2008 Nummer 2 - Cdja

Van der Molen draait door
Het kan altijd twee kanten op in de politiek. In een kort tijdsbestek
roerden alle liberalen zich over de consumptiemaatschappij.
Allereerst deden de VVD en D66 een duit in het zakje. Zij
wierpen zich meer dan enthousiast op voor de fundamentele
vrijheid van de koopzondag. Mark Rutte ging met een groep
ondernemers het land in. Alexander Pechtold deelde in zijn
kielzog een groot aantal folders uit waarin het winkelend
publiek werd voorgelicht over het aanstaande onheil dat hen
zou treffen. Vooral de verbaasde blikken van de omstanders
waren een teken dat deze burgers zich volledig naïef naar de
slachtbank van het betuttelende kabinet hadden laten leiden,
als Rutte en Pechtold niet tussenbeide waren gekomen.
Opluchting alom.
De andere liberaal, Femke Halsema, stelde het tegenovergestelde.
Ze kondigde een rapport aan waarin zij de consumptiemaatschappij
hekelt. Ze wil daarin een reeks aan voorstellen
doen om mensen te verleiden om minder te consumeren.
Jammer dan toch dat Groenlinks ooit ingestemd heeft met de
wijziging van de winkeltijdenwet. Eerst de aanzet geven voor
grotere consumptie, en dan de vooronderstelde negatieve gevolgen
daarvan hekelen. Het kan inderdaad altijd twee kanten
op in de politiek.
Toch heeft Halsema gelijk. Zo langzamerhand plukken we de
wrange vruchten van onze eigen doorgeslagen consumptiedrang.
Een statement dat al snel als links gepraat aan de kant
wordt geschoven. Als christendemocraten komen we nogal
eens met cultuurkritiek. Van het ethisch reveil, via de normen
en waarden naar het thema respect. Maar volksstammen die
elkaar aanhoudend ophitsen met ‘groter, sneller en duurder’
ontsnappen keer op keer aan de aandacht. En dan achteraf
klagen dat er zoveel mensen in de schuldsanering zitten.
Gulzigheid was ooit eens een doodzonde. Nu is het ’t centrale
adagium van de westerse samenleving geworden. Als twee
vliegtuigen enkele uren geleden duizenden doden en een
verwoest stadshart achter hebben gelaten roept de president
de volledig ontredderde burgers tot de orde door in een aangereikte
megafoon te schreeuwen: “Go shopping!”. Want dat is
onze ‘way of life’ waar geen terrorist een eind aan kan maken.
Een daad van verzet.
In Flevoland is onlangs een grote nieuwe vuilnisbelt opgeleverd.
In China werkt men voor een grijpstuiver dagen aaneen
om ons van dat goedkope shirt te voorzien. Niet die ene unieke
aardbol, die komende generaties of dat principe van rentmeesterschap
is heilig. Nee, de koopzondag is heilig voor VVD
en D66. Omdat ‘t een mensenrecht is om onze rijkdom om te
zetten in spullen. Wat een armoede.
Harry van der Molen
Voorzitter CDJA
www.cdja.nl
www.cdja.nl
NR. 2
JAARGANG: 20
2008
32 33

Cover:
DEADLINE
Interruptie N° 3 - 2008
Inleverdatum 5 september 2008
Lever je artikel als Word-bestand
aan en stuur eventuele foto’s
in een apart JPEG-bestand en
email dit naar Marijse Klink:
hoofdredacteur@cdja.nl
Eind mei lanceerde het CDJA een nieuwe lijn
politieke shirts onder het label SeriousCotton.com.
Op www.seriouscotton.com werd het shirt aangeboden
dat je op deze foto ziet. De afbeelding, die hier
onherkenbaar is gemaakt, moest een parodie voorstellen
op het Olympisch Logo. Hiermee wilde het CDJA
iedereen, christendemocraat of niet, de mogelijkheid
geven om een statement te maken over de slechte mensenrechtensituatie
in China. NOC*NSF was echter ‘not
amused’ en dreigde binnen een dag met een forse claim.
Deze organisatie doet er maanden over om überhaupt
tot een standpunt te komen over de mensenrechtensituatie,
maar wanneer jongeren maatschappelijke betrokkenheid
onder jongeren willen bewerkstelligen wordt
dit meteen in de kiem gesmoord. Het CDJA vond het
onverantwoord om het risico van een dergelijke claim te
lopen en besloot op dat moment om de actie te staken.
Overigens zullen er in de toekomst nieuwe shirts op
www.seriouscotton.com aangeboden worden.
UNDERCOVER
Enkele naakte feiten en een verbluffend helder inzicht
van Karen Armstrong maakten de afgelopen weken tot
een interessante periode.
Op 23 mei brak dr. Jannes H. Mulder in Medisch Contact
een lans voor een lightversie van de gruwelijke genitale
verminking die men vrouwenbesnijdenis placht
te noemen. Ik wil u zijn bespiegeling niet onthouden
en neem daartoe een wat langer citaat over uit het
genoemde tijdschrift: ‘Zolang de orthodoxe besnijdenis
in Nederland nog verminkend is, stel ik voor om
op de polikliniek van enkele GGD’s een symbolische
besnijdenis (een prikje in de voorhuid van de clitoris)
mogelijk te maken. Maak er een ceremoniële plechtigheid
van, waarbij de GGD-arts een oogje in het
zeil houdt.’ Ik stel bij dezen voor dat het volgend jaar
opgenomen wordt in het basispakket!
Enkele dagen later werd bekend dat er in Frankrijk een
huwelijk tussen twee moslims nietig werd verklaard
omdat de bruid geen maagd bleek te zijn tijdens de
huwelijksnacht. De bruidegom vond dat hij bedrogen
was toen er in de bewuste nacht geen bloedvlekken op
het laken verschenen. De Franse rechtbank verklaarde
het huwelijk nietig omdat de bruidegom was bedrogen
over een essentiële kwaliteit van de bruid.
In het altijd positiefkritische Schepper & Co was aandacht
voor de Roosevelt Academy Award die dit jaar
aan niemand minder dan Karen Armstrong werd uitgereikt.
Deze dame heeft tal van boeken geschreven over
God, het christendom en de Islam. Vooral ten aanzien
van de Islam blijkt ze er soms vreemde gedachten op
na te houden. In het interview deelde ze nog eens
met het kijkerspubliek dat de islam tot aan 9/11 veel
vredelievender was dan het christendom. In hetzelfde
interview biechtte Armstrong op dat de eerste 48 jaren
van haar leven mislukte jaren waren, waarin niets uit
haar handen kwam. In die jaren is er blijkbaar ook
een stukje van de islamitische geschiedenis aan haar
voorbijgegaan
Gelukkig maakte ze het aan het einde van het interview
weer helemaal goed. Op de vraag waarom we ons
in onze eigenheid bedreigd voelen door de islamisering
van de maatschappij antwoordde ze kordaat: nu
weten wij eindelijk hoe het voor al die landen voelde
die wij als kolonisator overheerste.
Kijk dat zijn nog eens inzichten: ik ben gewaarschuwd!
undercover@cdja.nl
REDACTIONEEL
Embryoselectie
In politiek Den Haag wordt
op dit moment een gevoelige
discussie gevoerd over de
wenselijkheid van embryoselectie
bij jonge vrouwen
die belast zijn met erfelijke
borstkanker. Het is moeilijk
om zonder tegenstrijdige
gevoelens een standpunt in
te nemen in deze discussie,
dat is ook niet wat ik met
dit redactioneel beoog. Wel
wil ik aandacht vragen voor
de verstrekkende gevolgen,
die ik in de emotionele en
schreeuwerige politieke
discussie heb gemist.
Wat mij vooral zorgen baart, is de vraag hoe lang het nog
maatschappelijk aanvaard wordt, dat een jonge vrouw
die belast is met een erfelijk borstkankergen zonder IVF
en embryonale selectie haar kinderwens in vervulling wil
laten gaan. Zal haar in de nabije toekomst deze keuze niet
worden verweten, omdat je dit ‘je kind toch niet aan kunt
doen?’ terwijl de medische wetenschap mogelijkheden
biedt om deze aandoening te voorkomen? En - nog een
stap verder - zouden mensen niet worden aangesproken
op de kosten die de behandeling van zo’n kind in de
toekomst met zich mee zal brengen? Die kosten worden
immers door ons allen gedragen! Het is goed mogelijk dat
in de toekomst stemmen opgaan die ervoor pleiten om
van deze mensen een hogere ziektekostenpremie te eisen;
voor zo’n keuze kun je immers niet de hele samenleving
laten opdraaien. Het gevaar dreigt dat het krijgen van
kinderen via de natuurlijke weg, vrouwen met een erfelijke
aandoening zowel emotioneel als financieel duur komt
te staan. Deze ontwikkeling, die voorbij gaat aan al het
natuurlijke, is zeer onwenselijk.
Daarom móet in deze discussie aandacht zijn voor de
verstrekkende gevolgen die deze manier van embryoselectie
met zich mee kan brengen. Want ik zeg graag met Paus
Benedictus XVI: ‘het is evident geworden dat alle technische
vooruitgang dubieus en ten slotte verwoestend is, als
het niet overeenkomt met een morele bloei.’
INHOUD
2 3
Marijse Klink
2
2
3
4
7
8
10
12
14
15
16
18
20
23
24
25
26
27
28
30
31
32
Undercover
Deadline
Redactioneel / inhoudsopgave
Interview
Andries Knevel
Internationaal: EP-verkiezingen
Nieuwe afdelingen
2028: Olympische spelen in NL ?
Nieuwe DB’ers
Sport is Politiek
Martine goes China
Gezocht: Cultuurdragers
Foto’s congres 2008
Interview met Trinko Keen
Commissie Ledenwerving
zoekt versterking!
Van de Werkgroep
De Mens - Muriël Cobussen
Essay - Rupsje Nooitgenoeg
Standplaats.Curacao
Slotessay
Oproepen
Colofon
Van der Molen draait door

“Binnen het CDA
werd de EO gezien
als een clubje
fundamentalisten!”
INTERVIEW Man van de verzuiling: Andries Knevel
Enigszins gehaast werden we ontvangen in het enorme EO
gebouw in Hilversum. Misschien is het typerend voor Andries
Knevel; een bevlogen man, haast jongensachtig enthousiast en
enige ijdelheid niet vreemd. We kregen alle tijd om met hem te
spreken over zijn visie op politiek en samenleving. Hij is niet
gebonden aan een politieke partij. ‘Dat is de schuld van wijlen
Enaeus Heerma.’
Christelijke politiek
In zijn boek ‘Avonduren’ schrijft Knevel dat hij geen lid is van een
politieke partij. ‘Klopt. Jaren ben ik lid geweest van de RPF, voor
die partij ben ik zelfs gevraagd om lijsttrekker te worden. Ik heb
dat uiteindelijk niet gedaan, omdat ik bij de EO wilde blijven.
Op een keer moest ik Enaeus Heerma interviewen voor een
programma. Toen ik hem een kritische vraag stelde, zei hij: ‘ja,
maar ik weet van welke partij jij bent!’. De volgende dag heb ik
mijn lidmaatschap opgezegd en sindsdien ben ik niet meer aan
een partij gebonden.’
“Er moet veel positiever over de verzuiling
worden gesproken, zonder dedain.”
Embryo’s
In het boek dat hij nu aan het schrijven is behandelt Knevel de
vraag of christelijke politiek nog wel kan blijven bestaan in deze
geseculariseerde samenleving. ‘Die vraag is op dit moment weer
hoogst relevant. Je ziet dat in de recente discussie over embryoselectie
bij vrouwen met borstkanker. De ChristenUnie wordt
verweten dat zij, op grond van overtuigingen die nog slechts weinig
Nederlanders met hen delen, mensen vrijheden ontneemt.
De vraag is ook hoelang je dat soort dingen als christelijke
politieke partijen nog kunt volhouden. De samenleving accepteert
niet meer dat een minderheid hen grenzen stelt.’ Knevel
vindt het zorgelijk dat de samenleving zich niet realiseert dat er
grenzen zijn op medisch-technisch gebied. ‘Ik ben bang dat we
op een gegeven moment te ver gaan in het uitselecteren van wat
volgens ons gezond en waardevol is en wat dat niet is. Er is geen
morele instantie die genoeg gezag heeft om deze ontwikkelingen
een halt toe te roepen. Die is er gewoonweg niet, ook niet bij de
medici. Daardoor ontstaat er een vacuüm waarin de mens de
maatstaf wordt van alle dingen. Dat is een groot gevaar. Dáár
moet het debat over gevoerd worden.’
Minister
Knevel speculeert in zijn boek over wat hij zou doen als hij
gevraagd zou worden voor een staatssecretariaat of ministerschap.
Er is in het verleden wel eens sprake van geweest dat hij
gevraagd zou worden. In zijn boek schrijft hij ondermeer: ‘het
zou me in ieder geval (te) veel tijd kosten’. De goede verstaander
leest hierin dat Knevel vakkundig toch alle mogelijkheden open
laat. Hoe zit dat, heeft Knevel ambities? ‘Ik heb dat inderdaad
een beetje mythisch opgeschreven’ zegt hij lachend. ‘Een paar
weken geleden zei Maxime Verhagen tegen mij dat hij dacht dat
ik wel minister of staatssecretaris zou worden voor de Chris-
tenUnie. Nu, bij de ChristenUnie was het net andersom; zij
dachten dat ik lid was van het CDA en daar op de lijstjes stond.
Maar ik ben lid van geen van deze partijen en ben dus niet gevraagd.
Dat is achteraf maar goed ook. Natuurlijk heb ik wel de
afweging gemaakt van ‘stel dat’, maar ik denk dat ik effectiever
en dienstbaarder kan zijn bij de EO.’ En áls hij toch gevraagd
zou zijn, wat voor portefeuille had hij dan graag ingevuld? ‘Ik
had graag media gedaan, maar nu zit Hagoort bij de Publieke
Omroep, dus dat zit wel goed. Ook onderwijs ligt me erg na
aan het hart. Maar och,’ voegt hij er aan toe, ‘dit kabinet zit
ongetwijfeld nog drie jaar…’ Zit daar wellicht toch nog een
sprankje ambitie?
EO
Ook al bij de vraag of hij lijsttrekker wilde worden, koos Knevel
voor de EO. Hij denkt dat hij in zijn huidige functie waardevoller
kan zijn dan als bewindsman. ‘Ik kan in mijn huidige
functie acteren in het publieke debat en heb op deze manier
veel meer invloed. Daarnaast wil ik de beweging die de EO is
geworden graag intact houden. De achterban is heel belangrijk,
ik vind de christelijke zuil sowieso ontzettend waardevol.
Ik ben een man van de verzuiling. Er moet veel positiever
over de verzuiling worden gesproken, zonder dedain. Een
zuil vormt mensen, geeft ze energie en verbindt ze. De rol van
de achterban naar buiten, maar ook naar zichzelf wordt vaak
onderschat.’
“Het christendom wordt geassocieerd met
discriminatie, hypocrisie en moraliteit, en
níet met genade en verzoening”
Overigens is de schamperheid waarmee in het verleden over
de EO werd gesproken helemaal weg.’ Knevel vertelt zichtbaar
tevreden de volgende anekdote: ‘Vroeger toen ik in Den Haag
werkte ging ik als EO redacteur naar de CDA-fractie om een
Kamerlid te smeken om een quote. Binnen het CDA werden wij
gezien als een ‘clubje fundamentalisten’. Ik moest daar vorige
week aan denken toen ik een CDA prominent moest afbellen
omdat ik geen plaats meer voor hem had in mijn programma.
Zo zie je maar, in dit opzicht is er gelukkig veel veranderd.’
Christenen
In zijn boek stelt Knevel dat hij het jammer vindt dat de boodschap
van het christendom zo slecht is en wordt overgebracht
door ons christenen. ‘Het christendom wordt tegenwoordig
geassocieerd met discriminatie, hypocrisie en moraliteit, en
níet met genade en verzoening. Christen politici moeten zich
afvragen of dit niet een onbedoeld bijproduct is van oprechte
christelijke politiek; het in wetgeving vervatten van christelijke
opvattingen, terwijl de meerderheid van Nederland dat ziet als
discriminatie of doorgeslagen moraliteit. De essentie van het
christendom is dat God in Christus drie-enig tot ons gekomen
is en mij door Hem zijn heil en genade schenkt. Dat moeten
we uitdragen.’ Op microniveau moet dit vanuit naastenliefde
4 5

INTERVIEW Man van de verzuiling: Andries Knevel
en daden van barmhartigheid. Op macroniveau moet dat uitwerken
in het begrip gerechtigheid. Deze velden moeten strikt
gescheiden worden. Ik weet, het zijn grote woorden, maar
tegelijkertijd roep ik op: maak het waar!’
“Ook als je Genesis 1 niet geheel letterlijk
neemt, kun je orthodox christen zijn”
Schepping en evolutie
In ‘Avonduren’ besteedt Knevel vele pagina’s aan zijn persoonlijke
omschakeling van creationisme naar de theorie van
intelligent design ofwel theïstische evolutie. Hij beklaagt zich
over de minimale deelname van christelijke wetenschappers
aan het maatschappelijk debat over dit onderwerp. ‘Ik wilde
in mijn boek verantwoording afleggen voor het feit dat ik van
mening ben veranderd. Als publiek figuur moet je dat vertellen
en niet stiekem zijn. Daarnaast wilde ik vooral jonge christenen
een hart onder de riem steken; ik wilde ze laten blijken
dat je ook orthodox christen kunt zijn wanneer je Genesis 1
niet geheel letterlijk neemt. Ik vind het jammer dat dit debat
niet op gang is gekomen, maar er is nog stille hoop in mij...’
Politiek vs. media
Waarom plaatst Knevel wel vraagtekens bij christelijke politiek
in een seculiere samenleving en doet hij dat niet bij een
omroep als de EO? ‘Een christelijke omroep vormt in zichzelf
geen bedreiging voor de samenleving. Een essentieel verschil
tussen politiek en media is dat de politiek beleid vastlegt in
wetten en regelgeving. Media kunnen dat niet en vormen
daarom geen bedreiging. Dit geldt ook voor kerken, daarom
moet de kerk vooral blijven bestaan.’
Volgend jaar kunnen we Knevel zijn boek verwachten waarin
hij ingaat op de toekomst van christelijke politiek. Heeft het
nog zin om je als christen in de politiek te profileren of maak
je door negatieve beeldvorming meer kapot dan je lief is?
Martine Oldhoff en Marijse Klink
Internationaal
Jongeren handvest voor Barroso
in opmaat naar EP-verkiezingen
Frank Lambermont (uiterst links), Bronne Pot (derde van links), Huibert van Rossum (3e van rechts)
Vanuit YEPP (Youth of the European People’s Party) heeft het
CDJA met andere Europese zusterorganisaties een charter
ondertekend met ambities over Europa, die aan Commissievoorzitter
Barroso, EP-voorzitter Pöttering, EPP voorzitter
Martens, EPP-ED Group voorzitter Daul en anderen wordt
aangeboden. YEPP, de jongerenorganisatie van de EVP met
Europawijd meer dan 1,4 miljoen leden had eind mei haar
tweejaarlijkse chairman’s conference. De conferentie vond
van 22 tot en met 25 mei plaats in Porto. De voorzitters en
delegatieleiders hebben op zaterdag een “Charter of Principles”
ondertekend voor de EP verkiezingen in 2009. Het
document bevat de visie van YEPP op een aantal thema’s,
waarmee YEPP een beroep doet op de Europese Volkspartij
(EPP) om deze thema’s centraal te stellen in haar beleid en in
de opmaat naar de verkiezingen in 2009. De charter gaat in op
het Lissabonverdrag, milieu en klimaatverandering, ‘intergenerational
justice’ en Europese waarden.
De conferentie werd georganiseerd door de CDJA collega’s
van Portugal, in de stad Porto. De conferentie stond in het
teken van het Lissabonverdrag en sprekers gingen in op onder
andere de economische kracht van de EU en het buitenlandbeleid
van de EU. Tevens waren er video messages van
Barroso, Pottering en Daul. Ook werd er aandacht besteed aan
de verkiezingscampagne die de Europese Volkspartij zal gaan
voeren. De EPP heeft hiervoor een website gelanceerd waarin
enkele thema’s aan bod komen, die in de aanloop van de EPverkiezingen
centraal zullen staan. De videoboodschappen
voor “climate change” staan er nu op. Zie bijvoorbeeld het
filmpje “vragen aan Martens, Merkel and Barroso op:
www.dialoguetv.eu” In de komende periode worden
nieuwe filmpjes op de website toegevoegd.
Bronne Pot, Internationaal Secretaris voor het CDJA
6
7

Nieuwe afdelingen:
Als paddenstoelen uit de grond!
De afgelopen maanden zijn verschillende nieuwe CDJA afdelingen
opgericht en in oprichting. In deze Interruptie krijgen
zij de ruimte zich voor te stellen aan de leden.
Appingedam
Zo werd onder andere in de provincie Groningen, naast de
provinciale afdeling, de éérste plaatselijke afdeling opgericht
in de gemeente Appingedam. Na ruim drie jaar als
CDA-jongerencommissie gefunctioneerd te hebben, is zij op
donderdag 12 juni 2008 omgedoopt tot het CDJA Appingedam.
Volgens het zestal jonge CDJA’ers betekent deze transformatie
een nog doeltreffender en doelmatiger beleidvoering
en doelgroepvertegenwoordiging. “Als CDJA-afdeling zullen
we ons continu focussen op Appingedam, dat blijft gewoon
zo”, zegt voorzitter Yang Soo Kloosterhof. “Maar ook wij zien
de meerwaarde van deze regio als geheel. Daarom sluiten
we toekomstige samenwerking met Delfzijl, Eemsmond en
Loppersum zeker niet uit, ook daar zijn genoeg enthousiaste
jongeren met lokale en regionale visie”.
Op dit moment is het CDJA Appingedam proactief bezig om in
kaart te brengen welke mogelijkheden en kansen aanwezig
zijn als het gaat om starters op de woningmarkt. “Door onze
CDJA-afdeling wordt middels een actieve ondervraging in
kaart gebracht welke woonbehoeften deze doelgroep heeft.
De woningcorporatie heeft al toegezegd hierop in te spelen.
Als je dit voor elkaar krijgt, dan is dat natuurlijk fantastisch!”
Een ander blijvend speerpunt is natuurlijk jongerenparticipa-
tie en activering. Zo heeft de gemeente Appingedam na lang
en hevig aandringen van de toen nog CDA-jongerencommissie
sinds december 2007 een officiële jongerenraad
Het CDJA Appingedam is erg blij met het brede draagvlak dat
zij krijgt uit zowel bestuur, fractie, achterban als de provinciale
afdeling van het CDJA. “Zonder dit enorme draagvlak was
deze transformatie minder eenvoudig geweest”, vertelt Yang
Soo. We zullen ongetwijfeld nog veel van CDJA Appingedam
horen!
Scheemda
Ook in Scheemda, eveneens in de provincie Groningen, zal
binnenkort een CDJA afdeling worden opgericht. Raadslid
Frans Huizing (CDA): ‘Ik loop al jaren met de vraag hoe we
jongeren kunnen betrekken bij de politiek. Omdat ik het
belangrijk vind dat er voldoende jonge aanwas is om over
een aantal jaren de huidige bestuurders op te volgen, heb ik
een groot aantal jongeren tussen de 16 en 21 jaar persoonlijk
opgezocht. Naar aanleiding van de gesprekken die ik voerde,
hebben we een avond georganiseerd die erg goed bezocht
werd!’
”Om jongeren tussen de 16 en de 21 te
betrekken bij de politiek, heb ik ze
persoonlijk opgezocht”
Tijdens de avond werd gesproken over de 1040-norm,
vervelende tussenuren in roosters en de OV-jaarkaart voor
VMBO’ers. De avond werd onder andere bezocht door Rikus
de Jager (Tweede Kamerlid CDA) en Yang Soo Kloosterhof uit
de hiervoor besproken afdeling Appingedam. Ook werd de
toekomstige brede school in Midwolda/Oostwold besproken
met de CDA fractievoorzitter van Scheemda.
De avond werd verder ingevuld met een sportief uurtje bowlen,
waarna men behoefte had om verder te spreken over de
onderwerpen die in het begin van de avond waren aangekaard.
Unaniem werd voorgesteld om na het bowlen verder te
debatteren.
Na nog een aantal goed bezochte en interessante avonden
wierp de vraag zich op hoe vervolg moet worden gegeven
aan deze positieve ontwikkelingen. Er is onderling een goed
gesprek gevoerd, waarin is besloten om als georganiseerd
verband verder te gaan. De trouwe bezoekers van de activiteiten
zijn inmiddels allen lid geworden van het CDJA. De
tweede plaatselijk afdeling in Groningen is dus op komst!
“Als je jongeren verantwoordelijkheden
geeft, voelen ze zich betrokken bij
de maatschappij”
Hof van Twente
Maar niet alleen in Groningen timmert het CDJA aan de weg.
Ook Marlies Wielens, 22 jaar oud en voorzitter van het CDJA
Hof van Twente, is zeer actief. Twee jaar geleden werd ze
gevraagd of ze verkiesbaar wilde zijn voor het CDA bij de
gemeenteraadsverkiezingen. ‘Ik vond politiek altijd al interessant,
maar als jongere staat het toch vaak ver van je af’ Toen
Marlies eenmaal op de lijst stond, volgde een ontmoeting met
toenmalig fractievoorzitter Maxime Verhagen. ‘Natuurlijk was
ik erg zenuwachtig, maar toen ik merkte dat er naar mijn verhaal
geluisterd werd, raakte mij dat. Als jongere heb je zeker
een stem in de politiek en ik besefte dat politiek helemaal
niet ver weg is, maar dat je er iedere dag middenin staat.’
Marlies wilde de jongeren in de Hof van Twente de mogelijkheid
geven om betrokken te worden bij de politiek en hun
stem te laten horen. Het afgelopen jaar zijn in de Hof van
Twente de CDA jongerenraad en het CDjA Hof van Twente opgericht
in bijzijn van Peter van Heeswijk en Tweede Kamerlid
Pieter Omtzigt .
Er is een scholierendebat gehouden en veel jongeren zijn
betrokken geraakt; ze gaan doen actief mee aan discussies
over onderwerpen die hen aangaan.
De jongerenraad heeft een burgerinitiatief ingediend over
een gevaarlijke verkeerssituatie. ‘Als je jongeren verantwoordelijkheden
geeft, voelen ze zich betrokken bij de maatschappij.
De jongeren hebben veel tegenslagen ondervonden,
gedurende het indienen van het burgerinitiatief, maar ze
gaven niet op en bleven zich verantwoordelijk voelen voor
hun maatschappelijk initiatief. Burgers hebben de jongeren
massaal ondersteund en uiteindelijk is het initiatief van de
jongeren raadsbreed ondersteund,’ aldus Marlies.
We mogen als CDJA blij zijn dat we in de regio zoveel actieve
en initiatiefrijke leden hebben. Alle (aanstaande) nieuwe
afdelingen veel succes en invloed gewenst!
8
9

Essay
2028: Olympische
Spelen in Nederland?
In 1928 werden in Amsterdam de eerste en tot nu toe de
enige Olympische Spelen in Nederland georganiseerd. Na de
behaalde successen van de Nederlandse sporters in Athene
(2004) en Sydney (2000) barstte de discussie los over het
nogmaals organiseren van het grootste sportevenement ter
wereld. De Werkgroep Volksgezondheid Welzijn en Sport
(WVS) van het CDJA mengt zich graag in deze discussie en
heeft daarom gekeken naar de plannen. In dit artikel wordt
de vraag beantwoord of het een goed idee is als Nederland
zich kandidaat stelt voor de Olympische Spelen in 2028.
Al eerder probeerde het NOS*NSF voor de tweede keer in
de geschiedenis de Olympische Spelen binnen te halen. Het
mislukken van de bid van Amsterdam voor de Spelen van
1992 zit nog in ons historisch geheugen. Deze bid was niet
goed voorbereid, werd niet door een groot collectief gedragen
en ernstig ondermijnd door een protestgroep voortkomend uit
de krakerbeweging.
De kaarten lijken nu anders geschud, want onderzoek van
TNS NIPO uit 2006 toont aan dat ruim de helft van de Nederlanders
voorstander is om de Olympische Spelen naar ons
land te halen in 2028. De vraag is natuurlijk hoe dit draagvlak
zich zal ontwikkelen. Wanneer plannen concreter worden en
de kansen voor Nederland groeien zal een golf van enthousiasme
onder de bevolking het draagvlak doen toenemen. Tot
nu toe zijn er louter positieve reacties in de media en ook het
kabinet steunt de plannen.
Het Olympisch plan 2028
Wat is nu precies het plan? In 2005 stelde het NOC*NSF
projectgroep “Olympisch Plan 2028” in die als opdracht meekreeg
de haalbaarheid van het opnieuw organiseren van de
Olympische Spelen in Nederland te onderzoeken. Als datum
werd 2028 gekozen. Niet alleen maakte dit een gedegen voorbereiding
mogelijk, maar ook vanwege de symboliek omdat in
dit jaar het precies honderd jaar geleden is dat de Olympische
Spelen in Nederland zijn georganiseerd.
De uitvoering van het project “Olympisch Plan 2028” is
onderverdeeld in meerdere fasen. De eerste fase is in 2006
van start gegaan en bestaat uit een haalbaarheidsonderzoek
waarvan de kosten twee miljoen euro bedragen. Het doel
is om steun voor de Spelen te krijgen van partijen uit alle
lagen van de samenleving. De projectgroep komt in juli 2008
met een business plan waarin de organisatie van de Spelen
zal worden uitgewerkt. Na de zomer zal besloten worden of
Nederland de Olympische Spelen daadwerkelijk wil gaan
organiseren. Met het nemen van dit besluit wordt fase één
afgesloten.
De tweede fase bestaat uit de opbouw van het sportklimaat.
Deze fase loopt van 2008 tot 2016. Het doel is dat Nederland
een echt ‘sportland’ wordt. Dit moet worden bereikt door de
georganiseerde sport te ondersteunen, sportaccommodaties
te bouwen en aan te passen. Om een sportinfrastructuur van
Olympisch niveau te realiseren worden andere grote evenementen
zoals EK’s en WK’s georganiseerd. Verder zal de sport
verankerd worden in de samenleving door de sportparticipatie
te verhogen. Het streven is dat 80% van de bevolking
sport in 2016.
De laatste fase wordt ook wel bidfase genoemd. Deze begint
in 2017 loopt tot 2025. Tijdens deze fase worden de eisen van
het IOC uitgewerkt en gepresenteerd. Deze laatste fase eindigt,
als alles lukt, met de toewijzing van de Olympische Spelen
door het IOC aan Nederland. Uiteraard zijn er ook andere
landen die bieden in deze bidfase om het grootste sportevenement
ter wereld organiseren. Na jaren van investeringen
kunnen de Spelen weer aan onze neus voorbij gaan.
Tegenstand en kosten
Tegenstanders laten zich momenteel nog niet horen, maar
dit zal onherroepelijk gaan komen. De hoge kosten kunnen
het draagvlak onder de bevolking verkleinen. Dat de kosten
mogelijk uit de hand lopen blijkt in Londen. Daar vinden de
Olympische Spelen in 2012 plaats. De kosten zijn inmiddels
opgelopen naar 13 miljard euro; vier keer zo hoog als begroot
en bijna net zoveel als het complete jaarbudget van het
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport! Echter, de
laatste decennia hebben organisatiecomités van de Spelen
quitte gespeeld of zelfs winst gemaakt. De tijden van grote
verliezen, zoals het dramatische verlies van 1.2 miljard dollar
van Montreal in 1976 lijken verleden tijd.
Effecten op de economie
In aanloop van elke kandidaatstelling voor de Spelen wordt
het argument gebruikt dat zij een economische groei generen
voor de organiserende regio. Zo ook nu in Nederland. Elke
keer worden onderzoeken gepubliceerd die gunstige voorspellingen
doen aangaande werkgelegenheid, investeringen
van buitenaf en consumptie door bezoekers. Echter, nog
nooit zijn deze voorspellingen uitgekomen. Een analyse van
verschillende studies naar de economische implicaties, uitgevoerd
voorafgaand aan verschillende Olympische Spelen, laat
zien dat ze vele fouten bevatten en veel te optimistisch zijn.
Zo wordt geen rekening gehouden met het feit dat een groot
deel van het geld voor de Spelen ergens anders in geïnvesteerd
kan worden wanneer er geen Spelen zijn. Verder komt
het investeringsgeld vooral uit de regio, namelijk van de overheid.
Veelal is het geen ‘nieuw’ geld, waardoor je niet kunt
zeggen dat de regionale economie gestimuleerd wordt.
In Athene (2004) was inderdaad een tijdelijk lagere werkloosheid
waar te nemen ten tijde van de Spelen. In Sydney (2000)
hadden echter vele hotels en restaurants de laagste bezoekersaantallen
sinds jaren vanwege een crowding-out effect.
De toeristen gingen de stad juist mijden en hotels en restaurants
kregen veel concurrentie van nieuwe ondernemers
tijdens de Spelen. Velen gingen daardoor bijna failliet!
Kortom, hoewel de Spelen voordelen hebben voor een regio
zoals bijvoorbeeld de verbetering van de infrastructuur en de
economische spirit, hoeft van een langdurig gunstig economisch
effect van de Spelen geen sprake te zijn. Hiervan is nog
nooit sprake geweest en dat mogen we dus ook niet verwachten.
Sterker nog, in Sydney geeft men nu nog jaarlijks 46 miljoen
uit aan het verbouwen van leegstaande sportfaciliteiten.
Organiseren we de Spelen?
Wanneer besloten wordt de Spelen te willen organiseren aan
het eind van fase één, zijn de Spelen nog ver weg. Fase twee
kost miljarden door het bouwen van stadions en het investeren
in de infrastructuur. Het eindresultaat kan zijn dat we de
Spelen niet organiseren, maar wel enorm geïnvesteerd hebben
in de (top)sport. De vraag is of dit op zichzelf al de moeite
en het geld waard is.
Bijna iedereen vindt sport van grote waarde, want het heeft
een positief effect op de gezondheid, zorgt voor sociale binding,
persoonlijke ontwikkeling en vooral voor uitdaging, plezier
en ontspanning. Ook draagt het bij aan de nationale trots
(het oranje-gevoel). Verder heeft het de potentie om krachten
te mobiliseren bij de overheid, bedrijfsleven en maatschappij.
In die zin is investeren zinvol en is fase twee te verwelkomen.
Maar heeft de Nederlandse topsport deze investeringen echt
nodig? Tijdens de vorige twee Spelen eindigde Nederland
als respectievelijk achtste en achttiende in het medailleklassement;
hebben we in ons kleine landje niet al een geweldig
(top)sportklimaat? Zijn er niet genoeg echte probleemgebieden
waar deze miljarden in geïnvesteerd kunnen worden,
zoals de zorg of onderwijs?
Conclusie
Als wordt besloten de Spelen naar Nederland te halen is dit
niet vanwege de positieve economische aspecten maar vooral
omdat het leuk is. We moeten bereid zijn offers te brengen,
ook als we het uiteindelijk niet worden, en het ook dan de
investering in de sport waard vinden.
En geldt voor de race tussen de kandidaat-steden niet ook dat
meedoen belangrijker is dan winnen? Bij elke openingsceremonie
van de Olympische Spelen wordt weer voorgelezen,
“Het belangrijkste van de Olympische Spelen is niet het winnen,
maar het deelnemen, zoals het in het leven niet begonnen
is om te veroveren, maar om het leveren van een goede strijd.”
Arjen Joosse, Margriet van de Vooren, Peter ten Klooster
en Mark Ruitenbeek
De auteurs zijn lid van de werkgroep Volksgezondheid,
Welzijn en Sport
10 11
vws@cdja.nl
Bronnen
• Olympisch Plan 2008”, van het NOC*NSF. Te downloaden via http://www.sport.nl
• JG Owen, ”Estimating the Cost and Benefit of Hosting the Olympic Games: What
Can Beijing Expext from Its 2008 Games?” The Industrial Geagrapher, Fall 2005.
• G. Tziralis et al, “Economic Aspects and Sustainability Impact of the Athens
2004 Olympic Games”. Enviromental Economics and Investment Assessement
WIT Transactions on Ecology and the Environment, Vol 98, 2006, WIT Press.

nieuwe db’er Politiek
Even voorstellen...
Fenny Helfferich
Stel jezelf even voor
Mijn naam is Fenny Helfferich en woon in Nijmegen. Ik ben
geboren in Vlaardingen, maar ben opgegroeid in Sneek. Mijn
middelbare school heb ik afgemaakt in Zwolle en inmiddels
studeer ik al vijf jaar rechten en bedrijfswetenschappen. Voor
beide studies zit ik in de masterfase, het einde komt nu dus wel
in zicht.
Verliefd/verloofd/getrouwd?
Ik ben verliefd
Waarom heb je je kandidaat gesteld voor deze functie in het DB?
Toen ik in Nijmegen begon met studeren ben ik daar bestuurslid
van de afdeling Arnhem Nijmegen geworden. Ook werd ik lid
van de werkgroep justitie en binnenlands bestuur. Tot een jaar
geleden was ik voorzitter van CDJA Gelderland en ik heb het
vorige raadstuk kenniseconomie geschreven en de schrijfgroep
voorgezeten. Als je al zolang politiek actief bent als ik, wat is
er dan leuker om lid te worden van het Dagelijks Bestuur?! Komend
jaar zal ongetwijfeld een druk jaar worden, maar ook een
jaar vol politiek spannende zaken en daar kan ik alleen maar
naar uitkijken. Nu het economisch iets minder gaat, wordt het
interessant hoe het kabinet het zal volhouden. Voor het CDJA
reden temeer om de vinger aan de pols te houden
Wat zijn je speerpunten?
Allereerst wil ik gaan investeren in de werkgroepen. Ik hoop dat
volgend jaar de werkgroepen nog groter zijn geworden en dat
ze nog meer resoluties schrijven dan ze nu al doen. Daarnaast
hoop ik ook dat er meer resoluties over actuele onderwerpen
worden geschreven en dat die vervolgens snel behandeld
worden in het Algemeen Bestuur. Daarnaast wil ik ook graag
meer activiteiten voor en met werkgroepen gaan organiseren.
Met de standpunten die we als CDJA hebben en ontwikkelen,
kunnen en moeten we het CDA scherp houden. Dat is onze
taak als politieke jongerenorganisatie.
Een ander speerpunt is het betrekken van afdelingen bij de
standpuntvorming. Afdelingen zien vaak heel goed wat er
in de samenleving speelt en die kennis kunnen we als CDJA
goed gebruiken om onze mening te vormen.
Wat betekent christendemocratie voor jou?
De christendemocratie is voor mij de beweging in Nederland
die mensen kan samenbinden, maar die ook keuzes durft te
maken met het oog op de toekomst. Het meest wezenlijke
vind ik de gespreide verantwoordelijkheid, hierin onderscheiden
wij ons van andere partijen en dat is voor mij ook
de reden om lid te zijn van het CDJA. Verantwoordelijkheden
daar leggen, waar ze het best gedragen worden, dat is christendemocratie!
Wat is je motto?
Waar een wil is, is een weg!
Fenny’s Keuze
SP - TON
Vrij Nederland - Opinio
Clinton - Rice
Kabinet Balkenende II - Kabinet Balkenende IV
Afdelingen - Werkgroepen
Discussieavond - Borrel/Feest
Lubbers - Van Agt
nieuwe db’er
Organisatie & Vorming
Even voorstellen...
Douwe Gerlof Heeringa
Stel jezelf even voor
Mijn naam is Douwe Gerlof Heeringa. Ik ben 28 jaar geleden
geboren in - inderdaad - Fryslân en heb daar jaren bij mijn
ouders op de boerderij gewoond. Later heb ik de pabo gedaan
in Leeuwarden en op mijn 22ste ben ik naar Groningen
verhuisd om daar de ALO te doen. In de tussentijd ben ik lid
geworden van het CDJA en was ik ook een jaar voorzitter van
de roemruchte Friese studentenvereniging ‘Bernlef’. Ik ben nu
vakdocent bewegingsonderwijs op de Utrechtse Heuvelrug.
Vanaf augustus 2007 woon ik in Utrecht en daar ben ik actief
geworden bij de CDJA afdeling. Ik volg in de avonduren nog
de deeltijdstudie journalistiek in Tilburg.
Verliefd/verloofd/getrouwd?
Ik ben verliefd.
Waarom heb je kandidaat gesteld voor deze functie in het DB?
Onze partij heb ik leren kennen als een open partij waarin je
veel verschillende mensen tegenkomt die positief en welwillend
in het leven staan. Daar straalt veel kracht van uit en
daar ga je van houden. Het CDJA is een organisatie die staat
als een huis, er vinden vele interessante activiteiten plaats en
het kent afdelingen in het gehele land. Door mij kandidaat te
stellen wilde ik hier een flinke bijdrage aan leveren en mijn
talenten inzetten, zodat we ons als CDJA nog beter kunnen
profileren in de politiek. Je hoeft namelijk niet ziek te zijn om
beter te worden.
Wat zijn je speerpunten?
Op vormingsgebied wil ik meer activiteiten in de regio plaats
laten vinden. De kwalitatief goede activiteiten verdienen een
breder publiek. Ook vind ik het belangrijk dat naast het werven
van nieuwe leden, de integratie van deze nieuwe CDJA’ers
bij afdelingen goed gebeurt. Om een goede organisatie neer
te zetten is het belangrijk dat zowel afdelingen in de vier
grote steden, als in de rest van het land veel plezier kunnen
hebben van nieuwe leden. Daarnaast is het belangrijk dat de
huidige commissies goed hun werk kunnen blijven doen.
Wat betekent christendemocratie voor jou?
Ik ben een mensen-mens. Ik haal energie uit anderen en ik leer
van ze. Daarbij wil ik de intrinsieke goede waarde van mensen
zien. Christendemocratie zie ik als het omzien naar elkaar en
daarin verantwoordelijkheid dragen. Dit moet wel oprecht zijn,
oftewel met liefde, zoals dat staat in 1 Korintiërs 13. De uitspraak
van Majoor Bosshardt vind ik dan ook sprekend: “God
dienen is mensen dienen, mensen dienen is God dienen”.
Wat is je motto?
Beleef, deel, vier!
Douwe Gerlofs Keuze
SP - TON
Vrij Nederland - Opinio
Obama - Mc Cain
Kabinet Balkenende II - Kabinet Balkenende IV
Afdelingen - Werkgroepen
Discussieavond - Borrel/Feest
Lubbers - Van Agt
12 13

Wisselcolumn Recensie
Sport ís politiek Martine goes China
Manolis Mavrommatis is de Jack van Gelder van Griekenland.
Jarenlang voorzag hij de wedstrijden van het Griekse nationale
voetbalelftal van commentaar. Sinds 2004 is hij lid van
het Europees Parlement, waar ik hem daags na de finale van
de Champions League tegenkwam in de lift. We bespraken
de wedstrijd en op een gegeven moment zei ik “Is het niet
mooi dat we het nog over iets anders kunnen hebben dan
over politiek, namelijk over sport”. Mavrommatis keek me
streng aan en zei: “Sport ís politiek!”.
Daar had hij een punt. Politiek is soms een sport, maar
regelmatig is sport ook hoogst politiek. In eerste instantie
denk ik dan natuurlijk aan de Olympische Spelen deze zomer
in China, gezien de belabberde mensenrechtensituatie in
dat land en de onderdrukking van Tibet. In april riep het
Europees Parlement de EU-landen op om te komen tot een
gemeenschappelijke opstelling. De mogelijkheid om weg te
blijven bij de openingsceremonie werd ook geopperd, maar
als laatste redmiddel, indien de dialoog tussen China en Tibet
(waartoe de Dalai Lama zelf ook opriep) niet wordt hervat. De
aanloop naar de Spelen heeft de aandacht voor deze urgente
kwestie in ieder geval weer aangewakkerd.
Een ander voorbeeld is de strijd tussen de Europese Commissie
en de Wereldvoetbalbond FIFA over de zogenaamde
‘6+5-regel’. Volgens deze regel dient een club minstens zes
spelers met de nationaliteit van het eigen land op het veld te
hebben staan. Op het eerste oog heel sympathiek, maar binnen
de EU waarschijnlijk lastig te verenigen met het verbod
op discriminatie op grond van nationaliteit. Om die reden
heeft het Europees Parlement zich onlangs uitgesproken voor
een alternatieve aanpak: de home-grown-rule van de UEFA,
die stelt dat er in elke selectie van 25 spelers ten minste acht
spelers uit de eigen jeugdopleiding of uit een jeugdopleiding
binnen de eigen divisie moeten staan . Deze aanpak is niet
gebaseerd op nationaliteit, maar het doel is hetzelfde: investeren
in de eigen jeugd, zorgen voor een bepaalde mate van
samenhang tussen clubs en voorkomen dat alleen nog maar
het grote geld van een handje vol rijke clubs telt.
Mavrommatis had dus gelijk: sport zal de komende tijd op de
agenda blijven staan, ook in Europa. Om van de spanning tussen
de voetbalnaties hier in het Europees Parlement tijdens
het EK nog maar te zwijgen...
Esther de Lange - Europarlementariër
Geld voor een reisje naar de Olympische Spelen in China ontbreekt,
dus helemaal in de sfeer van deze Interruptie besloot
ik, als recensent, in het kader van een culturele activiteit
de tentoonstelling ‘Go China’ te bezoeken. Eigenlijk moet ik
spreken van tentoonstellingen, want ‘Go China’ is verspreid
over Assen en Groningen. Voor een volledig begrip van de
reclamefolder moet je dus twee musea bezoeken.
Op woensdagochtend om tien uur, de openingstijd van het
Drents museum, staat er al een kleine rij. Eenmaal binnen
is voor elke bezienswaardigheid wel een oud persoon te
vinden en op de bewakers na, ben ik verreweg de jongste.
Het maakt niet uit, ik heb een boekje gekregen en kan alles
rustig bekijken. De kleine beelden ga ik snel voorbij, want ik
kom hier voor het grote werk: de levensgrote terracottabeelden
van keizer Qin Shi Huangdi. Deze man stichtte in 221 v.
Chr. het Chinese keizerrijk van de Qindynastie en kroonde
zichzelf tot eerste keizer. Ondanks zijn verheven status had hij
een vermoeden dat hij op een dag zou sterven. Hij geloofde
dat het leven onder de grond een vervolg zou zijn van het
leven op aarde en dat zijn graf zijn paleis voor de eeuwigheid
zou worden. Zijn gigantische grafcomplex bij Xi’an liet
hij door duizenden dwangarbeiders bouwen inclusief een
achtduizend koppen tellend terracotta leger dat hem tot in de
eeuwigheid moest beschermen. Naast soldaten, had hij ook
ambtenaren en ander volk nodig.
Het is bijzonder hoe gedetailleerd de beelden gemaakt zijn en
hoe verschillend ze zijn. De korte film laat zien hoe onvoorstelbaar
groot het grafcomplex van deze keizer is en vertelt
de bijzondere verhalen die aan de voorwerpen van deze
tentoonstelling verbonden zijn.
In een uurtje kun je alles aandachtig bekijken en je verwonderen
over die bekwame Chinezen, die zelfs vroeger al een
voorkeur voor megabouwwerken hadden.
“Keizer Qin Shi Huangdi geloofde dat
het leven onder de grond een vervolg
zou krijgen en dat zijn graf zijn paleis
voor de eeuwigheid zou worden.”
In Groningen kwam ik eigenlijk voor de tentoonstelling
´Russische sprookjes´, die nu helaas alweer voorbij is, en
heb ik ´Go China´ er op advies van mijn oma nog maar even
bijgepakt. Mijn eerste gedachte toen ik er liep was: ´Wow,
die Chinezen waren al ver ontwikkeld toen wij nog in holen
rondslopen.’ In de 18e eeuw voor Christus konden ze namelijk
al aardige dingen maken. Toen ik meer wilde weten dan enkel
de jaartallen werd ik teleurgesteld. Je kunt de antieke bronzen
meesterwerken uit het Shanghai museum aanschouwen, een
redelijk uniek gebeuren waar ik toch graag meer over wilde
weten. Helaas, af en toe staat er wat algemene informatie
op het glas, maar dat is niet genoeg. Hier kun je alleen wat
mooie vazen bekijken en als je meer wilt weten zul je je moeten
inlezen of ter plekke met een van tevoren gekocht -duur-
boek moeten rondlopen. Anders ben je binnen vijf minuten
klaar, wat ook weer z’n voordelen heeft natuurlijk.
“Die Chinezen waren al ver ontwikkeld
toen wij nog in holen rondslopen.”
Als je toevallig in het Noorden van het land bent zou ik
zeker even een kijkje nemen. Het beste kun je gewoon je reis
naar Groningen onderbreken in Assen - het museum is vijf
minuten lopen van het station - en dan in Groningen iets
anders gaan doen, tenzij je niet te stoppen bent en het plaatje
compleet wilt hebben. Tot 31 augustus kun je in Assen terecht
en Groningen kun je uitstellen tot 23 november dit jaar.
Martine Oldhoff
14 15

Gezocht:
Cultuurdragers (m/v)
Onze wereld wordt momenteel geteisterd door verschillende
crises: de hypotheekcrisis, de voedselcrisis, de onderwijscrisis.
Dat er eigenlijk sprake is van een veel grotere overkoepelende
crisis, wordt bijna nooit opgemerkt. Zeventig
jaar na Johan Huizinga’s omstreden cultuurkritiek in In de
schaduwen van morgen leven wij nog steeds in een bezeten
wereld. Rendement, consumptie, efficiency zijn woorden die
onze tegenwoordige cultuur zouden kunnen beschrijven.
Het daarmee gepaarde cultuurverlies is geen stof voor een
pessimistische intellectuele elite, maar een kans voor deze
generatie, die de komende tijd juist met optimisme tegemoet
kan zien.
IETS
VOOR
JOU?
De laatste tijd komen veel stemmen op die de strijd aan willen
binden met het huidige cultuurverlies. De bijdrage die
de CDJA-jongeren hieraan leveren is aanzienlijk en hartverwarmend.
Het getuigt van moed dat deze jongeren in deze
tijd zich als een blok achter de (christelijke) traditie durven
scharen en deze verdedigen. Alleen op deze manier kan er
serieus tegenwicht worden geboden tegen het relativisme
met al haar verwoestende gevolgen. Deze jongeren hebben
goed gezien dat het politieke platform de perfecte plaats kan
zijn vanwaar onze cultuur uitgedragen kan worden.
Het is volkomen onterecht dat er mensen zijn die cultuurkritiek
meteen koppelen aan pessimisme. Cultuurkritiek mag
dan wel sceptisch van aard zijn, zij wil juist bijdragen aan
de verbetering van de cultuur. Als je een kleine greep uit de
vorige Interruptie doet, kun je opmerken dat een dergelijk
politieke discussie omtrent cultuur verschillende interpretaties
kent: de paaldanseressen in het artikel van Mourik, de
seks waarover Neuteboom schrijft en de volkscultuur van
Tweede-Kamerlid Van Vroonhoven. De eerste twee artikelen
zijn voorbeelden van een serieuze scepsis jegens onze eigen
cultuur. Juist door problemen aan te geven, vervullen zij een
politieke taak door richting te geven waar de Nederlandse
cultuur staat en heen zou moeten.
Het stuk van ons Tweede Kamerlid Van Vroonhoven daarentegen,
laat precies zien dat de huidige politiek doordrongen
is van clichés omtrent kunst en cultuur. Dat cultuur mensen
bij elkaar kan brengen, weten we; dat het zelfs een bindende
factor kan zijn is een herformulering van de definitie van cultuur.
Zo’n interview is voor Van Vroonhoven een gemiste kans,
jammer genoeg wordt het gehele politieke debat tegenwoordig
op dit niveau wordt gevoerd.
Het is opvallend dat de bijdragen van de enige twee echte
politici in de vorige Interruptie in nietszeggendheid blijven
hangen. Eenzelfde oppervlakkigheid vind je namelijk bij de
wisselcolumn van Sander de Rouwe. Het is misschien erg nobel
van De Rouwe om een oproep te doen voor een positiever
jongerenbeeld, maar de door hem benadrukte problemen
worden niet opgelost met een andere beeldvorming.
Het woord ‘cultuur’ is altijd al onderhevig geweest aan een
definitieprobleem. Aangezien er binnen een volk per definitie
cultuur is (een volk zonder cultuur is een aporie) is niet de
vraag of cultuur belangrijk is, maar wat de invulling ervan
is. In onze democratie mag de politiek hiervoor geen strenge
richtlijnen geven. Dat hoeft ook niet. Cultuur ontstaat bij
gratie van iedere burger. Nu is het juist zaak voor de politiek
geïnteresseerde jongere om daar vorm aan te geven. De hangjongerencultuur
wordt niet opgelost door deze te verbieden,
maar door een generatie die deze cultuur overstijgt. Zij strijdt
namelijk voor een cultuur, waar fatsoen, matigheid en respect
centraal staan.
Dat dit ook op het hoogste niveau gebeurt, blijkt uit het beleid
van ons kabinet. Balkenende IV heeft zijn kans schoon gezien
om het noodzakelijke beschavingsoffensief in te zetten.
De kritiek hierop die Donner, Hirsch Ballin en Balkenende
momenteel te verduren krijgen is begrijpelijk, maar hun
volhardendheid is lovenswaardig. Zij weten uit de traditie
dat een ongebreidelde vrijheid niet mag prevaleren boven
een deugdelijke maatschappij. Met zijn normen en waarden
heeft Balkenende opgemerkt dat de nood hoog was en heeft
hij laten zien dat juist het politieke podium kansen biedt. Op
dit podium kunnen de CDA-jongeren zich naast Balkenende
scharen. Wie met Balkenende voor zo’n maatschappij wil
strijden, kan niet meteen resultaten verwachten en zal daardoor
geduld, toewijding en dapperheid moeten hebben.
CDJA
onverslaanbaar op
CDA-voetbaltoernooi!
En er werd wat afgerend tijdens het CDA-voetbaltoernooi.
Het CDJA-team viel op door de snelle acties en de
betere spitsen. Maar ook de verdediging kreeg alle lof
toegezwaaid. Dagelijks Bestuurslid Fenny Helfferich
bleek een weergaloze aanvoerder. De uitslag mocht er
dan ook zijn: het CDJA-team werd kampioen. Er gaan
zelfs geruchten dat Bert van Marwijk binnenkort komt
scouten voor het WK-elftal. Later op de avond blies
staatssecretaris bij elk doelpunt een de loftrompet.
CDA en sport, een unieke combinatie!
Een van de belangrijke sleutels ligt bij het onderwijs. Om te
voorkomen dat er wederom een generatie aan komt die haar
eigen cultuur niet kent, zijn niet alleen grote investeringen
van de overheid nodig, maar ook potentiële cultuurdragers
zullen naar deze sector moeten worden gehaald. Het is de virtuositeit
van de docenten die het onderwijs er weer bovenop
kan tillen. Door je bewust in te spannen voor een deugdelijke
cultuur en al haar facetten, is het juist deze generatie die het
ontstane verlies weer kan omzetten in winst.
De groep mensen die de potentie heeft voor deze verantwoordelijkheid,
mag deze taak niet verwaarlozen. Doordat je
de politiek en het CDA verkozen hebt, heb je er een plicht bij
gekregen. Het zal van jou afhangen, hoe de cultuur van Nederland
er over een paar decennia uit ziet. En wij weten het.
Jordi Wiersma - lid van de werkgroep Onderwijs,
Cultuur en Wetenschap
16 17

Voorjaarscongres CDJA 2008
18 19

“Het mooiste aan de
Olympische Spelen
vond ik het bekijken
van andere sporten:
meeleven met sporters
die ik ken”.
Interview
Trinko Keen
Trinko Keen speelt al jaren op topniveau tafeltennis. Met het
CDJA is hij niet bekend, maar dat weerhield hem er niet van
om als sporter en als voorzitter van de NOC*NSF AtletenCommissie
in te gaan op vragen die spelen rondom de Olympische
Spelen en het Nederlandse sportbeleid.
Je was er al bij op de Olympische Spelen van Atlanta, Sydney
en Athene. Wat waren je ervaringen?
“Het mooiste aan de Olympische Spelen vond ik het bekijken
van andere sporten: meeleven met sporters die ik ken. Qua
sportieve prestaties zijn de Spelen niet het hoogtepunt van
mijn tafeltenniscarrière. In het enkelspel verloor ik tweemaal
vroeg in het toernooi van de nummer één van de wereld.
De bronzen medaille op het EK in Eindhoven in 1998 is mijn
sportieve hoogtepunt, omdat ik toen twee weken achter
elkaar op topniveau speelde. Het niveau dat ik daar haalde, is
voor en na mij door bijna niemand geëvenaard. Helaas verloor
ik in de halve finale van de nummer één van de wereld,
nadat ik zelfs nog op winst had gestaan.”
Volgens de internationale normen ben je gekwalificeerd
voor Peking. Toch ben je nog niet zeker van deelname. Hoe
zit dat precies?
“Mijn focus was er op gericht om de internationale eis te
halen. Dat is gelukt. Nu is het aan de tafeltennisbond om mij
voor te dragen bij het NOC*NSF. Het afgelopen jaar is door
allerlei redenen een jaar van ups en downs geweest. Ik ben
sporter en het enige wat ik kan doen, is zo goed mogelijk
spelen. Voor de rest probeer ik niet teveel bezig te zijn met de
eisen van het NOC*NSF. Als ik naar Peking ga, zijn mijn kansen
moeilijk in te schatten. Bij de Olympische Spelen kunnen
slechts drie spelers uit één land meedoen. Dat scheelt best
wel. Er staan veel Chinezen in de top twintig van de wereld.
Daar mogen er maar drie van meedoen. Een topprestatie
neerzetten op de Spelen zou geweldig zijn.”
Als voorzitter van de AtletenCommissie van het NOC*NSF ga
je sowieso naar Peking. Waarvoor dient de AtletenCommissie?
“We behartigen de belangen van alle topsporters. Daar
waar topsportbeleid wordt ontwikkeld, praten we mee om te
proberen het beleid ten gunste van de atleten te beïnvloeden.
Daarnaast hebben we vorig jaar december bij het sportgala
gezicht gegeven aan de campagne ‘100% dope free’, voor een
schone sport. Het project wordt al ondersteund door meer
dan tweeduizend atleten. Ook werken we nu mee aan ‘Goud
op de werkvloer’, waarbij topsporters geholpen worden bij
hun maatschappelijke carrière. Als voorzitter van de Atleten-
Commissie heb ik een zetel in het bestuur van het NOC*NSF.
Dat betekent dat ik vanuit die positie extra aandacht kan
geven aan de onderwerpen die atleten aangaan.”
In hoeverre worstelen de topsporters met de politieke implicaties
van de Spelen?
“Veel atleten zijn weldegelijk betrokken bij de problemen in
China, maar dat is nog wel heel iets anders dan het geven van
een mening over de situatie in China in een krant of op televisie.
De AtletenCommissie en het NOC*NSF hebben zich in
het debat gemengd toen het beeld ging ontstaan dat sporters
van de hoed noch de rand wisten en hen verweten werd dat
de problemen in China hen onverschillig liet. Dat is absoluut
niet waar. Het is logisch dat er over de problemen gesproken
wordt en dat daar ook vragen over gesteld worden door de
media, maar het gaat voor de sporters straks om de prestatie.
Zelf denk ik veel na over dit thema. Ik zie veel in het opzetten
van een wereldwijd netwerk van atleten om gezamenlijk te
discussiëren en indien nodig standpunten in te nemen. Atleten
zijn zich nu veel meer bewust dat zij een bijdrage kunnen
leveren aan een betere wereld. Dat moet niet alleen nu een
rol spelen, maar ook in de toekomst. Over twee jaar is het WK
voetbal in Zuid-Afrika en over zes jaar zijn de Olympische
Winterspelen in Rusland, vlak naast de grens met Georgië,
waar grensconflicten spelen. Daar gaan de discussies nu al
over. Kunnen atleten dan ook iets betekenen? Ik hoop het.”
“Dit is de tijd om druk op China
uit te oefenen”
Hoe kijk je aan tegen de keuze van het IOC om de Spelen in
China te organiseren?
“China is gekozen door alle landen die aangesloten zijn bij
het IOC. De discussie zoals wij die hier in een aantal westerse
landen hebben, speelt niet in alle landen van de wereld. Ik
hoop echt dat door de Olympische Spelen de situatie in China
verbetert. Ik heb het gevoel dat er wel iets aan het veranderen
is. De openheid rondom de aardbeving is bijvoorbeeld nieuw.
De Spelen bieden in ieder geval een platform om de problemen
onder de aandacht te brengen.”
20 21

Het Europees Parlement heeft de EU-landen opgeroepen te
overwegen weg te blijven bij de openingsceremonie van de
Spelen als de Chinese autoriteiten niet bereid blijken een
dialoog te beginnen met de Dalai Lama. Wat is je mening
hierover?
“Dit is de tijd om druk op China uit te oefenen. Als dat helpt
vind ik het prima dat de Spelen in Peking worden gehouden.
Ik vind het wel jammer dat er alleen nú zoveel boude uitspraken
over China worden gedaan. De problemen waren er de
afgelopen jaren ook en zullen na de Olympische Spelen nog
steeds bestaan. Alleen vrees ik dat het dan weer stil wordt.
Ik vind de manier waarop ons kabinet omgaat met deze zaak
goed. Balkenende gaf duidelijk aan dat van de sporters niet
gevraagd mag worden om een statement te maken, daar waar
de politiek en het bedrijfsleven deze verantwoordelijkheid
niet oppakken. Er gaan ontzettend veel handelsdelegaties
naar China, mede mogelijk gemaakt door de overheid. Nu een
statement maken en verder niks doen is opportunistisch.”
Het IOC en de Chinese regering zijn in april in botsing gekomen
over de mensenrechtenkwestie. Tot die tijd verklaarde
voorzitter van het IOC Jacques Rogge dat hij vertrouwde op
stille diplomatie. Nu steekt hij zijn nek uit. Wat is je reactie?
“Rogge mag best zeggen: ‘Daar waar wij heengaan, komen de
Olympische waarden met ons mee’. Ik heb vorig jaar gesproken
met het hoofd communicatie van het IOC. Zij gaf een
presentatie met het standaardverhaal, waarin vooral naar
voren kwam dat sport en politiek niets met elkaar te maken
hebben. Na afloop heb ik haar aangesproken. De Olympische
Spelen zijn een mega evenement en dat ís politiek. Op het
moment dat de vlam door betogers wordt gedoofd, heeft het
wel degelijk met de Spelen te maken en wanneer men in
China tot een gevangenisstraf wordt veroordeeld, omdat men
zegt dat de Olympische Spelen niet in China georganiseerd
zouden mogen worden vanwege de mensenrechtenkwestie,
dan heb je er als IOC mee te maken.”
Terug naar Nederland: wat is je politieke oriëntatie?
“Ik kom uit een ‘sociaal’ nest: PvdA. Ik denk er steeds meer over
na om politiek actief te worden, maar heb de keuze nog niet gemaakt.
De PvdA past het meest bij me, maar voordat ik echt een
keuze maak, moet ik me veel meer in de partijen verdiepen.”
Wat is je visie op het huidige sportbeleid in Nederland?
“Topsport wordt door de overheid steeds meer erkend als
zijnde belangrijk voor de samenleving, maar op het gebied
van de breedtesport moeten echt nog slagen worden gemaakt.
Iedereen is het er over eens dat de maatschappelijke
betekenis van sport groot is, maar het kabinet is daar nog niet
goed van doordrongen. Mensen uit de sport hoef je niet uit
te leggen hoe belangrijk sport kan zijn, maar mensen die er
verder vanaf staan, hebben dat gevoel minder. Ik wil er graag
aan meewerken om dat te veranderen, want pas als de overheid
de kracht van sport echt voelt, zal sport een volwaardige
positie krijgen in de maatschappij.”
Elias van der Plicht
Trinko’s Keuze
Arnhem of Peking?
Arnhem. Hier woon en leef ik heel gelukkig. Peking is een
station.
Kok of Den Uyl?
Den Uyl. Ik heb hem niet meegemaakt, maar de bevlogenheid
spreekt me aan.
Olympische medaille of Free Tibet?
Waarom niet beide?
Erica Terpstra of Jacques Rogge?
Erica. Zij betekent zoveel voor de sport in Nederland.
Bobo of tafeltennisser?
Bobo word ik al een beetje, maar tafeltennisser ben ik altijd
geweest en zal ik altijd blijven.
Meer geld voor topsport of meer geld voor breedtesport?
Meer geld voor sport.
De nieuwe Anton Geesink of na je tafeltenniscarrière nooit
meer in the picture?
Ik wil een bijdrage leveren, in the picture of out the picture.
Balkenende IV op koers of de weg kwijt?
Ongetwijfeld op koers, maar welke?
Gezocht:
Commissie Ledenwerving
zoekt versterking!
Mooie verhaaltjes. Je kent ze wel. Loop je rustig na een rustige
studiedag naar het station om je trein te “halen”, staan
daar mensen die een T-shirt aanhebben met tomaten erop
en pen en acceptgiro in de hand. “Heb je even tijd?” “Nee,
ik moet de trein halen…” En je denkt: “Zo, daar kom ik mooi
vanaf. Natuurlijk wil ik geen lid worden van deze partij. En
bovendien heb ik geen zin in een mooi verhaaltje over de
gewéldige (?) standpunten van deze partij. Deze partij zal ik
ook zeker niet financieel steunen, want ik wil geen horloge
met een tomaat als wijzerplaat.”
Campagnes en mooie verhaaltjes. Makkelijk met elkaar
te combineren. Campagne voeren doe je immers met het
uitspreken van beloftes “Als je op ons stemt, dan…”, om zo potentiële
kiezers te trekken. Deze beloftes worden vervolgens
door niet-potentiële kiezers van jouw partij gemarkeerd als
mooie verhaaltjes. Of alle beloftes die het CDA tegenover haar
kiezers heeft gemaakt, uitgekomen zijn of zullen uitkomen,
dat is een vraag waarmee ik me in dit stukje niet bezig ga
houden…
Nee, dit stukje schrijf ik omdat ik leden wil werven. Geen
mooi verhaaltje voor potentiële leden, maar een verzoek aan
jou, het CDJA-lid. De commissie Ledenwerving is namelijk op
zoek naar CDJA-leden die zich in willen zetten om de bekendheid
van het CDJA te vergroten en daarmee nieuwe leden
binnen te halen voor onze vereniging. Dus val niet in slaap,
maar word lid van de commissie Ledenwerving!
De commissie Ledenwerving staat op HBO-WO dagen, de EOjongerendag,
het Flevo Festival en andere leuke evenementen.
Naast het flyeren, voeren we campagne door jongeren
aan te spreken en hen enthousiast te maken voor lidmaatschap
van het CDJA.
Een andere taak van de commissie Ledenwerving is het nadenken
over effectieve advertenties en goede gadgets. Jouw
inzet, ideeën en creativiteit kan het CDJA goed gebruiken!
Wanneer je lid wordt van de commissie Ledenwerving, leer
je de CDJA-standpunten op een aansprekende en duidelijke
manier over te brengen. (Dit kan je nog eens goed van pas
komen, wanneer je door een andere politieke partij wordt
opgehouden op het station…)
Het is van groot belang dat de commissie Ledenwerving wordt
versterkt. Om de vereniging bloeiend te houden, zijn nieuwe
leden nodig.
De commissie Ledenwerving is het visitekaartje van het CDJA.
Een representatieve CDJA-er spreekt jongeren aan en spoort
hen aan om lid te worden van onze vereniging. Wat houdt je
tegen om het CDJA te promoten?
“Een mooi verhaal dit stukje”, denk je nu. “Ik ga niet slapen.
Ik wil campagne voeren. De belofte die hieraan vast zit? Ik
beloof lid te worden van de commissie Ledenwerving.”
Word lid via:
ledenwerving@cdja.nl
WORD
OOK LID!
Hanneke Moret - voorzitter van de Commissie
Ledenwerving
22 23

Van de werkgroep Buitenland:
Om Soedan te helpen, moeten
we in Tibet beginnen
Wat hebben Zimbabwe, Soedan, Myanmar en Noord-Korea
met elkaar gemeen? Inderdaad, deze landen worden bestuurd
door wrede dictators die in het zadel worden gehouden door
China. Tegen de genocide in Darfur kan niets gedaan worden
omdat China elke resolutie met betrekking tot Darfur tegenhoudt.
Hetzelfde geldt voor Noord-Korea en Iran. Onlangs werd
een schip met wapens afkomstig van China voor de Zimbabwaanse
kust tegengehouden. De kans was erg groot dat deze
wapens ingezet zouden worden om protesten neer te slaan
tegen de gang van zaken na de verkiezingen van 29 maart.
China biedt bescherming in ruil voor olie of andere grondstoffen
en daarbij zijn waarden en normen irrelevant. Als de
Nederlandse minister van Defensie publiekelijk vernederd
wordt door een barbaar als de Soedanese dictator, dan is
China indirect verantwoordelijk want ons land kan geen
enkele maatregel tegen Soedan nemen.
“Een regering die mensenrechten van
eigen burgers schendt, zal de mensenrechten
van zwakkeren in ontwikkelingslanden
ook niet respecteren”
Minister van Buitenlandse Zaken Verhagen kan de mensenrechten
bovenaan zijn buitenlandse politieke agenda gezet
hebben, maar zolang het probleem niet bij de bron wordt
aangepakt dan is het dweilen met de kraan open. Verhagen
kan proberen het verkiezingsproces in Zimbabwe te beïnvloeden,
maar hij kan niet voorkomen dat China in een ander land
weer een dictator in het zadel helpt.
“Door aanwezig te zijn bij de openingsceremonie,
accepteert Nederland de manier
waarop China omgaat met minderheden”
Als een regering de mensenrechten van zijn eigen burgers
niet respecteert, dan is het naïef om te verwachten dat zij de
mensenrechten van zwakkeren in ontwikkelingslanden wel
zal respecteren en de situatie niet zal misbruiken voor financieel
gewin. Daarom is het belangrijk om de mensenrechtensituatie
in China te verbeteren. Het is niet alleen in het belang
van China, maar van de hele wereld. Om het probleem in
Soedan op te lossen, moeten we in Tibet beginnen.
De openingsceremonie van Olympische Spelen in Beijing
is een geschikt politiek beïnvloedingsinstrument om duidelijk
te maken dat Nederland het niet achter het Chinese
mensenrechten- en buitenlandsbeleid staat. Dit is dé kans
om een signaal af te geven. Het is niet de bedoeling om de
Olympische Spelen te boycotten. De boycot betreft alleen de
openingsceremonie omdat dit een gepolitiseerd evenement
is. Chinezen gebruiken het voor interne en externe politieke
doeleinden. Precies om die reden mag Nederland de openingsceremonie
gebruiken, want China heeft immers geen
monopolie op de Olympische Spelen. Wanneer Nederland er
aanwezig is, accepteert zij daarmee de manier waarop China
omgaat met haar minderheden.
Het argument met betrekking tot mogelijke economische
schade is irrelevant, want China heeft meer economisch
belang dan andersom. In 2007 exporteerde China voor 26.3
miljard euro goederen naar Nederland, en importeerde voor
maar 3.6 miljard euro. Bovendien blijft het inhumaan om geld
te verdienen ten koste van honderdduizenden onschuldige
levens.
“ Het blijft het inhumaan om geld te
verdienen ten koste van honderdduizenden
onschuldige levens”
Op het CDA Partijcongres van 31 mei heeft Werkgroep Buitenland
hierover een resolutie ingediend, die met een grote
meerderheid weggestemd. Desondanks ben ik niet teleurgesteld.
Ik geloof in het actieve democratische recht, en Werkgroep
Buitenland biedt alle mogelijkheden om dit effectief te
benutten. Als denktank blijft de werkgroep nadenken over de
toekomst van Nederland en in het bijzonder het buitenlandse
beleid.
Serosj Avetian - voorzitter van de Werkgroep
Buitenland
buitenland@cdja.nl
De Mens: Muriël Cobussen
Naam:
Muriël Cobussen
Grootste voorbeeld:
Hillary Rodham Clinton, vanwege
haar enorme doorzettingsvermogen
Republikein of Democraat:
Democraat
Je bent minister-president, welke actie onderneem
je als eerste:
Zorgen dat er meer academici kiezen voor een loopbaan
in het onderwijs door te investeren in de salarisschalen
van docenten
Wat betekent God voor jou:
Iemand die er op alle momenten voor me is
Wat grijpt jou aan:
Dat de Olympische Spelen in Peking doorgaan, ondanks
de slechte mensenrechtensituatie in China
Welk boek heb je voor het laatst gelezen:
‘Wie scheep gaat’ van Rascha Peper
Met 1000 euro ga je:
Een weekendje weg met vriendinnen!
Motto:
Per ardua ad astra
(lett: langs rotspaden naar de sterren - red.)
24 25
Leeftijd:
20
Opleiding:
Klassieke Talen aan de Universiteit Leiden
Wat doe je binnen het CDJA:
Ik ben actief binnen de organisatiecommissie (oc)
Sport:
Zwemmen, tennis, skiën
Belangrijkste politieke thema:
Onderwijs
Omschrijf je karakter eens:
Geïnteresseerd, betrokken, ambitieus en een beetje eigenwijs
Christen-democratie is voor jou:
Democratie bedrijven vanuit christelijke waarden en, heel
belangrijk, uitgaan van de kracht van een samenleving en de
verschillende groepen daarin

ESSAY
Rupsje Nooitgenoeg
Soms komt er een pruttelend brommertje met een ietwat
‘dikke’ en daardoor drillende bestuurder voorbij als ik op de
fiets zit. Op zulke momenten moet ik altijd mijn uiterste best
doen om mijn binnenpretje ook echt binnen te houden en
niet hard te lachen. Natuurlijk is het eigenlijk eerder triest
dan grappig, als je zo dik bent dat je van je brommertje aftrilt.
Overgewicht is namelijk een serieus persoonlijk, maar
ook maatschappelijk probleem.
Gelukkig wordt het probleem van overgewicht serieus genomen,
want het leidt op lange termijn tot ernstige gezondheidsklachten.
Een logisch gevolg is bijvoorbeeld overbelasting
van de gewrichten en een verhoogde kans op hart- en
vaatziekten. Dat maakt het ook nog eens een duur probleem.
Volgens de Gezondheidsraad is de gezondheidszorg nu al een
half miljard euro per jaar kwijt aan de kwalen die verband
houden met overgewicht en de verwachting is dat die kosten
alleen maar zullen stijgen.
“Van de kinderen heeft ruim 15% last van
overgewicht, een schokkend getal!”
Toch wordt dit probleem nog vaak als exclusief Amerikaans
gezien. Helaas begint de hele wereld er last van te krijgen.
Niet alleen in West-Europese landen zijn veel mensen te dik.
Ook de middenklasse in China, Afrika en Latijns-Amerika
wordt steeds dikker. Globesitas wordt de wereldwijde
epidemie van overgewicht wel genoemd. Boosdoener is de
omschakeling naar een westers dieet dat rijk is aan vet, zout
en suiker.
In Nederland is 40% van de volwassenen te dik en heeft 10%
ernstig overgewicht (obesitas). Van de kinderen heeft ruim
15% last van overgewicht, een schokkend getal.
Misschien ken je het boek ‘Rupsje Nooitgenoeg’ nog wel.
Een rups eet alles wat hij tegenkomt op en ontpopt zich
uiteindelijk tot een prachtige vlinder. Een leuk kinderboek,
maar allesbehalve geschikt als je kinderen wilt leren hoe ze
met eten om moeten gaan. Vaak is overgewicht een gevolg
van ongezond en te veel eten in combinatie met te weinig
bewegen. We weten allemaal dat kinderen tegenwoordig
minder buitenspelen dan vroeger en hun tijd liever besteden
aan computer spelletjes, tv-kijken en andere ongezonde
bezigheden. Dan is er ook nog de vele reclame op tv die hen
verleidt tot het kopen van nog meer rommel en helaas zijn
veel ouders te druk om hun kinderen gezond voedsel voor te
schotelen of te corrigeren in snackgedrag.
“Het is goed dat er op steeds meer
basisscholen aandacht aan gezond eten
wordt besteed en dat schoolkantines
meer gezond voedsel verkopen”
Het belang van gezond voedsel en voldoende beweging wordt
nog niet door iedereen serieus genomen, vooral in lagere
sociale milieus is het moeilijk om de boodschap hiervan te
communiceren. Daarom is het goed dat er op steeds meer
basisscholen aandacht aan gezond eten wordt besteed en dat
in schoolkantines meer gezond voedsel verkocht wordt. Maar
ook buiten school aandacht worden besteed aan dit probleem.
Een goed aangeleerd eetpatroon in de jeugd legt een stevige
basis en mensen die dat missen hebben vaak veel moeite om
te schakelen. De overheid kan hen helpen door goede voorlichting
over voedsel te geven en beweging te stimuleren.
En inderdaad, koek, snoep, chips, taart en McDonald’s (oké er
zijn genoeg mensen die het niet lekker vinden, maar ik wel)
zijn heerlijk op hun tijd, maar ook voor eten geldt: met mate.
Meer is vaak niet beter en aangezien mensen geen beesten
zijn is het een illusie om in Rupsje Nooitgenoeg te geloven.
Martine Oldhoff
Standplaats Curaçao
Volgens de één is het een corrupt boevennest, volgens de
ander een tropisch paradijs. Dat de waarheid ergens in het
midden ligt heb ik zelf ondervonden tijdens mijn stageperiode
op het warmste plekje van ons koninkrijk: de Nederlandse
Antillen en in het bijzonder Curaçao.
Curaçao is met ruim 135.000 inwoners het grootste eiland
van de Nederlandse Antillen. Het eiland heeft een warm en
zonnig klimaat, met een gemiddelde temperatuur van 28
graden Celsius. Een prima plek dus om een aantal maanden
te verblijven.
Stage
De reden van mijn verblijf op Curaçao is een studentstage bij
een advocatenkantoor. Mijn werkzaamheden bestaan voornamelijk
uit het opstellen van processtukken, het schrijven
van adviezen en het uitvoeren van feitenonderzoeken. Ook
heb ik inmiddels meerdere keren een bezoek gebracht aan de
rechtbank voor bijvoorbeeld een rolzitting of kort geding. De
rechtbank van Curaçao is gevestigd in een klassiek gebouw in
hartje Willemstad. De rechtbank vertoont veel overeenkomsten
met Nederlandse rechtbanken: het portret van Beatrix
hangt aan de muur en de meeste rechters zijn afkomstig uit
Nederland. Een verschil is wel dat verdachten in strafzaken
in uniform en aan armen en benen geketend de rechtbank
binnenkomen en in een van tralies voorzien hok wachten
totdat hun zaak aan de beurt is. Dit heeft meer weg van een
Amerikaanse film dan van de Nederlandse praktijk.
Antilliaanse mentaliteit
Wat mij de eerste weken op Curaçao erg opviel is dat bij veel
overheidsinstanties de bekende ‘Antilliaanse mentaliteit’
aanwezig is. Hoewel de meeste ambtenaren uitblinken in
vriendelijkheid en behulpzaamheid, zijn zij in de regel telefonisch
zeer slecht te bereiken. Zo word je vaak vele malen
doorgeschakeld, waarna je maar moet hopen dat je daadwerkelijk
de juiste persoon te spreken krijgt en niet op een dode
lijn uitkomt. Bovendien worden pauzes bij de overheid in de
regel zo ruim mogelijk geïnterpreteerd (van 12 tot 13.30 uur
pauze betekent vaak van 11.30 tot 14 uur totaal onbereikbaar).
Ook moet je niet vreemd opkijken als je bij de balie van bijvoorbeeld
het Kadaster of de Kamer van Koophandel een half
uur of langer moet wachten. Je moet je hier als Nederlander
niet te druk om maken en niet geïrriteerd raken, aangezien dit
de behulpzaamheid niet ten goede komt. ‘Poko poko’ (relax,
rustig aan) luidt het credo dat veel Antillianen hanteren en
waar je snel mee om leert gaan.
Nederlanders
Naast Antillianen en een enkele Amerikaan kom je op Curaçao
vrijwel alleen Nederlanders tegen. Met name de Nederlandse
stagiairepopulatie is erg groot. Ook onder CDJA’ers blijken de
Antillen een populaire stagebestemming: tijdens het afgelopen
paasweekend hebben Frank Visser, Laura Slagter (die
speciaal voor de gelegenheid een weekendje was overgekomen
vanuit Sint Maarten) en ik een erg gezellig CDJA-etentje
gehouden op het Wilhelminaplein in Willemstad.
Al met al bevalt mijn periode hier prima. Ik heb veel nieuwe
mensen leren kennen, mijn duikbrevet gehaald, regelmatig gebeachvolleybald
en veel van de Antilliaanse cultuur gezien. En
hoewel het overdag flink doorwerken is op kantoor, geeft dit
des te meer mogelijkheden om volop te genieten van de avonden
en weekenden. Een Antilliaan verwoordde het mooi door
te stellen dat op dushi Korsou (Curaçao) iedere avond als een
klein weekend gevierd wordt en ieder weekend als een kleine
vakantie. Hier sluit ik mij in ieder geval helemaal bij aan!
Ayo! (tot ziens)
Robert de Vries, Willemstad
Voorzitter CDJA Harderwijk-Hierden
26 27

Slotessay
De controversiële kwestie van de
Olympische Spelen in China
Het Midden Koninkrijk, alias Zhöngguó oftewel China, staat
in grote belangstelling vanwege de aanstaande Olympische
Spelen in Beijing. Deze Spelen, die in augustus dit jaar zullen
gaan plaatsvinden, zijn controversieel doordat ze vaak in
verband worden gebracht met de mensenrechtenschendingen
door China. De vraag over het al dan niet boycotten van
de Olympische Spelen zal centraal staan in dit artikel. Doel
is het wegnemen van het eenzijdige Westerse perspectief op
deze problematiek en het bieden van een beter inzicht in de
situatie in China.
De Olympische Spelen in Beijing
Op 13 juli 2001 kreeg China het recht toegewezen om de
gastheer te zijn van de Olympische Spelen 2008. Om acht uur
’s avonds op de achtste dag van de achtste maand van het jaar
2008 zullen de Spelen het startsein krijgen in China. Terwijl
de stad Beijing een hele renovatie ondergaat waarin niet
alleen de architectuur en infrastructuur maar ook de luchtvervuiling,
het Engels van de Chinezen en de publieke hygiëne
onder handen worden genomen, lijkt het protest tegen de
Spelen in China echter te versterken naarmate de maand
augustus nadert. Terwijl China vastberaden is om de wereld
te laten zien dat deze Spelen een “unique legacy” zullen
achterlaten, zijn de landen van de Europese Unie echter nog
niet zo zeker of ze volledig meegaan met deze feestsfeer. De
meningen zijn zeer verdeeld over het al dan niet deelnemen
aan de openingsceremonie van de Beijing Olympische Spelen
of aan de Spelen zelf.
“We moeten de ‘Olympische belofte’ van
de Chinese regering zelf als een uitgangspunt
nemen om China te confronteren
met haar beleid”
Voorstanders van de boycot
De voornaamste argument van voorstanders van de boycot,
is de overtuiging dat het land de mensenrechten niet zou
respecteren en beschermen. Eduard Nazarski, directeur van
Amnesty International Nederland, beschrijft de situatie als
volgt: “Er zijn honderden gewetensgevangenen. De gevangenisomstandigheden
zijn verschrikkelijk. 500.000 mensen
zitten zonder proces in een werkkamp. Er wordt gemarteld.
Meer dan 90 procent van alle doodstraffen ter wereld wordt
in China voltrokken, bijna altijd na een oneerlijk proces. Er
is veel politiegeweld, discriminatie van bijvoorbeeld hivpatiënten,
politiek misbruik van psychiatrie, vervolging van
aanhangers van de Falun Gong, vervolging in Tibet en Xinjiang
– en veel meer.” Aangezien deze gruweldaden nog steeds
plaatsvinden in China zijn veel mensen ervan overtuigd dat in
ieder geval de openingsceremonie van de Olympische Spelen
dit jaar maar overgeslagen moet worden. Een tweede reden
is dat de Spelen als directe aanleiding worden gebruikt om
de mensenrechten te schenden. Vele mensen zijn gedwongen
hun huis uitgezet ten behoeve van de Spelen en protest
hiertegen wordt resoluut onderdrukt. Daarnaast wordt ervoor
gezorgd dat er geen negatieve informatie over de Spelen
naar buitenlandse journalisten wordt doorgespeeld via een
zogenaamd “sla-hard-beleid.” Door middel van het arresteren,
intimideren en martelen van mensen wordt dit beleid ten
uitvoer gebracht. Deze twee ontwikkelingen hebben tot veel
reacties in het buitenland geleid. Het Europees Parlement
heeft de EU-lidstaten aangespoord om afwezigheid bij de
openingsceremonie te overwegen.
“China moet niet als het land van de
brute communistische onderdrukkers
gezien worden”
Tegenstanders van de boycot
“Ook al bestaat grote zorg over de gebeurtenissen in Tibet:
er is geen behoefte aan een boycot. Ik heb een boodschap.
Blijf met je handen van mijn atleten af.” Deze verklaring is
afkomstig van Erica Terpstra, voorzitter van NOC*NSF. Net
als veel andere sportbestuurders is zij van mening dat sport
en politiek gescheiden gezien moeten worden. Echter, het is
moeilijk om de politieke situatie compleet gescheiden van het
sportevenement te zien. De schendingen van mensenrechten
in China staan in schril contrast met de zogenaamde “Olympische
belofte” die de Chinese regering, met het toekennen
van de Olympische Spelen aan China, gedaan zou hebben om
de mensenrechten te bevorderen en de media meer vrijheid
te geven. Eduard Nazarski wil, met zijn organisatie Amnesty
International Nederland, China duidelijk maken dat deze
belofte gehouden moet worden. Hij is echter geen voorstander
van de boycot van de Spelen, maar vindt dat “de Spelen
zeker en vast moeten plaatshebben.” De openingsceremonie
zal namelijk een goede mogelijkheid bieden om China op
haar verantwoordelijkheid te wijzen, zodat de mensenrechten
verbeterd zullen worden. Door Chinezen de mogelijkheid te
geven om eigen verantwoordelijkheid te nemen, laat de rest
van de wereld een blijk van vertrouwen en respect zien, die
de Chinezen meer zal aansporen om verbeteringen aan te
brengen dan een aantal harde slagen in het gezicht, zoals de
boycot van de Olympische Spelen.
Conclusie
De Beijing 2008 Olympische Spelen hebben de afgelopen tijd
tot veel gespreksstof geleid. Wat mij betreft moeten de Olympische
Spelen los gezien worden van de politieke situatie in
China. Het zijn niet de Chinese Olympische Spelen, maar de
Olympische Spelen die toevallig in China worden gehouden.
Ik geef echter toe dat het moeilijk is om de politieke situatie
in China los te zien van de Olympische Spelen. Het feit dat
mensenrechten nog steeds geschonden worden in China en
dat de Spelen zelf ook een directe aanleiding vormen om
prompt mensen uit hun huis te zetten en protest daartegen de
kop in te drukken, is verschrikkelijk. Echter met een boycot is
dit niet zomaar op te lossen. Het is juist goed dat de Spelen in
China gehouden worden, zodat het land zelf zich meer bewust
wordt van de slechte mensenrechtensituatie, onder andere
door de internationale reacties hierop. Ik steun daarin Eduard
Nazarski die de ‘Olympische belofte’ van de Chinese regering
zelf als een uitgangspunt neemt om de Chinezen te confronteren
met hun beleid, maar hen wel de kans biedt om de wereld
te laten zien dat ze als ontwikkelingsland in staat zijn om een
internationaal sportfestiviteit te organiseren.
China is zich slechts een kleine dertig jaar geleden gaan
openstellen voor de rest van de wereld met het openingsbeleid
van Deng Xiaoping als beginpunt in 1978. Na het bewind
van Mao Zedong met de ‘Great Leap Forward’ en de Culturele
Revolutie als hoogtepunten van ellende en gruweldaden is
China meer kapitalistisch geworden en zijn vele hervormingen
ingevoerd die het land verbeterd hebben, ook met betrekking
tot mensenrechten. China moet daarom niet als het land
van de brute communistische onderdrukkers gezien worden.
Het is een land dat gevormd is door een rijke geschiedenis en
cultuur met een andere levens- en denkwijze dan het Westen.
Het is daarom verkeerd om onze Westerse vereisten China op
te dringen en te verwachten dat het land zich spontaan hieraan
conformeert. De Westerse wereld moet eerst China zijn
respect en vertrouwen laten zien. Een NRC Handelsblad-lezer
verwoordde dit als volgt: “een mammoettanker krijg je niet
verplaatst door erop te slaan maar wel door er lang genoeg
tegenaan te leunen.”
Stephanie Koch - studeert aan University College Utrecht
en eerder een half jaar in China
Bronnen:
• The Beijing Organizing Committee for the Games of the XXIX Olympiad “Goals
and Concepts”, http://en.beijing2008.cn/bocog/concepts/
• Eduard Nazarski, “China verdient de Spelen nog steeds niet”, NRC Handelsblad,
13 november 2007
• Thomas Hiergens “China en de olympische belofte” Indymedia 3 maart 2008,
http://www.indymedia.be
28 29

Oproepen
Een geslaagde raad…
Afgelopen congres heeft de CDJA-Raad weer plaatsgevonden.
De schrijfgroep heeft uitstekend werk geleverd en tijdens het
congres zijn de door de fracties ingediende amendementen
besproken en hevig bediscussieerd. Het debat was soms fel
en scherp, maar altijd met respect voor de opvattingen van
anderen, wat geresulteerd heeft in een paar pittige uitspraken,
zoals:
1. De huidige Nederlandse democratische rechtsstaat is
gefundeerd in de Joods-christelijke traditie. Bij de inpassing
van de islam in de rechtsstaat mogen de uitgangspunten van
deze traditie en de manier waarop de scheiding tussen kerk
en staat wordt uitgelegd, niet worden aangetast of vervormd.
2. De invoering van de Sharia mag nooit worden toegestaan,
ook niet via eigen rechtbanken die specifiek voor de islamitische
gemeenschap gelden.
3. Imams die haat zaaien jegens personen of groeperingen
met andere opvattingen moeten het land uitgezet worden.
Daar waar binnen het CDA nog wel geklaagd werd in de trant:
“ze roepen wel op tot debat, maar ze dragen geen oplossingen
en keuzes aan”, zal nu de discussie met het CDA en daarbuiten
gevoerd kunnen worden aan de hand van enkele concrete
uitspraken in het raadstuk. Het Presidium van de Raad hoopt
van harte dat het raadstuk niet een intern discussiestuk voor
binnen het CDJA blijft, maar dat het zal dienen als uithangbord
van het CDJA. Het definitieve raadstuk wordt zo spoedig
mogelijk op de website geplaatst.
…Op naar de volgende!
Voor het komende congres staat er wederom een interessante
discussie op de agenda. We gaan dan spreken over de
krijgsmacht. Daartoe zijn we druk bezig met het samenstellen
van de schrijfgroep. Wil je meewerken aan het raadstuk,
neem dan zo spoedig mogelijk contact op met het Presidium,
raadspresidium@gmail.com.
Hopelijk kunnen we een mooi en goed raadstuk verwachten
waar we onze tanden in kunnen zetten.
Zomerschool: Grenzeloos CDA
De zomerschool wordt elk jaar georganiseerd door het Steenkampinstituut,
het scholingsinstituut van het CDA. Dit jaar
vindt de zomerschool plaats van 27 augustus tot en met 29
augustus in Den Haag.
Tijdens deze dagen zullen de deelnemers alles te weten komen
over het CDA; er zal worden gedineerd met verschillende
bestuurders, er wordt een bezoek gebracht aan Jack de Vries
en verschillende Kamerleden. Daarnaast wordt er een debattraining
verzorgd en worden de deelnemers bijgepraat over
hun mogelijkheden bij het CDA. Tevens zullen alle organisaties
die binnen het CDA actief zijn, een presentatie verzorgen.
Kortom, dat worden drie zeer interessante dagen!
Meer weten of aanmelden?
Kijk nu op www.cda.nl/si en klik op de Zomerschoolbanner
voor het voorlopige programma en het aanmeldformulier!
COLOFON
Interruptie is een uitgave van
het CDJA en verschijnt vier keer
per jaar onder verantwoordelijkheid
van de CDJA-redactiecommissie,
bestaande uit:
Hoofdredacteur:
Marijse Klink
Martine Oldhoff
Roeland Storm
Jeroen van Velzen
Annemarie Walter
Henrik Wienen
Leontien Wagenaar
Gerard Adelaar
Maarten Neuteboom
Adviserend lid:
Geert Meijering (DB)
30
tot 19 jaar: 9 euro voor leden vanaf 19 jaar 31
Foto’s:
Dirk Hol
Ontwerp en lay-out:
Studio Piraat (bno)
Den Haag
Druk:
DeltaHage bv
Den Haag
Redactie-adres:
Wassenaarseweg 121
2333 AX Leiden
tel. +31 (0)6 427 531 74
hoofdredacteur@cdja.nl
Abonnement:
12,50 euro (4 nrs.) Leden van
het CDJA ontvangen Interruptie
gratis. Advertentiemogelijkheden
op aanvraag.
Dit ledenblad is gedrukt op
milieuvriendelijk papier.
De redactie behoudt zich het recht voor
stukken te weigeren, te redige-ren of in
te korten. Inzending geeft de redactie
het recht een bijdrage ook via internet,
databank of anders-zins openbaar te
maken. Eventuele auteursrechten blijven
berusten bij de schrijver.
www.cdja.nl
WORD
CDJA SECRETARIAAT
bezoekadres
Buitenom 18
2512 XA Den Haag
postadres
postbus 30453
2500 GL Den Haag
tel. +31 (0)70 34 24 851
fax +31 (0)70 36 43 417
secretariaat@cdja.nl
officemanager
Gerard Adelaar
+31 (0)6 427 99 249
adelaar.cdja@cda.nl
DAGELIJKS BESTUUR
Voorzitter
Harry van der Molen
+31 (0)6 427 99 247
voorzitter@cdja.nl
Secretaris
Marcel Migo
+31 (0)6 362 67 488
secretaris@cdja.nl
Penningmeester
David van Dis
+31 (0)6 455 88 516
penningmeester@cdja.nl
Communicatie & Ledenwerving
Geert Meijering
+31 (0)6 443 57 857
meijering.db@cdja.nl
Politiek
Fenny Helfferich
+31 (0)6 307 86 857
helfferich.db@cdja.nl
Organisatie en Vorming
Douwe Gerlof Heeringa
+31 (0)627475945
heeringa.db@cdja.nl
www.cdja.nl
OOK LID!
ALGEMEEN BESTUUR
Drenthe
Hank Huisman
huis5494@gmail.com
Flevoland
Jennifer Pees
jenniferpees@zonnet.nl
Fryslân
Frank Visser
fs.visser@hotmail.com
Gelderland
Frans de Vries
frans1988@yahoo.com
Groningen
Wolter Neutel
wolterneutel@hotmail.com
Limburg
Bob Koppes
bobkoppes@hotmail.com
Noord-Brabant
Stephan van der Veeken
svanderveeken.cx@gmail.com
Noord-Holland
Pascal Brugmans
pascallo88@hotmail.com
Overijssel
Albert Waninge
a.waninge@student.utwente.nl
Utrecht
Bart-Jan Heine
bartjanheine@hotmail.com
Zeeland
Jeffrey Oudeman
jeffreyoudeman@hotmail.com
Zuid-Holland
Jeroen van Velzen
jjwvanvelzen@gmail.com
WERKGROEPEN
OC&W
Ardin Mourik
onderwijs@cdja.nl
JBB
Maarten Neuteboom
jbb@cdja.nl
Buitenland
Serosj Avetian
buitenland@cdja.nl
Europa
Frank Lambermont
europa@cdja.nl
SEZ
Peter Alexander Christiaans
sez@cdja.nl
VWS
Arjen Joosse
vws@cdja.nl
MIR
Wietse Burger
mir@cdja.nl
Landbouw
Rene Kuijken
landbouw@cdja.nl
COMMISIES
Commissie Ledenwerving
Hanneke Moret
promoteam@cdja.nl
Vormingscommissie
Joris Groen
vocie@cdja.nl
Redactiecommissie
Marijse Klink
hoofdredacteur@cdja.nl
Organisatiecommissie
Wilke van Beest
oc@cdja.nl
Internationaal Secretaris
Bronne Pot
is@cdja.nl
GRATIS
4 WEKEN
TROUW
WORD NU LID VOOR
MAAR 5 EURO EN
ONTVANG 4 WEKEN
DE TROUW GRATIS!
Stuur deze bon in een gesloten
envelop zonder postzegel naar:
CDJA
Antwoordnummer 10505
2501 WB Den Haag
Meer info?
www.cdja.nl of www.cda.nl
*Het eerste jaar machtig ik het CDJA om
5 euro van mijn rekening af te schrijven.
Na het eerste jaar machtig het CDJA voor
het reguliere contributiebedrag (voor leden
16 euro). **CDJA-leden die jonger zijn dan
26 jaar, kunnen gratis lid worden van het CDA.