Download hier mijn boek Vuile Handen

Nilgün Yerli
schrijfster en cabaretière
Zeehonden
Er werd mij gevraagd een column te schrijven over zeehondenleed.
Zo droevig als het onderwerp is, zo blij was ik met het verzoek.
Voor het eerst is mij gevraagd om een column te schrijven
over iets wat niet over de allochtoon, islam, pkk, moslima, besnijdenis
et cetera gaat. Eindelijk kan ik eens schrijven over iets
gewoon menselijks, wat geen nationaliteit kent. Al is het woord
menselijk in dit verband wel heel ongepast.
Maar in hoeverre is menselijk menselijk? Mensen doen veel, bijna
alles, voor geld, wat vaak gelijk staat aan macht. Zelfs de enorme
macht van de natuur staat daar machteloos tegenover.
De mens veroorzaakt ellende. Hoe vaak of hoe lang nog zullen
mensen denken dat ze superieur zijn aan de natuur?
Een aardbeving, een tsunami, orkanen laten zien hoe groot de
macht van de natuur is, maar ook de natuur lijkt het dierenleed
dat veroorzaakt wordt door de mens niet te kunnen verhelpen.
Mijn hond ving vorig jaar in de duinen een babyhert en beet
hem dood. Gruwelijk was het; het gebeurde voor mijn ogen en ik
kon er niets aan doen, toen ik het hertje uit zijn bek haalde was
het al dood. Mensen om me heen hebben me toen voor van alles
uitgescholden, alsof het mijn schuld was. Natuurlijk is het wel
mooi, mensen die zo om het leven van een hert geven, maar het
zijn vaak dezelfde mensen die een hertenbiefstuk op de menu-
74