De luchthaven, een veilige plek voor alleenreizende minderjarigen?

DEEL II: ONDERZOEKSRESULTATEN
echter te jong of te verlegen om een echt gesprek te kunnen voeren en bijgevolg werd
niet steeds adequate informatie verkregen.
1.1.3 Bij de overdracht aan de afhaler
Bij de overdracht aan de afhaler ontstaat niet zelden chaos, wat naar onze mening versterkt
wordt door het feit dat het grondpersoneel in drukke periodes meerdere Unaccompanied
Minors tegelijkertijd begeleidt. Eens in de aankomsthal liep de Unaccompanied Minor
in al zijn/haar enthousiasme naar de afhaler en hierdoor verliep de identifi catie van de
afhaler en de controle op diens identiteit niet steeds in optimale omstandigheden.
De controle van de identiteitskaart van de afhaler werd gedurende de observaties
steeds correct uitgevoerd. Indien de Unaccompanied Minor de afhaler duidelijk
kende, maar het niet de afhaler was die wordt vermeld op het document UM, vroeg
de medewerker van de handelingmaatschappij naar de afhaler die vermeld staat op
dit document en verplicht is het document te valideren met zijn handtekening. Dit
zegt ons natuurlijk nog niets over de vraag of deze controle werkelijk waterdicht is.
Mogelijk is vertekening opgetreden tijdens de korte observatieperiode en we dienen
dus bijzonder voorzichtig te zijn om enige conclusie te trekken. Nader onderzoek van
deze procedure is met andere woorden aangewezen.
Verder stelt zich de vraag naar de verantwoordelijkheid en de bevoegdheid van het
grondpersoneel in deze. Is het wenselijk dat dergelijke identiteitscontrole door een
medewerker van de handelingmaatschappij wordt uitgevoerd? Als leek is het immers
niet evident om te oordelen over de echtheid van identiteitsdocumenten en het risico
op gebruik van valse identiteitsdocumenten is niet uitgesloten. Een bijkomend controlemechanisme
lijkt ons aangewezen: uiteindelijk zijn de identifi catie van afzender en
afhaler de grootste risicofactoren in heel het traject. Precies in dit stadium is misbruik
mogelijk en waarschijnlijk. Indien men werkelijk wil nagaan of de afhaler bonafi de is,
dient bijkomende vraagstelling te worden ingebouwd door een autoriteit die hier de
bevoegdheid toe heeft. Het lijkt onvoldoende om deze afweging te maken aan de hand
van een oppervlakkige controle door medewerkers van de handelingmaatschappij waar
de werkdruk bovendien een rol kan spelen. Louter vaststellen of het algemeen plaatje
klopt, lijkt een te groot risico gezien de potentiële risicosituatie waar de minderjarige
in terecht kan komen. Bovendien is het mogelijk dat het administratief plaatje wel
klopt, maar achterliggende motieven en een verborgen agenda aanwezig zijn die door
deze beperkte administratieve controle misschien niet aan de oppervlakte komen. Een
bijkomende controle van de ware toedracht van het reismotief en de identifi catie van
de afhaler lijkt dus aangewezen door de hiertoe bevoegde autoriteit, opdat de controle
sluitend en veilig zou verlopen. Eén mogelijke manier om hieraan tegemoet te komen,
is het inschakelen van een offi ciële controlepost van de immigratiediensten, waar elke
(Unaccompanied Minor samen met zijn of haar) afhaler zou worden bevraagd en waar
afgetoetst wordt of de situatie daadwerkelijk bonafi de is.
110