HOE DE FOETUS REAGEERT OP STRESS VAN DE MOEDER Hoe ...

ontvankelijk voor invloeden, kwetsbaar en er is geen verweer. C Ik moet denken aan een tweejarige, in de fase
van nee-zeggen. Dan zou het al niet meer lukken dat op te pikken van die ouders en die energieën. Anders zou ik
het afgewezen hebben of zo. Ik heb er voor gekozen.
Doorwerking in het leven
Figuurlijk worstelt ze met mensen omdat ze het moeilijk vindt te confronteren. Ze vindt zichzelf niet goed
genoeg en voelt zich er niet bij horen, vaak afgewezen. Heeft moeite met beslissingen nemen. Bij stress trekt
ze zich terug, vertrouwt niet op eigen intuïtie, neigt naar anderen die het beter weten. C herkent
schuldgevoelens, machteloosheid en eenzaamheid in haar leven. Ze past zich aan en accepteert hoe het is.
Als kind had ze last van haar oren. Ze is bang te communiceren; er is veel strijd in haar leven, in haarzelf. Ik
worstel en kom boven, dat is mijn leven.
C heeft al veel aan zichzelf gewerkt en verschillende therapieën ondergaan. Daardoor staat ze al anders en
steviger in het leven dan daarvoor. Ze voelt zich niet eenzaam meer. Toch spelen het bovenstaande nog een
rol in haar leven.
Conclusies
In het leven heeft C moeite met confronteren; de postulaten: ‘ik ben niet goed genoeg en ik hoor er niet bij’
spelen daarin mee. Er is veel strijd en ze is bang te communiceren. C herkent schuldgevoelens,
machteloosheid en eenzaamheid in haar leven. Ze past zich aan en accepteert hoe het is. Als kind heeft ze
last van haar oren (ik wil al die verwachtingen niet meer horen). Dit komt allemaal al in de baarmoeder naar
voren.
Enkele weken na de sessies heeft C door de sessies ontdekt dat ze mentaal is en moeilijk met haar emoties
omgaat. Ze ontdekte een dieper IK door de sessie. Ze heeft meer rust en tijd nodig de dingen uit het
verleden (uit de regressies) te overdenken en daarvan te leren.
Cliënt 9: vrouw, 56 jaar
De moeder is halverwege de achtste maand van de zwangerschap gevallen met haar scooter. Daardoor is ze
te vroeg geboren.
Tijdens de prenatale fase
C verbindt zich met drie maanden voor het eerst met het lichaam, maar blijft er nog buiten. Ze raakt het
alleen even aan. Ik koester mijn moeder meer dan het kindje. C ziet verbaasd dat ze dit doet omdat haar
moeder het meer nodig heeft omdat ze bang en gespannen is, doordat de vorige bevalling zwaar was. Zowel
de vader als de moeder zijn blij met de zwangerschap, maar omdat er bij de moeder ook angst zit voor de
bevalling, verwijt ze de vader dat zij het moet dragen en hij niet. Deze periodes wisselen elkaar af en C weet
daarom niet of ze wel welkom is. Daarom blijft ze niet bij haar moeder in de buurt, maar gaat terug. Bij
vierenhalve maand blijft ze rond de moeder. Bij zes maanden ervaart C dat ze erin geduwd wordt. Het voelt
benauwd warm en de foetushouding is veel te gesloten.
Stressmoment 1 bij vijf maanden. Een tante van C heeft een miskraam gehad. C voelt de angst van haar
moeder om ook een miskraam te krijgen, maar C weet dat dit niet zal gebeuren. Ze voelt onmacht omdat
ze dit niet kan laten weten. Reactie foetus: ik wil blijven. Dat C wil blijven heeft met haar vader te maken. Ze
wil bij deze vader zijn, hij accepteert haar zoals zij is en dat doet de moeder niet. Doordat haar moeder
verkrampt, wordt de ruimte voor de foetus nog beperkter. C reageert hierop door nog meer op te rollen en
af te sluiten. Maar ze heeft geen angst van haarzelf.
Stressmoment 2 bij zes maanden. Moeder stoot tegen een tafel als ze zich omdraait omdat er met het zusje
van C wat aan de hand is. Er is direct paniek voor een miskraam. C voelt dit op haar schouders, het geeft
meer schrik dan pijn. Ik heb het gevoel dat ik erin geduwd ben, maar door die schok er niet meer uit kon. Ze is
boos omdat ze niet meer terug kan, maar tegelijk wil ze blijven. Ze voelt dat het defnitief is en niet meer
terug kan. Ze voelt nu zelf angst. Reactie foetus: voelt de angst zich open te stellen. Haar voorkant moet
afgeschermd worden en daar mag niemand aankomen. Ze rolt zich op in de foetushouding. Daardoor
stroomt de navelstreng niet meer door, zodat ze het benauwd krijgt en toch wat moet versoepelen. Na dit
voorval voelt C de handen van haar vader die helend werken voor haar schouders. Vanaf zes maanden wordt
het alsmaar krapper en benauwder. Ik trap en duw meer en dat mijn moeder daardoor meer gespannen raakt en
ik het tegenovergestelde bereik.
Stressmoment 3 bij zevenhalve maand: C voelt pijn; ze weet op de een of andere manier wat er gaat
14