Ridderkerk in beeld - Erasmus University Thesis Repository ...

iedereen elkaar kent in ‘het dorp’ (met deze term wordt dan ook verwezen naar Ridderkerk).
Onderstaande uitspraken van respondenten illustreren dit op treffende wijze:
‘Voor mij is het de plek waar ik altijd geleefd heb (…) Voor mij is Ridderkerk thuis,
ik heb er veel meer mee dan met andere gemeentes.’
Ik werk in de gemeente Ridderkerk en dat voelt goed. Het is geen stad, maar ook geen dorp…iets
ertussen in. Dagelijks zie je dezelfde mensen…vanuit de bus zie ik dezelfde man, die bij het straatbeeld
past en hoort.
‘Sinds ik voor de gemeente Ridderkerk werk, heb ik een gevoel van trots als ik aan de gemeente denk.
Het is toch wel de zesde gemeente, waar ik voor gewerkt heb, maar hier heerst een speciale sfeer die
moeilijk uit te leggen is. Het gevoel dat je welkom bent, een fijn gevoel…’
Het merendeel van de ambtenaren en burgers wijst dan ook op de gezellige sfeer in ‘het dorp’.
Iedereen kent elkaar, iedereen helpt elkaar en iedereen heeft respect voor elkaar. Juist deze trots
op de gemeente Ridderkerk maakt het dat, in het bijzonder burgers aangeven dat ‘alles moet
blijven zoals het is.’ De controversiële geplande tramlijn heeft dan ook om deze reden geen
doorgang gevonden in Ridderkerk. De tramlijn zou er voor zorgen dat ‘vreemden’ het dorp in en
uit kunnen gaan. De angst voor een verandering in de ‘familiaire’ sfeer, die zo kenmerkend is
voor de gemeente, toont dan ook hoe trots men is op de huidige gang van zaken. De helft van de
deelnemers aan de focusgroepen, zegt dan ook zich wel degelijk een Ridderkerker te voelen. Het
volgende citaat is daar een mooi voorbeeld van:
‘We organiseren vaak barbecueën en daar komt iedereen op af…en ook als er een begrafenis is, dan
komt iedereen uit respect voor elkaar opdagen…dat is toch wel bijzonder.’
Een aantal andere respondenten noemt daarbij ook dat het respect hebben voor elkaar zich op
verschillende wijze manifesteert. Zo is Ridderkerk een gemeente die door vrijwel iedere
respondent getypeerd wordt als een ‘religieus’ dorp. Het respect uit zich door de zondagsrust
waar door iedereen in de stad, christelijk of niet, over wordt gewaakt. Ook worden er nooit
42