Download hier mijn boek Vuile Handen

gediend door PvdA-Kamerlid Joanneke Kruijsen en vvd-Kamerlid
Janneke Snijder-Hazelhoff. Een belangrijke aanzet om tot
een Europees verbod te komen.
Tot slot: ik ben een optimistische pessimist. Ik geloof, net zoals
Lenie ’t Hart stelt in haar column, dat Canada zich niet een-tweedrie
gewonnen zal geven. De Canadezen hebben de afgelopen decennia
laten zien volstrekt ongevoelig te zijn voor druk van de
buitenlandse opinie, en voor de uitkomsten van alle onderzoeken
van dierenartsen en dierenethici, zoals de Britse ethicus professor
Andrew Linzey. Deze onderzoeken tonen onomstotelijk aan dat
deze jacht nooit humaan kan zijn, zoals Canada zelf blijft beweren.
De afschuwelijke beelden die dit keer op keer bevestigen, en
die ook de Canadese regering al vele jaren in bezit heeft, verstoren
de Canadese nachtrust niet. Sterker nog: de jacht wordt aangemoedigd,
ondersteund en gesubsidieerd door de regering.
Daarnaast blijkt de jacht toch vooral ook folklore te zijn, ‘bij de
cultuur te horen’. De slachtpartij is een jaarlijks uitje voor de jagers.
Bedwelmd door wiet en alcohol leven zij zich elk jaar een
aantal dagen flink uit op de weerloze zeehondenbaby’s, een spoor
van bloed en de geur van de dood achterlatend op het maagdelijke
ijs. Zichzelf ondertussen ook nog eens ongegeneerd afrukkend
tussen de bebloede beesten (ja, echt, leest u het dagboek van sp-
Kamerlid Krista van Velzen straks maar). Dat mag allemaal, want
de zeehonden zijn rotbeesten, zo hebben ze generatie op generatie
geleerd. Zij eten de vis op, dus moeten ze dood.
‘Laten we de jagers uitkopen,’ stelt Lenie ’t Hart in haar column
voor. Ze vergelijkt het idee met Nederlandse kokkelvissers
die worden uitgekocht of met de premies die Europese boeren
krijgen om land braak te laten liggen.Volgens haar heeft de Canadese
overheid de vierduizend vissers die op zeehonden jagen ‘volstrekt
in de steek gelaten’ nadat door ‘falend beleid’ de zeeën zijn
11