Download hier mijn boek Vuile Handen
Download hier mijn boek Vuile Handen Download hier mijn boek Vuile Handen
Ze hebben geen verweer. Ze kunnen letterlijk geen kant op wanneer jagers hen neerknuppelen, levend villen en achterlaten. Ze sterven een langzame dood, hun lichamen worden neergesmeten als oud vuil, hun bloed kleurt het ijs totdat de bloedvlekken plaatsmaken voor rottende kadavers, want er is geen ‘vraag’ naar zeehondenvlees. Dus is hun lichaam ‘waardeloos’. Wat moet je dan als moeder? Nog een kind maken? Onlangs zag ik een documentaire over de oorlog in Irak, waarin een Amerikaanse soldaat aan het woord kwam. Hij was nog erg jong. ‘Iemand doodmaken doet iets met je ziel,’ zei hij. Wat moet je dan als mens? Het schijnt dat zeehondenjagers zich oppeppen met alcohol en drugs voordat ze hun ‘tegenstanders’ te lijf gaan. Tegenstanders die nog nooit hebben gezwommen. Soms kruipen ze uit angst onder het ijs – en verdrinken. Ik probeer me voor te stellen hoe het landschap eruitziet nadat de jagers weer vertrokken zijn. De stilte, de lange sporen van vers bloed op het ijs, de angst in de lucht, de geur van de dood – en van de overlevenden. Pakken zij gewoon hun leven weer op? De jagers verbranden na de jacht hun kleding omdat het bloed en het vet zo verschrikkelijk stinken. Ze kopen gewoon weer een nieuwe jas, toch? En een zeehondenmoeder krijgt weer een nieuw jong. ‘Echt’ bont is bezig aan een comeback; gewoon weer een nieuwe jas. En nog een. Zeehondenbaby’s genoeg, toch? En er is geen naam voor zeehondenmoeders die hun jong verliezen. 81
Ronald Jan Heijn ondernemer en filmmaker Liefde is inzicht Hoe komt het dat we zoiets onmenselijks doen als het doodknuppelen van zeehondjes? Hoe zijn we zover gekomen, of eigenlijk, hoe komt het dat we ‘zover van onszelf’ zijn geraakt? Heel eenvoudig: dat komt door onze manier van denken. We denken te beperkt. Met z’n allen. De knuppelaars in Canada zijn in hun denken eigenlijk hetzelfde als de meeste mensen, alleen dan extremer. De gehele wereld heeft namelijk een heel diep spiritueel probleem, te weten... we zijn ons niet bewust dat we allen één zijn. Want wie ervaart nu wézenlijk dat we allen één zijn? Als dat namelijk wél het geval zou zijn, dan hadden we niet onze grote wereldproblemen gehad zoals armoede, geweld en honger. Als we wérkelijk zouden weten en ervaren dat we één zijn, zouden we vandaag nog met z’n allen om de tafel gaan zitten en de problemen aanpakken. Want alle andere mensen in de wereld zijn onze broeders! Maar omdat we denken in afgescheidenheid, kunnen we in de wereld zo langs elkaar heen leven als we nu doen. We ontberen het bewustzijn dat we op zielsniveau één zijn. We ontberen de innerlijke wijsheid dat we al duizenden levens hebben geleefd en dat we alles al zijn geweest: moordenaar, slachtoffer, moslim, christen, man, vrouw. Alles en overal. Dus – wat is dan de zin van het leven? Waartoe dient dit alles? Als men zegt dat we lief moeten zijn voor elkaar, begrijpt men dan wel wat men zegt? Begrijpt men wel waarom dat zo is? Weet men wel wat de zin van het leven is? 82
- Page 32 and 33: en op eigen websites, maar ze slage
- Page 34 and 35: doen. Hij kon me geen overtuigend a
- Page 36 and 37: Na een lange discussie komen de jag
- Page 38 and 39: tie op het ijs, ook in helikopters,
- Page 40 and 41: land. Ik ben nog steeds bezig de en
- Page 42 and 43: Massa’s verzamelde handtekeningen
- Page 44 and 45: Claudia de Breij cabaretière Zeeho
- Page 46 and 47: Maarten van Rossem historicus en am
- Page 48 and 49: zal gaan afnemen, de eeuw worden wa
- Page 50 and 51: Sta op goddeloze moordenaars en laa
- Page 52 and 53: nijntje of lammetje. Omdat het blij
- Page 54 and 55: Mensje van Keulen schrijver Canada
- Page 56 and 57: In feite was men in het begin van d
- Page 58 and 59: Ik kom zijn kamer binnen en constat
- Page 60 and 61: De Canadese regering geeft nog stee
- Page 62 and 63: ‘Het gaat over dieren,’ zeggen
- Page 64 and 65: muts natuurlijk en ik ben trots op
- Page 66 and 67: Kluun schrijver en columnist ‘Pap
- Page 68 and 69: François de Waal schrijver en prog
- Page 70 and 71: Patty Scholten stripschrijver en di
- Page 72 and 73: zich zelf ontpoppen als onderdrukke
- Page 74 and 75: Jan Siebelink schrijver Weerloos In
- Page 76 and 77: kaart heel normaal en acceptabel vi
- Page 78 and 79: anderen Brian Davies, internationaa
- Page 80 and 81: Koos van Zomeren schrijver Bloed Ja
- Page 84 and 85: De zin van het leven is... onwetend
- Page 86 and 87: den gedood door redeloze vaders of
- Page 88 and 89: en. Je hebt leren stoelen in je aut
- Page 90 and 91: Susan Smit journalist en schrijver
- Page 92 and 93: Samira Abbos programmamaker en colu
- Page 94 and 95: Marjan Berk actrice en schrijver Sc
- Page 96 and 97: Karin Giphart schrijver en songwrit
- Page 98 and 99: En in Afrika verkrachten ze baby’
- Page 100 and 101: een schietpartij in Breda een dode
- Page 102 and 103: Jeroen Kijk in de Vegte radio- en t
- Page 104 and 105: Siska Mulder schrijver en journalis
- Page 106 and 107: Bert van der Veer schrijver en regi
- Page 108 and 109: Mylène de la Haye presentator en j
- Page 110 and 111: voor het eerst realiseer waar ik be
- Page 112 and 113: ze zonder gevaar voor eigen leven i
- Page 114 and 115: Mijn vader. Een sterk, bijzonder me
- Page 116 and 117: zoek waar de Canadese regering zo g
- Page 118 and 119: treffende regio geen constructieve
- Page 120 and 121: de Ton Smits-penning voor zijn gehe
- Page 122 and 123: Ronald Jan Heijn (1960) is voormali
- Page 124 and 125: Annemarie Postma (1969) is schrijfs
- Page 126 and 127: François de Waal was hoofdredacteu
- Page 128 and 129: Bont voor Dieren is een samenwerkin
- Page 130: Slecht nieuws voor de zeehonden in
Ronald Jan Heijn<br />
ondernemer en filmmaker<br />
Liefde is inzicht<br />
Hoe komt het dat we zoiets onmenselijks doen als het doodknuppelen<br />
van zeehondjes? Hoe zijn we zover gekomen, of eigenlijk,<br />
hoe komt het dat we ‘zover van onszelf’ zijn geraakt?<br />
Heel eenvoudig: dat komt door onze manier van denken. We<br />
denken te beperkt. Met z’n allen. De knuppelaars in Canada zijn<br />
in hun denken eigenlijk hetzelfde als de meeste mensen, alleen<br />
dan extremer. De gehele wereld heeft namelijk een heel diep spiritueel<br />
probleem, te weten... we zijn ons niet bewust dat we allen<br />
één zijn. Want wie ervaart nu wézenlijk dat we allen één zijn? Als<br />
dat namelijk wél het geval zou zijn, dan hadden we niet onze grote<br />
wereldproblemen gehad zoals armoede, geweld en honger.<br />
Als we wérkelijk zouden weten en ervaren dat we één zijn, zouden<br />
we vandaag nog met z’n allen om de tafel gaan zitten en de<br />
problemen aanpakken. Want alle andere mensen in de wereld<br />
zijn onze broeders! Maar omdat we denken in afgescheidenheid,<br />
kunnen we in de wereld zo langs elkaar heen leven als we nu<br />
doen. We ontberen het bewustzijn dat we op zielsniveau één zijn.<br />
We ontberen de innerlijke wijsheid dat we al duizenden levens<br />
hebben geleefd en dat we alles al zijn geweest: moordenaar,<br />
slachtoffer, moslim, christen, man, vrouw. Alles en overal.<br />
Dus – wat is dan de zin van het leven? Waartoe dient dit alles?<br />
Als men zegt dat we lief moeten zijn voor elkaar, begrijpt men<br />
dan wel wat men zegt? Begrijpt men wel waarom dat zo is? Weet<br />
men wel wat de zin van het leven is?<br />
82
Change language