De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen? De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

vluchtelingenwerk.be
from vluchtelingenwerk.be More from this publisher
03.09.2013 Views

de toestand van de minderjarige in het opvangcentrum, met de bedoeling kort op de bal te spelen, werd niet aan deze vraag beantwoord, noch door het opvangcentrum, noch door de voogd. Het is pas na ons initiatief om de voogd te contacteren om enig nieuws te vernemen, dat we op de hoogte werden gesteld van haar vertrek. Dit is op zijn minst betreurenswaardig, aangezien we de situatie bijgevolg niet volledig hebben kunnen uitklaren. We weten enkel dat een vrouw die beweert de moeder te zijn van het meisje, haar is komen ophalen op vertoon van een geboorteakte. Wat haar plannen zijn of waar het meisje nu naartoe is, kon niet opgehelderd worden. We hebben sterk de indruk dat we nog korter op de bal hadden kunnen spelen, zó dat de situatie volledig zou geanalyseerd zijn alvorens het meisje kon beschikken. Het blijft uiteraard zeer moeilijk en delicaat indien de vrouw daadwerkelijk de moeder van het meisje is, maar het lijkt ons dit risico waard. Casus 2 illustreert ten slotte het belang van een doorgedreven controle en observatie van alleenreizende minderjarigen. Indien we de zaak niet als het ware “geforceerd” hadden, zou men het meisje gewoon hebben laten beschikken: haar visum bleek immers nog een maand geldig. Dit doet ons vermoeden dat jaarlijks een aantal van dergelijke casussen aan onze aandacht ontsnapt. Bovendien vermoeden we dat de meeste minderjarigen die risico lopen op (diverse vormen van) uitbuiting, de leeftijdsgrens van twaalf jaar reeds voorbij zijn. Ze zijn dus vrij om op autonome wijze het reistraject af te leggen. Dit impliceert evenwel dat de controle op hun afhaler en hun situatie reeds herleid wordt tot een grenscontrole in het beste geval, indien zij buiten de Schengenlanden reizen. Vandaar dat we ervoor pleiten het aantal controles op te drijven, zodat mogelijke risicosituaties sneller en effi ciënter gedetecteerd en opgevolgd kunnen worden, met verhoogde aandacht voor de Schengenzone. Hiertoe dienen de nodige middelen te worden vrijgemaakt. 2.3 Observaties in het kader van potentieel slachtofferschap van mensensmokkel Naast mensenhandel is ook mensenmokkel een steeds vaker voorkomend fenomeen waar de luchthavenautoriteiten mee geconfronteerd worden. 97 Alle intercepties van mensensmokkelaars gedurende de observatieperiode kunnen ondergebracht worden onder de noemer “humanitaire mensensmokkel”: minderjarigen worden uit het land van herkomst gesmokkeld vanuit humanitaire overwegingen, vaak met de bedoeling om op een snellere manier gezinshereniging te bewerkstelligen door de offi ciële procedure te omzeilen. Het blijft onduidelijk in welke mate men de term “humanitaire mensensmokkel” kan hanteren, want de vraag stelt zich in hoeverre de minderjarigen gesmokkeld worden vanuit pure menslievende redenen, dan wel dat er toch een fi nancieel of ander voordeel tegenover staat. 97 Informatie afkomstig van gesprekken met actoren op het terrein. HOOFDSTUK 4: PARTICIPERENDE OBSERVATIE 127

DEEL II: ONDERZOEKSRESULTATEN 128 Casus 3 Ik word door de Grenscontrole gecontacteerd met de mededeling dat er zich bij de postoverste een minderjarige bevindt, in gezelschap van een derde persoon. Het paspoort van de minderjarige zou vervalst zijn. Ik begeef me naar de postoverste, maar op dat ogenblik bevindt de jongen zich reeds bij de sectie Fenomenen van de Grenscontrole, waar hij “ondervraagd” wordt onder de vorm van een gesprekje om meer te weten te komen omtrent zijn reismotief, afkomst, mogelijke afhaler en dergelijke meer. De jongen geeft een bedeesde indruk, wat gezien zijn jeugdige leeftijd (namelijk 8 jaar) niet geheel onbegrijpelijk is. Omstandigheden: Een man met Belgische verblijfskaart (hij verblijft reeds elf jaar in ons land) die reeds gekend is voor illegaal verblijf en verkrachting, begeleidt een achtjarige jongen, die geen familielid is. De grenscontroleurs vonden dat de fysionomie van de minderjarige niet voldoende overeen kwam met de foto op het paspoort waar hij mee reist en hebben de sectie “Valse en Vervalste Reisdocumenten” gecontacteerd. Met succes, want het gaat inderdaad om een imposter: er wordt gebruik gemaakt van een authentiek document, maar de fysionomie van de reiziger komt onvoldoende overeen met de foto die op het paspoort staat. Het paspoort en de identiteitspapieren van de begeleider zijn volledig authentiek. Na een fouille van zijn bagage worden onder meer tickets gevonden voor de reisweg Brussel-Tripoli, niet enkel voor hem, maar tevens voor twee andere minderjarigen: eentje op naam van de minderjarige met wiens paspoort de geïntercepteerde jongen reist, alsook eentje op naam van diens broer. De man verklaart hierover het volgende: hij zou op vraag van een vriendin met haar kinderen richting Tripoli zijn afgereisd. Zij wist dat hij naar zijn geboorteland zou vertrekken en aangezien ze zelf niet weg kon omwille van werkverplichtingen, heeft ze hem verzocht haar kinderen te begeleiden tot bij hun grootouders in Kameroen. De vriendin in kwestie woont sinds een jaar in Engeland en zou eind januari zelf haar kinderen gaan ophalen in Tripoli. Opdat de paspoorten ondertussen niet zouden gestolen worden, had ze de begeleider verzocht deze terug mee te nemen bij zijn vertrek. De twee jongens die afgereisd waren in december, zouden momenteel dus alsnog ter plaatse zijn en hun paspoort werd gebruikt om andere kinderen het grondgebied binnen te brengen. Aangezien een andere vriendin van de begeleider (de zogezegde moeder van de geïntercepteerde jongen), had gehoord dat de man zou terugkeren naar België, heeft ze hem gesmeekt om haar beide zonen mee te nemen. Ze zou zelf hebben voorgesteld om de paspoorten van die andere jongens te gebruiken, om haar aldus op een niet-legale manier met haar zonen te herenigen. Een van hen had evenwel een ernstige handicap, zodat de begeleider heeft geweigerd om hem te laten doorgaan voor degene vermeld op het paspoort wegens te opvallend. Ondertussen is er telefonisch contact met de moeder van de kinderen wiens authentieke paspoorten werden gebruikt. Zij is niet op de hoogte van het feit dat haar

de toestand van de minderjarige in het opvangcentrum, met de bedoeling kort op de<br />

bal te spelen, werd niet aan deze vraag beantwoord, noch door het opvangcentrum,<br />

noch door de voogd. Het is pas na ons initiatief om de voogd te contacteren om enig<br />

nieuws te vernemen, dat we op de hoogte werden gesteld van haar vertrek. Dit is op<br />

zijn minst betreurenswaardig, aangezien we de situatie bijgevolg niet volledig hebben<br />

kunnen uitklaren. We weten enkel dat <strong>een</strong> vrouw die beweert de moeder te zijn van<br />

het meisje, haar is komen ophalen op vertoon van <strong>een</strong> geboorteakte. Wat haar plannen<br />

zijn of waar het meisje nu naartoe is, kon niet opgehelderd worden. We hebben sterk<br />

de indruk dat we nog korter op de bal hadden kunnen spelen, zó dat de situatie<br />

volledig zou geanalyseerd zijn alvorens het meisje kon beschikken. Het blijft uiteraard<br />

zeer moeilijk en delicaat indien de vrouw daadwerkelijk de moeder van het meisje is,<br />

maar het lijkt ons dit risico waard.<br />

Casus 2 illustreert ten slotte het belang van <strong>een</strong> doorgedreven controle en observatie<br />

van all<strong>een</strong>reizende <strong>minderjarigen</strong>. Indien we de zaak niet als het ware “geforceerd”<br />

hadden, zou men het meisje gewoon hebben laten beschikken: haar visum bleek<br />

immers nog <strong>een</strong> maand geldig. Dit doet ons vermoeden dat jaarlijks <strong>een</strong> aantal van<br />

dergelijke casussen aan onze aandacht ontsnapt. Bovendien vermoeden we dat de<br />

meeste <strong>minderjarigen</strong> die risico lopen op (diverse vormen van) uitbuiting, de leeftijdsgrens<br />

van twaalf jaar reeds <strong>voor</strong>bij zijn. Ze zijn dus vrij om op autonome wijze<br />

het reistraject af te leggen. Dit impliceert evenwel dat de controle op hun afhaler en<br />

hun situatie reeds herleid wordt tot <strong>een</strong> grenscontrole in het beste geval, indien zij<br />

buiten de Schengenlanden reizen. Vandaar dat we er<strong>voor</strong> pleiten het aantal controles<br />

op te drijven, zodat mogelijke risicosituaties sneller en effi ciënter gedetecteerd en<br />

opgevolgd kunnen worden, met verhoogde aandacht <strong>voor</strong> de Schengenzone. Hiertoe<br />

dienen de nodige middelen te worden vrijgemaakt.<br />

2.3 Observaties in het kader van potentieel<br />

slachtofferschap van mensensmokkel<br />

Naast mensenhandel is ook mensenmokkel <strong>een</strong> steeds vaker <strong>voor</strong>komend fenom<strong>een</strong><br />

waar de <strong>luchthaven</strong>autoriteiten mee geconfronteerd worden. 97 Alle intercepties van<br />

mensensmokkelaars gedurende de observatieperiode kunnen ondergebracht worden<br />

onder de noemer “humanitaire mensensmokkel”: <strong>minderjarigen</strong> worden uit het land<br />

van herkomst gesmokkeld vanuit humanitaire overwegingen, vaak met de bedoeling<br />

om op <strong>een</strong> snellere manier gezinshereniging te bewerkstelligen door de offi ciële<br />

procedure te omzeilen. Het blijft onduidelijk in welke mate men de term “humanitaire<br />

mensensmokkel” kan hanteren, want de vraag stelt zich in hoeverre de <strong>minderjarigen</strong><br />

gesmokkeld worden vanuit pure menslievende redenen, dan wel dat er toch <strong>een</strong> fi nancieel<br />

of ander <strong>voor</strong>deel tegenover staat.<br />

97 Informatie afkomstig van gesprekken met actoren op het terrein.<br />

HOOFDSTUK 4: PARTICIPERENDE OBSERVATIE<br />

127

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!