HOE DE FOETUS REAGEERT OP STRESS VAN DE MOEDER Hoe ...

Verstilling, onmacht, ja dat uit zich ook in mij; niet kunnen presteren. C probeert wat te zeggen, maar dat lukt haar
niet. Net als dit, het komt er niet uit. Ik kan het niet verwoorden, het zit vast, het is aangekoekt, komt niet los. Die
inwaartse beweging. Dit is levensangst. Ze voelt het overal. Alles wil naar binnen toe trekken. Schildpad-idee.
C komt bij een vorig leven terecht waar ze medicijnman is met een zwijnenslagtand door zijn neus en botjes
in zijn oren. De man is niet onvriendelijk maar ook niet toegankelijk. Als hij zestig is en zijn taak is volbracht,
laat hij zich door zijn stamgenoten opsluiten in een grot. Gaat daar mediteren en al rechtop zittend stopt
zijn adem. Verstilling inderdaad, hij had niet echt door dat hij dood was. In trance heeft hij visioenen. Hij kan door
meditatie een verhoogde bewustzijnsstaat verkrijgen, waarbij hij rond kan zweven en op meerdere plaatsen
tegelijk kan zijn, zowel op aarde als in de geestenwereld. Hij gebruikt dit voor genezing. In de grot trekt hij
naar binnen en verstilt. Hij blijft vastzitten in die trance tussen leven en dood; schijnbestaan. VL uit deze
trance gehaald.
We werken ‘afgewezen’ door: ze komt terecht bij de oorsprong. De afdaling vanuit een lichte omgeving van
eenheid, naar de aarde en verdeeldheid. Ik drijf daar gewoon, het wordt steeds eenzamer. Het is net alsof ik daar
nog slaap, dat ik voel dat ik afdrijf, maar dat ik pas later wakker word en dan schrik.
Ook hier ervaart C dubbelheid. Ze voelt zich aangetrokken door iets wat haar verder wegdrijft en tegelijk
wil ze terug als celletje naar die heelheid. Niet alleen de eenzaamheid, maar ook het verpletterende gevoel
wat ze bij de afwijzing van vader voelt komen hier naar voren; ze valt te pletter op de aarde.
Verder komen we bij een farao-vrouw die door haar geliefde wordt vergiftigd omdat hij haar macht wil
hebben. Hij balsemt haar en prevelt een vervloeking. Er worden munten op haar ogen gelegd, zodat ze niet
meer kan zien. De farao-vrouw heeft ook met schaamte te maken. C heeft hier al eerder een sessie op
gedaan.
Levensplan
Over de stress van haar moeder die ze mee ervaart in de baarmoeder zegt C dat het in de baarmoeder
versterkt lijkt te worden, zodat ze het kan en moet oplossen. Het is net of je het in geconcentreerde vorm krijgt,
omdat je nog zo klein bent en je in zo’n beperkte ruimte zit, in verbinding met je moeder. C moet met twee
tegenpolen leren omgaan, zoals macht en onmacht, goed en kwaad, vrouwelijk en mannelijk, zodat ze beide
kanten in zich op kan nemen en er evenwicht in brengen. Verder lichamelijke vrijheid, zodat ze onbeperkt
door het leven kan gaan. Het is belangrijk dat ze leert omgaan met het lichamelijke, het verzorgen en het
gezond en vitaal blijven.
Op de vraag of het klopt wat ze in de baarmoeder heeft meegemaakt: Ik zie nu dat het een stimulatie is om mij
los te maken van het karma en de beperking van de vrijheid. Zonder zulke dingen was ik misschien minder snel door
het proces gegaan. Ik moet hier uit zien te komen, over die remmingen, die obstakels heen. Ook wat je van je
moeder meeneemt? Ja, dat is ook een katalysator om het te versterken.
Doorwerking in het leven
Terugtrekken waarbij alles verstilt en naar binnen trekt speelt in haar hele leven. Het interesseert haar dan
niet meer wat er buiten haar gebeurt. Het verpletterende gevoel herkent ze: als haar iets gevraagd wordt en
ze weet er geen raad mee, dan valt ze weg. Ze wordt afgeremd of remt zichzelf af. Dat afkappen steeds, dat ik
ergens mee bezig ben en er enthousiast over ben en dan komt er een deksel op.
C heeft angst er te zijn, ergens voor te gaan en niet te kunnen presteren: wegkruipen, alles van een afstand
bekijken, geen vriendschappen. Gevoel dat ik mijzelf niet kan zijn bij anderen. Was als baby al stil, hield haar mond.
Het afgewezen voelen komt ze vaker tegen in haar leven. Het gevoel dat ze schande was. Eerst het gevoel dat
mijn moeder zich schaamde, daarna schaamde ik mij zelf voor mijn afkomst, hoe ik eruit zag.
Conclusies
Als we naar de gevolgen in het leven kijken, komen er postulaten naar voren die al in de baarmoeder aan de
orde waren. Bij twee maanden wordt ze afgewezen door haar vader, wat verpletterend voor haar is. C wordt
nooit intiem met vrienden.
Ik ben schande: de moeder voelt schaamte als de foetus zes maanden is. Hierbij voelt C hoe ze ingewikkeld
wordt door schaamte en zegt dat haar allergie daar begint. C heeft deze al vroeg in het leven ontwikkeld. C
kruipt in dit leven weg en bekijkt alles van een afstandje, heeft angst er te zijn. Verstilling en terugtrekken
spelen door haar hele leven heen.
In het levensplan komt naar voren dat ze boven deze remmingen en obstakels uit moet zien te komen en dat
wat ze in de baarmoeder meemaakt, een stimulans is zich los te maken van haar karma en de beperking van
vrijheid. Het deel dat ze van haar moeder heeft opgezogen, versterkt dit.
Enkele weken na de sessies is ze veel meer rust gekomen. Meer duidelijk geworden. Heeft het verpletterde
6