Download hier mijn boek Vuile Handen

Anneliese Bergman
hoofdredacteur margriet
Wat moet je dan als moeder?
‘Twee zeldzame zwervers in een week gestrand,’ luidt de kop van
het eerste bericht dat ik lees op de site van de zeehondencrèche in
Pieterburen. ‘De afgelopen week hebben medewerkers van de
zeehondencrèche twee uiterst zeldzame dolfijnachtigen geborgen
op de kust van een waddeneiland. Het gaat om een gestreepte
dolfijn, die gevonden werd op Vlieland, en een witflankdolfijn,
die op Schiermonnikoog terechtkwam...’
Ik moet meteen denken aan een ander bericht dat ik onlangs
las, namelijk dat de dolfijn als soort bezig is uit te sterven. Dat de
dolfijnenziel bezig is de aarde te verlaten. Ze veroorzaken ziektes
in zichzelf en werpen zich massaal op het strand. Ze plegen zelfmoord
en weigeren verder te leven op aarde.
Waarom zouden zeehonden hier nog willen leven?
Ze hebben net zoveel recht op de aarde als wij.
Ze rouwen, net als wij.
Zeehondenbaby’s die hun moeders kwijt zijn worden ‘huilers’
genoemd.
Er is geen naam voor zeehondenmoeders die hun jong verliezen.
Bijna alle pups die in Canada door jagers worden gedood, zijn
nog geen drie maanden oud. Ze drinken nog bij hun moeder. Ze
hebben nog nooit vast voedsel gegeten. Ze hebben nog nooit gezwommen.
80