de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

76
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
IVRK slaagt in zeven zaken niet. 245 Zo is het hof Den Haag van mening dat de stelling,
dat teruggeleiding van de minderjarige in strijd is met het IVRK omdat de moeder en
de minderjarige zullen worden gescheiden, kennelijk zonder grond is gesteld. 246 Het
Haagse hof overweegt in een andere uitspraak het beroep op het IVRK niet uitdrukkelijk,
maar bepaalt hier wel dat de niet besproken gronden, waaronder het IVRK, aan
het oordeel, om de bestreden beschikking te bekrachtigen, niet afdoen. 247
De rechter bespreekt in zeven andere zaken het beroep eveneens niet (expliciet).
Anders dan in de uitspraak van het gerechtshof Den Haag overweegt de rechter hier
niet uitdrukkelijk dat het beroep niet zal worden besproken of dat de niet besproken
gronden in de beoordeling worden meegenomen. Zo beoordeelde de Hoge Raad in één
beschikking het cassatieberoep op basis van het nationale recht en is hij overgegaan
tot vernietiging van de beschikking van het hof. 248 Ook de voorzieningenrechter van
de rechtbank Groningen heeft – zonder het beroep op het IVRK te behandelen – het
gevorderde toegewezen met inachtneming van het nationale recht en de concrete feiten
en omstandigheden van het geval. 249 De rechtbank Maastricht oordeelde een keer, in
overeenstemming met het aangevoerde van de advocaat van de minderjarige, dat een
wachttijd van achttien maanden te lang is, maar besprak het gevolg hiervan niet in het
kader van het beroep op het IVRK. 250 In de overige vier zaken wordt het (inleidende)
verzoek afgewezen, dan wel de bestreden beschikking bekrachtigd op basis van de
feiten en omstandigheden van het geval. 251
Tot slot wordt het IVRK in één uitspraak van de rechtbank Haarlem summier genoemd,
zonder dat er een beroep is gedaan op het Verdrag. 252 De raadslieden van de
moeder hebben een document van het Colombiaanse Instituut van Familiewelzijn
overgelegd, waarin deze laatste verklaart bereid te zijn de nodige institionele assistentie
en begeleiding te bieden om de rechten van de minderjarige, in overeenstemming
met het IVRK, te garanderen. Het IVRK komt verder in de beschikking niet voor.
245 Rb. ’s-Gravenhage 13 februari 2006, LJN AW9815; Rb. ’s-Gravenhage 23 april 2008, LJN BD0875;
Hof ’s-Gravenhage 6 mei 2009, LJN BI3011; Rb. Breda 4 september 2009, LJN BJ6990; Rb. Zwolle-
Lelystad 12 november 2009, LJN BK3165; Hof Amsterdam (zittingsplaats Arnhem) 10 augustus 2010,
LJN BN6252; Rb. Leeuwarden (zittingsplaats ’s-Gravenhage) 28 juli 2011, LJN BR4907. De uitspraken
van de rechtbank Den Haag (d.d. 23 april 2008) en de rechtbank Leeuwarden (d.d. 28 juli 2011) zijn
reeds aan de orde gekomen bij artikel 11 IVRK. Zie in dit verband ook de conclusie van de Advocaat-
Generaal: HR 4 mei 2007, LJN BA2015 (concl. A-G L. Strikwerda).
246 Hof ’s-Gravenhage 6 mei 2009, LJN BI3011. Vgl. HR 4 mei 2007, LJN BA2015 (concl. A-G L. Strikwerda,
sub 14). De Advocaat-Generaal concludeert dat het beroep niet voldoet aan een cassatieklacht
te stellen eisen. De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep, onder verwijzing naar artikel 81 Wet RO,
omdat de aangevoerde klachten niet tot cassatie kunnen leiden.
247 Hof ’s-Gravenhage 10 januari 2007, LJN AZ8757.
248 HR 24 juni 2005, LJN AT1096.
249 Rb. Groningen (vzr.) 17 november 2006, LJN AZ3510.
250 Rb. Maastricht 17 juli 2008, LJN BD9996.
251 Hof Amsterdam 9 juli 2003, LJN AI1579; Hof ’s-Gravenhage 29 november 2006, LJN AZ6536; Hof
’s-Gravenhage 7 oktober 2009, LJN BK2778; Hof ’s-Gravenhage 3 februari 2010, LJN BL7146.
252 Rb. Haarlem 22 juni 2007, LJN BB2586.