Hoe het Pakhuis van Sinterklaas - Limburgs Museum
Hoe het Pakhuis van Sinterklaas - Limburgs Museum
Hoe het Pakhuis van Sinterklaas - Limburgs Museum
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Hoe</strong> <strong>het</strong><br />
<strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong><br />
in <strong>het</strong><br />
<strong>Limburgs</strong> <strong>Museum</strong> kwam<br />
(Een voorleesverhaal)
Weten jullie hoe <strong>Sinterklaas</strong> <strong>van</strong> Spanje naar Nederland<br />
komt? Ja?<br />
Met de fiets?<br />
Nee!<br />
Met de stoomboot, natuurlijk!<br />
Het is een heel gedoe voordat <strong>Sinterklaas</strong> en zijn Zwarte Pieten kunnen<br />
vertrekken. Je wil niet geloven wat er allemaal aan boord gaat. Op de<br />
allereerste plaats cadeautjes voor de kinderen <strong>van</strong> Nederland. Dat zijn<br />
er al duizenden en duizenden. Maar ook reserve Zwarte-Pietenpakken<br />
en extra mijters en staven voor <strong>Sinterklaas</strong>. Zakken vol pepernoten.<br />
Dozen met chocoladeletters. Kisten met speculaas en marsepein. Eten<br />
en drinken voor onderweg. Hooi en haver voor Americo. Dagenlang<br />
moeten de Zwarte Pieten sjouwen. Er lijkt maar geen einde aan te<br />
komen.<br />
Als alles klaar is, krijgt <strong>Sinterklaas</strong> in zijn paleis een telefoontje. Als hij bij<br />
de boot komt, staan alle Zwarte Pieten keurig te wachten op de kade.<br />
Zelfs de Snurk-Piet die altijd in slaap valt, is erbij. Maar hij moet wel heel<br />
erg gapen, want <strong>van</strong> staan en wachten wordt de Snurk-Piet zo moe.<br />
<strong>Sinterklaas</strong> gaat natuurlijk <strong>het</strong> eerste aan boord. Omdat hij al zo vaak<br />
met de boot naar Nederland is gekomen, weet hij als beste wat er allemaal<br />
mee moet worden genomen. Hij neemt er rustig de tijd voor om<br />
te kijken of alles er is. Als hij na een tijdje op <strong>het</strong> dek verschijnt, beginnen<br />
alle Zwarte Pieten te juichen. <strong>Hoe</strong>ra, hoera, hoera!!! Nu mogen ze<br />
allemaal aan boord. De touwen worden losgemaakt en eindelijk, eindelijk<br />
kan de stoomboot vertrekken.<br />
Het is een lange reis met de boot <strong>van</strong> Spanje naar Nederland. Maar luieren<br />
onderweg, daarvoor hebben de Zwarte Pieten geen tijd. Nee,<br />
hoor! Er moet geoefend worden. Want als je bijna een jaar geen<br />
<strong>Sinterklaas</strong>liedjes hebt gezongen, ben je de meeste teksten vergeten.<br />
Sommige Pieten zijn wel erg dom. Weet je wat die zingen?<br />
Zie ginds komt de stoomboot met Fanta weer aan<br />
Hij brengt ons Sint-Nicolaas hij woont op de maan.<br />
Maar gelukkig is er nog de Zing-Piet. Die zorgt ervoor dat alle Zwarte<br />
Pieten alle <strong>Sinterklaas</strong>liedjes goed kunnen zingen. Dus ook:
Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan<br />
Hij brengt ons Sint-Nicolaas ik zie hem al staan<br />
Op de boot oefenen de Zwarte Pieten ook andere belangrijke dingen.<br />
Het lopen over een dak bijvoorbeeld. Of <strong>het</strong> dragen <strong>van</strong> een zak met<br />
cadeautjes. <strong>Hoe</strong> je snoep uitdeelt of pakjes in de schoorsteen moet<br />
gooien. Ze hebben <strong>het</strong> er heel druk mee. Maar iedereen heeft heel veel<br />
plezier en verheugt zich op de tijd die komen gaat als ze in Nederland<br />
zijn.<br />
Maar … zijn alle Zwarte Pieten op de stoomboot blij? Nee, er is één<br />
Zwarte Piet die bijna de hele dag bedroefd zit te kijken. Hij doet ook<br />
niet mee met de anderen. Weet je wie dat is? De <strong>Pakhuis</strong>-Piet.<br />
Natuurlijk had <strong>Sinterklaas</strong> <strong>het</strong> al lang gezien. ‘Wat zou er toch met de<br />
<strong>Pakhuis</strong>-Piet aan de hand zijn?’, dacht hij. ‘Waarom lacht hij nooit?’
Op een avond riep <strong>Sinterklaas</strong> de <strong>Pakhuis</strong>-Piet bij zich. De<br />
Keuken-Piet had thee gezet en verse speculaas gebakken.<br />
Het rook heerlijk in de hut <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong>.<br />
‘Zo, <strong>Pakhuis</strong>-Piet’, zei <strong>Sinterklaas</strong> toen ze zaten, ‘Je moet<br />
me eens vertellen, waarom je altijd zo bedroefd kijkt. Alle andere<br />
Zwarte Pieten hebben heel veel lol. Maar jij niet. Je zingt niet mee,<br />
oefent niet met <strong>het</strong> daklopen. Deelt geen snoepjes uit. Niets. Je zit maar<br />
te zitten en voor je uit te kijken. Vind jij <strong>het</strong> niet leuk om met de stoomboot<br />
naar Nederland te gaan?’<br />
De <strong>Pakhuis</strong>-Piet keek nog bedroefder dan normaal. Na een keer geslikt<br />
te hebben, begon hij met zijn verhaal.<br />
‘Jawel <strong>Sinterklaas</strong>, ik vind <strong>het</strong> wel leuk om naar Nederland te gaan. En ik<br />
vind zingen heel leuk en snoepjes uitdelen ook en springen en dansen en<br />
cadeautjes in de schoorsteen gooien ook, maar … maar ….’<br />
Opeens begon de <strong>Pakhuis</strong>-Piet te huilen. De tranen biggelden over zijn<br />
wangen. <strong>Sinterklaas</strong> schrok zich een hoedje en gaf de <strong>Pakhuis</strong>-Piet een<br />
zakdoekje.<br />
‘Hier <strong>Pakhuis</strong>-Piet veeg je tranen af en snotter maar eens lekker. Mij<br />
kun je rustig vertellen wat er is. Daarvoor ben ik <strong>Sinterklaas</strong>.’<br />
De <strong>Pakhuis</strong>-Piet snoot zijn neus en ging verder.<br />
‘<strong>Sinterklaas</strong> als we in Nederland zijn, hebben alle Zwarte Pieten iedere<br />
avond feest. Ze gaan samen met u naar de kinderen. Daar worden liedjes<br />
gezongen, cadeautjes uitgepakt, snoep uitgedeeld en opgegeten,<br />
limonade gedronken, maar ik … maar ik …’<br />
Weer begon de <strong>Pakhuis</strong>-Piet te huilen.<br />
‘Zeg <strong>het</strong> nou maar <strong>Pakhuis</strong>-Piet!’.<br />
<strong>Sinterklaas</strong> klopte de <strong>Pakhuis</strong>-Piet op zijn rug.<br />
‘Ik moet helemaal alleen in <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong> blijven. Ik heb<br />
nooit feest en alle andere Zwarte Pieten wel! Ik zie nooit blije kinderen<br />
in <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong>!’<br />
Eindelijk was <strong>het</strong> eruit wat de <strong>Pakhuis</strong>-Piet zo lang dwars had gezeten.<br />
‘Maar <strong>Pakhuis</strong>-Piet’, zei <strong>Sinterklaas</strong> geschrokken, ‘Natuurlijk moet jij in<br />
<strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> blijven. Stel je voor dat er boeven komen die alle cadeautjes<br />
stelen. Dan kan ik mijn verjaardag niet vieren en zijn alle kinderen <strong>van</strong><br />
Nederland teleurgesteld. Nee, er moet altijd iemand in <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong><br />
<strong>Sinterklaas</strong> blijven en dat ben jij. De <strong>Pakhuis</strong>-Piet’.<br />
‘Maar dat vind ik helemaal niet leuk! Was ik maar nooit <strong>Pakhuis</strong>-Piet<br />
geworden!’
<strong>Sinterklaas</strong> dronk <strong>van</strong> zijn thee en streek met zijn hand de kruimeltjes<br />
<strong>van</strong> de speculaas uit zijn baard.<br />
‘Wacht even <strong>Pakhuis</strong>-Piet, ben eens even stil. Ik heb een idee. Ik ben in<br />
<strong>het</strong> <strong>Limburgs</strong> <strong>Museum</strong> geweest. Daar komen heel veel kinderen omdat<br />
<strong>het</strong> zo leuk is. Maar weet je wat ik gezien heb?’<br />
‘Nee <strong>Sinterklaas</strong>, nee nee’, zei de <strong>Pakhuis</strong>-Piet gespannen.<br />
‘Ik heb gezien dat een grote museumzaal helemaal leeg staat. Weet je<br />
wat ik doe? Morgen bel ik de directeur. Aan hem vraag ik of we in <strong>het</strong><br />
<strong>Limburgs</strong> <strong>Museum</strong> <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong> mogen maken. Dan kunnen<br />
alle kinderen op bezoek komen en de Zwarte Pieten meehelpen.’<br />
De <strong>Pakhuis</strong>-Piet vloog uit zijn stoel en begon te dansen en klappen <strong>van</strong><br />
plezier.<br />
‘O ja <strong>Sinterklaas</strong>, dan kunnen de kinderen oefenen als echte Zwarte<br />
Pieten. Daklopen, cadeautjes mooi inpakken, pakjes in de schoorsteen<br />
gooien …’<br />
‘Rustig, rustig <strong>Pakhuis</strong>-Piet. Ik moet eerst de directeur <strong>van</strong> <strong>het</strong> <strong>Limburgs</strong><br />
<strong>Museum</strong> bellen of <strong>het</strong> kan’, zei <strong>Sinterklaas</strong>.
Wat denken jullie? Zou er iemand zijn die tegen <strong>Sinterklaas</strong><br />
NEE durft te zeggen? Natuurlijk niet! De directeur<br />
was heel erg trots dat in zijn museum Het <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong><br />
<strong>Sinterklaas</strong> zou komen. Dus gebeurde <strong>het</strong> ook.<br />
Alle Zwarte Pieten hielpen mee met <strong>het</strong> inrichten <strong>van</strong> <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong><br />
<strong>Sinterklaas</strong> en eindelijk was <strong>het</strong> klaar. De kinderen die er op bezoek<br />
kwamen, konden er <strong>van</strong> alles zien. Er waren nieuwe cadeautjes. Maar<br />
ook speelgoed <strong>van</strong> vroeger. Een prachtige oude teddybeer bijvoorbeeld,<br />
maar ook speelgoedautootjes, spellen, blokkendozen, een hobbelpaard<br />
en poppen <strong>van</strong> heel lang geleden.<br />
In <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong> kon je de Zwarte Pieten echt meehelpen.<br />
Met <strong>het</strong> inpakken <strong>van</strong> cadeautjes en met kijken of alles er was wat op de<br />
verlanglijstjes stond. Je kon oefenen met <strong>het</strong> gooien <strong>van</strong> pakjes in een<br />
schoorsteen en met <strong>het</strong> lopen over een dak. Wie goed zijn best deed,<br />
kreeg <strong>het</strong> Zwarte Pieten Diploma! Op woensdag, zaterdag en zondag<br />
was <strong>het</strong> extra leuk. Dan kwam <strong>Sinterklaas</strong> zelf op bezoek. Hij praatte<br />
met kinderen, ging met ze op de foto, luisterde naar hun liedjes en nam<br />
hun tekeningen in ont<strong>van</strong>gst.<br />
Op een <strong>van</strong> die dagen nam <strong>Sinterklaas</strong> de museumdirecteur even apart.<br />
‘Dit is de laatste dag dat de Zwarte Pieten en ik hier zijn. Morgen ben ik<br />
jarig. Daarom gaan we straks met zijn allen de daken op om cadeautjes<br />
te brengen. En morgen in alle vroegte als nog iedereen slaapt, vertrekken<br />
we met de stoomboot terug naar Spanje.’<br />
De museumdirecteur schrok.<br />
‘O <strong>Sinterklaas</strong>, <strong>het</strong> is toch niet waar, hé? Ik vond <strong>het</strong> zo gezellig in <strong>het</strong><br />
museum met <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong>.’<br />
‘Ja, ik ook. Heel leuk.’, antwoordde <strong>Sinterklaas</strong> ‘En daarom wil ik dat<br />
voortaan ieder jaar als ik in Nederland ben, hier in <strong>het</strong> <strong>Limburgs</strong><br />
<strong>Museum</strong> <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong> is! En de <strong>Pakhuis</strong>-Piet vindt <strong>het</strong> vast<br />
ook fijn. Dat hoef ik hem helemaal niet te vragen!’<br />
‘Dat doen we. O wat leuk. Dank je wel <strong>Sinterklaas</strong>! Ieder jaar uw pakhuis<br />
bij ons!’, juichte de museumdirecteur.<br />
<strong>Sinterklaas</strong> riep de kinderen samen en vertelde dat hij en de Zwarte<br />
Pieten nu cadeautjes zouden gaan rondbrengen en dat morgen de<br />
stoomboot zou vertrekken naar Spanje. En dat daarom <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong>
<strong>Sinterklaas</strong> dichtging. Maar dat voortaan ieder jaar, als hij weer in<br />
Nederland was, <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong> open zou zijn. En dat dan<br />
alle kinderen dan natuurlijk weer <strong>van</strong> harte welkom waren.<br />
Toen stond de Goedheiligman op <strong>van</strong> zijn stoel, zwaaide naar de kinderen<br />
en vertrok met alle Zwarte Pieten, terwijl iedereen zong:<br />
Dag <strong>Sinterklaas</strong>je<br />
Dag dag dag dag Zwarte Piet<br />
Dag <strong>Sinterklaas</strong>je<br />
Dag dag luister naar ons afscheidslied<br />
En zo, jongens en meisjes, is <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong> dus in <strong>het</strong><br />
<strong>Limburgs</strong> <strong>Museum</strong> gekomen.<br />
… Maar jullie hebben natuurlijk pas geleden op de televisie gezien hoe<br />
<strong>Sinterklaas</strong> met de stoomboot is aangekomen? Wat was <strong>het</strong> druk, hè!<br />
Ja, en nu hij er is, staat in <strong>het</strong> <strong>Limburgs</strong> <strong>Museum</strong> natuurlijk weer <strong>het</strong><br />
<strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong>. Ja, en de <strong>Pakhuis</strong>-Piet heeft gebeld en gevraagd<br />
of jullie op bezoek willen komen in <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong>. Om mee<br />
te komen helpen. Want de Nederlandse kinderen hebben heel veel<br />
cadeautjes gevraagd aan <strong>Sinterklaas</strong> en de Zwarte Pieten kunnen hulp<br />
best gebruiken. … Dus we gaan met zijn allen naar <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong><br />
<strong>Sinterklaas</strong>.
Voorleesverhaal <strong>Hoe</strong> <strong>het</strong> <strong>Pakhuis</strong> <strong>van</strong> <strong>Sinterklaas</strong> in <strong>het</strong> <strong>Limburgs</strong> <strong>Museum</strong> kwam<br />
© 2005 <strong>Limburgs</strong> <strong>Museum</strong>, Venlo<br />
De provincie Limburg financiert <strong>het</strong> <strong>Limburgs</strong> <strong>Museum</strong><br />
Tekst Sef Derkx, Venlo<br />
Illustraties Piet Camps, Venlo<br />
Vormgeving Hélène Hermans, Venlo
Change language