IN EEN AANTAL INTERNATIONALE LUCHTHAVENS<br />

implicaties heeft <strong>voor</strong> andere Schengenlanden. Wellicht komt dit deels doordat de<br />

Spaanse autoriteiten ervan uitgaan dat er op de <strong>luchthaven</strong> van vertrek reeds gecontroleerd<br />

werd of de all<strong>een</strong>reizende minderjarige inderdaad de (ouderlijke) toestemming<br />

heeft om het land te verlaten.<br />

Ten slotte willen we nog vermelden dat de contactpersonen tijdens het bezoek niet op<br />

de hoogte bleken te zijn van Richtlijn 2004/82/EG van de Raad van 29 april 2004<br />

betreffende de verplichting <strong>voor</strong> vervoerders om passagiersgegevens door te geven 121<br />

(gekend als de Spanish Directive) en er blijkbaar g<strong>een</strong> gevolg werd gegeven aan deze<br />

Europese regelgeving in de Spaanse wetgeving. Wat België betreft werd deze EU-<br />

richtlijn ten uitvoer gelegd in het Koninklijk Besluit van 11 december 2006 betreffende<br />

de verplichting <strong>voor</strong> luchtvervoerders om passagiersgegevens door te geven. 122<br />

Op Belgisch niveau ontbreken echter ook tot op heden nog de noodzakelijke uitvoeringsbesluiten<br />

om dit Koninklijk Besluit in de praktijk om te zetten.<br />

8. Frankrijk – Charles <strong>De</strong> Gaulle Airport<br />

<strong>De</strong> <strong>luchthaven</strong> Charles <strong>De</strong> Gaulle in Parijs werd bestudeerd als één van de grootste<br />

Europese transit- en bestemmings<strong>luchthaven</strong>s. Zij ontvangt jaarlijks bijna zevenenvijftig<br />

miljoen passagiers; hiermee is zij na Londen Heathrow de grootste Europese<br />

<strong>luchthaven</strong>. Als transit<strong>luchthaven</strong> (één derde van het totale jaarlijkse passagiersaantal)<br />

fungeert zij <strong>voor</strong>namelijk <strong>voor</strong> passagiers afkomstig uit Afrika, Azië en Zuid-<br />

Amerika. Zij vormt tevens <strong>een</strong> bestemmings<strong>luchthaven</strong> <strong>voor</strong> passagiers komende uit<br />

o.a. de vroegere kolonies in Afrika.<br />

Voor ons bezoek werden we ontvangen door de directie van de Grenspolitie. <strong>De</strong>ze<br />

dienst behandelt dossiers in verband met immigratie; enkel en all<strong>een</strong> op administratief<br />

vlak. Hun specifi eke taak bestaat in de controle op de binnenkomst in het land.<br />

Zij gaan in dit kader over tot <strong>een</strong> summier verhoor van de persoon die asiel aanvraagt<br />

en richten hun verslag hieromtrent naar de Offi cier OFRA (OFRA kan best vergeleken<br />

kan worden met <strong>een</strong> Comité Van Toezicht) die het eigenlijke verhoor van de vreemdeling<br />

uitvoert. Vervolgens wendt deze offi cier zich tot het Ministerie van Binnenlandse<br />

Zaken (DLPSI).<br />

<strong>De</strong> Franse wetgever heeft enkele veiligheidsmaatregels <strong>voor</strong>zien:<br />

− <strong>een</strong> vertrekkend kind heeft <strong>een</strong> verklaring van de gem<strong>een</strong>te nodig waarin de ouder<br />

toestemt met de reis van het kind;<br />

− er is <strong>een</strong> specifi eke procedure <strong>voor</strong> niet-begeleide minderjarige vreemdelingen: zij<br />

krijgen <strong>een</strong> “vrij verblijf”. Nadat hem zijn rechten zijn kenbaar gemaakt, krijgt<br />

de niet-begeleide minderjarige vreemdeling <strong>een</strong> voogd. <strong>De</strong>ze wordt op de hoogte<br />

121 Richtlijn 2004/82/EG van de Raad van 29 april 2004 betreffende de verplichting <strong>voor</strong> vervoerders om passagiersgegevens<br />

door te geven.<br />

122 Koninklijk besluit van 11 december 2006 betreffende de verplichting <strong>voor</strong> luchtvervoerders om passagiersgegevens<br />

door te geven, Belgisch Staatsblad, 22 december 2006.<br />

161

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!