De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

HOOFDSTUK 4: PARTICIPERENDE OBSERVATIE
name met de Dienst Vreemdelingenzaken – geïntercepteerd en gerepatrieerd. De
jonge vrouw wordt kort verhoord, maar na contactname met het parket wordt beslist
haar te laten beschikken.
Uit het verhoor komt onder meer naar voor dat de moeder van het meisje in een bar
in Madrid werkt en haar dochter wou laten overkomen naar Spanje om haar daar te
laten studeren. Wegens omstandigheden (haar vader is stervende) was het voor de
moeder onmogelijk om naar Madrid af te reizen, waardoor ze haar dochter aan haar
vriendin heeft toevertrouwd. Die vriendin beweert dat de moeder het meisje enkele
dagen later in België komt ophalen.
Op ons aandringen wordt overgegaan tot herverhoor van de afhaler (i.e. de jonge
vrouw), aangezien er een aantal onduidelijkheden blijft bestaan en ook de verklaringen
van het meisje ons doen vermoeden dat het om een potentiële risicosituatie
gaat. De vriendin verschijnt voor het herverhoor, vergezeld door een Nederlandse
vrouw die gekend is voor diverse feiten van prostitutie en het aanzetten tot prostitutie,
wat onze twijfel wederom versterkt. Het meisje zelf kent noch de vriendin, noch de
vrouw die haar vergezelt. Na contactname met de Dienst Vreemdelingenzaken wordt
besloten het meisje voorlopig onder te brengen in een opvangcentrum van Fedasil tot
de situatie opgeklaard is. Er wordt contact opgenomen met de Dienst Voogdij om zo
snel mogelijk een voogd aan te stellen. Zowel aan de aangestelde voogd als aan de
begeleidster van het opvangcentrum wordt gevraagd om de Federale Gerechtelijke
Politie Airport op de hoogte te houden van eventuele ontwikkelingen.
Verdere opvolging leert ons het volgende: na contactname met de moeder in de
Dominicaanse Republiek, is deze eerst bereid om haar dochter te komen ophalen
in het opvangcentrum, tot ze verneemt dat ze kort verhoord zal worden door de
Federale Gerechtelijke Politie Airport. Vanaf dat ogenblik is ze niet meer bereid tot
dialoog. Ondertussen krijgen ook het opvangcentrum en de voogd meer en meer
twijfels over de verklaringen van de moeder. Er wordt besloten om een gezinshereniging
te bewerkstelligen met de grootmoeder, aangezien er vermoedens zijn dat de
persoon in kwestie niet de werkelijke moeder is. Volgens de voogd is een terugkeer
naar Santa Domingo vrij snel mogelijk met medewerking van IOM (International
Organisation for Migration) aangezien het paspoort van de minderjarige nog geldig
is, maar men moet dan wel snel handelen, want haar visum vervalt kortelings. De
vriendin van de moeder wil het meisje evenwel kost wat kost bij haar. Ze heeft ook
een advocaat onder de arm genomen, die er alles aan doet om het adres van het
opvangcentrum te weten te komen.
De voogd deelt het vermoeden van mensenhandel: vlak na haar aanwijzing vond ze
de plaatsingsmaatregel overdreven, maar nu zijn er toch gegevens die haar vermoedens
hebben versterkt. Zo kan de moeder geen enkel bewijs voorleggen dat ze de
werkelijke moeder van het meisje is: ze beschikt niet over een geboorteakte en kan
ook niet uitleggen hoe ze aan het paspoort van het meisje is gekomen. Bovendien is
125