Surinaamsche almanak voor het jaar 1902 - Manioc

— 47 —
Oppervlatkte, Ligging en Grenzen van Suriname.
Suriname beslaat eene oppervlakte in ronde cijfers van 156000
K.M. 2 ., ligt tusschen de paralellen van 2 gr« en 0 gr. N. B., en
de Kustlijn tusschen den 54n en 57n graad W. L.
Het wordt begrensd ten N. door den Atlantischen Oceaan,
ten (). door de Marowijne, die het vau Fransch-Guyana
Scheidt, ten Z. wordt het door het Tumuc-Humac-gebergte van
Brazilië, en ten W. door de Corantijn van Britsch-Guyana
gescheiden.
De Marowijne is een groote stroom die uit het Tumuc-Humacgebergte
ontspringt en van het Zuiden naar het Noorden loopt.
Tot op 4 gr. 22 m. N.B. en 54 gr. 27 m. drangt zij den naam
van Lawa ; op dat punt vercenigt zich de Tapanahony, die
uit het Z.Z.W. komt, met de Lawa, die alsdan meer bepaaldelijk
den naam van Marowijne aanneemt en op 5 gr. 45 m. N.B.
en 54 gr. W.L. door een breeden mond in zee valt.
Watergetijen.
Wanneer de maan nieuw of vol is, heeft men te Paramaribo
te 6 ure hoog, en gewoonlijk 6 uren later laag water: echter
maakt dit bij veelvuldige regens wel eens een weinig verschil,
vallende de eb alsdan vroeger in, en houdende tevens langer aan.
Men heeft hier vier dagen voor den dag van, en vier à vijf
dagen na nieuwe of volle maanspring: echter zijn de vloeden
na nieuwe of volle maan sterker dan die van den voorspring,
men heeft dus niet meer dan van eene maansmaand doodtij,
in welk laatste geval het water wel 3 voeten minder hoog
vloeit dan met springvloeden.
Men heeft de sterkste of hoogste springvloeden in de maanden
April en September, ontstaande doordien de zon den Vierden
April eu den achtsten September de breedte van Paramaribo
passeert en, alsdan in overeenstemming met de maan komende,
het krachtigst op het water medewerkt. Echter kan men, door
den verschillenden stand der maan (daar zon en maan ter bekoming
van hooge springvloeden samen moeten werken), wel
eens de hoogste vlocaen in de maanden Maart, Mei of in Augustus
eu October hebben.
Als eenen gemakkelijken en vasten stelregel kan men in
Suriname ten opzichte der vloeden aannemen, dat het bij der
maan op- eu ondergang in Beneden Suriname hoogwater is; en
dus, wanneer de maan het hoogste punt harer loopbaan of
den meridiaan van Paramaribo bereikt heeft, is het aldaar
laag water, gevolgelijk is het water bij Braamspunt met eene
klimmende of rijzende maan vallende, en wanneer de maan
ovr het. hoogste punt van haren cirkel gekomen en dus dalen de
is, dan is het water rijzende. Tengevolge van dien heeft men
bij het opkomen der maan hoog water, bij eene rijzende maan
eb, bij den hoogsten stand der maan laag water, bij dalende
maan vloed, en bij het ondergaan der maan weder hoogwater.