de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN PERSONEN-, FAMILIE- EN CIVIELE JEUGDZAKEN 71
In de tweede zaak toetst het hof Den Haag aan artikel 37 IVRK. 230 Het hof bekrachtigt
in deze zaak het oordeel van de rechtbank, maar overweegt tot slot of deze
machtiging tot plaatsing van de minderjarige in een justitiële jeugdinrichting ten uitvoer
gelegd mag worden gezien de artikelen 23 en 37 IVRK. De ernst van de zaak staat
volgens het hof een dergelijke plaatsing echter wel toe.
Overig
Driemaal faalde een beroep op artikel 37 IVRK. In twee zaken faalt het beroep op
artikel 37 IVRK, omdat onvoldoende feiten en omstandigheden zijn gesteld. 231 In de
derde zaak heeft het hof Den Haag het beroep op artikel 37 IVRK verworpen, omdat
de inbreuk die de uithuisplaatsing maakt op het ‘family life’ tussen de minderjarige
en de moeder gerechtvaardigd wordt door de bescherming van de belangen van de
minderjarige. 232
Ten slotte wordt in een tweetal uitspraken het beroep op artikel 37 IVRK niet besproken.
De voorzieningenrechter van de rechtbank Groningen verklaart de minderjarige
niet-ontvankelijk op grond van artikel 5 lid 4 EVRM, waarop de minderjarige
overigens een beroep had gedaan. 233 De zaak wordt door de rechtbank wel inhoudelijk
behandeld en het gevorderde wordt uiteindelijk afgewezen. In de tweede zaak wordt
summier naar artikel 37 sub b IVRK verwezen. 234 Het hof Den Bosch bespreekt het
IVRK eveneens niet, maar stelt de minderjarige in het gelijk, omdat de gesloten plaatsing
niet langer aanvaardbaar en verdedigbaar is.
Artikel 40 (Kinderen die in aanraking komen met politie en justitie)
1. De Staten die partij zijn, erkennen het recht van ieder kind dat wordt verdacht van, vervolgd
wegens of veroordeeld terzake van het begaan van een strafbaar feit, op een wijze van behandeling
die geen afbreuk doet aan het gevoel van waardigheid en eigenwaarde van het kind, die de
eerbied van het kind voor de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden van anderen
vergroot, en waarbij rekening wordt gehouden met de leeftijd van het kind en met de wenselijkheid
van het bevorderen van de herintegratie van het kind en van de aanvaarding door het kind
van een opbouwende rol in de samenleving.
2. Hiertoe, en met inachtneming van de desbetreffende bepalingen van internationale akten,
waarborgen de Staten die partij zijn met name dat:
a. geen enkel kind wordt verdacht van, vervolgd wegens of veroordeeld terzake van het begaan
van een strafbaar feit op grond van enig handelen of nalaten dat niet volgens het nationale of
internationale recht verboden was op het tijdstip van het handelen of nalaten;
b. ieder kind dat wordt verdacht van of vervolgd wegens het begaan van een strafbaar feit, tenminste
de volgende garanties heeft:
230 Hof ’s-Gravenhage 14 januari 2009, LJN BH3781. Deze uitspraak is reeds bij artikel 23 IVRK behandeld
onder het kopje ‘Verdragsconforme uitleg en toepassing’.
231 Hof Arnhem 22 juli 2008, LJN BG3947; Rb. Maastricht 20 januari 2010, LJN BL3107.
232 Hof ’s-Gravenhage 18 augustus 2010, LJN BN5630.
233 Rb. Groningen (vzr.) 3 november 2004, LJN AR5195.
234 Hof ’s-Hertogenbosch 21 februari 2008, LJN BC5425.