OVERZICHT - Acehbooks.org

- .53 -
dit stoute stukje, een in getalsterkte onaanzienlijk colonnetje
dat echter van zoo superieur gehalte was dat de kwantiteit
door de kwaliteit meer dan vergoed werd. Onvergetelijk
blijft deze tocht voor ieder, die het verslag daarvan gelezen
heeft en groote bewondering vervult ons voor den man en
zijn onderbevelhebbers, die den tocht tot een goed einde
wisten te voeren.
Op den 9en Februari 1904 vertrok de colonne uit
Bireuën. Bij de macht, die in twee halve divisiën was
gesplitst, resp: onder bevel van den kapitein SCHEEPENS
en den len luitenant WATRIN, waren ingedeeld de marechaussee-luitenants
WINTER, CHRISTOFFEL, EBBINK en
AUKES, later de luitenants van BRAAM MORRIS en
DRAAIJER.
In het meergebied (het Takingeunsche) werd weinig
verzet ondervonden. Om verrassend de Gajo-Loeös te kunnen
binnenvallen en de sterke stellingen op den Boer ni
Intèm-Intèm, waartegen de colonne COLIJN zulke
belangrijke verliezen had geleden, te omtrekken, werd een
onbekend pad gevolgd, waardoor de colonne voor groote
terreinmoeilijkheden kwam te staan en ernstig oponthoud
kreeg. Over den afstand Djagong-Kla werd niet minder dan
9 dagen gedaan, hetgeen een nijpend voedseltekort tengevolge
had.
Eindelijk werd de Gajo-Loeös bereikt. Hier zou de
strijd eerst recht beginnen I
De bevolking van de Gajo-Loeös had zich op verzet
tot het uiterste voorbereid. Elk gampongcomplex was door
zware hindernissen omgeven en a. h. w. in een vesting herschapen,
waarbinnen zich de geheele gampongbevolking,
mannen, vrouwen en kinderen, had opgesloten, bereid zich
tot den laatsten druppel bloed te verdedigen. In die „vestingen"
hadden zich bij de uitgangen eenige fanatieke Gajo's -
geposteerd, gereed om eiken wankelmoedige, die zijn heil
in de vlucht zou willen zoeken, neer te slaan.
Tegen deze versterkingen moest achtereenvolgens wor-