Nieuwsbrief april 2009 - Historische Vereniging Haerlem

Uitgave Hi S t ORi SCHe v e R eniging HaeR lem • apR il 2009 • JaaR gang 18 • n U mmeR 1 • O plage 1950
Gebruik de schat aan
kennis in onze vereniging
Maandag 15 december
werden er 20 boekjes
van de Haarlemse Canon
overhandigd door de
vereniging aan de
Bavinkschool in Haarlem
Noord. Inmiddels zijn
Haarlemse basisscholen
voorzien van de Canonboekjes.
We hopen van
harte dat ze intensief
gebruikt gaan worden.
Al bijna 6 jaar bestaat er in onze
vereniging een werkgroep jeugd.
Met ingang van deze Nieuwsbrief is
er nu ons eigen Jonge Muggen-hoekje!
Hierin gaan wij u op de hoogte
houden van de activiteiten, laten wij u
meeleven met bezoeken van kinderen
aan de Hoofdwacht en vertellen wij
bij welke projecten wij ingeschakeld
zijn. Maar dat is nog niet alles.
Alle Haarlemse basisscholen krijgen
vanaf nu de Nieuwsbrief toegezonden.
Dit als follow-up van de bezoeken
die wij rond de jaarwisseling aan die
scholen brachten om er gratis (!)
20 Haarlemse canonboekjes met
bijbehorende lesbrief af te geven.
De bedoeling is natuurlijk dat in
de groepen waar geschiedenis wordt
gegeven de canon ook gaat worden
gebruikt.
Oproep aan de leerkrachten
Leerkrachten van Haarlemse
basisscholen: besef dat er een schat
aan historische kennis binnen onze
vereniging beschikbaar is en maak daar
gebruik van!
Diverse scholen gingen u al voor. Kijk
maar eens naar de verslagen en foto’s
op de jeugdpagina van onze website
www.haerlem.nl of sla de jaarverslagen
in de Jaarboeken er op na.
Kortom, aarzel niet en schakel ons
in. Of het nu een project rond de
Middeleeuwen is, rond het thema
monumenten, water of wo 11, of
de buurt waar de school staat, onze
werkgroep staat voor u klaar.
En dikwijls nog om niet ook!
Nadere informatie:
Marjorie Vroom, tel. 023 - 528 14 43
email: bach7@xs4all.nl

Jonge Muggen
2 In Haarlem hebben we twee voorstellingen die
met de naam “dodendans” aangeduid worden.
Schildwacht
voor de
Hoofdwacht
Sinds kort heeft de Hoofdwacht er
een blikvanger bij: een huzaar, die
de oude functie van de hoofdwacht
verbeeldt. Hij is vooral bedoeld
voor de kinderen. Maar hij kan
ook voor de deur als blikvanger
dienst doen.
De hoofdwacht rond
1870 met echte
huzaren op de trappen
Haarlemse
dodendansen
zijn géén
dodendansen
Als eerste bij de gravenportretten in het stadhuis
“de dodendans van de Hollandse graven”, zoals onder meer
beschreven in het boek “De Haarlemse gravenportretten”van
Wim van Anrooij uit 1997 en in het naar aanleiding van dit
boek geschreven artikel in het Haarlems Dagblad van 26
juli 1997 door Homme Siebenga.
De tweede is de gevelsteen “de dodendans”, welke na
restauratie geplaatst is in de gevel van de nieuwbouw in de
Nieuwe Spaarnwouderstraat. Deze steen die oorspronkelijk
in het daar gesloopte pand nr. 16 zat, werd bij de sloop
door de Stichting Geveltekens Vereniging Haerlem van de
toenmalige eigenaar van dat pand gekocht, gerestaureerd en
herplaatst in de nieuwbouw. Deze steen staat onder meer
beschreven in het boek “Gevelstenen van Haarlem”van Peter
van Graafeiland en Theo Bottelier uit 1994.
Waaraan moet een voorstelling
voldoen om een dodendans te zijn?
In het boek van D. Th. Enklaar, “De dodendans, een
cultuurhistorische studie” uit 1950 wordt de dodendans
als volgt gedefinieerd: “de dodendans is een zinnebeeldige
voorstelling van de macht van de dood over het menselijk
geslacht, waarbij een aantal personen, die alle standen, elke
leeftijd en beide geslachten vertegenwoordigen, een reidans
vormen met figuren, die de dood verbeelden”.
Dat het hier zal gaan over drie standen, lijkt duidelijk.
Het boek “De middeleeuwse ideeënwereld. 1000-1300”,van
Manuel Stoffers (Hilversum 1994), pagina 281, geeft aan
dat het toentertijd ging om drie standen. Dat zijn de
geestelijkheid, de wereldlijke macht en de boeren en/of
burgers. Een standaardwerk over deze ideologie is G. Duby,
Les trois ordres ou L`imaginaire du féodalisme (Parijs 1978).
Eén van de mooiste voorbeelden van een dodendans is wel
de dodendans in de Marienkirche in Lübeck uit het jaar
1643. Daarop zijn duidelijk de paus, de keizer en de burgers
herkenbaar, de beiden geslachten zijn vertegenwoordigd
en men danst hand in hand samen met de dood. De twee
Haarlemse dodendansvoorstellingen voldoen niet aan
de bovengenoemde voorwaarden. Er wordt niet gedanst,
beiden geslachten zijn niet vertegenwoordigd en men heeft
geen contact met elkaar.
Hoe moeten we de Haarlemse
voorstellingen dan wel benoemen?
In het stadhuis is de dood het laatste paneel van de
gravenstukken. De tekst op dit paneel luidt:
“Die Doot seijt tot den Heeren;
Ghij Hollandsche graven hier al ghemeene,
Ghij gravinne, ghij voochden, die sijt voorleden,
Daer en isser ghebleeven thants uwer geene
Maer sijt an mijnnen dans getreden
Nu ghij regeert hebt beij lant en steden.
Men weet dit thans wel altemalen:
Ist al gheschiet na recht en reden,
Soo moochdij voor Godt u loon nu halen;
Ist oock soo niet, soo salt falen.
Want heeft gunst of haet dat recht verkeert,
Soo moetij met pijnnen dat nu betalen;
Ja, ghij had voor pelgrim veel bet gaen dwalen
Dan ghij u landen hebt soo gheregeert”.
Weliswaar wordt er in deze tekst gesproken over een dans,
maar dan bedoeld als men moet nu naar de pijpen van de
dood dansen of is ondergeschikt geworden aan de dood.
Dit heeft niets te maken met de dodendans zoals hiervoor
besproken. Het is ter afsluiting van de serie in feite het
aangeven van de moraal, dat als je binnen je stand niet juist
geleefd of gehandeld hebt dan wordt je daar na je dood op
afgerekend. Dit in tegenstelling tot de heraut die de serie
opent en lof spreekt ter ere van de graven (de wereldlijke
macht).
Het is naar onze mening dan ook beter dit paneel voortaan
aan te duiden als “De afrekening”.
De gevelsteen is gezien het voorgaande te gemakkelijk tot
een dodendans bestempeld. Wanneer en hoe de steen aan
voorstellingen als deze worden
soms te snel ‘dodendans’ genoemd. maar
past die aanduiding wel? thon Fikkerman
en Henk michels houden het begrip en
deze twee voorstellingen tegen het licht.
De dodendans in de marienkirche
in lübeck uit het jaar 1643
zijn naam komt is niet bekend. Voor zover na te gaan is de
eerste vermelding van deze steen te vinden in het boek van
F. Allan in 1884. Het leuke is dat daar de steen genoemd
wordt als de “zoogenaamden dodendans”.
In het reeds genoemde boek van Bottelier en Van
Graafeiland schrijven zij dat de dood vertegenwoordigers
van alle rangen en standen met zich “voert”. Maar dat is niet
juist. De figuren staan los van elkaar en er wordt ook niet
gedanst. Alle vier de figuren hebben een statische houding.
De conclusie is dan ook dat we hier niet te maken hebben
met een dodendans maar met een gesprek tussen de
standen, waarbij de boer aangeeft dat de wereldlijke en
geestelijke macht wel bestuurt maar dat ze niet zonder
hem kunnen, waarbij de dood aangeeft dat ze uiteindelijk
alledrie gelijkelijk zullen worden afgerekend op hun daden.
Zullen we deze steen voortaan dan maar benoemen als
“De drie standen”.
Dit zou betekenen dat ook de gevelsteen die zich in Tilburg
bevindt en die eind 19e eeuw is gemaakt een andere naam
moet krijgen. Deze steen, gemaakt door de Haarlemse
beeldhouwer Jan Verdonk, is volledig gebaseerd op de
Haarlemse steen. Hetzelfde geldt voor de in lindenhout
gesneden voorstelling van de gevelsteen die in 2006 is
gemaakt door de heer Mart Janssen uit Heelsum. Deze
werd tentoongesteld in de Hoofdwacht tijdens de open
monumentendagen in 2006 en is een exacte kopie van de
Haarlemse steen.
Aardig is nog om te vermelden dat in “De Haarlemse
Bloempjes”, een bloemlezing uit een zeventiende-eeuwse
liedboekreeks, het lied Doodendans voorkomt. Daarbij is
een prent afgedrukt waarvan de oorsprong niet bekend is,
maar wel kan worden aangeduid als een dodendans.
Zo blijft er dus voor Haarlem toch nog wat over.
Thon Fikkerman en Henk Michels
Adviseur en bestuurslid van de Stichting Geveltekens
Vereniging Haerlem
3

‘Lief en Leed in Haarlems Groen’ is een tentoonstelling
over Bolwerken, Begraafplaatsen en Stadsparken in
Haarlem. Vanaf 21 februari te zien in het Historisch
Museum Haarlem.
‘Lief en Leed in Haarlems Groen’ laat duidelijk zien dat
de liefde voor groen in een stad van alle tijden is.
Op een sfeervolle manier brengen de samenstellers van de
tentoonstelling, Annelies Aerts en Laura van der Wijden,
bijgestaan door Marianne Saakes en Lars van den Bosch,
de opbouw, het gebruik en de toekomst van de Haarlemse
stadsparken in beeld. De bezoeker beleeft mee hoe de
Haarlemmer de laatste twee eeuwen in zijn vrije tijd de
drukke vieze stad wil ontvluchten en op zoek gaat naar
groen.
‘Lief en Leed in Haarlems Groen’ maakt op boeiende
wijze zichtbaar hoe de Kennemerpoort wordt afgebroken
omdat de vele koetsjes er telkens in file staan en hoe de
verpauperde bolwerken veranderen in stadsparken.
De tentoonstelling laat zien hoe belangrijk het groen in de
stad door de eeuwen heen voor de Haarlemmers geweest is
en welke invulling daaraan onder andere door de beroemde
landschapsarchitect J.D. Zocher (jr.) gegeven werd.
De mede door hem ontworpen monumentale begraafplaats
aan de Kleverlaan waar vele bekende Haarlemmers hun
laatste rustplaats hebben gevonden speelt in de tentoonstelling
een bijzondere rol.
‘Lief en Leed in Haarlems Groen’ is niet alleen een
aanrader voor de museumbezoeker die geïnteresseerd
is in het verleden van Haarlem en Zuid-Kennemerland,
ook de bezoeker die belangstelling heeft voor
landschapsarchitectuur zal zich zeker tot de tentoonstelling
aangetrokken voelen. De bezoeker stapt onder leiding
van de samenstellers van de tentoonstelling in een verhaal
over opbouw en afbraak, over romantiek en tragiek, over
picknicks en grafzerken, over het ‘Lief en Leed in Haarlems
Groen’.
Over het Historisch Museum Haarlem
Het museum geeft in de vaste tentoonstelling een
overzicht van de boeiende geschiedenis van Haarlem en
omgeving, zoals het beleg van Haarlem in 1572, de grote
stadsbrand, de komst van Vlamingen als Frans Hals, de
bouw van de vleeshal, de hofjes en het droogmalen van de
Haarlemmermeer. De bestaande collectie wordt aangevuld
met wisseltentoonstellingen zoals nu dus ‘Lief en Leed in
Haarlems Groen’.
In het kader van de tentoonstelling worden o.a. fietszwerftochten
langs de sporen van landschapsarchitecten
Springer en Zocher in het landschap van Kennemerland
georganiseerd en stadswandelingen van de Bolwerken naar
de begraafplaats aan de Kleverlaan.
Voor verdere informatie:
info@historischmuseumhaarlem.nl
www.historischmuseumhaarlem.nl
telefoon 023 542 24 27
aanwinst voor de sgvh
Het Geloof
4
‘Lief en Leed
8 februari 2009 was een heugelijke dag voor de
Stichting Geveltekens want de heer J.A.H.M. van
Os eigenaar van de gevelsteen “’t Geloof ” droeg
de steen over aan de sgvh . Zij waren overeen
gekomen dat de Stichting er voor zou zorgdragen
dat de steen weer herplaatst zal worden.
(het liefst natuurlijk in het pand Ridderstraat 24).
De heer van J.A.H.M. Os was vroeger eigenaar
van de bekende drogisterij Van der Pigge.
Deze is nu in handen Jan Willem van Os.
De vader van de heer van Os was een verwoed
verzamelaar van antiek en oude materialen
als gevelstenen. Omdat het pakhuis op de
5
in Haarlems Groen’
Botermarkt 26 met de gevelsteen de Hoop ook
bij de heer van Os in het bezit was vond hij het
wel leuk om ook ’t Geloof er bij te hebben. maar
hij hoorde al gauw dat deze stenen niet tot de
zelfde serie behoorden. In Ridderstraat 22 zit nog
steeds de Liefde. De Stichting weet waar de derde
steen momenteel is ingemetseld: in Overijssel.
Aan ons nu de schone taak om te kijken of we ze
alle drie weer kunnen verenigingen. Tot die tijd
zal de steen te bezichtigen zijn in de Hoofdwacht.
Over opbouw en afbraak,
over romantiek en tragiek,
over picknicks en grafzerken,
over het ‘lief en leed in
Haarlems groen’. in het
volgende nummer leest u
meer over deze expositie.
Martin Busker voorzitter sgvh
Van de Penningmeester
Ruim 1100 leden hebben inmiddels hun contributie
2009 betaald. Dank daarvoor, evenals voor de
vele extra bijdragen. Hierbij verzoek ik de overige
400 leden, die hun contributie nog niet hebben
voldaan, dat zo spoedig mogelijk te doen. Het
scheelt uw vereniging veel kosten en het bespaart
mij veel tijd en moeite. Bovendien ontvangt u dan
tijdig het Jaarboek 2008, ongetwijfeld weer een
zeer lezenswaardige uitgave.
Bij voorbaat dank voor uw medewerking.
Historische vereniging Haerlem,
de penningmeester, W.D.Slik

6 7
Dit jaar is het 150 jaar
geleden dat Casper ten Boom
werd geboren, een markante
Haarlemmer. Daan
Kerkvliet zet de belangrijkste
wetenswaardigheden over
Ten Boom op en rij.
Voor velen die hem nodig hadden:
Casper Ten Boom 1859 - 1944
De familie Ten Boom is in de eerste
helft van de vorige eeuw bekend
geworden door haar hulp aan mensen
die dit nodig hadden en haar inzet
voor instellingen en verenigingen.
Dit jaar is het 150 jaar geleden dat
Casper ten Boom op 18 mei 1859
geboren werd als zoon van Willem ten
Boom en Elisabeth Bel. Vader Willem
begon in 1837 een horlogewinkel in
de Barteljorisstraat te Haarlem, waar
Casper geboren en opgegroeid is.
Op 18-jarige leeftijd is Casper een
eigen horloge- en juwelierswinkel
begonnen in Amsterdam, waar hij
in 1884 trouwt met de uit Haarlem
afkomstige Cornelia Johanna Arnolda
Luitingh. Uit dit huwelijk zijn 3
dochters en 2 zoons geboren, waarvan
er één reeds na een paar maanden
overlijdt. De jongste dochter Corrie is
na de Tweede Wereldoorlog vooral in
de Ver. Staten heel bekend geworden
door haar evangelisatiewerk.
Hulpbehoevenden
In de jaren dat Casper in Amsterdam
woonde zette hij zich, vanuit zijn zeer
christelijke geloofsovertuiging, reeds in
voor armen en anderen die hulp nodig
hadden. In 1892 erft Casper de winkel
van zijn vader en verhuist dan naar de
Barteljorisstraat in Haarlem.
Ook hier zet hij zich weer volledig
in voor hulpbehoevenden. Naast
deze hulp heeft hij veel andere taken
op zich genomen, zo was hij onder
andere:
redacteur van het horlogemakersvakblad
Christiaan Huygens, dat
wekelijks uit kwam, van 1912 tot
1942 voorzitter van de Union
Horlogère Alpina, voorzitter van de
horlogemakersvereniging, voorzitter
van de Vereniging Koninginnedag,
voorzitter van de Kamer van
Koophandel Haarlem, oprichter van
de Dreefschool, geopend 3 september
1919, en is tot zijn dood voorzitter van
het schoolbestuur geweest.
Onderduikers
Tijdens de Duitse bezetting van
ons land heeft hij zich, met zijn 2
ongetrouwde dochters Corrie en Betsie,
ingezet voor mensen die vervolgd
werden. In hun kleine huis was altijd
ruimte om vervolgden op te nemen.
Speciaal voor de onderduikers is in een
slaapkamer een muur gemaakt, door
uit een kast de achterwand weg te
nemen kon men op die manier in de
gemaakte schuilplaats van 2,50 m bij
0,70 m komen.
Op 28 februari 1944 is in het huis een
inval gedaan door de Duitsers, waarna
Casper, Corrie en Betsie en nog enkele
mensen die toevallig in hun huis waren
gearresteerd zijn. Deze laatsten zijn
spoedig vrijgelaten.
De onderduikers hebben ze niet
kunnen vinden. Deze konden pas
na enkele dagen bevrijd worden uit
hun schuilplaats, daar het huis door
Duitsers in de gaten werd gehouden.
Caspar en zijn dochters werden
vanuit Haarlem overgebracht naar
de gevangenis in Scheveningen
(Oranjehotel). Casper is enkele dagen
later overgebracht naar een ziekenhuis
in Loosduinen en is daar op 10 maart
1944 overleden.
Na de oorlog is hij herbegraven op het
Ereveld te Loenen (gld).
In het woongedeelte achter en boven
de winkel aan de Barteljorisstraat is
nu het Corrie ten Boom Museum
gevestigd. Hier wordt getoond hoe
de familie met de onderduikers in de
Tweede Wereldoorlog leefde. Ook
de schuilplaats in de slaapkamer van
Corrie is te zien. De ingang van het
museum is in de Schoutensteeg.
Daan Kerkvliet
nieuwjaarsreceptie
Henk Ahles richtte een dankwoord
aan Leny Wijnands, voorzitter van de
Historische Werkgroep een van de grote
krachten achter de Haarlemse canon.
Terugblik op
het canonjaar
Tijdens de traditionele nieuwjaarsreceptie in de
Hoofdwacht werd er nog eens uitgebreid teruggeblikt
op het verschijnen van de Haarlemse Canon, een
werk dat onze vereniging meer dan zichtbaar heeft
gemaakt. Denk aan de boekuitgave en aan de wekelijkse
publiciteit in het Haarlems Dagblad.
piet de Rooij
sprak over de
totstandkoming
van de canon.
De nieuwjaarsreceptie
betekende ook
een van de laatste
optredens van
george moormann
in zijn functie van
stadsdichter.

8
In 2002 verscheen van de classicus
Hans van de Venne een magistraal
boek (in drie delen) over de
vermaarde Haarlemse geleerde,
toneelschrijver en rector van de
Latijnse school Cornelius Schonaeus
(1540-1611).
Het boek, dat in totaal ruim 1100
pagina’s telde, kostte bij de uitgever/
boekhandel € 150,-, maar werd toen
tegen een speciale prijs van € 100,- aan
de leden van de Vereniging Haerlem
aangeboden. Zeer veel leden hebben
daar toen gebruik van gemaakt. Van
de Venne promoveerde op dit boek in
Nijmegen en Leuven en won daarmee
eerder de Haerlem-prijs.
Van de Venne heeft nu een boek
afgerond over de Haarlemse schrijver
en historicus Theodorus Schrevelius,
1572-1649), auteur van het beroemde
Harlemias, een van de belangrijkste
boeken over de geschiedenis van
Haarlem. Over Schrevelius was heel
weinig bekend. Op grond van een
enorm archiefonderzoek (vooral in
Haarlem) komt Van de Venne nu met
een zeer bijzonder en belangrijk boek.
Het telt zo’n 375 pagina’s, is rijk geïllustreerd
en zal worden uitgegeven met
een harde band.
Schrevelius was leerling van
Schonaeus op de Latijnse School in
Haarlem, studeerde in Leiden en was
daar verbonden aan de zgn. Triviale
School (1590-1597), werd conrector en
rector van de Grote Latijnse School in
Haarlem (1597-1620) en werd op verdenking
van onrechtzinnigheid door
het stadsbestuur ontslagen. Hij werd
Meer informatie over de Vereniging Haerlem op onze website: www.haerlem.nl
Colofon: Haerlem nieuwsbrief is een uitgave van de vereniging Haerlem
verenigingszetel: de Hoofdwacht, grote markt 17 postadres: postbus 1105
2001 BC Haarlem www.haerlem.nl. Secretaris: (023) 529 39 00
gironr: 377882. Het blad verschijnt vier keer per jaar. iSSn: 1570-4785
Bijzondere aanbieding voor leden
Nieuw boek over Schrevelius
particulier schoolhouder in Leiden
(1620-1625), rector van de Latijnse
School in Leiden (1625-1642) en keerde
uiteindelijk naar zijn geboortestad
Haarlem terug. Hier schreef hij zijn
Harlemum (1647), over de geschiedenis
van Haarlem, in 1648 gevolgd door
een Nederlandse vertaling Harlemias.
Schrevelius is als Haarlems geschiedschrijver
veel minder bekend dan
Ampzing, wiens boek over Haarlem uit
1628 dateert. Van Ampzing verscheen
is 1974 een reprint, zodat veel leden
van de Vereniging Haerlem hebben
daarvan een exemplaar in de boekenkast
staan.
Het boek over Schrevelius zal, net
als de delen over Schonaeus, in een
beperkte oplage verschijnen bij uitgeverij
Florivallis, van de neolatinistwetenschapper
Jan Bloemendal, die dit
overigens pro deo doet.
Het boek Schrevelius zal niet via de
gewone boekhandel worden verkocht.
Bloemendal verkoopt en verzendt
‘vanaf huis’. Vermoedelijk zal alleen
Boekhandel Vernout in Haarlem
exemplaren verkopen. De prijs bij
de uitgever en bij Vernout bedraagt
€ 37,50.
In overleg met de auteur en de uit gever
wordt het boek Schrevelius aan leden
van de Vereniging Haerlem aangebo den
tegen een voorintekenprijs van
€ 25, een korting dus van € 12,50.
U kunt in het bezit van het boek
komen door vóór 30 april € 25 over te
maken op giro-rekening nr. 4037389
ten name van Bloemendal/Florivallis,
Amersfoort, met uw naam en adresgegevens.
U kunt het boek dan vanaf
15 juni ophalen bij boekhandel Vernout,
Warmoesstraat 10, Haarlem.
De uitgever doet leden van de
Vereniging Haerlem nog een tweetal
andere bijzondere aanbiedingen.
Van het genoemde boek over
Redactie: theo van der vlugt. vormgeving: Sinas, Haarlem
Foto’s: maarten van Wamel
Druk: drukkerij excelsior Haarlem (sponsor)
verzending: paswerk
Schonaeus (3 dln) heeft hij nog
enkele exemplaren. De officiële prijs
daarvan bedraagt € 150. Leden van de
Vereniging Haerlem betalen nu slechts
€ 40. U kunt dit boek op dezelfde
wijze in bezit krijgen als het boek over
Schrevelius (geld overmaken vóór 30
april en ophalen boek na 15 juni).
Tot slot: Schonaeus was een vermaard
toneelschrijver met internationaal
succes. Heel populair was de komedie
Iosephus (1590), dat in Haarlem
in de zestiende en zeventiende eeuw
meerdere keren op de Grote markt
moet zijn opgevoerd. Dit (Latijnse)
toneelstuk is nu met een vlotte vertaling
weer te genieten in een uitgave
door Jan Bloemendal e.a. De uitgave,
met uitgebreide inleiding, telt 245 pag.
De winkelprijs bedraagt € 25, leden
van de Vereniging Haerlem betalen
slechts € 12,50. U kunt het boek
Iosephus op dezelfde wijze in bezit
krijgen als de boeken over Schrevelius
en Schonaeus.
Indien u naast de Schrevelius, ook
de Schonaeus en/of de Iosephus wilt
bestellen, dan kunt u de bedragen
optellen en ineen keer overmaken.
Wie nog vragen heeft, kan zich
wenden tot de uitgever:
jan.bloemendal@florivallis.nl
Ik kan de leden van de Vereniging
Haerlem aanraden het boek over
Schrevelius aan te schaffen. Ik heb
het hele manuscript gelezen en ervan
gesmuld. Voor wie van de (zeventiende-eeuwse)
geschiedenis van Haarlem
houdt, is het werk over Schonaeus en
zijn vriendenkring een must.
De Iosephus tenslotte geeft een
goed idee waarom Schonaeus kon
uitgroeien tot de zeer veel gespeelde
en herdrukte toneelschrijver.
Wim Cerutti
oud-bestuurslid/secretaris
Vereniging Haerlem