De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

DEEL II: ONDERZOEKSRESULTATEN
3. Tussentijdse conclusie
In dit hoofdstuk hebben we de participerende observatieperiode op Brussels Airport
toegelicht aan de hand van een aantal relevante casussen. In een eerste fase werd de
procedure inzake Unaccompanied Minors onder de loep genomen. Er werd nagegaan
wat de procedures zijn, of deze correct worden toegepast en waar zich mogelijke
hiaten bevinden. Hiertoe werden 37 Unaccompanied Minors geobserveerd in de loop
van de maand augustus 2006.
Deze oefening liet toe af te leiden dat de procedure door de medewerkers van de
handelingmaatschappij correct wordt toegepast, ongeacht of het om een vaste medewerker
dan wel om een jobstudent gaat. Wel kon worden vastgesteld dat zowel ter
hoogte van de gate als ter hoogte van de aankomsthal, waar de identifi catie van de
afhaler plaatsvindt, niet zelden chaos ontstaat. De controle van de identiteit van de
afhaler werd steeds correct uitgevoerd, hoewel de nodige voorzichtigheid geboden is.
Bovendien kan men zich vragen stellen bij de verantwoordelijkheid van de medewerkers
van de handelingmaatschappijen in deze. Het is maar de vraag of het wenselijk is
dat dergelijke identiteitscontrole door een medewerker van de handelingmaatschappij
wordt uitgevoerd. Een bijkomend controlemechanisme lijkt ons aangewezen aangezien
de identifi catie van afzender en afhaler de grootste risicofactoren in heel het
traject vormen. Precies in dit stadium is misbruik mogelijk en waarschijnlijk. Indien
men werkelijk wil nagaan of de afhaler bonafi de is, dient bijkomende vraagstelling
te worden ingebouwd door een bevoegde autoriteit. Het lijkt onvoldoende om deze
afweging te maken aan de hand van een oppervlakkige controle door medewerkers
van de handelingmaatschappijen, waarbij de hoge werkdruk bovendien een rol kan
spelen. Louter vaststellen of het algemeen plaatje klopt, lijkt een te groot risico gezien
de potentiële risicosituatie waar de minderjarige eventueel in kan terecht komen.
Bovendien is het mogelijk dat het administratief plaatje wel klopt, maar achterliggende
motieven en een verborgen agenda aanwezig zijn die door deze beperkte administratieve
controle mogelijkerwijze niet aan de oppervlakte komen. Een bijkomende
controle van de ware toedracht van het reismotief en de identifi catie van de afhaler
lijkt dus aangewezen, opdat de controle sluitend en veilig zou verlopen.
Eén mogelijke manier om hieraan tegemoet te komen, kan gevonden worden in het
inschakelen van een offi ciële controlepost van de immigratiediensten waar elke afhaler
dient te worden bevraagd en waar wordt afgetoetst of de situatie daadwerkelijk bonafi de
is. Nader onderzoek is onontbeerlijk om te bepalen of deze controle afdoende sluitend
is en of dergelijke verantwoordelijkheid in handen van een handelingmaatschappij of
luchtvaartmaatschappij kan gelegd worden.
Een ander probleem dat zich voordoet bij de begeleiding van Unaccompanied Minors,
is dat alle luchtvaartmaatschappijen hun eigen documenten en procedures hanteren.
De vraag naar uniformisering dringt zich op: het lijkt aangewezen om over één document
te beschikken, waarin een aantal essentiële gegevens wordt opgenomen over
136