de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN PERSONEN-, FAMILIE- EN CIVIELE JEUGDZAKEN 31
biologische ouderschap prevaleert boven de belangen van andere tijdelijke verzorgers
van een kind c.q. kinderen.’ Artikel 7 IVRK is derhalve toegepast om het oordeel van
de rechtbank kracht bij te zetten. 90
Ook in drie andere uitspraken lijkt de rechter een ondersteunende rol toe te kennen
aan artikel 7 IVRK. 91 Het artikel wordt toegepast om het standpunt dat minderjarigen
recht hebben op een naam en een geslachtnaam kracht bij te zetten. In alle drie de zaken
wordt een verzoek tot wijziging van de geboorteakte van de minderjarige met betrekking
tot de geslachtsnaam voorgelegd. De minderjarigen hebben in twee van de drie
zaken geen geslachtsnaam en in één zaak de geslachtsnaam van de moeder. De rechter
constateert dat een minderjarige vanaf zijn geboorte recht heeft op een geslachtsnaam,
welk recht ook wordt beschermd door artikel 7 IVRK en artikel 8 EVRM. In twee van
de drie beschikkingen stelt de rechter, in afwachting van het Koninklijk Besluit waarbij
de geslachtsnaam van het kind wordt vastgesteld, een voorlopige geslachtsnaam
vast en in de derde zaak wordt hiertoe niet overgegaan.
Overig
Het beroep op artikel 7 IVRK faalt of wordt door de rechter niet besproken in 21
zaken. In totaal twaalf zaken slaagt het beroep op deze bepaling niet. 92 Zo overweegt
de Hoge Raad in één uitspraak dat de klacht, inhoudende het beroep op het IVRK,
voor zover het voldoet aan artikel 426a Rv, 93 afstuit op hetgeen de Hoge Raad heeft
overwogen met betrekking tot het beroep op het EVRM. 94 Interessant is het oordeel
van de rechtbank Den Haag om het beroep van de ouders te verwerpen. 95 Zij stelt dat
‘tegenover het recht van de minderjarige om zijn (biologische) ouders te kennen geen
recht van de ouders op omgang met de minderjarige staat.’ Ook noemenswaard is de
uitspraak van de rechtbank Zwolle-Lelystad waarin zij overweegt dat ingevolge het
90 Vgl. Rb. Zutphen 2 maart 2011, LJN BQ1266. In deze zaak gaat het om de vraag of de man de biologische
vader is van de minderjarige. de rechtbank verwijst aanvullend naar artikel 7 IVRK: 5.7. Vooreerst
zij overwogen dat ieder kind er recht op heeft om te weten wie zijn of haar vader is. Dit elementaire
recht is onder meer neergelegd in artikel 7 van het Verdrag inzake de rechten van het kind. De verwijzing
naar het IVRK lijkt het belang van dat recht van het kind extra te onderstrepen.
91 Hof ’s-Gravenhage 15 oktober 2003, LJN AL9057; Rb. Amsterdam 12 april 2006, LJN AY8188; Rb.
Almelo 16 juni 2010, LJN BN8858.
92 HR 15 november 2002, LJN AE8473; Hof ’s-Gravenhage 16 februari 2005, LJN AS6769; Rb. Groningen
22 februari 2005, LJN AT2851; HR 25 maart 2005, LJN AT0412; Rb. ’s-Gravenhage 17 februari
2006, LJN AW9816; HR 14 april 2006, LJN AU9239; Hof ’s-Gravenhage 30 augustus 2006, LJN
AY7454; Rb. Zwolle-Lelystad (vzr.) 23 oktober 2006, LJN AZ9429; Hof ’s-Hertogenbosch 12 maart
2007, LJN BA3928 (deze uitspraak wordt besproken bij artikel 9 IVRK onder het kopje ‘Verdragsconforme
uitleg en toepassing’); Rb. ’s-Gravenhage 26 juli 2007, JN 2007/31; Rb. Alkmaar 5 november
2008, LJN BG9071; Hof ’s-Gravenhage 22 september 2010, LJN BN8164. Zie in dit verband ook de
conclusies van de Advocaat-Generaal: HR 21 december 2007, LJN BB9235 (concl. A-G F.F. Langemeijer);
HR 17 juni 2011, LJN BQ2810 (concl. A-G E.B. Rank-Berenschot).
93 Vgl. HR 21 december 2007, LJN BB9235 (concl. A-G F.F. Langemeijer, sub 3.4). De klacht, inhoudende
het beroep op het IVRK, voldoet niet aan de eisen welke aan een cassatiemiddel mogen worden
gesteld, aldus de Advocaat-Generaal. De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep met een verwijzing
naar artikel 81 Wet RO, omdat de aangevoerde klachten niet tot cassatie kunnen leiden.
94 HR 25 maart 2005, LJN AT0412. Vgl. HR 15 november 2002, LJN AE8473.
95 Rb. ’s-Gravenhage 17 februari 2006, LJN AW9816. Hoger beroep in deze zaak: Hof ’s-Gravenhage 29
november 2006, LJN AZ6521.