OVERZICHT - Acehbooks.org

- 112 -
Ook valboomen werden door de verzetspartij in het
Lhoksoekonsche herhaaldelijk en met succes toegepast.
De vele uitgestrekte en moeilijk toegankelijke moerassen
in dit gebied: de Paja Tjitjèm, Paja Leubo, Paja Blang
Boeah e. a. boden de verzetspartij te kust en te keur lastig
op te sporen en nog lastiger te overvallen schuilplaatsen aan.
Menige modderpatrouille moest dan ook door onze troepen
in den loop der jaren worden gemaakt, alvorens deze terreinen
geheel van kwaadwilligen waren gezuiverd.
De geestelijke leider van het verzet in deze streken was
Teungkoe di Mata Ié, alias Tng. di Paja Bakong, daarbij
krachtig terzijde gestaan door zijn schoonzoon Tng. di Ba rat,
die zich meer in het bijzonder met het uitvoerende dee!
der taak belastte en daadwerkelijk en zeer actief aan het
verzet deelnam. Zooals reeds werd vermeld traden deze
. oelama's eveneens als leiders van het verzet in het Lhokseumawesche
en in de Pasèstreek op. Tng. di Mata Ié had
vroeger een godsdienstschool in Paja Bakong bezeten, die
zeer beroemd was en uit geheel Atjeh leerlingen trok. Later
ging hij zich meer en meer wijden aan het prediken van
den „prang sabi" om tenslotte, toen zijn school verloopen
was, zich geheel tot de leiding van het verzet te bepalen.
Tng. di Barat, behalve schoonzoon ook leerling van Tng,
di Mata Ié, trad eerst omstreeks 1900 op den voorgrond.
Als hoofdbendeleider was in korten tijk het daadwerkelijk
verzet bijna geheel in hem verpersoonlijkt.
Eind 1903 weken beide geestelijken voor de scherpe
achtervolging door onze colonnes op de Noordkust en in
het Lhoksoekonsche naar de Gajolanden uit, waar zij zich
spoedig eveneens tot leiders van het verzet wisten op te
werken — zie ,,de Onderafdeeling Takingeun". — Zij bleven
echter de hoofdleiding in het Lhoksoekonsche, waarheen zij
herhaaldelijk voor korteren of langeren tijd terugkeerden,
behouden.