de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN STRAFZAKEN 265
mond rekening gehouden met artikel 40 IVRK. 111 De rechtbank komt in deze zaak
de raadsman tegemoet om het minderjarigenstrafrecht toe te passen in plaats van het
volwassenenstrafrecht. Hierbij wordt rekening gehouden met artikel 40 lid 1 IVRK.
De rechtbank Roermond oordeelt als volgt:
De rechtbank neemt evenals de wetgever als uitgangspunt dat bij personen die strafbare
feiten plegen als ze nog minderjarig zijn, het minderjarig strafrecht [lees: minderjarigenstrafrecht,
red.] dient te worden toegepast. Immers daarmee wordt rekening gehouden
met het ontwikkelingsstadium waarin de jeugdige verkeert en de wenselijkheid van
het bevorderen van de herintegratie van het kind en van de aanvaarding door het kind
van een opbouwende rol in de samenleving (artikel 40, lid 1, Internationaal Verdrag
voor de Rechten van het Kind).
Dit klemt in dit geval in het bijzonder, ook al heeft verdachte kort na het plegen van het
feit de 18 jarige leeftijd bereikt, omdat verdachte heeft deelgenomen aan een initiatief
van zijn stiefvader waarbij ook zijn moeder betrokken is en nu uit de rapportage van de
deskundige […, red.] blijkt dat de ontwikkeling van verdachte bijzonder problematisch
is verlopen en als gevolg hiervan sprake is van een hechtingsstoornis.
De rechtbank verwerpt daarom het verzoek van de offi cier van justitie tot toepassing van
het meerderjarige strafrecht [lees: meerderjarigenstrafrecht, red.] ex artikel 77b van het
Wetboek van Strafrecht.
Overig
Uit andere uitspraken valt niet af te leiden of aan artikel 40 IVRK rechtstreekse werking
wordt toegekend of dat er sprake is van verdragsconforme toepassing. In een
groot aantal gevallen faalt het beroep op artikel 40 IVRK. Reeds zijn een aantal uitspraken
aan de orde geweest waarbij artikel 40 IVRK geen succes heeft. 112 Het gaat
hier om de uitspraken met betrekking tot de Wet DNA en de uitspraken ten aanzien van
de redelijke termijn. Zie voor deze uitspraken de paragraaf ‘Bezwaarschriftprocedure
Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden’ en de paragraaf ‘Redelijke termijn’.
In twaalf andere zaken heeft artikel 40 IVRK eveneens geen succes. 113 Hiervoor
worden verschillende gronden aangevoerd. In een tweetal uitspraken kan de rechter
111 Rb. Roermond 17 juni 2008, LJN BD5486. De uitspraken met betrekking tot het bepalen en verwerken
van het DNA-profi el waarbij rekening is gehouden met artikel 40 IVRK zijn Rb. Maastricht 7 februari
2006, NBSTRAF 2006/230 en Rb. Middelburg 5 april 2006, NBSTRAF 2006/232.
112 DNA-zaken: Rb. Rotterdam 17 november 2005, LJN AU7070; Rb. Zutphen 14 april 2006, NJFS 2006,
190; Rb. Rotterdam 16 oktober 2007, NBSTRAF 2007/479; HR 13 mei 2008, LJN BC8231; HR 13 mei
2008, LJN BC8234; Rb. Zutphen 5 september 2008, LJN BF0255; Rb. ’s-Hertogenbosch 14 november
2008, LJN BG4916; Rb. Maastricht 24 februari 2009, LJN BH4127; Rb. Maastricht 24 februari 2009,
LJN BH4137; Rb. Haarlem 10 december 2009, LJN BK6966; Rb. Zwolle-Lelystad 26 maart 2010, LJN
BM2298; Rb. Roermond 9 februari 2011, LJN BP4829. Redelijke termijnzaken: Rb. Zwolle 6 april
2004, LJN AO7290; Rb. Groningen 13 september 2007, LJN BB4075.
113 Hof ’s-Gravenhage 24 juni 2002, LJN AE4967; Rb. Maastricht 27 oktober 2004, LJN AR4661; Beroepscommissie
RSJ 31 maart 2005, 05/0096/JW en 05/0383/JW; Hof Arnhem 28 augustus 2006, LJN
BC8274; HR 11 januari 2008, LJN BB4130 (concl. A-G A.J.M. Machielse); HR 17 februari 2009,
LJN BG6581 (concl. A-G N.A.M. Schipper); HR 30 juni 2009, LJN BH3079; Rb. ’s-Gravenhage 3
september 2009, LJN BJ7233; Hof Amsterdam 9 december 2010, LJN BO8233; Hof ’s-Gravenhage 25
februari 2011, LJN BR1633; Beroepscommissie RSJ 7 april 2011, 11/0417/GB; Hof ’s-Gravenhage 21
juni 2011, LJN BQ8697.