Download hier mijn boek Vuile Handen
Download hier mijn boek Vuile Handen Download hier mijn boek Vuile Handen
de middag – Het wordt niks meer. Een snerpende vrieswind zorgt ervoor dat er waarschijnlijk de hele dag een vliegverbod geldt voor helikopters. In eerste instantie dacht ik dat dat een slechte zaak voor ‘ons’ zou zijn, omdat de zeehondenjagers nu zonder toeschouwers verder kunnen knuppelen. Toeschouwers die registreren of er dieren levend worden gevild, of er dieren onnodig lang lijden (bestaat er zoiets als ‘nodig lang lijden’, ‘zinvol geweld’?), maar ik hoor net dat iedereen vastzit door het slechte weer: de vissersschepen, de Sea Shepherd, de ploeg van het International Fund for Animal Welfare en ook de mensen van The Humane Society of the United States met wie ik op pad zou gaan. De jagers zouden nog in een kleine kring rond hun eigen schepen zeehonden doodknuppelen, maar van de massale slachtpartij die voor vandaag op het programma stond, is gelukkig weinig over. Ook het zeurende gevoel dat ik beter met de mensen van Sea Shepherd op pad had kunnen gaan omdat die tenminste nog directe acties uitvoeren, is bij mij verdwenen: iedereen zit met zijn al dan niet bevroren tenen te spelen vandaag. Wachten is een raar fenomeen. Eigenlijk vind ik het wel prettig zo.Ik loop al langere tijd met een overvolle agenda rond: debatten, spreekbeurten, gesprekken. Altijd bezig, nooit een moment van verveling. En nu dus wel. Ik ben uitgerust, goed gevoed, heb weer eens een dik boek ter hand genomen en ik voel me top. Tijd om eens na te denken over mijn hectische leventje, over waar ik de komende tijd mijn tanden in wil zetten in de Kamer. Ik heb alle tijd genomen om een ingezonden stuk voor een krant te schrijven. De strekking: koop meer zeehondenbont! Want dat is feitelijk wat lnv-minister Veerman zegt: ik neem pas maatregelen tegen de handel in zeehondenbont als die handel toeneemt. Beter zou het zijn als wij daar in de Kamer een stokje voor zouden steken.. 27
Ik begreep net dat de mensen van hsus toestemming hebben gekregen van het Ministerie van Visserij om zeehonden die ze op het ijs aantreffen met ernstige maar niet levensbedreigende verwondingen mee te nemen naar een dierenkliniek hier op het vasteland. Die toestemming heeft vast en zeker te maken met het feit dat de camera’s van de nationale televisie meedraaiden... Grote kans dat als er nu een zeehond wordt meegenomen naar de plaatselijke veterinaire faculteit van de Universiteit van Prince Edward Island, deze zal uitgroeien tot de Canadese Hannes! Ik logeer in een heel oud huis, waar een absolute stilte heerst. De wind snerpt langs de ramen, maar verder gebeurt er helemaal niets. De eigenaar van dit gasthuis heeft ons aangeboden zijn auto te lenen om eens een kijkje te nemen op het eiland waar we zijn, Prince Edward Island. Ik heb te voet al een goed eind rondgebanjerd, en het is zeker erg mooi hier. Helaas, of misschien gelukkig, heb ik geen rijbewijs en ben ik afhankelijk van een Telegraaf-journalist die mee is om verslag te doen van ons verblijf op het ijs. Het is fascinerend te zien hoe hij bezig is een of meerdere artikelen te tikken over wat er niet gebeurt. Er gebeurt hier namelijk eigenlijk niet zoveel. Hij is nadrukkelijk niet van plan te schrijven over de zeehondenjacht; hij wil een verslag doen over twee dames op het ijs. En wij zijn niet op het ijs. Toch tikt hij dapper door. Ben benieuwd wat eruit rolt. Iets over gekijf tussen drie Kamerdames, waar ik eerder zelf al over schreef. Of iets over wrijvingen tussen de verschillende dierenbeschermingsorganisaties, ook boeiend. Misschien komt hij zelfs wel met een verslag over een reis met een Kamerlid die het neerknuppelen van zeehonden met eigen ogen wou zien en thuiskwam zonder überhaupt een zeehond te hebben gezien... Hoewel, de weersvoorspellingen zijn goed en morgen zou de kans groot zijn dat we het ijs op kunnen. Door de vrieswind zou 28
- Page 1 and 2: Samengesteld door annemarie postma
- Page 4 and 5: Vuile handen Stop de zeehondenjacht
- Page 6 and 7: Inhoud Voorwoord Annemarie Postma 7
- Page 8 and 9: Voorwoord Annemarie Postma schrijfs
- Page 10 and 11: teur vertelt over Socrates of Spino
- Page 12 and 13: gediend door PvdA-Kamerlid Joanneke
- Page 14 and 15: Voorwoord Claudia Linssen directeur
- Page 16 and 17: Het leven van Gerard Esser leert da
- Page 18 and 19: eeld door middel van het vastleggen
- Page 20 and 21: U begrijpt, ook de eerste secretari
- Page 22 and 23: stemmen, maar ze zouden er beter aa
- Page 24 and 25: van de visserijsector zoveel groter
- Page 26 and 27: Kamer daarmee uitgesproken dat het
- Page 30 and 31: het ijs ook weer opgevroren zijn zo
- Page 32 and 33: en op eigen websites, maar ze slage
- Page 34 and 35: doen. Hij kon me geen overtuigend a
- Page 36 and 37: Na een lange discussie komen de jag
- Page 38 and 39: tie op het ijs, ook in helikopters,
- Page 40 and 41: land. Ik ben nog steeds bezig de en
- Page 42 and 43: Massa’s verzamelde handtekeningen
- Page 44 and 45: Claudia de Breij cabaretière Zeeho
- Page 46 and 47: Maarten van Rossem historicus en am
- Page 48 and 49: zal gaan afnemen, de eeuw worden wa
- Page 50 and 51: Sta op goddeloze moordenaars en laa
- Page 52 and 53: nijntje of lammetje. Omdat het blij
- Page 54 and 55: Mensje van Keulen schrijver Canada
- Page 56 and 57: In feite was men in het begin van d
- Page 58 and 59: Ik kom zijn kamer binnen en constat
- Page 60 and 61: De Canadese regering geeft nog stee
- Page 62 and 63: ‘Het gaat over dieren,’ zeggen
- Page 64 and 65: muts natuurlijk en ik ben trots op
- Page 66 and 67: Kluun schrijver en columnist ‘Pap
- Page 68 and 69: François de Waal schrijver en prog
- Page 70 and 71: Patty Scholten stripschrijver en di
- Page 72 and 73: zich zelf ontpoppen als onderdrukke
- Page 74 and 75: Jan Siebelink schrijver Weerloos In
- Page 76 and 77: kaart heel normaal en acceptabel vi
Ik begreep net dat de mensen van hsus toestemming hebben<br />
gekregen van het Ministerie van Visserij om zeehonden die ze op<br />
het ijs aantreffen met ernstige maar niet levensbedreigende verwondingen<br />
mee te nemen naar een dierenkliniek <strong>hier</strong> op het vasteland.<br />
Die toestemming heeft vast en zeker te maken met het feit<br />
dat de camera’s van de nationale televisie meedraaiden... Grote<br />
kans dat als er nu een zeehond wordt meegenomen naar de plaatselijke<br />
veterinaire faculteit van de Universiteit van Prince Edward<br />
Island, deze zal uitgroeien tot de Canadese Hannes!<br />
Ik logeer in een heel oud huis, waar een absolute stilte heerst.<br />
De wind snerpt langs de ramen, maar verder gebeurt er helemaal<br />
niets. De eigenaar van dit gasthuis heeft ons aangeboden zijn<br />
auto te lenen om eens een kijkje te nemen op het eiland waar we<br />
zijn, Prince Edward Island. Ik heb te voet al een goed eind rondgebanjerd,<br />
en het is zeker erg mooi <strong>hier</strong>. Helaas, of misschien gelukkig,<br />
heb ik geen rijbewijs en ben ik afhankelijk van een Telegraaf-journalist<br />
die mee is om verslag te doen van ons verblijf op<br />
het ijs. Het is fascinerend te zien hoe hij bezig is een of meerdere<br />
artikelen te tikken over wat er niet gebeurt. Er gebeurt <strong>hier</strong> namelijk<br />
eigenlijk niet zoveel. Hij is nadrukkelijk niet van plan te<br />
schrijven over de zeehondenjacht; hij wil een verslag doen over<br />
twee dames op het ijs. En wij zijn niet op het ijs. Toch tikt hij dapper<br />
door. Ben benieuwd wat eruit rolt. Iets over gekijf tussen drie<br />
Kamerdames, waar ik eerder zelf al over schreef. Of iets over wrijvingen<br />
tussen de verschillende dierenbeschermingsorganisaties,<br />
ook boeiend. Misschien komt hij zelfs wel met een verslag over<br />
een reis met een Kamerlid die het neerknuppelen van zeehonden<br />
met eigen ogen wou zien en thuiskwam zonder überhaupt een<br />
zeehond te hebben gezien...<br />
Hoewel, de weersvoorspellingen zijn goed en morgen zou de<br />
kans groot zijn dat we het ijs op kunnen. Door de vrieswind zou<br />
28
Change language