Surinaamsche almanak voor het jaar 1902 - Manioc

153 —
Publicatie van 1 Aug. 1863 (G. B. 1863 No. 23) regelende
de voorwaarden, waarop de vestiging
van personen of gezinnen als landbouwers in de kolonie
in de kolonie Suriname zal kunnen plaats
hebben.
f. Aan Euroneesche landverhuizers, voorzien van goede getuigschriifen,
komende met het doel om zich voor eigen rekeping
als landbouwers in de koionie te vestigen en met den
landhouw onledig te houden, zullen tôt dat einde vereischte
gronden uit 's landsdomein worden aangewezen, naar gelang
der middelen waarover zij ter bereiking vap dat doel beschicken
kunnen.
2. De aldus aangewezen gronden worden aan de in art. 1
genoeinde landverhuizers in gebruik afgestaan en gedurende
zes jaren zullen zij ze kunnen bebouwen, met vrijstelling van
grondlasten en personeele belansting.
Na het verstrijken van twee jaren het bewijs leveren, de, dat
zij het land geregeld bebouw.d hebben, zullen hun gratis worden
uitgereikt de titeis van eisendom, alsmede hun burgerbrief,
bijaldien zij vroeger het burgerregt niet verkregen mogten
hebben.
Voor dien tijd, ten gunste van derden, over die gronden
willende beschikken, zullen zij daartoe eerst de toestemming
van het Bestuur moeten vragen, en deze verkregen hebbende,
zal de nieuwe bezitter in de voorregten treden, welke bij dit
artikel aan zijnen voorganger verzekerd waren.
Indien het echter overtuigend blijken mogt, dat zij binnen
twee jaren na hunne vestiging het land niet behoorlijk in cultuur
hebben gebragt ol de weilanden woest hebben laten liggen,
zal het bestuur geregtigd zijn daarover naar goedvinden
te besckikken.
3. Emigranten welke hun contract getrouw vervuld hebben
en van een bewijs yan goed gedrag voorzien zijn, alsmede
vrij gegevenen, welke om hunne goede hoedanigheden, ingevol'ge
art. 20 der wet van S Augustus 1862 (Staatsblad No. 161
G. B. No. 6) van het staatstoezigt ontheven zijn, worden ten
deze gelijk gesteld met de landverhuizers bij art. 1 bedoeld.
4. Het Koloniaal Bestuur is bevoegd dezelfde voorregten toe
te kennen aan andere Europeesche landverhuizers, welke met
een gelijk doel verlangen zich in de koionie te vestigen en
voorzien zijn van goede aanbevelingen afgpgeven of gwaarmeikt
door Nederlandsche Consuls.
5. De in de artt. 1 en 3 genoemde landverhuizers zullen zich
ter verkrijging der door hen verlang de gronden vervoegen tot
den inspecteur der domeinen, van de nijverheid en den landbouw,
die een atzenderlijk register houdt van de hier bedoelde landbouwe.rs,
ten einde op den behoorlijken tijd de voorstelien te
doen, voortvloeiende uit de bepaliugen vervat in art. 2.