Download hier mijn boek Vuile Handen

Na een lange discussie komen de jagers zelf tot de conclusie
dat het zinnig zou zijn een sterilisatieprogramma op te zetten
voor zeehonden om de populatie onder controle te krijgen. Opnieuw
eindigt de discussie ermee dat de jagers zichzelf als slachtoffer
neerzetten. De antibontbeweging zou niet achter deze onnatuurlijke
ingreep staan; het vaccin ligt al klaar, maar het
inzetten, als dat al zou mogen van het ministerie, zou zeker weer
tegen hen gebruikt worden. En wie zou er gaan betalen voor alle
uren die er in het vaccineren van al die beestjes gaan zitten? Ze
hadden nog nooit overwogen om eens de koppen bij elkaar te steken
met de verschillende organisaties en te brainstormen over
mogelijke oplossingen. Een ding waar ze het wel al snel over eens
worden is dat de zeehondenjagers net zo’n babe als Rebecca Aldworth
zouden moeten vinden om woordvoerder en ‘queen of the
sealers’ te worden.
De boot van Kenneth is nog kleiner dan ik verwacht had en ligt
vast in de plaatselijke haven waar het kruiende ijs zo dicht is opgestapeld
dat hij onmogelijk uit kan varen. Dit jaar geen stinkend
zeehondenbloed op zijn kleren, die hij na elke jacht moet verbranden
omdat het vet en het bloed zo ongelooflijk stinken. Ik
krijg de indruk dat Kenneth het niet zo erg vindt om dit jaar niet
mee te kunnen doen; doordat hij veel kreeft vangt kan hij deze
extra inkomsten makkelijk missen.
Ik heb groot bezwaar tegen het werk dat deze mannen doen,
maar als mens vind ik ze stuk voor stuk prachtig.
Dag 6 – vrijdag 1 april 2005
Vandaag worden de arrestanten van de Sea Shepherd-crew
voorgeleid. Een van hen, Alex, is een Nederlander en ik besluit
om bij het ministerie van Visserij en bij de gevangenis te vragen
of ik hem kan spreken. Ik ben al eens naar de rechtbank geweest
35