de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

250
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
klager zich op artikel 3 IVRK en artikel 8 EVRM. De beroepscommissie van de RSJ
bepaalt dat het feit dat de klager zijn dochter al enkele maanden niet gezien heeft een
omstandigheid is die bij de selectiebeslissing in ogenschouw had dienen te worden genomen.
Op grond van het naar voren gebrachte stelt de beroepscommissie van de RSJ
dat de beslissing van de selectiefunctionaris moet worden vernietigd.
Overig
Behalve in de uitspraken in het kader van bezwaarschriftprocedures met betrekking tot
de Wet DNA 70 en zaken betreffende de kennisgeving van de ouders of advocaat van
het bevel tot DNA-afname 71 , zijn er nog drie uitspraken waarin artikel 3 IVRK geen
succes heeft. 72 Hier zal de uitspraak van het hof Den Haag van 24 juni 2002 worden
behandeld. 73 Het hof moest in deze zaak oordelen over de vraag of de raadsman het
woord namens de afwezige minderjarige verdachte had mogen voeren. De raadsman
was daartoe niet uitdrukkelijk gemachtigd, hetgeen volgens artikel 279 Sv wel had
dienen te geschieden. De raadsman beroept zich daarbij op de omstandigheid dat de
verdachte minderjarig is en dat hij als raadsman was toegevoegd door het hof. Het hof
gaat in deze uitspraak na of uit verdragsrechtelijke bepalingen iets anders moet voortvloeien
dan in artikel 279 Sv is gesteld. Volgens het hof is een strikte toepassing van
artikel 279 Sv niet in strijd met de eisen die voortvloeien uit artikel 6 eerste lid en derde
lid aanhef en onder c EVRM. Ook het IVRK biedt geen steun voor een andersluidende
opvatting. Volgens het hof biedt artikel 40 IVRK in het licht van het bepaalde in artikel
6, lid 3 aanhef en onder d EVRM in dit opzicht geen bijzondere bescherming aan
minderjarigen. Artikel 3 IVRK acht het hof te algemeen geformuleerd is om daaruit
af te leiden dat de raadsman de bevoegdheid heeft de verdediging te voeren indien de
minderjarige de raadsman niet uitdrukkelijk heeft gemachtigd.
In cassatie oordeelt de Hoge Raad dat omtrent het woord voeren ter verdediging
buiten aanwezigheid van de verdachte geen andere regels voor minderjarige verdachten
gelden dan voor volwassen verdachten. 74 De Hoge Raad gaat daarbij niet in op het
IVRK.
In een uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ wordt niet toegekomen aan
de toetsing aan de artikelen 3, 37 en 40 IVRK, omdat het beroep van klager – op andere
gronden – reeds gegrond is verklaard. 75
70 Rb. Alkmaar 22 mei 2006, LJN AZ2431; Rb. Leeuwarden 3 juli 2006, LJN AY0062; HR 13 mei 2008,
LJN BC8231; HR 13 mei 2008, LJN BC8234; Rb. Zutphen 5 september 2008, LJN BF0255; Rb.
’s-Hertogenbosch 14 november 2008, LJN BG4916; Rb. Maastricht 24 februari 2009, LJN BH4127;
Rb. Maastricht 24 februari 2009, LJN BH4137; Rb. Haarlem 10 december 2009, LJN BK6966; Rb.
Zwolle-Lelystad 26 maart 2010, LJN BM2298; Rb. Roermond 9 februari 2011, LJN BP4829.
71 Rb. Zwolle 10 oktober 2007, NBSTRAF 2007/482; Rb. Roermond 6 februari 2008, LJN BC3769; Rb.
’s-Hertogenbosch 14 november 2008, LJN BG4917.
72 Hof ’s-Gravenhage 24 juni 2002, LJN AE4967; Rb. ’s-Gravenhage (vzr.) 1 oktober 2008, LJN BF8833;
Beroepscommissie RSJ 7 april 2011, 11/0417/GB.
73 Hof ’s-Gravenhage 24 juni 2002, LJN AE4967. De uitspraak van de rechtbank ’s-Gravenhage (vzr.) 1
oktober 2008, LJN BF8833 wordt behandeld onder artikel 8 IVRK. De uitspraak van de beroepscommissie
RSJ 7 april 2011, 11/0417/GB wordt besproken onder artikel 16 IVRK.
74 HR 28 oktober 2003, LJN AH9978.
75 Beroepscommissie RSJ 27 juni 2007, 07/0160/JB en 07/0466/JB. Hierbij is ook een beroep gedaan op
de artikelen 12, 37 en 40 IVRK.