Download hier mijn boek Vuile Handen
Download hier mijn boek Vuile Handen Download hier mijn boek Vuile Handen
een schietpartij in Breda een dode was gevallen. Twee opmerkingen voor de school van journalistiek. Een schietpartij in Breda is geen nieuws, en helemaal geen nieuws is dat er een dode bij is gevallen. Nieuws zou het zijn als er geen dode bij was gevallen, maar dan is het weer geen nieuws voor de radionieuwsdienst die tegenwoordig geloof ik ook nos Journaal heet. Waarom schiet een mens een ander mens dood? Wordt de dode mens gegeten en de huid gebruikt voor een kraag, voor schoenen of voor mensproeven? Dan heeft doden zin. Misschien moeten we streven naar proefmensen die worden gebruikt voor mensproeven. Daarbij moet je het ongemak voor de mens wel zoveel mogelijk beperken, want we moeten niet te onmenselijk omgaan met de proefmensen. Bij de jacht op mensen moeten we ook het lijden beperken. Miljoenen mensen leven in onmenselijke omstandigheden. Misschien zijn zij wel beter af als proefmens, maar die keus moeten we aan henzelf laten. Het voorjaar nadert, het jachtseizoen op mensen is weer geopend, stel ik vast als ik de beelden zie van hulpeloze mensen in gammele bootjes op zoek naar een beter leven. Eenmaal aan land worden ze onmiddellijk doodgeknuppeld. Dat schijnt beter te zijn voor de verwerking van de huid. Per doodgeknuppelde ontvangt de knuppelaar vijftig euro. Onder sommige dieren hoor je hier en daar een licht protest tegen deze behandeling van mensen. Dieren hebben makkelijk lullen, die doden alleen om te eten. Maar wij mensen hebben nu eenmaal meer nodig dan eten, en dieren hebben op de mensen voor dat ze niet gelovig zijn. 99
Inez van Oord hoofdredacteur happinez De film Gisteren naar March of the Penguins geweest, die documentaire over het leven, het koude romantische liefdesleven van de keizerpinguïn. In een wereld van wit en blauw en kou wandelen die aandoenlijke dieren honderden kilometers om op één bijzondere plek te komen ergens op Antarctica. En daar vinden ze elkaar. Man en vrouw, om voor ‘eeuwig’ – in elk geval voor één seizoen – trouw te blijven en te paren. Van heel dichtbij zien we zo’n reuzenei openbarsten en daar wandelt dan na een tijdje zo’n donzig dingetje uit. Het is verrukkelijk gefilmd. Ze hebben er prijzen mee gewonnen, het gezinsleven van de pinguïns is een award waard. Precies aan de andere kant van de wereld, daar waar het ook wit, blauw en koud is, wordt net zo’n film, het liefdesleven van zeehondjes, live vertoond. Maar hier geldt een ietsjes ander scenario. Geen gevoelige cameraman, geen award, de zeehonden hebben zo hun eigen prijs. Hoe is het bedoeld? Die vraag stel ik mezelf geregeld. Zo’n vraag maakt het nemen van beslissingen gemakkelijker, tenminste, dat ervaren wij hier op de redactie. De wereld is zo onnoemlijk groot en kwesties zijn zo onnoemlijk moeilijk dat het zinvol is het leven te versimpelen. Gewoon door zo’n vraag. Hoe gaan we om met dieren, hoe gaan we om met de Aarde, hoe gaan we om met elkaar? Het antwoord is dan zo eenvoudig: hoe is het bedoeld? Dan weet je het. Dan kies je altijd voor het juiste, dan kies je voor het leven. 100
- Page 50 and 51: Sta op goddeloze moordenaars en laa
- Page 52 and 53: nijntje of lammetje. Omdat het blij
- Page 54 and 55: Mensje van Keulen schrijver Canada
- Page 56 and 57: In feite was men in het begin van d
- Page 58 and 59: Ik kom zijn kamer binnen en constat
- Page 60 and 61: De Canadese regering geeft nog stee
- Page 62 and 63: ‘Het gaat over dieren,’ zeggen
- Page 64 and 65: muts natuurlijk en ik ben trots op
- Page 66 and 67: Kluun schrijver en columnist ‘Pap
- Page 68 and 69: François de Waal schrijver en prog
- Page 70 and 71: Patty Scholten stripschrijver en di
- Page 72 and 73: zich zelf ontpoppen als onderdrukke
- Page 74 and 75: Jan Siebelink schrijver Weerloos In
- Page 76 and 77: kaart heel normaal en acceptabel vi
- Page 78 and 79: anderen Brian Davies, internationaa
- Page 80 and 81: Koos van Zomeren schrijver Bloed Ja
- Page 82 and 83: Ze hebben geen verweer. Ze kunnen l
- Page 84 and 85: De zin van het leven is... onwetend
- Page 86 and 87: den gedood door redeloze vaders of
- Page 88 and 89: en. Je hebt leren stoelen in je aut
- Page 90 and 91: Susan Smit journalist en schrijver
- Page 92 and 93: Samira Abbos programmamaker en colu
- Page 94 and 95: Marjan Berk actrice en schrijver Sc
- Page 96 and 97: Karin Giphart schrijver en songwrit
- Page 98 and 99: En in Afrika verkrachten ze baby’
- Page 102 and 103: Jeroen Kijk in de Vegte radio- en t
- Page 104 and 105: Siska Mulder schrijver en journalis
- Page 106 and 107: Bert van der Veer schrijver en regi
- Page 108 and 109: Mylène de la Haye presentator en j
- Page 110 and 111: voor het eerst realiseer waar ik be
- Page 112 and 113: ze zonder gevaar voor eigen leven i
- Page 114 and 115: Mijn vader. Een sterk, bijzonder me
- Page 116 and 117: zoek waar de Canadese regering zo g
- Page 118 and 119: treffende regio geen constructieve
- Page 120 and 121: de Ton Smits-penning voor zijn gehe
- Page 122 and 123: Ronald Jan Heijn (1960) is voormali
- Page 124 and 125: Annemarie Postma (1969) is schrijfs
- Page 126 and 127: François de Waal was hoofdredacteu
- Page 128 and 129: Bont voor Dieren is een samenwerkin
- Page 130: Slecht nieuws voor de zeehonden in
een schietpartij in Breda een dode was gevallen. Twee opmerkingen<br />
voor de school van journalistiek. Een schietpartij in Breda is<br />
geen nieuws, en helemaal geen nieuws is dat er een dode bij is gevallen.<br />
Nieuws zou het zijn als er geen dode bij was gevallen, maar<br />
dan is het weer geen nieuws voor de radionieuwsdienst die tegenwoordig<br />
geloof ik ook nos Journaal heet.<br />
Waarom schiet een mens een ander mens dood? Wordt de dode<br />
mens gegeten en de huid gebruikt voor een kraag, voor schoenen<br />
of voor mensproeven? Dan heeft doden zin.<br />
Misschien moeten we streven naar proefmensen die worden<br />
gebruikt voor mensproeven. Daarbij moet je het ongemak voor<br />
de mens wel zoveel mogelijk beperken, want we moeten niet te<br />
onmenselijk omgaan met de proefmensen.<br />
Bij de jacht op mensen moeten we ook het lijden beperken.<br />
Miljoenen mensen leven in onmenselijke omstandigheden. Misschien<br />
zijn zij wel beter af als proefmens, maar die keus moeten<br />
we aan henzelf laten. Het voorjaar nadert, het jachtseizoen op<br />
mensen is weer geopend, stel ik vast als ik de beelden zie van hulpeloze<br />
mensen in gammele bootjes op zoek naar een beter leven.<br />
Eenmaal aan land worden ze onmiddellijk doodgeknuppeld. Dat<br />
schijnt beter te zijn voor de verwerking van de huid. Per doodgeknuppelde<br />
ontvangt de knuppelaar vijftig euro. Onder sommige<br />
dieren hoor je <strong>hier</strong> en daar een licht protest tegen deze behandeling<br />
van mensen. Dieren hebben makkelijk lullen, die doden<br />
alleen om te eten. Maar wij mensen hebben nu eenmaal meer nodig<br />
dan eten, en dieren hebben op de mensen voor dat ze niet gelovig<br />
zijn.<br />
99