Download hier mijn boek Vuile Handen

Inez van Oord
hoofdredacteur happinez
De film
Gisteren naar March of the Penguins geweest, die documentaire
over het leven, het koude romantische liefdesleven van de keizerpinguïn.
In een wereld van wit en blauw en kou wandelen die aandoenlijke
dieren honderden kilometers om op één bijzondere
plek te komen ergens op Antarctica. En daar vinden ze elkaar.
Man en vrouw, om voor ‘eeuwig’ – in elk geval voor één seizoen –
trouw te blijven en te paren. Van heel dichtbij zien we zo’n reuzenei
openbarsten en daar wandelt dan na een tijdje zo’n donzig
dingetje uit. Het is verrukkelijk gefilmd. Ze hebben er prijzen mee
gewonnen, het gezinsleven van de pinguïns is een award waard.
Precies aan de andere kant van de wereld, daar waar het ook
wit, blauw en koud is, wordt net zo’n film, het liefdesleven van
zeehondjes, live vertoond. Maar hier geldt een ietsjes ander scenario.
Geen gevoelige cameraman, geen award, de zeehonden
hebben zo hun eigen prijs.
Hoe is het bedoeld? Die vraag stel ik mezelf geregeld. Zo’n vraag
maakt het nemen van beslissingen gemakkelijker, tenminste, dat
ervaren wij hier op de redactie. De wereld is zo onnoemlijk groot
en kwesties zijn zo onnoemlijk moeilijk dat het zinvol is het leven
te versimpelen. Gewoon door zo’n vraag. Hoe gaan we om met
dieren, hoe gaan we om met de Aarde, hoe gaan we om met elkaar?
Het antwoord is dan zo eenvoudig: hoe is het bedoeld? Dan weet je
het. Dan kies je altijd voor het juiste, dan kies je voor het leven.
100