Download hier mijn boek Vuile Handen

staatsburger bent van het land met, relatief gezien, de grootste
bio-industrie ter wereld? Een land waar elk jaar tientallen miljoenen
dieren aan de lopende band worden vermoord? De kans is
natuurlijk ook groot dat deze tekst alleen zal worden gelezen
door mensen die toch al fervente tegenstanders waren van de zeehondenmoord.
Zo bezien is dit een nutteloos protest. Volgend jaar zal ongetwijfeld
de volgende lichting zeehondjes worden vermoord. En
toch protesteer ik! Ik vind zelfs dat ik mijn protest niet moet beperken
tot de Canadese zeehondjes. Die zinloze slachting, die
nauwelijks iets oplevert, is immers onderdeel van een veel omvangrijker,
ja, mondiale slachting die continu gaande is. Wat bezielt
de mens toch in zijn grenzeloze moord- en vernielzucht?
Waarom worden de wereldzeeën leeggevist, terwijl daarbij de
verdiensten in de verste verte niet opwegen tegen de onherstelbare
schade die wordt aangericht? Waarom gaan de Australiërs gewoon
door met het kappen van oerbos, terwijl dat land de inkomsten
daarvan helemaal niet nodig heeft?
Er is niets tegen kleinschalige jacht en visvangst die voor de beoefenaren
een kwestie is van leven of dood. Wat bezielt echter
mensen die uit helikopters op ijsberen schieten? Wie voor zijn
plezier dieren vermoordt die hij niet nodig heeft om in leven te
blijven, deugt niet of moet zich op zijn minst eens grondig geestelijk
na laten kijken.
Halverwege de vorige eeuw hebben de Verenigde Naties zich
gecommitteerd aan de Rechten van de Mens. Sedert die tijd, dat
weet ik ook wel, is er niet zo heel veel terechtgekomen van de naleving
van die rechten. Desondanks zijn ze op papier gezet en
steeds meer mensen weten dat dat het geval is. Totaal zinloos zijn
die Rechten van de Mens zeker niet geweest.
Laat deze eeuw, waarin hopelijk de wereldwijde mensenplaag
46