Surinaamsche almanak voor het jaar 1902 - Manioc

— 19 —
slagen van de taak, welke hij zich in het gemeenschappelijk
belang van Moederland en Kolonie vrijwillig op de schouders
had gelegd.
En die tentoonslelling is geslaagd !
Het moet voor den grijzen, maar altijd met jeugdig vuur
bezieldeu man eene streelende voldoening zijn geweest, toen
eindelijk, na lang schikken en regelen, alles bijeengebracht
en geplaatst was, en de Minister van Kolonien Cremer met
een toepasselijk woord op de tentoonstelling haar geopend
verklaarde.
Wie weten wil wat VAN EEDEN toen gevoelde, wat er zoo
al in zijn binnenste omging, leze vooral ziju ,,Voorwoord"
van den „Catalogus der Nederlandsche West-Indische Tentoonstelling",
— de rest Volgt dan van zelf, na kennismaking
met deze inleiding :
,,Met dit boekje” — zoo vangt VAN EEDEN aan — ,,wordt een
deel van mijne wenschen omtrent Nederlandsch West-lndië
vervuld.
,,De Cultuurtuin in Suriname is gevestigd. Eene uitbreiding
daarvan tot Botanischen Tuin en Wetenschappelijk
Station en meerder onderzoek van het binneuland worden
ernstig besproken. De in woners bebben blijk gegeven van
bunne ingenomenheid met ons streven ; de inzending van bijdragen
toont hun ijver. Nederlandsch West-lndie zal in deze
Tentoonslelling rijker dan ooit worden vertegen woordigd.
,,Ik heb sinds lang een groote voorliefde voor onze koloniën
in het Westen. Waarom? Niet omdat zij hulpbehoevend zijn I
Maar uit de overtuigirg dat zij zijn een verwaarloosd erfdeel,
een erfdeel dat gereed is, ons de blijken te geven van kracht
en leven, maar daarin wordt tegengehouden door onze ouverschilligheid.
De schuld daarvan — een schuld van eeuwen —
ligt aan ons.
,,Wij hebben de groote zegenmgen der beschaving zelf in
allen overvloed genoten, maar aan ons West-lndie niet gegund.
,,Onze eeuw gaat den philanthropischen kant uit, — en
dat is voortreffelijk.
,,Maar wij vergeten te veel dat niet alleen de zwakken, de
armen ons hulp vragen ; — er zijn ook krachtige lichamen,
die ondrdrukt worden door eene macht van schadelijkeu ballast,
miskende genieën die zieh niet kunnen ontwikkelen en
alleen vragen: Ach, neem dien ballast weg, en maak ons
vrij ! Zoo een genie is Suriname. Vroeger was Suriname rijk
door de slaveinij. Thans is ze zelf eene slavin, zwoegende
aan een ketting — die ketting is onze bekrompenheid.
,,Er is geen beter middel tegen de domheid dan kennis,
en daarom blijft mijn vaste overtuiging: Breng wetenschap
in Suriname, en de koionie is gered.