HOE DE FOETUS REAGEERT OP STRESS VAN DE MOEDER Hoe ...

moeder bang is, doet ze of ze er niet is. C heeft zijn hele leven al angst zichzelf te laten zien. De postulaten
de buitenwereld is hard en ik voldoe niet spelen daarin het sterkst.
In het levensplan komt naar voren dat hij veel angsten heeft gehad in vorige levens. De stressmomenten in
de baarmoeder maakte hij mee om nu uit die angst te komen. Het moet er in de baarmoeder al “ingedrukt”
worden, zodat hij zich wel moet verzetten, en de spirit en de vechtlust krijgt om eruit te komen. C zegt dat
het niet zou lukken zonder deze ervaring in de baarmoeder. Het levensplan heeft te maken met liefde,
speelsheid, plezier en contact maken; iets wat pas kan als je uit de angst bent.
Enkele weken na de sessies voelt hij zich ontspannen. Als ik vraag hoe is het met ik voldoe niet, zegt hij
meteen blij: ik voldoe wel! Hij heeft de laatste tijd vele situaties meegemaakt waarbij hij normaal gesproken in
de angst zou zijn geschoten, maar hij had er geen last van. Het gevoel van een steen op zijn maag is ook weg.
Cliënt 7: vrouw, 66 jaar
Zij is in de tweede wereldoorlog geboren. Er was dus stress gedurende de hele zwangerschap. Moeder is
niet zo jong meer en de vorige keer heeft ze tijdens haar zwangerschap een trombosebeen gehad. De
geboorte van C verliep niet prettig; naast moeder’s bed zat een rokende dokter. De vader was samen met
dorpsgenoten in burgerdienst bij de Duitsers.
Tijdens de prenatale fase
Voordat C het lichaam ingaat, is ze in een mooie, donkere, vrije ruimte. Het lichaam ingaan is alsof ze een
duik neemt. Ze is verwonderd over waar ze zich bevindt en ervaart zichzelf als een stipje. Ze ervaart zich
niet rond haar moeder. In het begin kan ze er nog uit en gaat dan terug naar die donkere, vrije ruimte.
Stress-situatie: Ze zit vast; dit is aan het einde van de zwangerschap. Ze voelt weerstand in haar hele lijf. Ik
geloof dat ik het niet begrijp, ik begrijp het niet, wat er gebeurt. Ik heb een beetje bol gevoel, een beetje opgezet. Er is
geen gevoel van verdriet, vreugde, niets.
Ze voelt dat ze zich af moet zetten. Ik wil dit niet Ik wil hier niet zijn. Ik wil terug in de ruimte. Daar is het vrij. Ze
weet niet hoe ze eruit moet komen en is bang voor het onbekende, maar voelt zich lichamelijk sterk. Ik druk
mij naar achteren, maar kan niet verder, ik zit vast. Dat ze vast zit, herhaalt ze enkele malen. Ze zit voortdurend
in die spanning. Bij grote spanning voelt ze angst, maakt zich klein en houdt zich stil.
Voor haar geboorte ligt haar nek geknakt waardoor haar achterhoofd en nek pijn doen. Ze zitten aan mijn
nek te draaien, ze zitten aan mij te klooien. Ze ligt voor het geboortekanaal. Het voelt alsof ze moet bukken.
Van buitenaf is er de helpende hand van de dokter. Door het geboortekanaal gaan is benauwd en gaat
moeizaam. Bij het doorknippen van de navelstreng slaakt ze een diepe zucht en is emotioneel. C kon
moeilijk onderscheiden wat van de moeder was en wat van haar.
C heeft al veel uitgewerkt in sessies. Hierdoor ervaart ze in het leven al een grote verandering en gaat het
steeds beter. Uit een van de sessies: ‘Ik zit vast, ik kan niet verder’. C ervaart in een vorig leven zichzelf als
driejarig meisje. Ze is alleen buiten als ze achter haar gedonder en gerommel hoort. Stenen rollen over haar
voeten en ze komt vast te zitten onder een rotsblok, dat op haar benen terecht is gekomen. Ze probeert
het weg te duwen. Niemand komt haar zoeken en het duurt lang voordat ze sterft. Er komt nog een
rotsblok op haar borst terecht, waardoor ze niet meer kan ademen.
Levensplan
C komt niet in het tussenbestaan en niet bij een levensplan voor dit leven. Na het direct voorgaande leven is
ze meteen doorgegaan naar dit leven. VL is als twee-driejarig meisje in de Tweede Wereldoorlog in een
gaskamer gestorven. Ze zegt dat dit niet de bedoeling was; het was de bedoeling dat ze zou leven. C blijft
even boven de situatie hangen, maar zoeft daarna weg en duikt direct in de baarmoeder van de moeder van
dit leven. Verbaasd zegt ze: Dat is het gewoon, ik ben direct terug, op de eerste de beste plek die ik kon vinden. C
ziet een straal als een hoek door het universum gaan, vanaf de gaskamer naar de moeder van dit leven en
voelt geen verbinding met boven daar. Die is er niet, ik ben in een laag niveau blijven zitten.
Via de foetus krijgen we toch wat informatie; zo heeft C wel het gevoel dat ze graag geboren wil worden bij
deze moeder. Ze heeft gekozen voor leven in rechtvaardigheid (haar moeder is een bijzonder eerlijke
vrouw). Omdat de situatie waarin ik overleed zo onrechtvaardig was. Ze komt om te leven en te ervaren. C is in
vorige levens een paar keer als klein kind gestorven en zegt dat ze geen kansen heeft gehad. Ze heeft een
sterke drang te leven.
Over de spanning in de baarmoeder zegt ze: Ja, dat was niet de bedoeling; ik zocht naar een veilige plek en ik
kom weer in een oorlogssituatie terecht.
11