De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

De casus die hierna wordt toegelicht, betreft een situatie waarbij de identiteit van de
afhaler niet overeenstemde met de opgegeven identiteit in het UM-document.
Casus 1
HOOFDSTUK 4: PARTICIPERENDE OBSERVATIE
De afdeling Grenscontrole van de Federale Politie wordt door een medewerker van de
handelingmaatschappij op de hoogte gebracht van het feit dat er zich in het kader
van de UM-procedure van twee meisjes van vijf en zeven, komende van een vlucht
vanuit de Democratische Republiek Congo (Kinshasa), een afhaler in de aankomsthal
bevindt. Zijn identiteit komt niet met de identiteit vermeld op het document UM.
De afhaler is dronken en wordt overgebracht naar de burelen van de Grenscontrole
voor nader onderzoek. Hij beweert de vader te zijn van de kinderen. Het nummer
van de opgegeven afhaler stemt overeen met de GSM van de persoon die zich op dat
moment in de burelen van de Grenscontrole bevindt. Toch kan hij op geen enkele
manier bewijzen dat hij de vader is. De man verklaart dat zijn kinderen samen met
hun moeder op vakantie zijn vertrokken naar Kinshasa, maar de moeder zou al eerder
naar België zijn teruggereisd. Eerst beweert hij de naam op het document UM niet te
kennen, nadien stelt hij alsnog dat hij zelf deze persoon is. Het is evenwel moeilijk
om met hem een conversatie te hebben gezien zijn dronken toestand.
Aan de hand van de identiteitsbewijzen van de kinderen wordt de identiteit van hun
moeder opgezocht. Zij blijkt gekend te zijn voor diverse feiten, waaronder prostitutie.
De kinderen beweren op hun beurt dat het wel degelijk om hun papa gaat, maar
opstellers geven aan dat het moeilijk is om met hen een gesprek te voeren gezien
hun jonge leeftijd. Hierop nemen opstellers contact met de magistraat die beveelt
om vingerafdrukken van de zogenaamde “vader” te nemen om diens identiteit na te
gaan, de leefomstandigheden op het wettelijke adres van de moeder na te gaan en de
kinderen onder te brengen in een jeugdtehuis indien de moeder onvindbaar is.
De beslissing wordt aan de vader meegedeeld, hij beslist om bij de kinderen te blijven
tot hun eventuele overbrenging. Ze brengen de nacht door bij de Federale Politie. De
Dienst Vreemdelingenzaken wordt gecontacteerd om na te gaan of de man al dan niet
geldige documenten bezit om in België te blijven. Hij heeft een Bewijs van Inschrijving
in het Vreemdelingenregister dat geldig is tot het einde van de volgende maand.
De volgende dag omstreeks 10u is eindelijk contact met de “moeder” mogelijk. Zij
meldt dat haar “werkelijke” kinderen op dat moment in haar gezelschap verkeren te
Luik. Op die manier stellen opstellers vast dat de Belgische paspoorten op frauduleuze
wijze werden bekomen. Het wordt dus duidelijk dat de man zijn twee dochters
met frauduleus bekomen paspoorten het land tracht binnen te brengen. De meisjes
zelf blijven ondertussen de naam volhouden van de vrouw die zogezegd hun moeder
is volgens de frauduleus bekomen paspoorten, maar ze kunnen geen verdere beschrijving
geven van de vrouw, wat ze wel kunnen voor hun broers en zussen. Ze zwijgen
evenwel als het over hun mama gaat, dus het gesprek wordt afgebroken.
111