OVERZICHT - Acehbooks.org

- 65 -
MEULABOH.
De gesteldheid van het terrein in deze onderafdeeling
leende zich bijzonder tot het voeren van den guerilla-oorlog
en de hier optredende benden wisten daarvan een dankbaar
en handig gebruik te maken. De vlakke kuststrook is
bijna overal tot diep in het binnenland moerassig en heel
dit paja-terrein, dat voor onze troepen, vooral in den regentijd,
zoo moeilijk te doorschrijden is, bood den verzetslieden
prachtige schuilplaatsen aan. Naar de binnenzijde sloot het
moerasgebied aan op met alang-alang en struikgewas begroeid
heuvelterrein, dat te kust en te keur gelegenheid gaf tot het
uitleggen van hinderlagen en dat op zijn beurt weer overging
in woest en zwaar bergterrein, met. talrijke riviertjes
doorsneden, waar de verzetspartij, indien het haar in de
benedenlanden te warm werd, moeilijk vindbare ladangs en
schuilplaatsen kon aanleggen. Een uiterst zwaar actiegebied
dus, dat den benden een grooren voorsprong op onze
troepen gaf.
De verzetspartij in het Meulabohsche, ofschoon zij bij
het begin van de actie ruim van vuurwapenen was voorzien,
wist van haar geweren niet veel partij te trekken. Beschietingen
hadden gewoonlijk op zóó grooten afstand plaats,
dat zij ons geen verliezen berokkenden. Waar de verzetslieden
een enkele maal in stellingen of loopgraven streden,
ontruimden ze deze immer overhaast zoodra onze troepen
in de buurt kwamen of met een omtrekking dreigden.
Bivakbeschietingen kwamen over het algemeen slechts zelden
voor. Daarentegen toonde de tegenpartij zich een meester
op het blanke wapen en wist zij, om haar klewangaanvallen
zoo goed mogelijk te doen slagen, op listige wijze patrouillecommandanten
in een hinderlaag te lokken of op zeer handige
manier partij te trekken van zorgeloosheid of onachtzaamheid
onzerzijds. De tallooze overvallingen in deze streek,
waarvan de eerste reeds in den nacht van 24 op 25 April
1877 plaats had en die tot het einde van het verzet werden