Download hier mijn boek Vuile Handen

dag op zo’n boot aan het werk zijn in plassen van honderden liters
bloed, die je alleen maar weg kunt krijgen door continu de
boordpomp open te laten staan, en over het drugsgebruik van
deze vissers, die er door een geregelde snuif cocaïne in slagen het
vol te houden. Kenneth nam geen blad voor de mond.
Ik merk dat de tegenstelling waarvan ik vermoedde dat die er
zou zijn – tussen jagers en activisten – eigenlijk een stuk gecompliceerder
in elkaar zit of misschien eigenlijk wel een stuk minder
aanwezig is dan ik zou denken. Kenneths jongste dochter was erachter
gekomen dat haar vader een van de zeehondenjagers was
over wie in het nieuws steeds wordt gesproken. ‘Pa, jij bent een
moordenaar!’‘Ja, maar wat denk je dan van die hamburger die je
nu aan het eten bent?’ Waarop ze meteen besloot vegetariër te
worden – de tegenstelling tussen activisten en jagers voortgezet
in huiselijke kring. Hij vertelde uitgebreid over de weerzin die hij
voelt bij het doden van deze dieren. Het is geen mooi gezicht, al
dat bloed op het ijs. Het zijn enorm intelligente dieren. Op zijn
computer had hij twee beeldjes van zeehonden staan en trots
toonde hij mij enkele prachtige door hem gemaakte digitale foto’s
van een paar zeehonden op een ijsschots. Maar ook de beelden
van hem en zijn medewerkers boven op stapels zeehondenpelzen,
een vriend met een zwemvlies van een zeehond tussen
zijn tanden, volgens hem ooit een lokale delicatesse. Hij is, zoals
ze hier zeggen, quite twisted...
We spraken ook over de noodzaak om te jagen. Het Ministerie
van Visserij heeft de vissers jarenlang aangemoedigd om veel te
vissen, te veel te vissen. Nu zijn er complete vissoorten waarvan
nog amper een exemplaar te vinden is en waarvoor een wettelijk
visverbod geldt. Volgens Kenneth maken de zeehonden het door
hun grote aantallen en ongelooflijk grote eetlust alleen maar erger.
Daarom móét hij wel jagen, ook al zou hij het liever niet
32