OVERZICHT - Acehbooks.org

- 66 -
toegepast, waren uiterst gevaarlijk zooals de ondervinding
had geleerd; listig opgezet en met ware doodsverachting
uitgevoerd, berokkenden zij ons vaak ernstige verliezen aan
mannen en vuurwapenen. In het uitdenken der hinderlagen
toonden de bendeleiders zich ware virtuozen. Telkens wisten
zij wat nieuws te verzinnen: nu eens werd de aanval
ingeleid met een lansenregen, dan weer met vuur; soms
werd gelijktijdig van voren en van achteren geattakeerd om
de verwarring te vergrooten, een ander maal de patrouille
in prauwen gelokt, die op een afgesproken plaats door de
Atjehsche roeiers werden omgekanteld of tot zinken gebracht.
Herhaaldelijk ook werden twee hinderlagen gelegd, één op
den heen — en één op den terugweg der patrouille om haar,
indien zij bij den eersten overval gewonden had gekregen,
en dientengevolge naar huis moest terugkeeren, geheel in
de pan te kunnen hakken of wel te hulp snellende afdeelingen
eveneens in de fuik te laten loopen. Alleen door uiterste
waakzaamheid, goeden kijk op het terrein en ten allen tijde
gevechtsvaardig marcheeren konden de patrouilles zich voor
een échec behoeden.
Bij den aanvang van de patrouille-actie stonden in
het Meulabohsche vele verzetshoofden met hun benden
tegen ons in het veld, waarvan de voornaamste waren:
Teukoe Keumangan van Seunagan en Tjoet Nja' Diën,
weduwe van den in Februari 1899 gesneuvelden T. Oema,
benevens eenige oelama's, (geestelijken) waarvan Teungkoe
Pedië de belangrijkste was. Verder moet hier worden vermeld
Teukoe Radja Tampo, niet zoozeer uit hoofde van de
belangrijkheid van dit verzetshoofd als wel omdat hij zich
thans, dertig jaren later, nog steeds niet heeft gemeld!
Ongetwijfeld waren hier de wereldlijke bendehoofden, in
tegenstelling b. v. met de Pidië-streek, de toonaangevende
verzetsleiders en moesten de oelama's zich in den regel met
een tweede-rangs rol tevreden stellen. Een van de hoofdredenen
hiervan was dat er in de onderafdeeling eigenlijk
geen oelama's waren, die uit hoofde van hun kennis op