de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

34
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
belang van de minderjarige wordt gediend met de mogelijkheid dat deze vervolgens
erkend kan worden door zijn verwekker. Bij de beantwoording van deze vraag neemt
de rechtbank het bepaalde in de artikelen 3 en 8 IVRK als uitgangspunt. Het verzoek
wordt aldus mede in het licht van deze verdragsbepalingen beoordeeld.
Ten slotte een uitspraak van de Haagse rechtbank. 107 Zij wijst het verzoek tot inschrijving
van een Franse geboorteakte, waarin de moeder niet wordt vermeld, af in
verband met strijdigheid met de openbare orde. Volgens de rechtbank wordt artikel
1:198 BW in ‘Nederland als een fundamenteel regel van het familierecht beschouwd.’
Dit beginsel acht de rechtbank, mede op grond van de artikelen 7 en 8 IVRK, van
openbare orde.
Overig
Van de in totaal 26 zaken, waarin artikel 8 IVRK wordt genoemd, blijkt dat in acht
uitspraken een beroep op artikel 8 IVRK faalt. 108 Zo bepaalt de Hoge Raad in één uitspraak
dat het beroep op artikel 8 IVRK niet slaagt, omdat de klacht niet voldoet aan de
eisen die artikel 426a Rv stelt. 109 In een andere zaak verwerpt de Hoge Raad het beroep
op artikel 8 IVRK na behandeling van het beroep op het EVRM. 110 Volgens de Hoge
Raad is er geen sprake van strijd met het EVRM en evenmin met artikel 8 IVRK. In
de lagere rechtspraak wordt het beroep op artikel 8 IVRK eveneens verworpen, omdat
de rechter niet inziet hoe artikel 8 IVRK is geschonden of hoe artikel 8 IVRK tot een
andersluidend oordeel kan leiden. 111
In vier uitspraken bespreekt de rechter het beroep op artikel 8 IVRK niet. In twee
van deze zaken wordt geslachtsnaamwijziging verzocht. 112 De rechter beoordeelt het
verzoek op grond van de Wet Confl ictenrecht Namen en doet in beide gevallen de zaak
af op basis van de uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen
inzake Garcia Avello tegen België (C-148/02, 2 oktober 2003). In beide zaken wordt
het verzoek toegewezen. De twee andere uitspraken betreffen de vordering tot veroor-
107 Rb. ’s-Gravenhage 14 september 2009, LJN BK1197.
108 HR 15 november 2002, LJN AE8473; HR 3 juni 2005, LJN AT3445; Hof ’s-Hertogenbosch 30 maart
2006, LJN AW4822; Hof ’s-Gravenhage 30 augustus 2006, LJN AY7454; Hof ’s-Gravenhage 21 juli
2010, LJN BN3670; Hof ’s-Gravenhage 8 september 2010, LJN BO7303; Hof ’s-Gravenhage 22 september
2010, LJN BN8164 (reeds besproken onder het kopje ‘Rechtstreekse werking’); Rb. Zwolle-
Lelystad 4 maart 2011, LJN BP6936. De Advocaat-Generaal concludeert in de volgende zaken dat
het beroep op artikel 8 IVRK dient te falen: HR 14 oktober 2005, LJN AT6844 (concl. A-G C.L. de
Vries Lentsch-Kostense); HR 16 mei 2008, LJN BC8978 (concl. A-G F.F. Langemeijer); HR 17 juni
2011, LJN BP9500 (concl. A-G L. Strikwerda); HR 17 juni 2011, LJN BQ2810 (concl. A-G E.B. Rank-
Berenschot). De Hoge Raad verklaart in de eerste beschikking (d.d. 14 oktober 2005) de moeder nietontvankelijk,
omdat zij geen belang meer heeft bij haar cassatieberoep aangezien de termijn waarvoor
de machtiging tot uithuisplaatsing gold inmiddels is verstreken. In de andere drie zaken beslist de Hoge
Raad tot verwerping van het cassatieberoep, omdat de in het middel aangevoerde klachten niet tot cassatie
kunnen leiden. Deze beslissing wordt met een beroep op artikel 81 Wet RO niet nader gemotiveerd.
109 HR 3 juni 2005, LJN AT3445. Vgl. HR 16 mei 2008, LJN BC8978 (concl. A-G F.F. Langemeijer, sub
2.7); HR 17 juni 2011, LJN BP9500 (concl. A-G L. Strikwerda, sub 14); HR 17 juni 2011, LJN BQ2810
(concl. A-G E.B. Rank-Berenschot, sub 2.22).
110 HR 15 november 2002, LJN AE8473.
111 Hof ’s-Hertogenbosch 30 maart 2006, LJN AW4822; Hof ’s-Gravenhage 8 september 2010, LJN
BO7303; Rb. Zwolle-Lelystad 4 maart 2011, LJN BP6936. Vgl. HR 15 november 2002, LJN AE8473
(concl. A-G J.K. Moltmaker, sub 2.7).
112 Hof ’s-Hertogenbosch 27 januari 2004, LJN AO2510; Rb. Amsterdam 23 september 2009, LJN BK1836.