de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN PERSONEN-, FAMILIE- EN CIVIELE JEUGDZAKEN 19
het licht van deze bepaling zal beoordelen. Dit komt bijvoorbeeld naar voren in het
vonnis van de rechtbank Roermond. 49 De grootmoeder vordert in casu de nakoming
van de vastgestelde omgangsregeling tussen haar en de kleinkinderen van Stichting
Bureau Jeugdzorg. De rechtbank overweegt:
Op grond van nationale wetgeving heeft de stichting in de gegeven situatie geen juridische
basis die haar ten dienste staat om de vastgestelde omgangsregeling in te perken.
Aldus oordelend heeft de voorzieningenrechter in het licht van artikel 3 van het Verdrag
inzake de rechten van het kind te bezien of handhaving van de omgangsregeling in het
belang van [kind 1] en [kind 2] moet worden geacht.
Vaker wordt dit door de rechter niet uitdrukkelijk verwoord, maar kan men niettemin
aannemen dat de rechter acht slaat op artikel 3 IVRK bij de beoordeling. Interessant is
in dit kader de uitspraak van de rechtbank Maastricht. 50 De kinderrechter laat zich in
deze zaak uitgebreid uit over de werking en het bereik van het IVRK. Een gezinsvoogdij-instelling
verzoekt verlenging van de ondertoezichtstelling. De kinderrechter wijst
dit toe en laat bij zijn beslissing het IVRK meewegen. De beoordeling vindt plaats
tegen de achtergrond van het IVRK:
De kinderrechter heeft bij zijn beslissing tot verlenging van de ondertoezichtstelling,
naast voornoemde informatie, met name de hierna te vermelden overweging laten meewegen
naar aanleiding van het Verdrag inzake de rechten van het kind:
a. Het verdrag dient door de (kinder-)rechter ambtshalve te worden toegepast zodra
met betrekking tot minderjarigen beslist moet worden. Deze plicht geldt, gelet op het
bepaalde in art. 3, ook voor bestuursinstanties als de IND;
b. Het belang van het onderhavige kind kan kort omschreven worden als het recht op een
optimale persoonsvorming en evident is dat de Nederlandse overheid terzake expliciete
plichten heeft.
Artikel 3, eerste lid, van voornoemd Verdrag bepaalt immers dat bij alle maatregelen
betreffende kinderen, ongeacht of deze worden genomen door openbare of particuliere
instellingen voor maatschappelijk welzijn of door rechterlijke instanties, bestuurlijke
autoriteiten of wetgevende lichamen, vormen de belangen van het kind de eerste overweging
(...) Ofschoon Somalië niet behoort tot één van de Verdragssluitende Staten, is de
kinderrechter van oordeel dat dit Verdrag ook op deze zaak van toepassing is, nu artikel
3 eerste lid van voornoemd Verdrag niet verwijst naar de Verdragssluitende Staten en
derhalve Somalië niet uitsluit.(...)
De kinderrechter is voorts van oordeel dat het Verdrag bepaalt dat het belang van het
kind steeds per individueel kind tot maatstaf genomen dient te worden en dat niet het
belang van het kind als onderdeel van een gezinssysteem, dus als element van een collectiviteit
beoordeeld moet worden. Het gaat dus niet aan de beoordeling van de belangen
van de kinderen van het onderhavige gezin ondergeschikt te maken aan de beoordeling
van het belang c.q. recht van hun moeder.
49 Rb. Roermond (vzr.) 30 oktober 2008, LJN BG3525. Vgl. Hof Leeuwarden 6 oktober 2004, LJN
AR3391; Rb. Zwolle-Lelystad 26 januari 2005, LJN AS5309; Rb. Assen 23 maart 2011, LJN BQ6510.
50 Rb. Maastricht 8 februari 2002, LJN AE1345.